Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Προσέχετε πως ακούτε, προσέχετε τι ακούτε.



Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, μέσα από την διδασκαλία του, μας διδάσκει ότι οφείλουμε να προσέχουμε τι ακούμε («Κατά Μάρκο ευαγγέλιο», 4:24), αλλά και πως ακούμε («Κατά Λουκά ευαγγέλιο», 8:18). Το πρώτο αναφέρεται στο αντικείμενο, δηλαδή στο τι πράγματα ακούμε, και το δεύτερο στο υποκείμενο, που είμαστε οι ίδιοι, δηλαδή την διάθεση με την οποία ακούμε κάτι. Ο άνθρωπος οφείλει να κρίνει. Η κρίση είναι δώρο του Θεού. Όχι βεβαίως για να κατακρίνει, αλλά για να διακρίνει. Για αυτό, ο Κύριος είπε «Μη κρίνετε δια να μη κριθήτε» («Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο», 7:1), αλλά είπε επίσης και το «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαία κρίσιν κρίνατε» (Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο», 7:24). Για να γίνει αυτό όμως, δεν πρέπει να είμαστε πρόχειροι στις κρίσεις. Υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, προκειμένου να μην πέσουμε σε πλάνη, τις οποίες εξηγεί ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο παρακάτω απόσπασμα.

«Γι’ αυτό μεγάλη προσοχή πρέπει να έχουν όλοι εκείνοι που δέχονται αυτούς τους συκοφάντες και τους προδότες και τους ψευδομάρτυρες και περισσότερο μάλιστα οι δικαστές και οι κριτές, στους οποίους λένε αυτοί τις συκοφαντίες, τις προδοσίες και τις ψευδομαρτυρίες τους· και να μη πιστεύουν εύκολα στα λόγια τους χωρίς να κάνουν πριν ακριβή έρευνα και να εξακριβώσουν, εάν είναι αληθινοί και αξιόπιστοι μάρτυρες. Αυτοί πρέπει να μιμούνται τον μεγάλο βασιλιά Αλέξανδρο, και όταν ακούν καμία συκοφαντία το μεν ένα αυτί να το έχουν ανοιχτό, για να ακούνε το κατήγορο και ενάγοντα, το δε άλλο να το κλείνουν με το χέρι τους, για να το φυλάξουν καθαρό, ώστε να ακούσουν τον εναγόμενο και κατηγορούμενο. Αυτοί, όταν γνωρίσουν πως μερικοί είναι διαβολείς και συκοφάντες και ψευδομάρτυρες, πρέπει να τους αποστρέφονται και να τους διώχνουν μακριά από το πρόσωπό τους και καθόλου να μην θέλουν να τους ακούνε, καθώς τέτοια εντολή δίνει ο Σολομώντας· «Μην αφήσεις το στόμα σου διεστραμμένα να πει λόγια, ποτέ σου ψέματα μην πεις» (Παροιμίες, 4:24). Μάλλον πρέπει να τους τιμωρούν και να τους βάζουν ποινές, όπως προστάζει ο ίδιος ο Σολομώντας λέγοντας· «Δεν θα μείνει ατιμώρητος ο ψευδομάρτυρας και αυτός που λέει ψέματα δεν θα γλυτώσει» (Παροιμίες, 19:5)· και όπως προστάζουν οι θείοι Απόστολοι στις «Διαταγές» τους (Βιβλ. Β’ κεφ. Ν’), να μην τους δέχονται με ευμένεια και να τους δίνουν θάρρος να λένε και να διαβάλουν τον ένα και τον άλλο με την κατήγορο γλώσσα τους, καθώς είναι γραμμένο· «Όπως ο βόρειος άνεμος φέρνει βροχή, το ίδιο και η συκοφαντία φέρνει την αγανάκτηση» (Παροιμίες, 25:23) Διότι, εάν οι κριτές και οι δικαστές δεχθούν τα ψεύτικα λόγια των συκοφαντών και των ψευδομαρτύρων και κάνουν άδικη κρίση και ζημιώσουν ή τιμωρήσουν κάποιον αθώο, θα έχουν και αυτοί την ίδια αμαρτία και την κόλαση με τους συκοφάντες και τους ψευδομάρτυρες· διότι λέει ο Μέγας Βασίλειος, ότι όποιος άλλον καταλαλεί και όποιος δεχθεί και ακούσει την καταλαλιά, και οι δύο είναι άξιοι να αφορισθούν από την Εκκλησία· «Όποιος καταλαλεί αδελφό και όποιος ακούει τον κατάλαλο, είναι και οι δύο άξιοι αφορισμού» (Όροι Κατ’ επιτομή, ΚΣ). Και ο Θεός μάλιστα λέει ότι είναι άδικοι οι δικαστές εκείνοι, που συγκατατίθενται στις διαβολές και στις ψευδομαρτυρίες των αδίκων, και ότι γίνονται συγκοινωνοί της κακίας εκείνων, έστω και αν είναι πολλοί· «Μη διαδίδεις φήμες ψεύτικες. Μη δίνεις για χάρη ενός ανθρώπου αδίκου μαρτυρία αναληθή. Να μην ακολουθείς τους πολλούς στο κακό και σε περίπτωση δίκης να μην καταθέτεις, παίρνοντας το μέρος των πολλών, για να διαστρέφεις το δίκαιο» (Έξοδος, 23:1-2). Απορεί μάλιστα και ένας διδάσκαλος της Εκκλησίας, ποιος άραγε έχει περισσότερη αμαρτία, εκείνος που καταλαλεί ή εκείνος που με χαρά ακούει την καταλαλιά; Και λύνει ο ίδιος την απορία λέγοντας, ότι εκείνος που καταλαλεί έχει το διάβολο στην γλώσσα του, αυτός όμως που ακούει με χαρά έχει το διάβολο στα αυτιά του· διότι εάν έδειχνε αυτός το πρόσωπό του σκυθρωπό και θυμωμένο, ο κατάλαλος δεν θα τολμούσε ούτε το στόμα του να ανοίξει».

(Απόσπασμα από τον 4ο λόγο του αγίου Νικοδήμου, ότι «Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να γίνονται διαβολείς και προδότες, συκοφάντες και ψευδομάρτυρες», από το βιβλίο «Χρηστοήθεια Χριστιανών», σελ. 75-78).
 
Πηγή: exprotestant.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες