Γέρων Αρσένιος Παπατσιώκ.
1. Πώς ν’ αγωνιστούμε εναντίον του πνεύματος της λύπης;
Να είσαι εύθυμος. Αγαπητέ μου, ξέρεις τί θα σου ειπώ τώρα με πλήρη βεβαιότητα; Μερικές φορές στην ζωή του κάθε ανθρώπου έρχονται αφορμές λύπης ή κάποιας οργής αυτά προέρχονται μόνον από τον διάβολο. Δεν έχουμε ευθύνη. Εάν σου συμβαίνει αυτή η κατάστασης από ταραχή ή από λύπη, σού ετοιμάζει φωλιά ο σατανάς και βάζει εκεί για να κλωσσήση τα αυγά του. Δεν μπορείς ν’ αγαπάς, δεν μπορείς να ίδής με λίγη διορατικότητα το μέλλον, με την λογική πού σου έδωσε ο Θεός. Δεν μπορείς πλέον, διότι είσαι λυπημένος. Δηλαδή δεν είσαι σε καμία κατάσταση -μια κατάσταση δαιμονική- την οποία πολύ δύσκολα την υποφέρεις. Όταν είσαι έτσι, σκέψου αυτά: «Στάσου, διότι είναι κάποιος διάβολος εδώ». Και μή τον δέχεσαι πλέον.
2. Τί να κάνουμε για να λυτρωθούμε από την σκληροκαρδία μας;
Αυτά είναι πράγματα πού δεν εξαρτώνται από μία εξωτερική βοήθεια. Αυτά εξαρτώνται από σένα. Εγώ σάς έδωσα μία λύση. Μή παρηγορήσθε- μόνο με το γεγονός όχι τά ακούσατε. Σάς έδωσα μία συμβουλή: Να είσθε εύθυμοι.
Πώς να είμαι εύθυμος –μπορεί να ειπεί κάποιος- όταν δεν μπορώ να είμαι; Εάν είσαι εύθυμος, η ίδια η καρδιά ανοίγεται και γίνεται δεκτική. Διότι η καρδιά είναι το βάθος του βάθους της υπάρξεως μας. Η καρδιά είναι φτιαγμένη από τον Θεό για να μπορεί και Αυτός να κατοικεί μέσα της. Δεν είναι όπως οποιοδήποτε όργανο του σώματος.Η καρδιά πού έχουμε όλοι μας και κτυπά και βάζουμε το χέρι μας σ’ αυτήν και την ακούμε είναι ένα σύμβολο της καρδιάς. Η καρδιά ευρίσκεται πέρα απ’ αυτή την σαρκική. Φέρει στο βάθος της εκείνο το καταπληκτικό σημείο, το οποίο έκανε ο Θεός «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση», όπως λέγει και ο Σωτήρ: «Και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ’ αύτω ποιήσομεν» (Ίωαν. 13, 24). Αυτό είναι το κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, και όχι τά πόδια και τά μάτια και τά αυτιά. Ο νους είναι ένας υποτακτικός της καρδίας.
3. Και πώς φτάνουμε σ’ αυτήν την καρδιά;
3. Και πώς φτάνουμε σ’ αυτήν την καρδιά;
Είναι πολύ εύκολο. Βάλε τον νου σου εκεί και λέγε: «Κύριε ’Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον άμαρτωλόν». Οπότε όταν έχεις μια κατάσταση χαράς, εσωτερικής ελευθερίας, ευφροσύνης, ανοίγει και η καρδιά σου.
Τί σημαίνει αυτό «Είμαι πικραμένος»; Πώς όμως είσαι πικραμένος αφού ο Χριστός ανέστη και αφού κατανοούμε ποιά η σημασία τού σταυρού στην ζωή μας, τον όποιο και βαστάμε; Ένας άνθρωπος πού πιστεύει στον Χριστό είναι χαρούμενος, είναι γεμάτος ελπίδα, διότι πιστεύει, ότι ο Χριστός δεν τον αφήνει με κανένα τρόπο. Κι αυτή η κατάστασης της χαράς πού ζεις είναι η κατάστασης της προσευχής, της χριστιανικής βιοτής και της παρουσίας τού Θεού στην καρδιά σου. Διότι αυτό είναι το μυστικό. Να έχεις αισθητή την Χάρι της παρουσίας τού Θεού στην καρδιά σου. Διότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη από τις γνώσεις σου ξέρει τί θέλεις. Έχει ανάγκη από την ικεσία σου και την εγρήγορση της καρδιάς σου. Βλέπε μερικούς πατέρες και μητέρες, όταν βλέπουν το παιδί τους να στηρίζει όλη την ελπίδα του σ’ αυτούς, αυτοί πεθαίνουν από αγάπη γι’ αυτό και δεν ξέρουν τι άλλο περισσότερο να τού προσφέρουν.
Υπάρχει στον ψαλμό 130 το εξής κομμάτι: «Κύριε, ούχ υψώθη η καρδία μου, ουδέ εμετεωρίσθησαν οι οφθαλμοί μου, ουδέ επορεύθην εν μεγάλοις, ουδέ εν θαυμασίοις υπέρ εμέ. Ει μή εαπεινοφρόνουν, αλλά ύψωσα την ψυχήν μου ως το απογεγαλακτισμένον επί την μητέρα αυτού, ως Ανταποδώσεις επί την ψυχήν μου...».
Εγώ είμαι το απογαλακτισμένο παιδί πού κοιτάζει λαχταριστά το στήθος της μητέρας του. Το γάλα είναι μία πλήρης τροφή και εδώ συμβολίζει την Χάρι τού Αγίου Πνεύματος. Εγώ λοιπόν, τι κάνω: Να τρέχει μέσα σου η χάρις του Θεού και εγώ να στέκομαι με ανοικτό το στόμα.
Ο Χριστός είναι Θεός. Έλαβε μορφήν ανθρώπου, όπως είμεθα εμείς, αχάριστοι και αχόρταστοι και κακότροποι. Τί τιμή για το ανθρώπινο γένος! Δεν ήλθε για να μας ειπεί κάτι άλλο, παρά όσα ήσαν αναγκαία για τη σωτηρία μας. «Μή φοβού το μικρόν ποίμνιον. Θαρσεῖτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο» (Λουκ. 12, 32). Και εμείς μπορούμε να νικήσουμε τον κόσμο, όχι με την δύναμη μας, αλλά με την δύναμή Του.
Αντιλαμβάνεσθε πόση δύναμη έχουμε εμείς. Ο διάβολος δεν είναι μία δύναμις, αλλά μια ανεχόμενη παρουσία. Δεν πρέπει να δίνετε προσοχή σέ κάθε τι πού σας αλλάζει τις σκέψεις.
Εμείς, διά του αγίου Βαπτίσματος, λάβαμε ιδιαίτερα χαρίσματα, έχουμε και φύλακα άγγελο. Γιατί δεν δίνετε περισσότερη προσοχή στον φύλακα άγγελο; Ξέρετε, αδελφοί μου, τί λέγει ένα χωρίο; Είναι αδύνατο να μη πεθάνεις,εάν ιδής άγγελο με το πραγματικό του φως. Ο άγγελος είναι μαζί μας, μας φυλάγει. Ο Χριστός ενσαρκώθηκε λαμβάνοντας μορφή ανθρώπου, μπήκε στα βάθη της ανθρωπινής αθλιότητος, όχι για να εξουδετερώση την ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά για να την μεταμορφώση.
Είδατε τί γράφει στον Κανόνα του φύλακος Αγγέλου: «Άγιε Άγγελε, εύχου μετά πάντων των αγγέλων δε εμέ τον αμαρτωλό». Και ο φύλακας άγγελος προσεύχεται μαζί με όλους τούς αγγέλους, διότι ο πιστός δεν τον αρνείται, δεν τού απαντά: «Δεν θέλω»! Υπάρχει δηλαδή μία καταπληκτική ενότητα, αρέσει στον Θεό να γίνεται προσευχή και όλοι οι άγγελοι γίνονται ένα με τις δωρεές τού Θεού. Κάπου αλλού λέγεται: «Εάν ο διάβολος είχε σαρκωθεί σέ ανθρώπινη ύπαρξη, τότε θα μπορούσε με το μικρό του δάκτυλο να ανατρέψει την γη, εάν θα είχε την εξουσία από την αρχή».
Ναι, αλλά δεν έχει πλέον δύναμη. Μόνο την άκρη της ουράς του κινεί, το υπόλοιπο σώμα του (δύναμη του) δεν το έχει πια διότι το σκότωσε ό Χριστός. 'Όμως τού επιτρέπεται να μάς πειράζει, διότι μ` αυτό τον τρόπο μας στεφανώνει, μας κρατεί σέ εγρήγορση και εμείς βλέπουμε ποιοι είμεθα.
Ο διάβολος χωρίς να το θέλει, παίζει ένα ρόλο έμμεσα σωτήριο για εμάς. Τά βάσανα της ζωής σου προσφέρουν πολλή σοφία να σκεφτείς σοβαρά για την σωτηρία σου.
Αλλά, αντιλαμβάνεσθε ποιός μας φυλάγη; Ο φύλακας άγγελος κάνει τον διάβολο σκόνη και θρύψαλα ο οποίος δεν έχει καμία αποστολή και είναι ένας αποστάτης. Ο φύλακας άγγελος είναι σε αποστολή. Μάχη γίνεται μεταξύ τους και κερδίζει το μέρος με το όποιο είμεθα και εμείς ανάλογα με τις πράξεις μας. Και δεν έντρεπόμεθα να εγκαταλείψουμε τον φύλακα άγγελο και να δώσουμε την νίκη στον διάβολο, τον εχθρό του Αγγέλου μας και δικό μας εχθρό, με την αδιαφορία αλλά και με τις άμεσες πτώσεις μας; Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός με το έλεός Του, μας δίνει την δυνατότητα να εγειρώμεθα από την πτώση μας με την εξομολόγηση. Μπορώ να σας ειπώ ότι είναι μία συνεχής συγκατάβαση για την σωτηρία των τέκνων του, των ανθρώπων.
Έτσι, επειδή είμαι στην καρδιά σκληρός, δεν μου αξίζει πλέον τίποτε. Ή καρδιά πρέπει να είναι ευκατάνυκτη και όχι σκληρή σαν την πέτρα.
Μην επιτρέπετε στους κακούς λογισμούς σας να σας κυριεύουν. Εάν έρχονται, να τούς διώχνετε με την προσευχή, χωρίς πολλές στοχαστικές σκέψεις την ώρα της προσευχής. Κάποιος έσπρωχνε την πόρτα και ο διάβολος έσπρωχνε από το πίσω μέρος της να μπει μέσα κι αυτός. Τότε ο χριστιανός είπε: «Κύριε ελέησον», με μισό στόμα, επιπόλαια. Στο τέλος ο διάβολος άνοιξε πιο δυνατά την πόρτα για να μπει μέσα. Όταν είδε ο πιστός ότι ο διάβολος άνοιξε την πόρτα έτοιμος να μπει μέσα, αναστέναξε βαθιά και είπε: «Κύριε μή με εγκαταλείπεις», και αμέσως ο διάβολος εξαφανίστηκε. Και άρχισε να κλαίγει ο πιστός. Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός. «Γιατί δεν με βοήθησες»; Και ο Κύριος του απάντησε «'Όταν πράγματι με κάλεσες σέ βοήθησα».
Το σαλιγκάρι περπατά αργά, αλλά με όλο το σπίτι του (κέλυφος). Κι εσύ να προσεύχεσαι σιγά, μυστικά, αλλά με την καρδιά σου, διότι διαφορετικά είναι επάλειψης και όχι προσευχή.
Πηγή: agiameteora.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου