Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Διάφορες αντιρρήσεις των επικριτών της Παλαιάς Διαθήκης, 6ο.

4. "Η Π.Διαθήκη είναι γεμάτη από ρατσιστικά διαδάγματα όπου ο «λαός του Γιαχβέ» παίρνει το δικαίωμα «από το θεό» να σφάξει όποιον θέλει".

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: κατηγορείται ο Θεός της Π.Δ. ότι είναι ρατσιστής και ότι διατάζει εξαρχής και δίχως λόγο την εξολόθρευση των γειτονικών του Ισραήλ λαών: αυτό αποδεικνύεται ψέμμα. Η Π.Δ. δείχνει ότι δεν διέταξε ο Θεός από την αρχή το Ισραήλ να σκοτώσει όλους τούς κατοίκους της γης Χαναάν. Αντίθετα, υποσχέθηκε ότι εάν ο λαός του τον εμπιστεύονταν, αυτός ο ίδιος θα έδινε στους Χαναναίους λόγο να άφηναν βαθμιαία τη γη. Γιατί όμως τους έδιωξε, δεν μας το λένε οι Νεοπαγανιστές.

4a ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΗ ΠΡΑΞΗ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΧΑΝΑΑΝ/ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΧΑΝΑΝΑΙΩΝ;

Να τι λέει η Π.Δ. για τους κατοίκους της Χαναάν:

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΙΒ' 4, Είχαν κάνει τις πιο βδελυρές πράξεις, δηλαδή μαγείες και μιαρές τελετές: 5 Θανάτωναν παιδιά χωρίς οίκτο, έκαναν συμπόσια όπου έτρωγαν ανθρώπινες σάρκες, σπλάγχνα και αίμα. 6 Τους γονείς εκείνους που θυσίαζαν με τα ίδια τους τα χέρια τ’ ανυπεράσπιστα παιδιά τους, εσύ αποφάσισες να τους θανατώσεις με τη δύναμη των δικών μας προγόνων. 8 Αλλά και αυτούς ακόμα τους διεφθαρμένους τους λυπήθηκες σαν ανθρώπους, κι έστειλες σαν ανιχνευτές του στρατού σου σφήκες για να τους καταστρέψουν λίγο λίγο. 10 Εκδηλώνοντας, όμως, την κρίση σου εναντίον τους λίγο λίγο, τους έδινες την ευκαιρία να μετανοήσουν. Εσύ ήξερες πως η γενιά τους ήταν αμαρτωλή με έμφυτη την κακία τους, και ότι δεν επρόκειτο ποτέ ν’ αλλάξουν νοοτροπία.

Ο Θεός έδωσε στους Χαναανίτες την ευκαιρία να φύγουν. Αυτοί είχαν μολύνει τη γη και γι’ αυτό έχασαν το δικαίωμα να ζουν σ’ αυτή την περιοχή. Οταν αυτοί διάλεξαν να αντισταθούν στον Θεό των στρατευμάτων του Ισραήλ....

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ Κ’' 10, Όταν πλησιάσετε σε μια πόλη για να της επιτεθείτε, πρώτα θα στείλετε σ’' αυτήν ειρηνικές προτάσεις. 11 Κι αν οι κάτοικοι σας απαντήσουν ότι θέλουν ειρήνη και σας ανοίξουν τις πύλες, τότε όλος ο πληθυσμός της πόλης θα σας είναι υποτελής και θα δουλεύσει για σας. 12 Αν όμως δεν κάνουν ειρήνη μαζί σας και σας πολεμήσουν, τότε θα πολιορκήσετε την πόλη. 13 Και όταν ο Κύριος, ο Θεός σας, θα την παραδώσει στην εξουσία σας, τότε θα κατασφάξετε όλους τους άνδρες της.

....μόνο τότε ο Θεός ζήτησε την καταστροφή όλων αυτών των κοινοτήτων και μάλιστα για τον λόγο ότι: «Γιατί θα απομακρύνουν τα παιδιά σας από τον Κύριο και θα λατρεύσουν άλλους θεούς» (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ Ζ’', 4).

ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ ΙΗ' 24, «Δεν πρέπει να μολύνεστε με καμιά απ’' όλες αυτές τις πράξεις˙ με τέτοιες πράξεις μολύνθηκαν τα έθνη, αυτά που εγώ τα διώχνω από μπροστά σας. 25 Μ’ε αυτές τις πράξεις μολύνθηκε η χώρα˙ γι’ αυτό θα την τιμωρήσω για την ανομία της και θα ξεράσει τους κατοίκους της.

Αλλά ποιες είναι αυτές οι αμαρτίες που έκαναν οι Χαναναίοι; Στο παραπάνω βιβλίο, στο ίδιο κεφάλαιο, στίχοι 6 ώς 24, περιγράφονται μερικά από όσα έκαναν οι Χαναναίοι: συνουσία με τις μητέρες τους (8), με τις αδελφές τους (9), με τις νύφες των γυιών τους (15), κτηνοβασία (23). Αν αυτά φαίνονται ανόητες απαγορεύσεις, τότε αυτά είναι σημαντικότερα:

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΙΒ΄ 31, Μη λατρεύσετε τον Κύριο, το Θεό σας, με τον τρόπο που λατρεύουν εκείνοι τους θεούς τους, γιατί κατά τη λατρεία των θεών τους κάνουν αισχρές πράξεις, που τις μισεί ο Κύριος˙ ακόμα και τους γιους τους και τις κόρες τους, τους καίνε στη φωτιά, θυσία στους θεούς τους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΙΗ' 10, Δεν θα βρεθεί κανείς ανάμεσά σας, που να προσφέρει το γιο του ή την κόρη του να καούν θυσία (...). 12 Όποιος τα κάνει αυτά είναι μισητός στον Κύριο (...).

