Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Ιστορική και κριτική αναίρεσις του άρθρου, ''ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ'', μέρος δέκατο ένατο.

 http://4.bp.blogspot.com/_NiJ0eLrBs0E/S5zGclkf-LI/AAAAAAAAAd8/trvGzIoSV-E/s1600/1950,+%CE%BA%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B1.jpg

  Το ιερό σκήνωμα του Αγίου Ματθαίου του Μυροβλύτου. Επί τρείς ημέρες ετέθη σε λαϊκό προσκύνημα αλλά δεν παρουσίασε νεκρική ακαμψία σε βαθμό μάλιστα που η τιμία του κεφαλή υποβαστάζεται, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία. Κάποιοι υποστήριξαν και πολλοί νομίζουν ακόμη, ότι κατά την εκταφή του βγήκε τυμπανιαίος. Όμως τα σημάδια της μυροβλήσεως και της ευκαμψίας του σώματος, τους διαψεύδουν. Επίσης ποτέ δεν παρουσίασαν αποδείξεις για όσα είπαν περί τυμπανισμού. 
 
Ο αρθρογράφος μας, λέει ότι πολλοί Ματθαιϊκοί δεν διαθέτουν εκκλησιολογικές γνώσεις ώστε να δικαιολογείται η άποψη ότι με τους Ματθαιϊκούς μας χωρίζει το εκκλησιολογικό. Αυτό που γράφει και νομίζει ο αρθρογράφος είναι τελείως άκυρο. Το ότι κάποιος Ματθαιϊκός ίσως δεν γνωρίζει να εξηγήσει με άρτιο προφορικό λόγο το πιστεύω του, δεν συνεπάγεται ότι δεν έχει και το δικαίωμα να διαχωρίζει την θέση του. Το ότι το 1924 δεν γνώριζαν το εκκλησιολογικό μέρος της αλλαγής του ημερολογίου σε βαθμό τέλειο, τους εμπόδισε από το να διαχωρίσουν την θέση τους; 

Το ότι κάποιος δεν ξέρει να εκφράσει το φρόνημα του δεν στερείται του δικαίωματος να έχει φρόνημα. Από την στιγμή λοιπόν που έχει φρόνημα και μάλιστα διαφορετικό από κάποιον άλλον, τότε ναι, κάτι τον χωρίζει από τον άλλον κι ας μην ξέρει να το εκφράσει αρτίως.

Παρακάτω ο αρθρογράφος λέγει πως οφείλουμε σεβασμό όχι αποκλειστικώς στον Άγιο Ματθαίο αλλά σε όλους τους πατέρες και αδελφούς που αγωνίστηκαν τότε και μας θυμίζει ότι μόνο Ο Χριστός είναι Σωτήρας Της Εκκλησίας και ότι οι άνθρωποι μπορεί να πλανηθούν. Ορθώς μιλάει εδώ ο αρθρογράφος.  Πλανώνται οι άνθρωποι, οι σύνοδοι, ολόκληρα πατριαρχεία πλανήθηκαν πολλάκις στην εκκλησιαστική ιστορία. Γι' αυτό ο οποιοσδήποτε πρέπει να μην φανατίζεται, να ερευνά με αντικειμενικότητα, να κάνει διάλογο με ευγενικό τρόπο και διάθεση να απαντά σε όσα τον ρωτούν όσο δύσκολες κι αν είναι οι ερωτήσεις, να παρουσιάζει σοβαρές και ολοκληρωμένες μελέτες, να μην μονολογεί δογματίζοντας και λοιπά συναφή.

Πλάνη σημαίνει αστάθεια, κίνηση. Γι' αυτό λέμε ότι αυτό το σώμα δεν είναι πλανήτης όταν δεν περιφέρεται. Η Γή μας είναι πλανήτης διότι περιφέρεται, δεν είναι σταθερή η θέση της σε κάποιο σημείο. Αυτό λέγουμε και για τους Αγίους οι οποίοι εν γένει ήταν απλανείς, όχι αλάθητοι, αλλά απλανείς, είχαν αψευδείς, μη πεπλανημένες απόψεις, σταθερές. Αν κάποιοι Άγιοι εξέφρασαν αποκλίνουσες θέσεις από την πατερική συμφωνία, αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν ήταν Άγιοι, διότι δεν πολέμησαν Την Εκκλησία λόγω των απόψεων τους όπως έκανε ο Άρειος, ήταν ανοικτοί σε διάλογο, ήταν ταπεινοί να αλλάξουν άποψη και δεν δημιούργησαν σχίσματα ή σχίσμα λόγω των θέσεων τους. Ο Άγιος Αυγουστίνος με το σύγγραμμα του ''ΑΝΑΘΕΩΡΉΣΕΙΣ'', το οποίο έγραψε στα τέλη της ζωής του αναθεώρησε πολλά εξ όσων είχε γράψει, είχε ταπείνωση.

Ο αρθρογράφος παρακάτω παραθέτει την άποψη του, ότι δηλαδή δεν δέχεται τις νέου τύπου αγιοποιήσεις που βασίζονται σε προσωπολατρεία ή διαφήμιση. Για την προσωπολατρεία φέρει ως παράδειγμα τον Άγιο Ματθαίο. Ο Άγιος τιμάται ακόμα και από νεοημερολογίτες και μάλιστα Αγιορείτες Μοναχούς, που έχουν πληροφορίες από παλαιούς Γέροντες, οι οποίοι μιλούσαν για τον Ιερομόναχο Ματθαίο, για όσα έζησαν κοντά του και πριν αλλά και δύο χρόνια μετά την αλλαγή του ημερολογίου, ως το 1926 όπου έφυγε από το Άγιον Όρος. 

Συνοδεία η οποία δεν ανήκει στο χώρο των Ζηλωτών, της οποίας το όνομα δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε για ευνόητους λόγους, θεωρούν ότι ο Άγιος Ματθαίος ήταν ένας Άγιος. Όντας νέοι δόκιμοι ακόμη, Γέροντες παλαιότεροι τους είχαν μιλήσει όταν κάποιοι εξ αυτών ήταν επίσης νέοι για τις εμπειρίες τους κοντά στον Άγιο Ματθαίο. Όταν μαρτυρούν για την αγιότητα του ανδρός άνθρωποι οι οποίοι ανήκουν στο χώρο νέου ημερ/γίου ή του μνημοσύνου, δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα για προσωπολατρεία.




Ιούνιος του 1950 από το 40ήμερο μνημόσυνο του Αγίου Ματθαίου του Ομολογητού.

Όταν οι εμπειρίες των ανθρώπων που έζησαν θαύματα μπροστά στα μάτια τους στην Κερατέα, τους έκαναν να μιλούν σε όλους για τον θαυματουργό Ιερομόναχο και κατόπιν Επίσκοπο Ματθαίο, αυτό είναι προσωπολατρεία; Εκείνοι οι μνημονευτές Μοναχοί οι οποίοι δέχονται ως Άγιο τον Επίσκοπο Ματθαίο είναι προσωπολάτρες; Προσωπολατρεία θα μπορούσε να θεωρήσει κάποιος και το ότι όταν ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος ήταν ακόμη εν ζωή, κάποιοι είχαν ζωγραφίσει μία εικόνα του με δύο Αγγέλους εκ δεξιών και εξ αριστερών του Αγίου. Το ότι τίμησαν το πρόσωπο του Αγίου ενώ ούτος ήταν ακόμη εν ζωή είτε αυτό είναι, είτε δεν είναι προσωπολατρεία, δεν συνεπάγεται ότι ο Άγιος Νεόφυτος δεν είναι Άγιος. Ίδια περίπου εικόνα δημοσίευσε και ο μετέπειτα Φλωριναίος Μοναχός Βίκτωρ Ματθαίου, για τον κεκοιμημένο Αρχιεπίσκοπο Ματθαίο. Επιπλέον σε ουδεμία αγιοκατάταξη ή σειρά αγιοκατατάξεων, έχει προχωρήσει η Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων για λόγους εντυπώσεων και προβολής της. Όποιος διαφωνεί καλείται να το αποδείξει.

Ο αρθρογράφος καταδικάζει τις αγιοποιήσεις που στηρίζουν αντιεκκλησιαστικές καταστάσεις. Όταν όμως αναφέρεται στο πρόσωπο του Αγίου Ματθαίου κάνει ένα σημαντικό λάθος. Ουδεμία στήριξη παρέχει η Αγιότητα του Αγίου Ματθαίου στην ύπαρξη της Συνόδου μας ή στα γεγονότα από το 1935 ως το 1950.

Ουδεμία αγιοποίηση δημιούργησε το σχίσμα, ουδεμία αγιοποίηση συντήρησε το σχίσμα τόσες δεκαετίες. Οι άκυρες χειροτονίες των ετών 1960 και 1962, το ότι οι του νέου κοινωνούν ελευθέρως σε ναούς των Φλωριναίων, ενώ οι Σύνοδοι των Φλωριναίων ονομάζουν τους νεοημερολογίτες εκτός Εκκλησίας, όπως και πολλά άλλα στα οποία έχουμε αναφερθεί, ήταν η αιτία του σχίσματος και η ως σήμερον συντήρηση του.

Η Ιερά Σύνοδος δεν προχωράει με εντυπωσιασμούς και αγιοποιήσεις ώστε να στηρίξει την ύπαρξη της. Η συνέπεια έργων και λόγων, αρκούν ώστε ο κάθε καλόπιστος που επιθυμεί μόνο την σωτηρία της αθανάτου ψυχής του να ελκύεται εξ αυτών των γνωρισμάτων. Εμείς αναιρούμε όσα γράφονται εναντίον μας λέξη προς λέξη. Όσα έχουμε δημοσιεύσει ως τώρα στο ιστολόγιο μας ουδέποτε αναιρέθηκαν από κάποιαν αντίθετη σε θέσεις μελέτη. Τα άρθρα τα οποία αφορούν στη Σύνοδο μας δεν αναίρεσαν τίποτα από όσα γράψαμε. Ασχολήθηκαν με επί μέρους θέματα και όχι με όσα γράψαμε ακριβώς. Εμείς παρά ταύτα αναιρούμε και αυτά τα άρθρα.

Παρακάτω το άρθρο, μας λέγει να προσέξουν οι κακοπροαίρετοι ώστε να μη βιαστούν να γράψουν ότι υβρίζεται ο Άγιος Πατέρας διότι όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος το άρθρο του στηρίζεται σε ντοκουμέντα και όχι προσωπικές εκτιμήσεις και αυθαίρετες κρίσεις. 

Τα ντοκουμέντα σίγουρα δεν είναι η μαρτυρία κάποιου δαιμονισμένου όταν γνωρίζουμε από το Ευαγγέλιο ότι ο πατέρας του ψεύδους είναι ο διάβολος. 

Ντοκουμέντο δεν είναι η μαρτυρίες από εχθρούς του Αγίου Ματθαίου εφόσον ακόμα και ο πιο απλός στο μυαλό γνωρίζει ότι ο έχθρός σχεδόν ποτέ δεν είναι αντικειμενικός. 

Ντοκουμέντο δεν είναι οι αναφορές του βλασφήμου Μοναχού Αρσενίου Κοτέα ο οποίος έγραφε οτι μετά την αλλαγή του ημερολογίου ο Πατριάρχης Μελέτιος συλλειτούργησε στο Άγιον Όρος με τον τότε Ιερομόναχο Ματθαίο, όταν αποδεικνύεται από την επίσημη βιογραφία του Μελετίου, ότι το 1924 ούτε Πατριάρχης ήταν, ούτε στο Άγιον Όρος ήταν, αλλά στη Κηφισιά της Αττικής. 

Ντοκουμέντο σίγουρα δεν είναι η δήθεν ομολογία της Ηγουμένης Μαριάμ στην τάδε εφημερίδα το 1933, όπου παρ' όλη την υποθετική ομολογία της δεν μπήκε φυλακή τότε! Αν η ομολογία της για βασανιστήρια ήταν όντως δική της γιατί δεν φυλακίστηκε και μάλιστα εν μέσω διωγμού των παλαιοημερολογιτών που φυλακιζόταν ο Ιερέας απλώς για μία Λειτουργία που έκανε με το παλαιό; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες