Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Αποστασία και υπαρξιακή ερημιά των καιρών.


ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΕΡΗΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
«ἔρρει τά καλά, γυμνά τά κακά…»

(Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)


ὑπό π. Νικηφόρου Νάσσου.




Δέν εἶναι ὁλίγα καί ἀμελητέα τά προβλήματα τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου καί μάλιστα τοῦ «θέλοντος εὐσεβῶς ζεῖν». Ἀκοῦμε ἀπό παντοῦ μηνύματα ἀπαισιοδοξίας, «ὅλα μαῦρα, ὅλα χάλια, δέν ἔμεινε τίποτε ὄρθιο» κλπ, ὅπως λέγεται ἀπό πολλούς. Δεν ἔχουν ἄδικο ὅσοι περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα αὐτές τίς τραγικές καταστάσεις, ὅσοι διαζωγραφίζουν αὐτή τή φοβερή κρίση πού διέρχεται ὁ τόπος μας και δεν ἐννοοῦμε μόνο τήν οἰκονομική κρίση (γιά τήν ὁποῖα δέν θά μιλήσουμε ἐδῶ), ἀλλά γιά τήν πνευματική, ἀφοῦ ἔνεκα αὐτῆς ἔρχονται οἱ ἄλλες κρίσεις… Δέν εἶναι, λοιπόν, ἐκτός πραγματικότητος οἱ ἐπισημαίνοντες τό «κατάντημα» καί τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο ἔχει περιέλθει αὐτός ὁ ἔνδοξος τόπος, ὁ χώρος τῶν μεγάλων κατακτήσεων σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, ἡ κοίτη τῶν μεγάλων ἰδανικῶν καί ἀξιῶν…Τά γεγονότα καί τά πράγματα εἶναι ὄντως ἀπογοητευτικά και κατ᾿ ἄνθρωπον σφόδρα μελαγχολικά… ἘΡΗΜΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ! ΦΥΡΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΙΣΙΣ, ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΟΣ ΨΗΛΑΦΗΤΟΝ!

Ἔρχεται στό νοῦ μας μία ἐπιστολή πόνου καί ἁγωνίας ἑνός μεγάλου Πατρός καί Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ ἀετοῦ τῆς Θεολογίας ὅπως ἀποκαλεῖται, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ. Τοῦ ἔγραψε κάποιος φίλος του, ὁ ρήτορας Εὐδόξιος, ὁ ὁποῖος τόν ἐρώτησε γιά τήν ὑγεία του καί γενικά γιά τήν κατάσταση τῶν ἐκκλησιαστικῶν καί τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων. Ἡ ἀπάντηση τοῦ ἁγίου, ἐκ πρώτης ὄψεως…μελαγχολική, ἀλλά στήν πραγματικότητα λίαν παρηγορητική, ἀποκαλυπτική περί τῆς τότε ἐποχῆς ἀλλά καί σίγουρα ἐπίκαιρη καί διαχρονική! Μέ τή χαρακτηριστική ποιητικότητα τῶν κειμένων του, ὁ φωστήρ τῆς Ναζιανζοῦ, καταπλήσσει και διδάσκει, παρηγορεῖ και ἐμπνέει. Ἀετός τοῦ πνεύματος και τῆς Θεολογίας ὁ Γρηγόριος, ὑμνητικός ἐρωδιός τῆς ἐσταυρωμένης Ἀγάπης, ὑψιπετής και οὐρανόφρων, ἀλλά καί «χαμηλός» ὅταν χρειάζεται, ἀνθρώπινος, προσγειωμένος στήν πραγματικότητα, ἄμεσος, συμπονετικός, προσιτός.

Ἀρχίζει μέ τή διεκτραγώδηση τῶν προσωπικῶν του παθημάτων, τήν ἔλλειψη τῶν γονέων, οἱ ὁποίοι στηρίζουν τόν κάθε ἄνθρωπο (κατά κανόνα βέβαια), τήν ἔλλειψη τοῦ σαρκικοῦ ἀλλά καί τοῦ πνευματικοῦ του ἀδελφοῦ (Μ. Βασιλείου), τά προβλήματα τοῦ γήρατος καί τῆς ὑγείας, τίς περιπλοκές καί «ἐπιθέσεις» τῶν διαφόρων θεμάτων, τίς μέριμνες καί φροντίδες πού ἔχει κάθε προΐστάμενος καί δή μάλιστα πνευματικός πατέρας, ποιμένας λογικῶν προβάτων, καθοδηγός ἀθανάτων ψυχῶν:

«Ἐρωτᾷς πῶς τά ἡμέτερα. Καί λίαν πικρῶς». Ρωτᾶς, λέγει, πῶς πᾶνε τά δικά μου; Πολύ ἄσχημα! Νά, λοιπόν, πού καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας ἦταν ρεαλιστές και ὄχι ἀπόκοσμοι καί μονοφυσιτικοί, ὅπως κακῶς πολλοί τούς χαρακτηρίζουν! Καί συνεχίζει ὁ ἱερός Πατήρ: «Βασίλειον οὐκ ἔχω, Καισάριον οὐκ ἔχω, τον πνευματικόν ἀδελφόν καί τόν σωματικόν.Ὁ πατήρ μου και ἡ μήτηρμου ἐγκατέλιπόν με, μετά τοῦ Δαβίδ φθέγγομαι.Τα τοῦ σώματος πονηρῶς ἔχει (τό σῶμα μου εἶναι σέ κακή κατάσταση), το γῆρας ὑπέρ κεφαλῆς, φροντίδων ἐπιπλοκαί, πραγμάτων ἐπιδρομαί»… (Βλ. Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου συγγράμματα, ἐκδ. ΕΠΕ, 7, σ. 152).

Μέχρι τοῦ σημείου αὐτοῦ, ὁ Γρηγόριος περιγράφει τά δικά του τήν προσωπική του κατάσταση. Στη συνέχεια ὅμως, θα διαζωγραφίσει γλαφυρότατα καί μέ παροιμιώδη τρόπο καί λογοτεχνική δεινότητα τήν ἐπικρατοῦσα ἐκκλησιαστική ἀλλά καί κοινωνική κατάσταση τῆς ἐποχῆς του, ἀφοῦ ὁμολογεῖ για την ἀπιστία τῶν φίλων δηλ. την ἔλλειψη τῆς πραγματικῆς φιλίας (καί…ὁμιλοῦμε για τον πέμπτο αἰῶνα!), γιά τήν ἔλλειψη τῶν καλῶν ἀπό τον κόσμο, γιά τήν ἀπροκάλυπτη ἐμφάνιση τῆς κακίας, δηλαδή τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀποστασίας, τῆς ποικίλης διαφθορᾶς.

Ἀκόμη, ὁ ποιητικός και ρητορικός Γρηγόριος, μᾶς ὁμιλεῖ για το ταξίδι μας μέσα στη νύχτα, ὁπου δεν ὑπάρχει πουθενά φάρος, δεν ὑπάρχει φῶς… Και καταλήγει στήν ὡραιότατη ἐπιστολή πόνου, λέγοντας τή φράση «Χριστός καθεύδει», ὁ Χριστός «κοιμᾶται», «ἡσυχάζει», κατά κάποιο τρόπο (ἀνθρωποπαθῶς θά λέγαμε) ἀδρανεῖ…: «Τά τῶν φίλων ἄπιστα, τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα.Ἔρρει τά καλά, γυμνά τά κακά,ὁ πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσός οὐδαμοῦ, Χριστός καθεύδει»…(ὅπου π.)

Μήπως καί στήν ἐποχή μας δέν πραγματοποιοῦνται τά ἀνωτέρω; Ὑπάρχει ἀληθινή, γνήσια καί πραγματική φιλία κατά Θεόν στούς περισσοτέρους ἀνθρώπους στήν ἰδιοτελῆ καί χρησιμοθηρική κοινωνία μας; Μέ τόν φανό τοῦ Διογένους πρέπει νά ψάξει κανείς γιά νά συναντήσει πιστό φίλο, τέτοιον πού τόν περιγράφει πάλι ὁ ἅγιος Γρηγόριος λέγοντας ὅτι «φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα, φίλος πιστός σκέπη κραταιά και ὡχυρωμένον βασίλειον, φίλος πιστός θησαυρός ἔμψυχος, φίλος πιστός κῆπος κεκλεισμένος και πηγή ἐσφραγισμένη, κατά καιρόν ἀνοιγόμενά τε και μεταλαμβανόμενα…Φίλος πιστός λιμήν ἀναψύξεως»….

Μήπως συναντοῦμε συχνά στις ἡμέρες μας ποιμένες ἀνυστάκτους, Πατέρες στοργικούς ὅπως τους περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, οἱ ὁποῖοι ἀναγεννοῦν τα πνευματικά τους τέκνα «ἐν Χριστῷ καί διά τοῦ Εὐαγγελίου», ταγούς ἐκκλησιαστικούς μέ ἀσκητικό ἦθος καί θυσιαστική διάθεση γιά τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, προσφερομένους εἰς ἀνιδιοτελῆ διακονία τῶν ἀθανάτων ψυχῶν, χάριν τῶν ὁποίων «Χριστός ἀπέθανεν»;

Πολλά περί τοῦ ἀντιθέτου σήμερα μαρτυροῦνται…Ὀλίγα, δυστυχῶς, τά φαεινά ὑποδείγματα. Στίς περισσότερες τῶν περιπτώσεων ἐπαληθεύεται ὁ Θεολόγος Γρηγόριος, γράφοντας ὅτι «τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα»…



Στις πονηρές ἡμέρες μας, ἐπίσης, «ἔρρει τα καλά, γυμνά τα κακά». Ἐξέλιπεν ἡ ἀληθής ἀγάπη πού ἀποτελεῖ το κατ᾿ ἐξοχήν γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἀνιδιοτέλεια, ἡ θυσία καί ἡ φιλανθρωπία προς τους πάσχοντες ἀδελφούς, ὁ σεβασμός τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἡ κατάφαση τῆς ἐτερότητος, ἡ ἔνδειξη ὑπομονῆς στά σφάλματα τῶν ἄλλων, ἀνοχῆς καί καρτερικότητος, ἡ ταπεινοφροσύνη καί ἡ ἐγκράτεια, ἡ ἀγωνιστικότητα καί ἡ σταυρική ζωή, ἡ ὀλιγαρκής χρήση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν.

Ἀκόμη, ἐξέλιπε ὁ (ὑγιῆς) φόβος τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν σημερινό ἄνθρωπο, ἡ εὐλάβεια καί ὁ ἁγῶνας γιά τήν κατάκτηση τῶν ἀρετῶν μέσα στα πλαίσια τῆς Ἐκκλησίας, ἐξέλιπε ἡ συμμετοχή στά ἱερά Μυστήρια, ἡ ὁποία συνδιαζομένη μέ τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καθιστοῦν τον ἄνθρωπο δεκτικόν τῆς Χάριτος και ζωντανό μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.



Ἀποδίωξε ὁ σημερινός ἄνθρωπος τόν Θεάνθρωπο, «ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὀδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι»…(Ἰώβ, κα΄14). Δηλαδή φῦγε ἀπό κοντά μου Χριστέ, δέν ἐπιθυμῶ νά σέ γνωρίζω, δέν θέλω νά ξέρω τίς ἐντολές σου, μοῦ εἶσαι ἐμπόδιο στά σχέδιά μου, στίς ἐπιδιώξεις καί τίς ἐνέργειές μου… Καί ἑπομένως, ὅταν ἀποδιώξουμε ἀπό τη ζωή μας τοόν Θεάνθρωπο Χριστό, τή πηγή κάθε καλοῦ και ἀγαθοῦ, ἔρχεται ὁ ἀντίδικος διάβολος καί ἐμφανίζονται ὅλα τά κακά, ἀφοῦ κατά τή γνωστή ρῆση, «χωρίς Χριστό, ὅλα ἐπιτρέπονται»…

Καί σήμερα, ὄντως «γυμνά τα κακά», ἀπροκάλυπτη ἡ κακία, ἀναίσχυντη καί πολυποίκιλη ἡ ἀποστασία… Βεβαίως, οἱ Ἅγιοι Πατέρες και ἱεροί συγραφεῖς, μᾶς τονίζουν ὅτι τό κακό δέν ἔχει δική του ὑπόσταση, ἀλλά ἀποτελεῖ ἔλλειψη τοῦ ἀγαθοῦ, ὅπως καί τό σκοτάδι ἐμφανίζεται ὡς ἔλλειψη τοῦ φωτός! Ἡ ἁμαρτία καί τό κακό εἶναι νοσηρές καταστάσεις τῆς φύσεως καί τῆς βουλήσεως. Γι᾿ αὐτό καί ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου για την ὁποῖα τόσος λόγος γίνεται στά ἱερά κείμενα, Βιβλικά, Πατερικά, ὑμνολογικά, εἶναι ἡ θεραπεία ἀπό τη νόσο τῆς ἁμαρτίας, ἡ ἀνάπλαση τοῦ «Θείου καλλιτεχνήματος», τοῦ ἀνθρώπου, ἐν Χριστῷ. Τό κακό, λοιπόν, δέν ἔχει ἀρχέγονες ρίζες, ἀλλά ἀποτελεῖ μόνο παρασιτική διάβρωση, δέν ἔχει ὅπως εἴπαμε, ὑπόσταση, ἀλλά «κλέβει» τήν ὑπόσταση τοῦ ἀγαθοῦ. Ἐλλείψει ἑπομένως τῶν καλῶν (τῶν ἀρετῶν), ἐμφανίζονται «γυμνά τά κακά».


Πέραν αὐτοῦ, ἀφοῦ ὁ Χριστός εἶναι Φῶς, «τό φῶς το ἀληθινόν τό φωτίζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον», ὅποιος Τόν ἀπορρίπτει ἀπό τη ζωή του, πορεύεται στο σκοτάδι και δεν βρίσκει φανό! «Ὁ πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσός οὐδαμοῦ». Ὅταν ἀρνούμαστε την οἰακοστροφία καί πηδαλιουχία τοῦ πλοίου τῆς ζωῆς μας ἀπό τόν Κύριο, τόν μόνο κυβερνήτη τοῦ σύμπαντος, ὁ Ὁποῖος καί μόνον Αὐτός μπορεῖ νά μᾶς ὀδηγήσει στόν εὔδιο τῆς σωτηρίας λιμένα, τότε, σκότος βαθύ καί ψηλαφητό θά ἀπλωθεῖ καί μάταια θά ζητοῦμε «ἐν τῇ νυκτί φῶς»… Εὐκταῖον νά μήν παραδοθεῖ στό ἔρεβος καί στή μαύρη νύκτα τῶν παθῶν ἡ κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ πλασθεῖσα ψυχή…

Στήν ἀκροτελεύτεια φράση τῆς «πονεμένης» ἐπιστολῆς του ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος θά σημειώσει ὅτι «Χριστός καθεύδει», ὁ Χριστός κοιμᾶται, ἡσυχάζει, θέλοντας προφανῶς να ὑπογραμμίσει τήν ἀνοχή τοῦ Κυρίου γιά ὅσα συμβαίνουν στον κόσμο, πρᾶγμα πού ἐπισημαίνεται καί τό συναντοῦμε καί σέ ἄλλα κείμενα, Βιβλικά και Πατερικά, κατά τρόπο ἀνθρωπομορφικό καί παιδαγωγικό. (Ψαλμ.44,23: «Ἐξεγέρθητι, ἵνα τί ὑπνοῖς Κύριε; Ἀνάστηθι!)…

Πολλοί λέγουν και σήμερα, ὅπως το ἀκοῦμε ὅτι «κάτι κακό θα συμβεῖ, κάποια ὀργή θα ξεσπάσει, ἡ ἀποστασία ἔχει κορυφωθεῖ και ἡ ἀνοχή τοῦ Θεοῦ ἐξαντλεῖται, πόλεμος, καταστροφή, ἤ κάτι ἄλλο φοβερό και συγκλονιστικό θά λάβει χώρα στόν κόσμο» κλπ.… Δέν ὑπάρχουν ὅμως κακά, ὅπως τά ἐννοοῦμε ἐμεῖς, ἀλλά ὑπάρχουν παιδευτικές παραχωρήσεις τοῦ…ἐξεγειρομένου «ἐξ ὕπνου» Κυρίου καί Θεοῦ! Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός ἐν προκειμένῳ, θα μᾶς πεῖ ὅτι οἱ συμφορές και οἱ θλίψεις, εἶναι κάτι το κακό, ἀλλά, ἄν μετανοήσουμε, μποροῦν νά ἀποβούν ωφέλιμα στην πνμευματική μας πορεία: «Αὗται δέ τῷ μέν δοκεῖν κακαί εἰσι ἀλγειναί τυγχάνουσαι, τῇ ἀληθείᾳ ἀγαθαί∙ ἐπιστροφῆς γάρ καί σωτηρίας γίνονται τοῖς συνιοῦσι πρόξενοι∙ ταύτας διά Θεοῦ γίνεσθαι φησιν ἡ Γραφή». (βλ. Ἔκδοσις ἀκριβής…MPG. 94, 1193). Ἄλλωστε, καί κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, «οὐδέν κακόν, ἁμαρτία μόνον»…

Τά παραχωρούμενα ἀπό τόν Θεό δεινά εἶναι τά «φάρμακα», διά τῶν ὁποίων θεραπεύεται ἡ μεγάλη νόσος ἡ ἁμαρτία, κατά τίς ἑρμηνεῖες τῶν Πατέρων μας. Τά ἐπιτρέπει ὁ Κύριος, παρόλο πού ἐμεῖς, ἁμετανόητοι ὄντες, λέγουμε πολλές φορές ὅτι «δέν θά ἀφήσει ὁ Θεός» κλπ. Ὅμως ὁ Θεός, ὅπως τό βλέπουμε στήν παγκόσμια Ἱστορία, ἐπέτρεψε πολλά δεινά! Ὁ Θεός εἶναι μέν μακρόθυμος, πολυέλεος καί πέλαγος ἀγάπης καί φιλευσπλαχνίας, ἀλλά εἶναι καί δικαιοκρίτης καί αὐτό δέν θά πρέπει νά τό ἀγνοοῦμε οἱ πιστοί! Τιμωρεῖ δέ, ἀπό ἀγάπη, ὅσο καί ἄν αὐτό μπορεῖ νά ἀκούγεται λογικά ὡς ἀντιφατικό, ἀφοῦ ἐμεῖς πεπερασμένοι ὄντες, δεν μποροῦμε νά ἑννοήσουμε τό πῶς συνυφαίνεται (ὑπέρλογα) ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μέ τή Θεία δικαιοσύνη Του! Ἡ λογική τοῦ Θεοῦ εἶναι ὑπέρ τόν ἀνθρώπινο λόγο, παράδοξη, ἀνεξιχνίαστη καί μυστηριώδης ἔναντι τοῦ Ὀρθολογισμοῦ. Ἔτσι λ.χ., διαβάζοντας τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, βλέπουμε ἄπειρες τιμωρίες ἀσεβῶν κλπ. μέ τήν προοπτική πάντα τῆς ἐσχατολογικῆς αἰωνίου Κολάσεως τῶν ἀμετανοήτων ἁμαρτωλών.

Παράλληλα, ὁ Κύριος ἐνεργεῖ παιδαγωγικά εἴτε σέ ἐπίπεδο προσωπικό, εἴτε ἐθνικό. Ἔτσι, ἐπέτρεψε τήν ἅλωση τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων, ἐπέτρεψε τήν Μικρασιατική καταστροφή μέ τόν τόσο ξεριζωμό κλπ. ἐπέτρεψε πολέμους, μάστιγες, σεισμούς, λοιμούς και λιμούς και ἄλλα πολλά. Γιατί καί σήμερα νά ἀποκλείεται ἡ Θεία παρέμβαση μέ τήν τόση ἀποστασία; Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῶν Προφητῶν ἀλλά καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄν μετανοήσουμε καί ἐπιστρέψουμε ὡς ἄνθρωποι στόν Ζώντα ἀληθινό Θεόν, τότε ἡ βουλή αὐτοῦ τοῦ προσωπικοῦ μας Θεοῦ θά ἀλλάξει! Τα δάκρυά μας θά κάμψουν τήν δικαία Του ὁργή (ὅπως λέμε ἀνθρωπομορφικά), δηλαδή τήν ἐκδήλωση τῶν παιδαγωγικῶν ἤ ἀπογνωστικῶν (κατά τόν ἅγιο Ἱ. τόν Δαμασκηνό) παραχωρήσεων Του… Θά ἀλλάξουν τά πάντα, μέ τή δική μας ὁλόθερμη μετάνοια καί ἐπανάκαμψη στόν Θεό, ἀφοῦ ὁ Θεός ὡς αὐτάγαθος «καί πηγή ἀγαθότητος» δέν θέλει τόν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλού «ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι καί ζῆν αὐτόν».

Διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐλπίζουμε καί προσευχόμαστε, ὁ ἐν Τριάδι Πανάγαθος Θεός νά μᾶς χαρίσει το μέγα ἔλεός Του, νά μᾶς ἐνισχύει στήν πίστη μας, νά μᾶς δωρίσει πνεῦμα σωφροσύνης, μετανοίας και ταπεινοφροσύνης, καί, ἐν τέλει, νά μᾶς διασώσει ἀπό ὅλα τά δεινά, πού βίαια καί ἄτεγκτα σήμερα μᾶς περιστοιχίζουν καί ἐπαπειλοῦν.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Φωτογραφία από έμβρυο μετά την έκτρωση.... Προσοχή! Σκληρή εικόνα...


Αυτός είναι ο πολιτισμός σας, ο ανθρωπισμός σας, ο φεμινισμός σας και όλοι οι... ισμοί σας...




Εικόνες σκληρές από δολοφονημένα έμβρυα... ΜΗΝ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΝΤΟΧΕΣ...


Κι όμως υπάρχουν αυτοαποκαλούμενοι ιατροί που ισχυρίζονται πως το έμβρυο δεν είναι ακόμα άνθρωπος..... Μην δείτε το βίντεο αν δεν αντέχετε σκληρές αλλά πραγματικές εικόνες από σύγχρονους πολιτισμένους φυσικούς αυτουργούς....



Κορυφαίος Εβραιος ραββίνος ομολογεί ότι Ο Μεσσίας Είναι O Χριστός !!!


Κορυφαίος ραββίνος ομολογεί ότι Ο Μεσσίας είναι Ο Ιησούς Χριστός !!! Οι μαθητές του έπεσαν σε σύγχυση και τα εβραικά Μ.Μ.Ε. έθαψαν το θέμα... Όσο ήταν εν ζωή θεωρείτο άγιος και χιλιάδες προσέρχονταν κοντά του ελπίζωντας σε μία θεραπεία ή ένα θαύμα !!! Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 εβραίοι..! Παρά ταύτα η ομολογία του περί Του Κυρίου μας δεν είδε το φως της δημοσιότητος...
Πόσοι εβραίοι θα βαπτίζονταν Χριστιανοί αν δεν υπήρχε αυτή η συνομωσία σιωπής;



Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Επιζήσασα από έκτρωση καταθέτει την εμπειρία της... Σοκαριστικό...



Αξίζει να το δεις πριν σκοτώσεις το παιδί σου...







Ο Παπαδήμος μέλος μυστικής λέσχης ;





Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Πού είναι θάνατε το κεντρί σου ;










Μια συγκλονιστική μαρτυρία... 

(για τις αμβλώσεις)




Χαίρετε. Ονομάζομαι Gianna Jessen. Είμαι υιοθετημένη και η βιολογική μου μητέρα ήταν δεκαεφτά χρονών, όταν αποφάσισε να κάνει έκτρωση. Ήταν τότε εφτάμισι μηνών έγκυος και ο γιατρός τη συμβούλευσε να κάνει αυτό, που ονομάζεται saline abortion (αντικατάσταση του αμνιακού υγρού με αλατούχο διάλυμα, που καίει το παιδί μέσα και έξω). Έτσι η μητέρα μου ανέμενε να γεννήσει ένα νεκρό παιδί μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες.
Προς μεγάλη έκπληξη και αμηχανία όλων, δεν βγήκα νεκρή σ’ αυτό τον κόσμο αλλά ζωντανή(!), στις 6 Απριλίου του 1977 σε κλινική εκτρώσεων του Λος Άντζελες. Αυτό δε που αποτελεί τέλειο συγχρονισμό του ερχομού μου, είναι ότι ο μαιευτήρας που ενεργούσε την έκτρωση ήταν εκτός υπηρεσίας εκείνη τη στιγμή κι έτσι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ολοκληρώσει το σχέδιό του, που ήταν ο τερματισμός της ζωής μου...

Την στιγμή αυτή που σας μιλώ, βρίσκομαι σ’ ένα όμορφο κυβερνητικό κτίριο και ξέρω ότι στην εποχή που ζούμε δεν είναι πολιτικά σωστό να πεις το όνομα του Χριστού σε μέρη σαν κι αυτό. Το να Τον φέρεις σε τέτοιες συναντήσεις, μπορεί να κάνει τους άλλους να νοιώσουν τρομακτικά άβολα. Αλλά, ….δεν επιβίωσα για να κάνω τον καθένα να νοιώθει άνετα. Επιβίωσα για να ανακατεύω τα πράγματα λίγο και αυτό το απολαμβάνω!

Και έτσι βγήκα ζωντανή, όπως ήδη είπα, μετά από δεκαοκτώ ώρες. Έπρεπε να ήμουν τυφλή, έπρεπε να ήμουν καμένη, έπρεπε να ήμουν νεκρή. Και δεν είμαι!

Ξέρετε τι εκπληκτική δικαίωση είναι το γεγονός ότι ο μαιευτήρας που έκανε την έκτρωση, ήταν υποχρεωμένος να υπογράψει το πιστοποιητικό γεννήσεώς μου; Έτσι έμαθα ποίος είναι. Για όσους τυχόν όμως έχουν αμφιβολίες, το πιστοποιητικό γράφει: «γεννημένη κατά τη διάρκεια εκτρώσεως στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης»… Δε νικήσανε!... Έκανα μία έρευνα για τον άνθρωπο αυτόν και οι κλινικές του είναι η μεγαλύτερη αλυσίδα κλινικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, με μικτά έσοδα 70.000.000 δολάρια το χρόνο. Διάβασα ένα βιβλίο του που έλεγε πως έχει κάνει πάνω από 1.000.000 εκτρώσεις και θεωρεί αυτό πάθος του. Σας τα λέω αυτά, Κυρίες και Κύριοι, γιατί δεν ξέρω αν συνειδητοποιήσατε ότι βρισκόμαστε σε μάχη σ’ αυτόν τον κόσμο. Είναι μία μάχη μεταξύ της ζωής και του θανάτου. Με ποια πλευρά είστε;…

Έτσι η νοσοκόμα κάλεσε ασθενοφόρο και με μετέφεραν σε νοσοκομείο. Αυτό είναι πραγματικό θαύμα, διότι συνήθιζαν τότε (μέχρι το 2002), να τερματίζουν την ζωή ενός επιβιώσαντος βρέφους, με στραγγαλισμό, ασφυξία, να το αφήνουν να πεθάνει ή να το πετούν. Το 2002 ο πρόεδρος Bush υπέγραψε νόμο για να σταματήσει αυτή η συνήθεια. Βλέπετε, παίζουμε εν ου παικτοίς…

…Εύχομαι να με μισούν την ώρα που θα πεθάνω, ώστε να αισθανθώ τον Θεό κοντά μου και να αισθανθώ πώς είναι να σε μισούν. Και τον Χριστό Τον μισούσαν. Και όχι ότι επιδιώκω να με μισούν, αλλά ξέρω ότι ήδη με μισούν γιατι κηρύττω ζωή. Και η αποστολή μου κυρίες και κύριοι, ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα, είναι αυτή. Να δώσω ανθρωπιά σε μια αντιπαράθεση, που την ταξινομήσαμε με όλα τα άλλα ασήμαντα θέματα και την βάλλαμε να περιμένει την σειρά της στο ράφι. Αφαιρέσαμε τα αισθήματά μας κυρίες και κύριοι, γίναμε σκληρότεροι. Το θέλετε πραγματικά αυτό; Πόσο πραγματικά επιθυμείτε να ρισκάρετε για να πείτε την αλήθεια με αγάπη και μεγαλοψυχία, να είστε πρόθυμοι να σας μισούν;

Έτσι μετά από αυτό τοποθετήθηκα σε ίδρυμα έκτακτης φροντίδας όπου αποφάσισαν, διότι δεν τους άρεσα και πολύ.

Βλέπετε μισήθηκα από την στιγμή της συλλήψεώς μου από τόσους πολλούς, αλλά και αγαπήθηκα από ακόμα πιο πολλούς και προπάντων από τον Θεό. Είμαι κόρη Του. Δεν παίζετε με το κορίτσι του Θεού. Έχω ένα σημάδι στο μέτωπο, που προειδοποιεί, προσέξτε να είστε καλοί μαζί μου, γιατί ο Πατέρας μου διοικεί τον κόσμο!

Με πήραν λοιπόν από το «κακό σπίτι» και με πήγαν σε άλλο, όμορφο σπίτι. Στο σπίτι της Πένυ.

Είπε, ότι τότε ήμουν δέκα επτά μηνών και είχα διαγνωστεί με αυτό που εγώ θεωρώ δώρο, εγκεφαλική παράλυση, η οποία δημιουργήθηκε από την έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλό μου, καθώς προσπαθούσα να επιβιώσω.

Τώρα είμαι αναγκασμένη να το πω αυτό. Εάν η έκτρωση είναι αποκλειστικά θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών, τότε ποία ήταν τα δικά μου δικαιώματα; Πώς δεν βρέθηκε ούτε μία ριζοσπαστική φεμινίστρια, να σηκωθεί και να φωνάξει για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου την ημέρα εκείνη! Στην πραγματικότητα η ζωή μου πνιγόταν στο όνομα των δικαιωμάτων της γυναίκας! Όταν δε ακούω το αηδιαστικό επιχείρημα ότι πρέπει να κάνουμε εκτρώσεις γιατί το παιδί ίσως γεννηθεί ανάπηρο, τότε η καρδιά μου γεμίζει από τρόμο.

Υπάρχουν πράγματα κυρίες και κύριοι, τα οποία θα μπορέσετε να μάθετε μόνο από τους αδύναμους ανάμεσά σας. Και όταν τους πνίγετε, εσείς είστε αυτοί που χάνετε. Ο Θεός τους φροντίζει, αλλά εσείς είστε αυτοί που θα υποφέρετε για πάντα! Και τι αλαζονεία, τι απόλυτη αλαζονεία! Και έχει γίνει καθεστώς σ’ αυτό τον κόσμο που ζούμε, οι δυνατοί να εξουσιάζουν τους αδύναμους, να αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Τι αλαζονεία! Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν ήσαστε εσείς, που κάνετε την καρδιά σας να κτυπά; Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν κατέχετε τίποτε από όλη την εξουσία που νομίζετε ότι κατέχετε; Είναι το έλεος του Θεού που σας στηρίζει ακόμα και όταν τον μισείτε;

…Έτσι κοίταξαν την αγαπημένη μου Πένυ και της είπαν τα …πολύ ενθαρρυντικά λόγια: η Gianna θα είναι ένα τίποτα! Αλλά αυτή τους αγνόησε και άρχισε να δουλεύει μαζί μου 3 φορές την ημέρα, και άρχισα να σηκώνω το κεφάλι μου και μετά έλεγαν η Gianna ποτέ δεν θα κάνει αυτό, ποτέ δεν θα κάνει το άλλο. Και όμως στην ηλικία των τρεισήμισι χρόνων, άρχισα να περπατώ με περπατούρα και ορθοπεδικά στηρίγματα, και στέκομαι εδώ σήμερα μπροστά σας με ένα μικρό ορθοπεδικό πρόβλημα, χωρίς περπατούρα και ορθοπεδικά στηρίγματα. Πέφτω με χάρη μερικές φορές και μερικές άλλες άχαρα, εξαρτάται από την περίπτωση, αλλά εργάζομαι για την Δόξα του Θεού.

Βλέπετε, κυρίες και κύριοι, είμαι πιο αδύναμη από τους περισσότερους από σας, αλλά αυτό είναι το κήρυγμά μου. Πληρώνω ένα μικρό τίμημα για να μπορώ να διαλαλώ στον κόσμο και να προσφέρω ελπίδα. Στην παρανόησή μας για το πώς δουλεύουν τα πράγματα, παρεξηγούμε πόσο όμορφο μπορεί να είναι το μαρτύριο! Δεν το προκαλώ, αλλά όταν έρχεται ο Θεός έχει την δυνατότητα να κάνει και τα πιο άθλια πράγματα όμορφα.

Έχω συναντήσει την βιολογική μου μητέρα, έχω συγχωρήσει την βιολογική μου μητέρα, είμαι Χριστιανή. Είναι πολύ ταραγμένη γυναίκα και ήρθε σε μία εκδήλωση, που είχα πριν δυο χρόνια, χωρίς προειδοποίηση και είπε: «Γεια σου, είμαι η μητέρα σου». Αυτή ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα, και όμως καθώς ανεχόμουν όλα αυτά, πιθανόν να σκεφτείτε ότι ήμουν τρελή, αλλά καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν: «Δεν σου ανήκω. Ανήκω στον Χριστό. Είμαι το κορίτσι Του, και είμαι πριγκίπισσα! Έτσι δεν έχει σημασία τι λες, ο θυμός σου, η ταραχή σου και η οργή, δεν είναι δικά μου να τα φυλάξω, δεν είναι δικά μου να τα κρατάω, και δε θα το κάνω».

Θα ήθελα προς στιγμήν να μιλήσω κατευθείαν στους άντρες που είναι σε αυτή την αίθουσα. Άντρες είστε φτιαγμένοι για μεγαλοσύνη. Είστε φτιαγμένοι για να υψώνετε το ανάστημά σας και να φέρεστε αντρίκεια. Είστε φτιαγμένοι για να υπερασπίζεστε τις γυναίκες και τα παιδιά. Όχι να παραμερίζετε και να στρέφετε το κεφάλι σας στην άλλη μεριά, όταν γίνεται φόνος και να μην κάνετε τίποτε γι’ αυτό. Δεν είστε φτιαγμένοι για να εκμεταλλεύεστε εμάς τις γυναίκες και μετά να μας αφήνετε μόνες. Είστε φτιαγμένοι για να είστε ευγενικοί και χαριτωμένοι και μεγάλοι και δυνατοί και να στέκεστε ψηλά, διότι άντρες προσέξτε με: Είμαι πολύ κουρασμένη για να κάνω το δικό σας καθήκον.

Γυναίκες, δεν είστε φτιαγμένες για κακομεταχείριση, δεν είστε φτιαγμένες να κάθεστε αγνοώντας την αξία και την τιμή σας. Είστε φτιαγμένες να αγωνίζεσθε γι’ αυτό σε όλη σας την ζωή. Τώρα είναι η ευκαιρία σας, τώρα θα δείξετε τι άνθρωποι θα είστε. Έχω εμπιστοσύνη άντρες, ότι θα ανταποκριθείτε στην πρόκληση και θα αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων.

Στους πολιτικούς, που ακούν, ιδιαίτερα στους άντρες, θα πω το εξής: είστε φτιαγμένοι για μεγαλοσύνη και αφήστε την διπλωματία στην άκρη. Προορισμός σας είναι να υπερασπίζεστε, ότι είναι σωστό και καλό. Αυτή η νεαρή κοπέλα που στέκεται στο βήμα σάς λέει: τώρα είναι η ώρα σας. Τι είδους άνθρωποι θέλετε να είστε, άνθρωποι με εμμονή στην δική τους δόξα ή άνθρωποι με εμμονή στην δόξα Του Θεού; Έφτασε η στιγμή να πάρετε θέση. Αυτή είναι η δική σας ώρα. Ο Θεός θα σας βοηθήσει, ο Θεός θα είναι μαζί σας. Σας δίνεται η ευκαιρία να δοξάσετε και να τιμήσετε τον Θεό.

Θα τελειώσω με αυτό: Μερικοί ίσως είναι ενοχλημένοι διότι μιλώ συνέχεια για τον Θεό και τον Ιησού. Μα πώς είναι δυνατόν να περπατώ στην γη, έστω κουτσαίνοντας, και να μην δίνω όλη μου την καρδιά και το μυαλό και την ψυχή και όλο μου το είναι στον Χριστό που μου έδωσε την ζωή; Αν λοιπόν νομίσετε ότι είμαι ανόητη, αυτό θα είναι άλλο ένα κόσμημα στην κορώνα που φορώ. Όλος ο σκοπός της ζωής μου είναι να κάνω τον Θεό να χαίρεται.

Ελπίζω μερικά απ’ αυτά που είπα να έχουν νόημα. Απλά βγήκαν μέσα από την καρδιά μου. Ο Θεός να σας ευλογεί.




Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Τεκτονισμός,νέα εποχή και ειδωλολάτρες σε άμεση σχέση...

Οι νέοειδωλολάτρες εμφανίζονται ως πατριώτες,εθνικόφρoνες και ενίοτε ως εθνικιστές...Προσέξτε το σημείο από το 6ο λεπτό και μετά,όπου αναφέρεται η πανθρησκεία του Οικουμενισμού..!






Ελληνισμός και Βυζάντιο,ειδωλολατρικά ψεύδη...







Τα ψεύδη των ειδωλολατρών περί του Βυζαντίου







Ο π.Νικόλαος Λουδοβίκος (Λέκτωρ του Ορθοδόξου Ινστιτούτου του Καίμπριτζ) περί ειδωλολατρείας...







Αρχαίοι Ελληνες ποιητές και φιλόσοφοι καταδικάζουν την ειδωλολατρεία...







Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Η πλάνη της Γιόγκα (Νο 5)



Η πλάνη της Γιόγκα (Νο 4)



Η πλάνη της Γιόγκα (Νο 3)



Η πλάνη της Γιόγκα (Νο 2)



Η πλάνη της Γιόγκα (Νο 1)













Αποκαλυπτική ομιλία για τις πλάνες της Γιόγκα...




Ξεσκέσπασμα των Δωδεκαθειστών από άνθρωπο του κυκλώματος όπως ομολογεί ο ίδιος!!!

Άνθρωπος του κυκλώματος, ομολογεί ο κ.Φουράκης, και ξεσκεπάζει τους δήθεν
υπέρ Έλληνες! Τους κατονομάζει ως μασσώνους, πρακτορίσκους, και ως απατεώνες!!! Έχουν καεί από αυτές τις αποκαλύψεις οι εν λόγω κύριοι αλλά τώρα...
 Η αλήθεια έλαμψε...Όσο κι αν βρίζουν ως ψεύτες τους Χριστιανούς να τους θυμήσουμε πως δικός τους άνθρωπος τους ξεσκέπασε..! Ας θυμηθούν επιπλέον και τον μέγα φιλόσοφο Αριστοτέλη, που λέει πως μεταξύ αλήθειας και ψεύδους,  επικρατεί η αλήθεια γιατι αποτελεί αξία, ενώ το ψεύδος μη αξία..!

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΙΑ... ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ...ΠΕΘΑΝΕ...






Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ BILDERBERG (2011)




Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Κύριος Ιησούς Χριστός!

 
Όλες οι θρησκείες και τα φιλοσοφικά συστήματα σκέψης, δύνανται να σταθούν άνευ των ιδρυτών αυτών. Ο Όρθοδοξος χριστιανισμός όμως, άνευ της υπάρξεως Του Ιδρυτή της, θα έμοιαζε μ' ένα σύστημα στυγνό που απαιτητικά αναμένει συνεχείς υπερβάσεις, σ' ένα κόσμο ηθικής πτώσης και αποσύνθεσης. Τί κατέστησε λοιπόν την "θρησκεία'' αυτή, σε τόσο δυσμενείς ιστορικές συγκυρίες, ανθεκτική εδώ και 2.000 έτη; H απάντηση βρίσκεται στις τρείς αυτές λέξεις... Κύριος Ιησούς Χριστός, (Κ.Ι.Χ.).

Αποδεδειγμένα, εκ των αρχαίων πηγών, ιστορικό πρόσωπο (βλ. Πλίνιος, Τάκιτος, Σουητώνιος, Ιώσηπος) που έζησε προ 2.000 ετών και έδρασε στα όρια της σημερινής Παλαιστίνης και του Ισραήλ. Για την ιστορικότητα Του υπάρχουν μαρτυρίες και στα εβραϊκά βιβλία Ταλμούδ και Τολεδώθ Ιεσούα, γραμμένα ως και 12 αιώνες αργότερα απο την εποχή Του Κ.Ι.Χ.!!! Εκεί ομολογούν οι αρνητές Της Θεότητος του Κ.Ι.Χ. τα γεγονότα των ευαγγελίων ως αληθή, αλλά τα αποδίδουν σε άλλα αίτια. Τα βλασφημούν, τα ερμηνεύουν στρεβλώς και εν τέλει τα απαξιώνουν...

Την πληρέστερη και αντικειμενικότερη παράθεση των ιστορικών γεγονότων για Τον Κύριο και Θεό μας, την έχουμε απο τα Θεία και Ιερά Ευαγγέλια, τις Επιστολές, τις Πράξεις, και την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Τα κείμενα αυτά, Θεόπνευστα κατά την αγία μας Παράδοση, έχουν επιπλέον ισχυρό ιστορικό κύρος, λόγω του οτι σώζονται σε 2.500 κώδικες, οι οποίοι περιέχουν όλη την Παλαιά και την Καινή Διάθηκη (Κ.Δ.) και σε 25.000 κώδικες που εμπεριέχουν μεγάλα αποσπάσματα από όλη Την Αγία Γραφή (Α.Γ.) περισσότερο απο την Κ.Δ. όμως. 'Ετσι από πλεύρας Κωδίκων η Α.Γ. υπερτερεί σε σχέση με όλα τα αρχαία χειρόγραφα, αφού το αμέσως επόμενο στην παγκόσμια κατάταξη είναι η ΄Ιλιαδα του Ομήρου, η οποία αριθμεί 643 Κώδικες, όλοι γραμμένοι μετά το 1.200 μ.Χ. Η διαφορά ετών μεταξύ συγγραφής του πρωτοτύπου και του αρχαιοτέρου αντιγράφου σε Κώδικα, αριθμεί πάνω από 1.800 έτη!!! Αντιθέτως ο αντίστοιχος αριθμός για την Κ.Δ. είναι λιγότερα από 200 έτη... Αφού οι αρχαιότεροι Κώδικες εγράφησαν γύρω στο 250 μ.Χ. και ως έχει αποδειχθεί από την ιστορική έρευνα τα πρωτόλεια εγράφησαν απο το 45 ως το 95 μ.Χ.!!! Η Ποιητική του μεγάλου φιλοσόφου μας Αριστοτέλους, εγράφη το 343 π.Χ. Το αρχαιότερο αντίγραφο σε Κώδικα που έχουμε είναι του 1.100 μ.Χ. Δηλαδή απόσταση χρονική 1.400 ετη!!! Κι όμως ουδείς ποτέ αμφισβήτησε την ιστορικότητα και εγκυρότητα των κειμένων αυτών. Αμφίσβητησαν όμως πολλοί άθεοι και στερούμενοι σοβαρότητος, τα περισσότερο έγκυρα κείμενα της Ιστορίας. Τα της Αγίας Γραφής. Από τους αριθμούς εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα πως αυτό θα το έπραττε μόνο ο διακείμενος αρνητικά έναντι των κειμένων αυτών και όχι ο υπηρετών την αντικειμενική και επιστημονική Ιστορική έρευνα...

Ως έγκυρα θεωρούν τα αντίγραφα που έχουμε στα χεριά μας και οι αρχαιολόγοι Ουίλιαμ Όλμπραιτ, Φρέντερικ Κένυον, Τζον Γκρήνλη (βλ. ''Η αρχαιολογία της Παλαιστίνης'', Παρίσι, 1955, σελ. 259-260. ''Βίβλος και αρχαιολογία'', Νέα Υόρκη, 1940, σελ. 288-289. ''Εισαγωγή στα κείμενα της Καινής Διαθήκης'', Λονδίνο, σελ. 16.)
Επιπλέον οι αρχαιόλογοι διεθνούς κύρους και εμβελείας, Τζόζεφ Φρη, Φρέντερικ Μπρους, Σέργουιν Γουάιτ, Μίλλαρ Μπάροουζ, και ο αναγνωρισμένος διεθνώς ως ο μέγιστος των αρχαιολόγων Σερ Γουίλιαμ Ράμσεη, συμφωνούν σ' ένα συμπέρασμα, οτι τα γεγονότα της Κ.Δ. είναι αληθή και γραμμένα αντικειμενικά πέραν κάθε αμφιβόλιας!!!
Έκείνοι που επιμένουν να εμφανίζουν Τον Κ.Ι.Χ. ως κάτι άλλο, διαφορετικό, από εκείνο που ο ίδιος κήρυξε για Τον Εαυτό Του, απλώς υπηρετούν τις σκοπιμότητες τους, το ψεύδος, του οποίου πατέρας είναι ο διάβολος, την προπαγάνδα τους, ή και την εμμονή τους σε ιδέες οικονομικές, μαρξιστικές, (βλ. Ο Χριστός ήταν ο πρώτος κομμουνιστής!!!), ακόμα και ιδέες επιστημονικής φαντασίας (βλ. Ο Χριστός ήταν εξωγήινος...). Ο κίνδυνος σήμερα ελλοχεύει σε ιδέες καββαλιστικές, νέοεποχίτικες, που έχουν ευρεία διάδοση μέσω της αιρετικής κίνησης του Οικουμενισμού, εμφανίζοντας έναν Χριστό, άνθρωπο ψιλό, προφήτη (βλ. Μάρτυρες Του Ιεχωβά), Μύστη (βλ. Θεοσοφία, Τεκτονισμός). Δικαστή και Τιμωρό (βλ. Παπική Εκκλησία), Μετενσάρκωση κάποιας θεότητας (βλ. Ινδουιστικά και Βουδιστικά μορφώματα εισαγώμενα από Η.Π.Α. και Ινδία), και ο κατάλογος τέλος δεν έχει...

Τώρα ας εισέλθουμε στα Ιερά μας κείμενα ώστε να δούμε τί λέει Ο Ίδιος Ο Κ.Ι.Χ. για Τον Εαυτό Του! Και οι μαθητές του ως αυτόπτες μάρτυρες!
Ως προς την Ανθρώπινη Φύση Του:
Πείνασε στο Μτθ.4,2

Δίψασε στο Ιω.4,7 και 19,28

Κουράστηκε στο Ιω.4,6

Κοιμήθηκε στο Μρκ.4,38

Προσευχήθηκε στο Μρκ.6,46

'Ιδρωσε στο Λκ.22,44

Δάκρυσε στο Ιω.11,35

Επειράχθη στο Μτθ. 4.3,6,9. Και στο Εβρ.2,18

Ονόμαζε Τον Πατέρα Του μεγαλύτερο και Θεό στο Ιω.14,28 και 20,17

Ως προς Την Θεία Του Φύση:
Είναι Αναμάρτητος στο Ιω.8,46 και Α' Πέτρου.2,22

Συγχωρεί αμάρτιες στο Μρκ.2,5-10

Είναι πανταχού Παρών στο Μτθ.18,20

Είναι 'Ισος με Τον Πατέρα στο Ιω.5,18

Είναι 'Αναρχος και Προαίωνιος στο Ιω.8,58

Είναι Παντογνώστης στο Λκ.9,47
Τα παραπάνω εδάφια της Κ.Δ. αποδεικνύουν ότι Ο Κ.Ι.Χ. ήταν Θεάνθρωπος! 'Οχι απλώς ένας άνθρωπος, όπως πιστεύουν διάφορες πεντηκοστιανικές ομάδες που συμμετέχουν στo Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.). Ούτε Θεός που έλαβε κατά φαντασίαν την ανθρώπινη φύση!!! Οπως πρεσβεύουν οι Μονοφύσιτες, Κόπτες και λοιποί Αντιχαλκιδώνιοι που επίσης συμμετέχουν στο Π.Σ.Ε. ομού με τα αιρετικά πατριαρχεία και τις εκκλησίες, Έλλαδος, Κύπρου, και λοιπές αιρετικές, αυτοαποκαλούμενες ορθόδοξες , παραφυάδες...

Ο όρος της Δ' Οικουμενικής Συνόδου στην Χαλκηδώνα (451 μ.Χ.) λέγει:
Πιστεύουμε και διακηρύττουμε, Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι Ένας. Τέλειος ως Θεός και τέλειος ως Άνθρωπος. Αληθινός Θεός και αληθινός Άνθρωπος, με ψυχή λογική και σώμα. Ομοούσιος με Τον Πατέρα κατά την Θεότητα, ομοούσιος με μας κατά την ανθρώπινη Φύση Του. Σε όλα όμοιος με εμάς εκτός της αμαρτίας.

Ο Χριστός είναι Ένας και σ' Αυτόν ενεργούν δύο Φύσεις, η Θεία και η Ανθρώπινη. Που ενώθηκαν ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως. Και συναποτελούν ένα πρόσωπο, μία υποστάση. Τον ΄Ενα Μονογενή Θεό Λόγο. Τον 'Ενα Κύριο Ιησού Χριστό.

Αυτά ομολόγησαν οι Άγιοι Πάτερες τότε. Διάφορα αντ' αυτών ομολογούν οι σημερινοί οικουμενιστές, θεολόγοι, ρασοφόροι, υπάλληλοι...΄Οσο κι αν προσπαθούν όμως να διαβάλλουν οι ψευδορθόδοξοι της σήμερον, το Θείο Ευαγγέλιο, την εγκυρότητα του, την διδασκάλια Του ίδιου Του Θεού Λόγου! Και την πίστη που επέδειξαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Γνήσιοι Διάδοχοι τους, η επιστήμη πιστοποιεί, η Γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησία δε νικάται, αντιθέτως κηρύττει όπου Γης το Γνήσιο Ευαγγέλιο, Τον Αληθινό Κύριο Ιησού Χριστό και όχι το ευαγγέλιο και τον Χριστό που διαμόρφωσαν στα μέτρα τους οι σημερινοί τάγοι των αιρέσεων του Π.Σ.Ε.
Ο ουμανιστικής συλλήψεως ανύπαρκτος Χριστος τους, δεν λυτρώνει τον άνθρωπο απο την φθορά και τον θάνατο, σωματικό και πνευματικό, αλλά κινείται στα ενδοκοσμικά πλαίσια της αδιέξοδης δραστηριότητας, εξ αφορμής της πείνας, των πολέμων και της γενικής Ηθικής έλλειψης κατά τον ενεστώτα χρόνο... Ο Κ.Ι.Χ. των ευαγγελίων όμως, εξυψώνει τον άνθρωπο στην προπτωτική του κατάσταση, αποκαθιστώντας τον στο αρχαίο Κάλλος! Αυτος είναι Ο Κύριος μας! Αυτόν πρεσβεύουμε!
Τον Κύριο Ιησού Χριστό της Ιστορίας!

Αναζητηση

Αναγνώστες