Αυτοί οι ισχυρισμοί μπορεί να φαίνονται ψεύτικοι και προπαγανδιστικοί ή απλώς αναληθείς. Η αλήθεια είναι ότι ανταποκρίνονται πλήρως στα ήθη και λατρεία των κατοίκων της Χαναάν (Παλαιστίνης).

α') Θυσίες βρεφών στους θεούς.

Στο θυσιαστήριο του Κρόνου στην Tanit της Καρχηδώνας (Φοινικικής πόλης) οι αρχαιολόγοι είχαν ανακαλύψει, εκτός από οστά προβάτων και αιγών, πολλά ανθρώπινα οστά παιδιών. Ο Διόδωρος Σικελιώτης (XX, 14) επίσης λέει τα ίδια. Οι Χαναναίοι επηρεάστηκαν από την Φοινικική παράδοση (William V. Harris, Ancient Literacy, Harvard: 1989, p. 445).

«Επιγραφές περιέχουν εκφράσεις όπως mlk ‘mr (mokhomor στα λατινικά) και mlk ‘dm. Πολύ πιθανόν, αυτές οι εκφράσεις σημαίνουν «προσφορά αρνιού» και «προσφορά ανθρώπου» και αναφέρονται σε θυσία βρέφους ή αρνιού ως υποκατάστατου» (William V. Harris, Ancient Literacy, Harvard: 1989, p. 445). Σκελετοί θυσιασμένων παιδιών, τα οποία θυσιάστηκαν από λάτρεις του Βάαλ, έχουν βρεθεί και στην Παλαιστίνη (φωτο. υπ. αριθμό 161 στο Tells Tombs and Treasure, Bonanza Books, N.Y. 1969, σ. 119).

Τα αρχαιολογικά στοιχεία είναι στο σημείο αυτό σαφή και συνεχώς αυξάνονται. Οι τόποι ενταφιασμού θυσιασμένων παιδιών καλούνται tophet, και εμφανίζονται σε όλη την Χαναάν και τη φοινικική αυτοκρατορία. Αναφέρονται οι περιοχές Atlit, Tell el-Far'a και Tell el Άjjul στην Παλαιστίνη (G.W. Ahlstrom, The History of Ancient Palestine, Fortress: 1993, p. 688), και πρόσφατα κοντά στην Τύρο και την Gezer (Hoerth, Mattingly, Peoples of the Old Testament World; Yamauchi (eds.), Baker: 1994, p.171).

«Για να πετύχουν τη βοήθεια των θεών, τα στρατεύματα έκαναν θυσίες προ των μαχών ορισμένες φορές και ανθρωποθυσίες (...) Αυτό το έθιμο φαίνεται ότι προέρχεται από παλιές Χαναανιτικές παραδόσεις, διότι σε πολλά αιγυπτιακά ανάγλυφα του ύστερου βασιλείου, αναπαριστώνται αλώσεις πόλεων της Χαναάν, και οι πολιορκημένοι φαίνονται να ρίχνουν τα παιδιά τους από τα τείχη της πόλης, για να ζητήσουν την προστασία των θεών» (Zondervan Pictorial Ency. of the Bible, 1986, p. 895).

Αξίζει προσοχής το γεγονός ότι το έθιμο να θυσιάζουν τα ίδια τους τα παιδιά είναι καθαρά Χαναανιτικό-Φοινικικό και δεν βρίσκεται σε άλλους πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής εκείνης της εποχής. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα παράδειγμα του χαρακτήρα των Χαναναίων.

β’) κτηνοβασία.

Ο θεός των Χαναναίων, ο Βάαλ συνήθως αναπαριστάται (σε επιγραφές ή εικόνες) με ανθρώπινη μορφή και συχνά συνοδεύεται από έναν ταύρο ή καβάλα σε ταύρο. Σε ένα κείμενο της Ugarit ο Βάαλ, πηγαίνοντας στον κάτω κόσμο έχει ερωτικές περιπέτειες με μια μικρή αγελάδα (James B. Pritchard, Ancient Near Eastern Texts, Relating to the Old Testament, with supplement, PrincetonUP, 1969, p. 139).

Ο κραταιός Βάαλ περιποιείται τον εαυτό του.

Επιθυμεί ένα μοσχαράκι στο Dubr.

Μια μικρή αγελάδα στο Shihlmemat.

Ξαπλώνει μαζί της 77 φορές.

[...] ...88 φορές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι παγανιστικές τελετές των αρχαίων παραδόσεων ήταν γενικώς «επαναλήψεις» των θεϊκών δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, αν ένας μύθος ιστορούσε έναν θεό που συνευρισκόταν με άλλον αφήνοντάς την έγκυο, οι λάτρεις απλώς θα «επανελάμβαναν» αυτή την πράξη δια της θρησκευτικής πορνείας-ιεροδουλείας. Φαντάζεται κανείς πόσο διεστραμμένη αντίληψη πρέπει να έχει ένας λαός, ώστε να τιμά το θεό συνουσιαζόμενος με κατσίκες, αγελάδες, σκύλους κ.λπ., και να πιστεύει ότι έτσι ευχαριστεί το ανώτερο ον!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες