Ο Άγιος Ματθαίος εντός του οχήματος λόγω γήρατος, στα τελευταία Θεοφάνεια που παρέστη το 1950. Στον τόπο που αγιάστηκαν τα ύδατα βγήκε και περπάτησε υποβασταζόμενος όπως φαίνεται σε άλλη φωτογραφία.
Στο βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου, διαβάζουμε για τους πειρασμούς, τους ξυλοδαρμούς και τα άλλα βάσανα που υπέστη ο Μέγας Αντώνιος από τους δαίμονες. Μήπως ο Μέγας Αντώνιος ασκούσε τρομοκρατία στους μαθητές του που τους εξιστορούσε τα μαρτύρια του από την κακία των δαιμόνων; Μήπως ασκούσε τρομοκρατία σε αφελείς οπαδούς και διαστρέβλωνε την εικόνα του Θεού παρουσιάζοντας τον ως τιμωρό;
Στον βίο του Αγίου Ανδρέου του δια Χριστόν Σαλού, το μισό βιβλίο μας περιγράφει ιστορίες, οράματα και οράσεις με δαίμονες. Πως κρατούσαν δέσμιους τους αμαρτωλούς οι δαίμονες από τον λαιμό και τους έσερναν στο δρόμο και στο Ναό ακόμα. Πως έπαιρναν ψυχές αμετανόητων Διακόνων, Ιερέων, λαϊκών μετά την κοίμηση τους. Μήπως ο Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός ασκούσε τρομοκρατία σε αφελείς οπαδούς και διαστρέβλωνε την εικόνα του Θεού παρουσιάζοντας τον ως τιμωρό;
Στο βιβλίο ''ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ'', γίνεται αναφορά σε δαίμονες 17 φορές! Αυτό το ανάγνωσμα όπως έχουμε ξαναπεί ήταν από τα πιο δημοφιλή για αιώνες. Διαβαζόταν στα ελληνικά αλλά και στα λατινικά. Το 1964 μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1967 στα γερμανικά. Τόσα χρόνια όσοι το αγάπησαν αυτό το βιβλίο ήταν αφελείς οπαδοί του Χριστιανισμού; Όσα γράφουν οι προσκυνητές, αποσκοπούσαν στο να τρομοκρατήσουν τους απλούστερους αδελφούς τους και να παρουσιάσουν Τον Θεό ως τιμωρό;
Θα μπορούσαμε να φέρουμε χιλιάδες παραδείγματα, αφού όλοι οι βίοι Αγίων έχουν αναφορές σε πειρασμούς από τους δαίμονες και τους ανθρώπους που πολεμούσαν τους Αγίους κατά προτροπή των δαιμόνων. Οι Άγιοι ήθελαν να τρομοκρατήσουν τους απλούστερους των Χριστιανών και να τους ασκούν πνευματική τρομοκρατία καταργώντας το αυτεξούσιο τους; Όσοι έχουν εμπειρία πνευματική γνωρίζουν πολύ καλώς πως η ύπαρξη του θανάτου, της κολάσεως και της αιώνιας πνευματικής φωτιάς είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Πατερικής διδασκαλίας, όχι για άσκηση τρομοκρατίας και χειραγωγήσεως των πιστών, αλλά διότι μόνο μέσα από την μνήμη του θανάτου, της κρίσεως, της κολάσεως μπορεί ο πιστός να είναι σε εγρήγορση. Αυτά μας διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες.
Εκείνοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν την Ορθόδοξη διδαχή καλό θα ήταν να μην ασχολούνται με τέτοιου είδους αναγνώσματα, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσουν την διάθεση να δεχτούν την διδασκαλία της Εκκλησίας στο εν λόγω θέμα.
Συνεχίζει το άρθρο γράφοντας για την δήθεν τρομοκρατική διδασκαλία του Αγίου Ματθαίου, ότι εξ αιτίας αυτής οι Χριστιανοί δεν ακολουθούσαν το παλαιό λόγω αγάπης προς την Ορθοδοξία αλλά λόγω φόβου της τιμωρίας αποκτώντας γράφει και ανάλογη συμπεριφορά. Είναι αξιοθαύμαστο το πώς ερμηνεύει τα γεγονότα ο αρθρογράφος ενώ δεν ήταν καν γεννημένος εκείνη την εποχή, και μάλιστα μας κάνει εντύπωση το γεγονός πως όλα τα ερμηνεύει παντα αρνητικώς εις βάρος της προσωπικότητος του Αγίου Ματθαίου. Πάντως αναγκάζεται να γράψει πως τα κηρύγματα του Αγίου επανέφεραν πολλούς στο παλαιό. Ασχέτως ότι πάλι βγάζει το αρνητικό πόρισμα πως δεν το έκαναν από αγάπη αλλά από φόβο. Με βάση το σκεπτικό του αρθρογράφου βγάζουμε και εμείς το συμπέρασμα πως μάλλον θα είναι και εναντίον του κηρύγματος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος χρησιμοποιούσε σκληρή γλώσσα ώστε να καταλάβουν οι άνθρωποι της εποχής τί έπρεπε να κάνουν ως καλοί Χριστιανοί.
Ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Για το ζήτημα της Κυριακής ο Άγιος Κοσμάς μιλούσε έτσι, ''εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν. Και ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει. Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν. Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Την φυλάγετε την Κυριακήν; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε''.
Ο Άγιος Κοσμάς λοιπόν λέει στους ακροατές του ότι Ο Κύριος σκοτώνει όποιον κερδίζει οικονομικά την Κυριακή, επιπλέον θανατώνει ή την γυναίκα του ή το παιδί του ή το ζώο του. Κατάρα βάζει στο σπίτι του όποιος βάζει κέρδος την Κυριακή σπίτι του. Για να μη πάθετε κακό τους λέει, να φυλάγετε την Κυριακή αργία. Μήπως κατά τον αρθρογράφο και ο Άγιος Κοσμάς ασκούσε πνευματική τρομοκρατία στα πλήθη και τους απλούστερους Χριστιανούς; Ή μήπως δεν υπήρχε άλλος τρόπος να καταλάβουν αναλόγως του επιπέδου τους στη μόρφωση, η οποία ήταν ανύπαρκτη και στα ήθη τα οποία ήταν πολύ σκληρά;
Εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν μελετήσει την αγιοπατερική σκέψη όταν διαβάζουν τον βίο κάποιου Αγίου είναι αναμενόμενο να βγάζουν άστοχα συμπεράσματα. Διότι αν την είχαν μελετήσει δεν θα νόμιζαν ότι ο Άγιος Ματθαίος μιλούσε ασκώντας τρομοκρατία, θα είχαν εμπειρία από την μελέτη άλλων βίων Αγίων και της διδαχής τους και θα κατανοούσαν πως οι Άγιοι κάθε εποχής μιλούν στο ποίμνιο αναλόγως των χαρακτηριστικών του ποιμνίου. Ο Κύριος γιατί μιλούσε με παραβολές στους Εβραίους της εποχής του; Διότι δεν θα κατανοούσαν σε διαφορετική γλώσσα. Αυτό το παράδειγμα ακολούθησαν οι Άγιοι ανά τους αιώνας. Τώρα πώς γνωρίζει ο αρθρογράφος, τί συμπεριφορά είχαν οι Χριστιανοί που επέστρεφαν στο παλαιό ημ/λόγιο χάρη στα κηρύγματα του Αγίου Ματθαίου, δεν γνωρίζουμε και δεν αποδεικνύει με κάποιο τρόπο το λεγόμενο του.
Συνεχίζει το άρθρο με ένα διαφωτιστικό, όπως γράφει, δημοσίευμα της εποχής από εφημερίδα! Πόσο διαφωτιστικό άρθρο μπορεί να είναι εφόσον η εφημερίδες εκείνη την εποχή πολεμούσαν το παλαιό ημερολόγιο και ιδιαιτέρως τον Άγιο Ματθαίο, ο οποίος είχε δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες Μονές της Δυτικής Ευρώπης, σε εποχές σκότους πνευματικού και διωγμού των Ορθοδόξων του παλαιού; Πόσο διαφωτιστικό μπορεί να είναι άρθρο από εφημερίδα, όταν γνωρίζουμε όλοι από τα μικρά παιδιά ως και τους ηλικιωμένους, ότι οι εφημερίδες ήταν εκείνη την εποχή, της πολιτικής αστάθειας, ελεγχόμενες και πιεζόμενες από το κράτος να διατηρούν την κοινωνική ηρεμία όσο ήταν δυνατόν, αφού οι πολιτεία είχε ήδη πολλά προβλήματα πολιτικής φύσεως και οικονομικής και δεν επιθυμούσε καθόλου και την εκκλησιαστική αστάθεια μέσα σε όλα τα υπόλοιπα; Γι' αυτό και δεν υποστήριζε καθόλου το παλαιό ημερολόγιο εκτός ελαχίστων περιπτώσεων.
Όσο για τον, ας πούμε, παλαιοημερολογίτη ψάλτη που έκανε τις αναφορές για εξορκισμούς με ποδοπατήματα στις Μοναχές, να πούμε ότι τέτοια φαινόμενα δεν είχαν δει ποτέ αυτόπτες μάρτυρες των εξορκισμών στην Κερατέα. Αυτό το γνωρίζουμε διότι προσωπικώς μιλήσαμε με αρκετούς οι οποίοι την δεκαετία 1940-50, είχαν παραστεί πολλές φορές σε εξορκισμούς και δεν είδαν ποτέ τον Άγιο Ματθαίο να πατάει επάνω σε κάποιον για να του βγάλει δήθεν το δαιμόνιο! Ο π. Ιωαννίκιος που διακονούσε στα χωράφια, ο π. Διονύσιος, ο π. Πρόδρομος που διακονούσε στο μαγειρίο, ο π. Ιλαρίων ο μάγειρας της Μονής, ο π. Χριστοφόρος που διακονούσε στα χωράφια μαζί με τον π. Ιωαννίκιο, όλοι τους παλαιοί αδελφοί της αντρικής Μονής της Κερατέας, ουδέποτε είδαν τέτοιου είδους εξορκισμούς. Ούτε κάποια Μοναχή στο γυναικείο μοναστήρι είχε δεί ποτέ να πατάει ο Άγιος κάποιον για να βγει το δαιμόνιο!
Αλλά να πούμε και κάτι ακόμα. Αν κάποιος σήμερα έβλεπε τον Άγιο Ανδρέα τον δια Χριστόν Σαλό δεμένο με αλυσίδες στο Ναό και να του διαβάζουν εξορκιστικές ευχές, όπως γράφει και στο βίο του, θα καλούσε την αστυνομία και θα συλλάμβαναν τον Ιερέα. Αν κάποιος έβλεπε τον Άγιο Παύλο τον Απλού, έξω από το κελί του Αγίου Αντωνίου να περιμένει χωρίς νερό και φαγητό στον ήλιο της Αιγύπτου, των 50 βαθμών υπό σκιά, όπως γράφει στον βίο του, θα έβγαζε το συμπέρασμα πως ο Άγιος Αντώνιος είναι ένας πολύ κακός άνθρωπος ο οποίος βρίσκει ευχαρίστηση να βασανίζει τους άλλους και να τους ασκεί εξουσία. Ας μην βγάζουμε βιαστικά και άδικα συμπεράσματα αν δεν γνωρίζουμε τα δεδομένα της κάθε εποχής. Πολλοί ακόμα και την παρακάτω εικόνα την θεωρούν σαδιστική...
Εκείνοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν την Ορθόδοξη διδαχή καλό θα ήταν να μην ασχολούνται με τέτοιου είδους αναγνώσματα, τουλάχιστον μέχρι να αποκτήσουν την διάθεση να δεχτούν την διδασκαλία της Εκκλησίας στο εν λόγω θέμα.
Συνεχίζει το άρθρο γράφοντας για την δήθεν τρομοκρατική διδασκαλία του Αγίου Ματθαίου, ότι εξ αιτίας αυτής οι Χριστιανοί δεν ακολουθούσαν το παλαιό λόγω αγάπης προς την Ορθοδοξία αλλά λόγω φόβου της τιμωρίας αποκτώντας γράφει και ανάλογη συμπεριφορά. Είναι αξιοθαύμαστο το πώς ερμηνεύει τα γεγονότα ο αρθρογράφος ενώ δεν ήταν καν γεννημένος εκείνη την εποχή, και μάλιστα μας κάνει εντύπωση το γεγονός πως όλα τα ερμηνεύει παντα αρνητικώς εις βάρος της προσωπικότητος του Αγίου Ματθαίου. Πάντως αναγκάζεται να γράψει πως τα κηρύγματα του Αγίου επανέφεραν πολλούς στο παλαιό. Ασχέτως ότι πάλι βγάζει το αρνητικό πόρισμα πως δεν το έκαναν από αγάπη αλλά από φόβο. Με βάση το σκεπτικό του αρθρογράφου βγάζουμε και εμείς το συμπέρασμα πως μάλλον θα είναι και εναντίον του κηρύγματος του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος χρησιμοποιούσε σκληρή γλώσσα ώστε να καταλάβουν οι άνθρωποι της εποχής τί έπρεπε να κάνουν ως καλοί Χριστιανοί.
Ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Για το ζήτημα της Κυριακής ο Άγιος Κοσμάς μιλούσε έτσι, ''εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν. Και ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει. Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν. Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Την φυλάγετε την Κυριακήν; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε''.
Ο Άγιος Κοσμάς λοιπόν λέει στους ακροατές του ότι Ο Κύριος σκοτώνει όποιον κερδίζει οικονομικά την Κυριακή, επιπλέον θανατώνει ή την γυναίκα του ή το παιδί του ή το ζώο του. Κατάρα βάζει στο σπίτι του όποιος βάζει κέρδος την Κυριακή σπίτι του. Για να μη πάθετε κακό τους λέει, να φυλάγετε την Κυριακή αργία. Μήπως κατά τον αρθρογράφο και ο Άγιος Κοσμάς ασκούσε πνευματική τρομοκρατία στα πλήθη και τους απλούστερους Χριστιανούς; Ή μήπως δεν υπήρχε άλλος τρόπος να καταλάβουν αναλόγως του επιπέδου τους στη μόρφωση, η οποία ήταν ανύπαρκτη και στα ήθη τα οποία ήταν πολύ σκληρά;
Εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν μελετήσει την αγιοπατερική σκέψη όταν διαβάζουν τον βίο κάποιου Αγίου είναι αναμενόμενο να βγάζουν άστοχα συμπεράσματα. Διότι αν την είχαν μελετήσει δεν θα νόμιζαν ότι ο Άγιος Ματθαίος μιλούσε ασκώντας τρομοκρατία, θα είχαν εμπειρία από την μελέτη άλλων βίων Αγίων και της διδαχής τους και θα κατανοούσαν πως οι Άγιοι κάθε εποχής μιλούν στο ποίμνιο αναλόγως των χαρακτηριστικών του ποιμνίου. Ο Κύριος γιατί μιλούσε με παραβολές στους Εβραίους της εποχής του; Διότι δεν θα κατανοούσαν σε διαφορετική γλώσσα. Αυτό το παράδειγμα ακολούθησαν οι Άγιοι ανά τους αιώνας. Τώρα πώς γνωρίζει ο αρθρογράφος, τί συμπεριφορά είχαν οι Χριστιανοί που επέστρεφαν στο παλαιό ημ/λόγιο χάρη στα κηρύγματα του Αγίου Ματθαίου, δεν γνωρίζουμε και δεν αποδεικνύει με κάποιο τρόπο το λεγόμενο του.
Συνεχίζει το άρθρο με ένα διαφωτιστικό, όπως γράφει, δημοσίευμα της εποχής από εφημερίδα! Πόσο διαφωτιστικό άρθρο μπορεί να είναι εφόσον η εφημερίδες εκείνη την εποχή πολεμούσαν το παλαιό ημερολόγιο και ιδιαιτέρως τον Άγιο Ματθαίο, ο οποίος είχε δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες Μονές της Δυτικής Ευρώπης, σε εποχές σκότους πνευματικού και διωγμού των Ορθοδόξων του παλαιού; Πόσο διαφωτιστικό μπορεί να είναι άρθρο από εφημερίδα, όταν γνωρίζουμε όλοι από τα μικρά παιδιά ως και τους ηλικιωμένους, ότι οι εφημερίδες ήταν εκείνη την εποχή, της πολιτικής αστάθειας, ελεγχόμενες και πιεζόμενες από το κράτος να διατηρούν την κοινωνική ηρεμία όσο ήταν δυνατόν, αφού οι πολιτεία είχε ήδη πολλά προβλήματα πολιτικής φύσεως και οικονομικής και δεν επιθυμούσε καθόλου και την εκκλησιαστική αστάθεια μέσα σε όλα τα υπόλοιπα; Γι' αυτό και δεν υποστήριζε καθόλου το παλαιό ημερολόγιο εκτός ελαχίστων περιπτώσεων.
Όσο για τον, ας πούμε, παλαιοημερολογίτη ψάλτη που έκανε τις αναφορές για εξορκισμούς με ποδοπατήματα στις Μοναχές, να πούμε ότι τέτοια φαινόμενα δεν είχαν δει ποτέ αυτόπτες μάρτυρες των εξορκισμών στην Κερατέα. Αυτό το γνωρίζουμε διότι προσωπικώς μιλήσαμε με αρκετούς οι οποίοι την δεκαετία 1940-50, είχαν παραστεί πολλές φορές σε εξορκισμούς και δεν είδαν ποτέ τον Άγιο Ματθαίο να πατάει επάνω σε κάποιον για να του βγάλει δήθεν το δαιμόνιο! Ο π. Ιωαννίκιος που διακονούσε στα χωράφια, ο π. Διονύσιος, ο π. Πρόδρομος που διακονούσε στο μαγειρίο, ο π. Ιλαρίων ο μάγειρας της Μονής, ο π. Χριστοφόρος που διακονούσε στα χωράφια μαζί με τον π. Ιωαννίκιο, όλοι τους παλαιοί αδελφοί της αντρικής Μονής της Κερατέας, ουδέποτε είδαν τέτοιου είδους εξορκισμούς. Ούτε κάποια Μοναχή στο γυναικείο μοναστήρι είχε δεί ποτέ να πατάει ο Άγιος κάποιον για να βγει το δαιμόνιο!
Αλλά να πούμε και κάτι ακόμα. Αν κάποιος σήμερα έβλεπε τον Άγιο Ανδρέα τον δια Χριστόν Σαλό δεμένο με αλυσίδες στο Ναό και να του διαβάζουν εξορκιστικές ευχές, όπως γράφει και στο βίο του, θα καλούσε την αστυνομία και θα συλλάμβαναν τον Ιερέα. Αν κάποιος έβλεπε τον Άγιο Παύλο τον Απλού, έξω από το κελί του Αγίου Αντωνίου να περιμένει χωρίς νερό και φαγητό στον ήλιο της Αιγύπτου, των 50 βαθμών υπό σκιά, όπως γράφει στον βίο του, θα έβγαζε το συμπέρασμα πως ο Άγιος Αντώνιος είναι ένας πολύ κακός άνθρωπος ο οποίος βρίσκει ευχαρίστηση να βασανίζει τους άλλους και να τους ασκεί εξουσία. Ας μην βγάζουμε βιαστικά και άδικα συμπεράσματα αν δεν γνωρίζουμε τα δεδομένα της κάθε εποχής. Πολλοί ακόμα και την παρακάτω εικόνα την θεωρούν σαδιστική...
''Κάνετε ανθρώπους να αισθάνονται ενοχές'', ''βιάζετε συνειδήσεις'' λένε άλλοι. Βλέπουν εξορκισμούς και λένε ''βασανίζετε ασθενείς που 'χουν ψυχολογικά προβλήματα''. Πολλοί λοιπόν οι οποίοι δεν γνωρίζουν, είτε δραματικοποιούν γεγονότα, είτε παραποιούν γεγονότα λόγω αναμενόμενης ανθρώπινης υπερβολής. Τέλος πολλοί λαϊκοί ακόμη και σήμερον ζητούν την ώρα της εισόδου των Τιμίων Δώρων να ξαπλώσουν και να περάσει από πάνω τους ο Ιερεύς με τα Τίμια Δώρα. Αυτό ως εικόνα ευκόλως μετατρέπεται σε ποδοπάτημα για κάποιον αδαή όπως ίσως ο ψάλτης που έκανε δηλώσεις στην εφημερίδα.
Παρακάτω το άρθρο επανέρχεται στο θέμα του Κυκλάδων Γερμανού και της ''Κριτικής Εκθέσεως'' που ούτος έγραψε το 1942. Αναλύσαμε και απαντήσαμε σε προηγούμενο μέρος της παρούσης μελέτης μας, με ιστορικά γεγονότα που ούτε ο αρθρογράφος δεν γνώριζε. Αν γνώριζε θα τα παρουσίαζε πιστεύουμε. Η αναφορά του αρθρογράφου περί γνωμοδοτήσεως του Κυκλάδων Γερμανού επί των φρονημάτων του Βρεσθένης Ματθαίου, είναι όντως γνώμη, αλλά άκυρη εφόσον είχε ξεκαθαρίσει την θέση του ήδη από το έτος 1941 αποκηρύσσοντας όσα ισχυρίζεται ο Κυκλάδων Γερμανός ότι δήθεν φρονούσε ο Άγιος. Πώς θα αισθανόταν κάποιος αν του καταλόγιζαν πιστεύω τα οποία δεν έχει και επιπλέον έχει αποκηρύξει; Κι αυτό το επαναλάμβαναν συνεχώς; Πόσο θα άντεχε κάποιος σε αυτόν τον διαβολικό ψυχολογικό πόλεμο;
Ο Άγιος όχι μόνο άντεξε αλλά έδειξε και την απαιτούμενη ποιμαντική συνέπεια και σοβαρότητα, ώστε να μην τον κηρύξει έκπτωτο της Πίστεως, ενώ ο Κυκλάδων άνευ λόγου και αιτίας τον απέκοψε της εκκλησιαστικής κοινωνίας το 1942 μέσω της ''Κριτικής Εκθέσεως'' του και της επιστολής του με ημερομηνία 29-8-1942, ενώ ο Άγιος Ματθαίος είχε ήδη αποκηρύξει τα φρονήματα, για τα οποία τον κατηγούσε ο Κυκλάδων Γερμανός ως δήθεν αιρετικό από το 1941!
Το κείμενο μιλά για θέματα τα οποία είχε ήδη λύσει η αποκήρυξη του Αγίου, αλλά εμπεριέχει και πολλές αναφορές στο πρόσωπο του Αγίου, ανυπόστατες.
Αυτά ας τα μελετούν εκείνοι οι ρασοφόροι που εναντίον του Αγίου Ματθαίου καταφερόμενοι, τον παρουσιάζουν ως ακραίο ή φανατικό για να δικαιολογήσουν τις δικές τους Κανονικές και εκκλησιαστικές πτώσεις, εν ονόματι της οικονομίας. Αλλά και οι λεγόμενοι πιστοί στη διδαχή του Αγίου Ματθαίου, οι οποίοι βλέπουν αιρέσεις και σκάνδαλα βγαλμένα άλλος από την διαβολική φαντασία του, άλλος από έπαρση, άλλος από μίσαλλοδοξία και τυπολατρεία, άλλος από αμάθεια και σεκταριστικό φανατισμό. Άλλος για την ενδυμασία, άλλος για το αντίδωρο, άλλος για τον Αγιασμό και την Παράκληση. Στο τέλος όλοι αυτοί οι αδελφοί μας και εκείνοι που οικονομούν τα πάντα αδιακρίτως και εκείνοι που ακριβολογούν δήθεν, μόνοι τους οδηγούνται σε πλάνες. Η Εκκλησία προχωρεί εμπρός εφαρμόζοντας και την οικονομία και την ακρίβεια. Όποιος ξεχνά ένα εκ των δύο δεν έχει ουδεμία σχέση με το Ορθόδοξο πνεύμα των Αγίων Πατέρων.
Ο Άγιος Ματθαίος ήταν Άγιος διότι γνώριζε ακριβώς πότε και πώς να κάνει το απαραίτητο βήμα. Δεν έδιωχνε ψυχές με την νομικιστική ακριβολογία του γιατί κάτι τέτοιο δεν χαρακτήριζε τον Άγιο, αντιθέτως έφερνε ψυχές με την Αγάπη του. Έτσι γέμισε τις Μονές και τις ενορίες του. Έτσι ενέπνευσε νέα παιδιά καθαρά και άξια, να γίνουν Ιερείς Του Χριστού. Δεν στεκόταν στο γράμμα του Κανόνος αλλά γνώριζε και το πνεύμα του Κανόνος, το οποίο είναι η Αγάπη, η σωτηρία του διπλανού μας. Αν δεν σώσουμε τον διπλανό μας δεν θα σωθούμε λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Σήμερα κάποιοι δεν ενδιαφέρονται να σωθούν άλλοι, αλλά να τηρούν οι ίδιοι σαν νέοι Φαρισαίοι το γράμμα του Νόμου. Θλιβερό.
Παρακάτω το άρθρο επανέρχεται στο θέμα του Κυκλάδων Γερμανού και της ''Κριτικής Εκθέσεως'' που ούτος έγραψε το 1942. Αναλύσαμε και απαντήσαμε σε προηγούμενο μέρος της παρούσης μελέτης μας, με ιστορικά γεγονότα που ούτε ο αρθρογράφος δεν γνώριζε. Αν γνώριζε θα τα παρουσίαζε πιστεύουμε. Η αναφορά του αρθρογράφου περί γνωμοδοτήσεως του Κυκλάδων Γερμανού επί των φρονημάτων του Βρεσθένης Ματθαίου, είναι όντως γνώμη, αλλά άκυρη εφόσον είχε ξεκαθαρίσει την θέση του ήδη από το έτος 1941 αποκηρύσσοντας όσα ισχυρίζεται ο Κυκλάδων Γερμανός ότι δήθεν φρονούσε ο Άγιος. Πώς θα αισθανόταν κάποιος αν του καταλόγιζαν πιστεύω τα οποία δεν έχει και επιπλέον έχει αποκηρύξει; Κι αυτό το επαναλάμβαναν συνεχώς; Πόσο θα άντεχε κάποιος σε αυτόν τον διαβολικό ψυχολογικό πόλεμο;
Ο Άγιος όχι μόνο άντεξε αλλά έδειξε και την απαιτούμενη ποιμαντική συνέπεια και σοβαρότητα, ώστε να μην τον κηρύξει έκπτωτο της Πίστεως, ενώ ο Κυκλάδων άνευ λόγου και αιτίας τον απέκοψε της εκκλησιαστικής κοινωνίας το 1942 μέσω της ''Κριτικής Εκθέσεως'' του και της επιστολής του με ημερομηνία 29-8-1942, ενώ ο Άγιος Ματθαίος είχε ήδη αποκηρύξει τα φρονήματα, για τα οποία τον κατηγούσε ο Κυκλάδων Γερμανός ως δήθεν αιρετικό από το 1941!
Το κείμενο μιλά για θέματα τα οποία είχε ήδη λύσει η αποκήρυξη του Αγίου, αλλά εμπεριέχει και πολλές αναφορές στο πρόσωπο του Αγίου, ανυπόστατες.
Αυτά ας τα μελετούν εκείνοι οι ρασοφόροι που εναντίον του Αγίου Ματθαίου καταφερόμενοι, τον παρουσιάζουν ως ακραίο ή φανατικό για να δικαιολογήσουν τις δικές τους Κανονικές και εκκλησιαστικές πτώσεις, εν ονόματι της οικονομίας. Αλλά και οι λεγόμενοι πιστοί στη διδαχή του Αγίου Ματθαίου, οι οποίοι βλέπουν αιρέσεις και σκάνδαλα βγαλμένα άλλος από την διαβολική φαντασία του, άλλος από έπαρση, άλλος από μίσαλλοδοξία και τυπολατρεία, άλλος από αμάθεια και σεκταριστικό φανατισμό. Άλλος για την ενδυμασία, άλλος για το αντίδωρο, άλλος για τον Αγιασμό και την Παράκληση. Στο τέλος όλοι αυτοί οι αδελφοί μας και εκείνοι που οικονομούν τα πάντα αδιακρίτως και εκείνοι που ακριβολογούν δήθεν, μόνοι τους οδηγούνται σε πλάνες. Η Εκκλησία προχωρεί εμπρός εφαρμόζοντας και την οικονομία και την ακρίβεια. Όποιος ξεχνά ένα εκ των δύο δεν έχει ουδεμία σχέση με το Ορθόδοξο πνεύμα των Αγίων Πατέρων.
Ο Άγιος Ματθαίος ήταν Άγιος διότι γνώριζε ακριβώς πότε και πώς να κάνει το απαραίτητο βήμα. Δεν έδιωχνε ψυχές με την νομικιστική ακριβολογία του γιατί κάτι τέτοιο δεν χαρακτήριζε τον Άγιο, αντιθέτως έφερνε ψυχές με την Αγάπη του. Έτσι γέμισε τις Μονές και τις ενορίες του. Έτσι ενέπνευσε νέα παιδιά καθαρά και άξια, να γίνουν Ιερείς Του Χριστού. Δεν στεκόταν στο γράμμα του Κανόνος αλλά γνώριζε και το πνεύμα του Κανόνος, το οποίο είναι η Αγάπη, η σωτηρία του διπλανού μας. Αν δεν σώσουμε τον διπλανό μας δεν θα σωθούμε λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Σήμερα κάποιοι δεν ενδιαφέρονται να σωθούν άλλοι, αλλά να τηρούν οι ίδιοι σαν νέοι Φαρισαίοι το γράμμα του Νόμου. Θλιβερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου