14. - πρώτο μέρος "Οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες κατεδίωξαν τον ελληνισμό και την ελληνική θρησκεία, και έκαναν τα μύρια όργια κατά των Ελλήνων, με τη συμπαράστατη της εκκλησίας. Έκαψαν και γκρέμισαν ιερά, κατέστρεψαν αγάλματα, σκότωσαν φιλοσόφους και ήταν ενάντια σε κάθε τι ελληνικό. Οι Έλληνες εκχριστιανίστηκάν με το ζόρι από τους βυζαντινούς".
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι κατηγορίες των Ν/Π ότι οι Χριστιανοί εδίωξαν τους Εθνικούς και κατέστρεψαν τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό βρίσκονται σε διάφορα κείμενα που κυκλοφορούν στο ελληνικό Διαδίκτυο καθώς και σε διάφορα βιβλία, περίληψη των οποίων αποτελούν τα διαδικτυακά κείμενα. Το κείμενο των «διωγμών κατά των εθνικών» είναι γεμάτο από αντιφάσεις. Παρατίθενται ορισμένες αντιφάσεις αλλά και ανακρίβειες του ίδιου του κειμένου, για να φανεί το πόσο πρόχειρα οι Νεοδωδεκαθεϊστές κόβουν και ράβουν «γενοκτονίες» και «αφανισμούς».
14a ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ:
Περιπτώσεις, όπου οι Νεοπαγανιστές φάσκουν κι αντιφάσκουν.
Α') Το κείμενο λέει:
1) «365 Έδικτο της 17ης Νοεμβρίου απαγορεύει στους εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες».
2) «416 Στις 7 Δεκεμβρίου, καθαιρούνται όλοι οι μη χριστιανοί στρατιωτικοί, αυλικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και δικαστικοί».
3) «486 Δολοφονούνται διάφοροι εθνικοί στρατιωτικοί, όπως λ.χ. ο νικητής των Βανδάλων στρατηγός Μαρκελλίνος».
Πρώτη αντίφαση: πώς γίνεται (τουλάχιστον) ώς τα 486 να υπάρχουν – σύμφωνα με το ίδιο κείμενο – «εθνικοί στρατιωτικοί» και μάλιστα διάσημοι και νικηφόροι στρατηγοί, αφού «όλοι οι εθνικοι αξιωματικοί» καθαιρέθηκαν 70 χρόνια πριν (στα 416);
Δεύτερη αντιφάση: Και πώς γίνεται να υπάρχουν στα 486 μ.Χ. και στα 416 μ.Χ. παγανιστές αξιωματικοί, αφού ήδη από τα 365 μ.Χ. (εκατόν είκοσι ένα χρόνια πριν!) απαγορεύεται στους παγανιστές αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες; Αφού από το 365 μ.Χ. απαγορεύτηκε οι παγανιστές αξιωματικοί να δίδουν διαταγές, τί δουλειά έκαναν οι παγανιστές αξιωματικοί στο στράτευμα επί 121 χρόνια μετά την απαγόρευση αυτή; Αξιωματικοί («νικηφόροι» σύμφωνα με το κείμενο) άνευ στρατιωτών ήταν; Η εξήγηση για τις αντιφάσεις αυτές είναι απλή: οι νομοθετικές αυτές διατάξεις περί καθαίρεσης κλπ δεν εφαρμόζονταν. Άλλωστε, πρώτος που συνέταξε τέτοιου είδους νόμους ήταν ο Παγανιστής Ιουλιανός, με νόμο του που επέβαλε σε κάθε στρατιώτη να προσφέρει θυσίες στους θεούς (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτικής Αθηνών Α.Ε., τ. Ζ', σ. 341). Τι διαμαρτύρονται οι Νεο-Παγανιστές λοιπόν;
Και πώς γίνεται να «καθαιρούνται οι παγανιστές δημόσιοι υπάλληλοι» στα 416 μ.Χ., ενώ ο φανερά παγανιστής (ώς το τέλος (545 μ.Χ.) της ζωής του) Τριβωνιανός, νομοδιδάσκαλος και παντοτινός νομικός σύμβουλος του Ιουστινιανού, κατείχε – μαζί με πολλούς άλλους παγανιστές –δημόσια αξιώματα, 150 χρόνια μετά την καθαίρεση των παγανιστών υπαλλήλων; Ο παγανιστής Κύρος έπαρχος της Πόλης και του πραιτωρίου της Ανατολής (439-441), ύπατος το 441; Ο παγανιστής ρήτορας Θεμίστιος, παιδαγωγός των γιών του Θεοδόσιου του Μεγάλου, ο οποίος του έστησε και δύο χάλκινους αδριάντες; Ο παγανιστής έπαρχος Οπτάτος, στα 404 μ.Χ.; Πώς γίνεται ο Θεοδόσιος Α' το 391 μ.Χ. να διορίζει έπαρχο Ιλλυρικού, Ιταλίας και Αφρικής τον εθνικό Νικόμαχο Φλαμιανό, να διορίζει ύπατους της Δύσης τους εθνικούς Σύμμαχο και Τατιανό, και να διορίζει έπαρχο Ρώμης τον εθνικό Ρούφιο Αλβίνο, αφού υποτίθεται πως εδίωξε τους εθνικούς από τα δημόσια αξιώματα με βάση δικούς του νόμους;
Β') Το κείμενο λέει:
1) «396 Οι τελευταίοι εθνικοί ιερείς και ιεροφάντες καθαιρούνται και φυλακίζονται».
2) «398 Ο εκχριστιανισμένος Βάνδαλος στρατηγός Στηλίχων πρωτοστατεί σε (..) σφαγές ιερέων και θρησκευτών».
3) «399 Στη Βόρειο Αφρική οι διωγμήτες Ιόβιος και Γαυδέντιος θανατώνουν τους ιερείς».
4) «415 Έδικτο απαιτεί να συλλαμβάνονται και να σταυρώνονται ή καίγονται ζωντανοί όλοι οι εθνικοί ιερείς της Βορείου Αφρικής».
Καλά, ακόμη υπήρχαν το 415 οι «τελευταίοι εθνικοί ιερείς» στην Βόρεια Αφρική; Δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους οι «διωγμήτες» Ιόβιος και Γαυδέντιος το 399; Τί πήγαν να κάνουν εκεί, διακοπές; Δεκαέξι ολόκληρα χρόνια (399-415) και δεν τους αφάνισαν τους παγανιστές ιερείς. Είναι διασκεδαστική η αυτοαναίρεση των νεοπαγανιστικών ισχυρισμών.
Φαίνεται πως οι αιμοχαρείς διωγμήτες (sic) Γαυδέντιος και Ιόβιος το 399 θανάτωσαν τους βορειοαφρικάνους ιερείς, αλλά μετά τους επανέφεραν στη ζωή, για να τους ξανασκοτώσουν!
Φαίνεται πως το 396 μ.Χ. οι τελευταίοι ιερείς φυλακίζονται και καθαιρούνται˙ αλλά μετά από δύο χρόνια οι Χριστιανοί διορίζουν κι άλλους παγανιστές ιερείς, ώστε να τους βρει και να πρωτοστατήσει στους φόνους τους ο Στηλίχωνας!
Γ') Το κείμενο λέει:
1) «397 Νέος νόμος του Αρκαδίου απαιτεί την ισοπέδωση όλων των εθνικών Ναών της Ανατολικής Αυτοκρατορίας που τυχόν στέκουν ακόμη όρθιοι».
2) «399 Νέος νόμος (13 Ιουλίου) του αυτοκράτορος Αρκαδίου απαιτεί την ισοπέδωση και των ελαχίστων πλέον Ναών των εθνικών».
Ο νέος νόμος του Αρκάδιου, το 399 (13 Ιουλίου), απαιτεί ή επαιτεί την ισοπέδωση των ναών; Διότι, αν την απαιτεί, τότε γιατί νόμος του ίδιου έτους (Ιουστινιανός Κώδικας I.11.3 και Θεοδοσιανός Κώδικας XVI.10.18 της 20ης Αυγούστου 399) απαγορεύει την καταστροφή των ναών;
Δ')
1) «378 με νόμο (...) τα ανά την Αυτοκρατορία “Μιθραία” κατεστρέφονται από τους χριστιανούς με φωτιά και παραχώνονται».
2) «389 (...) Ο Θεόφιλος (...) πυρπολεί το Μιθραίο (...)».
3) «395 (...) ιερείς των Μυστηρίων τα οποία είχαν αναβιώσει από τους Μιθραϊστές».
Εφαρμόστηκε ή δεν εφαρμόστηκε ο νόμος του 378; Δεν εφαρμόστηκε, αφού ήταν «ανάγκη» να καταστραφεί το Μιθραίο που λειτουργούσε 11 χρόνια μετά την καταστροφή όλων των Μιθραίων της Αυτοκρατορίας.
Εξαφανίστηκε κι απαγορεύτηκε ο Μιθραϊσμός το 378 ή όχι; Φαίνεται πως όχι, γιατί 18 χρόνια μετά την υποτιθέμενη καταστροφή των Μιθραίων υπάρχουν μιθραϊστές ιερείς, προφανώς όχι ανενεργοί επί 18 χρόνια.
Ε') Το κείμενο λέει:
1) «375 Ο “Άγιος” Μαρτίνος εσάρωσε όλα σχεδόν τα ιερά της Γαλατίας και έκτισε πάνω τους μοναστήρια».
2) «392 (...) Στη Γαλατία κατάσχονται οι περιουσίες όλων των εθνικών Ναών που στη συνέχεια πυρπολούνται κι εκθεμελιώνονται».
Πότε καταστράφηκαν ΟΛΟΙ οι γαλατικοί Εθνικοί ναοί; Άν καταστράφηκαν το 375 μ.Χ. τότε γιατί ξαναγράφεται ότι καταστρέφονται το 392 μ.Χ.; Αν πάλι καταστράφηκαν το 392 μ.Χ., τότε γιατί γράφεται ότι οι ναοί καταστράφηκαν το 375 μ.Χ.;
Ζ') Το κείμενο λέει: «388 Ο γηραιός ρήτωρ Λιβάνιος δικάζεται μαζί με άλλους εθνικούς για... “μαγεία” αλλά αθωώνεται από τον εθνικό δικαστή Τατιανό».
Αφού οι Εθνικοί εκείνη την εποχή ήταν υπό σκληρό διωγμό, οι νόμοι εναντίον τους δημοσιεύονταν ο ένας μετά τον άλλο, σφάζονταν ανηλεώς κ.λπ. ...πώς ένας Εθνικός ήταν δικαστής εκείνη την εποχή; Και πώς γίνεται να τον βάλανε (οι Χριστιανοί, που τον κράτησαν στη θέση του δικαστή) να δικάζει όχι έναν τυχαίο, και μη Εθνικό, αλλά έναν άλλο ομόθρησκό του Εθνικό; Ύποπτο λιγάκι, αφού υποτίθεται ότι οι Εθνικοί ήταν υπό διωγμό;
Η') Στα 556 μ.Χ. αναφέρονται «οι τελευταίοι εθνικοί της Αντιόχειας», ενώ λίγο αργότερα, στα 580 μ.Χ. γίνεται λόγος πάλι για «τελευταίους εθνικούς» της Αντιόχειας. Το ερώτημα προς τους Νεοπαγανιστές είναι όπως και με τους παγανιστές ιερείς –σαφές, αναπάντητο και η ζαλάδα σίγουρη: ποιοί και πότε είναι «τελευταίοι εθνικοί» της Αντιόχειας: «οι τελευταίοι εθνικοί» του 556 μ.Χ. ή «οι τελευταίοι εθνικοί» του 580 μ.Χ. ;
Θ') Το κείμενο λέει: «367 Ο εθνικός Βέττιος Αγόριος Πραιτεξτάτος αναστηλώνει στη Ρώμη, με δικά του έξοδα και παρά τις διαμαρτυρίες του Πάπα, το Ιερό των Δώδεκα Ολυμπίων Θεών».
Μα καλά, υποτίθεται ότι στα 367 μ.Χ. οι Εθνικοί σφάζονταν, ότι δημοσιεύονταν συνέχεια νόμοι που διέταζαν την καταστροφή των ναών και των βωμών τους κ.ο.κ.. Πώς τα κατάφερε ο Εθνικός αυτός να αναστηλώσει ναό των 12 «θεών» μέσα στη Ρώμη; Δεν εφαρμόζονταν μήπως οι αντιπαγανιστικοί νόμοι; Και δεν εφαρμόζονταν ούτε καν μέσα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αυτοκρατορίας; Κι αν δεν εφαρμόζονταν, τότε γιατί μιλάνε οι Ν/Π για διωγμούς; -Η ίδια λογική χαρακτηρίζει κάθε περιγραφή όλων των μεμονωμένων γεγονότων από τους Νεοπαγανιστές. «Οι τελευταίοι εθνικοί σφάζονται», μετά όμως από ένα διάστημα ξαναεμφανίζονται «τελευταίοι εθνικοί», δια μαγείας. Η θυσία και η επίσκεψη σε παγανιστικά ιερά απαγορεύεται (381 μ.Χ.), αλλά μετά από ένα διάστημα (395 μ.Χ.) οι θυσίες γίνονται (π.χ. Ελευσίνια) απρόσκοπτα. Τα «τελευταία» βιβλία συνεχώς καίγονται, και φαίνεται μένουν κι άλλα... «τελευταιότερα» των τελευταίων, για να καούν κι αυτά 5 αιώνες μετά. «Ο τάδε Πατριάρχης καίει το Χ αρχαίο χειρόγραφο» του δείνα αρχαίου συγγραφέα, άρα (!) όλα τα αντίτυπά του καίγονται απ' όλους σε όλη την Αυτοκρατορία. Όλο «σφάζονται» τη μια στιγμή Εθνικοί και συνέχεια ολοκληρώνεται η ξεθεμελίωση όλων των αρχαίων ναών, κι όλο ξεπηδούν κι άλλοι Εθνικοί, και νέοι παγανιστικοί ναοί είναι έτοιμοι προς κατεδάφιση. Και η ψύχωση με το «τελευταίοι ιερείς, τελευταία βιβλία, τελευταίοι ναοί, τελευταίοι εθνικοί», δεν έχει όρια, καθ' ότι αυτό δημιουργεί την ψευδαίσθηση της «ύστατης καταστροφής». Το γνωστό παιχνίδι της δημιουργίας εντυπώσεων.
Πηγή: ierosolymitissa.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου