Οι πλάνες των Προτεσταντών.

 

Απομαγνητοφωνημένη ραδιοφωνική εκπομπή του π. Δανιήλ Γούβαλη.

Όπως ξέρουμε ο Χριστιανικός κόσμος είναι διηρημένος, έχουμε τους Ορθόδοξους έχουμε τους Ρωμαιοκαθολικούς έχουμε και τους Προτεστάντες. Στους 10 βέβαια πρώτους αιώνες, η Εκκλησία διοικείτο από τα 5 Πατριαρχεία. Στην συνέχεια το Πατριαρχείο της Ρώμης απεκόπη.Άρχισαν μεγάλες παπικές καινοτομίες και πιέσεις στο Δυτικό κόσμο, δεν άντεξε η Δύση στις πιέσεις του Παπισμού και εμφανίστηκε σαν φυσική αντίδραση ο Προτεσταντισμός. Να δούμε τώρα μερικές βασικές διαφορές όσον αφορά τους Ορθόδοξους, Ρωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες εν σχέση με τα βασικά θεμέλια της πίστεως.

Οι Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί παραδέχονται αφενός μεν την Βίβλο, την Αγία Γραφή, αφετέρου δε την Ιερά Παράδοση. Οι προτεστάντες παραδέχονται μόνο την Βίβλο απορρίπτουν την ιερά παράδοση και επειδή έχουν και το δόγμα οι προτεστάντες ότι ο κάθε ένας φωτίζεται απευθείας από το Άγιο Πνεύμα και ερμηνεύει την Βίβλο έτσι έχουμε πολυάριθμες ερμηνείες, ερμηνείες κατά το δοκούν, και σχηματίζονται κάθε τόσο αναρίθμητες προτεσταντικές παραφυάδες και είναι έτσι κατασκευασμένη η υπόθεση Προτεσταντισμός ώστε κάθε λίγο και λιγάκι να εμφανίζεται και ένας νέος Προτεσταντικός κλάδος.

Όπως είπαμε οι Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί παραδέχονται την Ιερά Παράδοση.

Η Ιερά Παράδοση έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και είναι λυπηρό το ότι Προτεσταντικός κόσμος έχει αποκοπεί από την Ιερά Παράδοση. Πόσα είπε ο Χριστός; Είπε μόνο αυτά που γράφουν τα Ευαγγέλια; Ή έπραξε αυτά που γράφουν τα Ευαγγέλια;

Πόσα είπαν οι Απόστολοι; Πόσα έπραξαν; Μόνο αυτά που αναφέρονται στις Πράξεις τον Aποστόλων ή στις επιστολές των Aποστόλων;

O απόστολος Παύλος ξέρουμε ότι μιλούσε στην Έφεσο 3 χρόνια, μας άφησε μια επιστολή προς Εφεσίους η οποία διαβάζεται παρακαλώ σε 10 λεπτά, ε αυτά τα τρία χρόνια όσα εδίδασκε είναι αυτά που περιέχονται στα 10 λεπτά της προς Εφεσίους επιστολής;

Στην δευτέρα επιστολή του Ιωάννου στίχος δώδεκα αναφέρεται, αναφέρει δηλαδή ο Άγιος Ιωάννης ο απόστολος, Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν, οὐκ ἠβουλήθην διὰ χάρτου καὶ μέλανος, δηλαδή πάρα πολλά θα σας τα πω προφορικά δεν θα σας τα καταγράψω στο χαρτί, επίσης, στην γ' επιστολή του Ιωάννου στίχο 13 αναφέρεται Πολλὰ εἶχον γράφειν, ἀλλ᾿ οὐ θέλω διὰ μέλανος καὶ καλάμου σοι γράψαι.

Η ίδια η Καινή Διαθήκη μας αναφέρει ότι είναι απαραίτητη και η παράδοση όχι μόνο τα γραπτά αλλά και τα προφορικά.

Στην πρώτη προς Κορινθίους ια’34, προηγουμένως ομιλεί για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, για το πώς να συμπεριφέρονται όταν έχουν Κυριακό δείπνο και στην συνέχεια λέει τα εξής Τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι, τα υπόλοιπα, θα έρθω και θα τα διευθετήσω προφορικά, και έχουμε και την κατηγορηματική διατύπωση του Β’ Θεσσ. Β’15 στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι' ἐπιστολῆς ἡμῶν.

Δι’ επιστολής είναι τα γραπτά η Καινή Διαθήκη, δια λόγου, τι είναι δια λόγου; είναι τα προφορικά.

Λέει να κρατήσετε και τα προφορικά, και μετά οι Προτεστάντες μας λένε ότι είναι βιβλικοί και ευαγγελικοί, μα η Καινή Διαθήκη λέει να κρατάτε και τα προφορικά όσα σας παρεδόθησαν προφορικώς.

Να πούμε και το εξής μέχρι το 52 μ.Χ. κανένα από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης δεν είχε γραφεί πως προχωρούσε η εκκλησία; Πως δούλευε; Είχε τίποτα γραπτό; Δεν είχε! με τα προφορικά!

Και τότε το 52 παρουσιάστηκε το πρώτο βιβλίο η πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή προηγουμένως η εκκλησία συντηρείτο με την προφορική διδασκαλία των Aποστόλων.

Nα σημειώσουμε και το εξής μέχρι το 150 μΧ. οι χριστιανικές κοινότητες δεν είχαν αποκτήσει όλα τα βιβλία της Καινής Διαθήκης και οι εκκλησίες συνετηρούντο, και η εκκλησιαστική ζωή προχωρούσε, βάση της προφορικής διδασκαλίας των Αποστόλων και των διαδόχων των Αποστόλων.

Βλέπουμε λοιπόν πόσο έξω πέφτουν οι Προτεστάντες που απορρίπτουν τις Ιερές Παραδόσεις.

Να αναφέρουμε μερικές περιπτώσεις για να γίνει πιο κατανοητό αυτό το οποίο ομιλούμε. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην 3η ομιλία εις Φιλληπισίους γράφει τα εξής: Ουκ οικείη ενομοθετήθη υπο των Αποστόλων το επί των φρικτών μυστηρίων μνήμην ποιήσθαι των απελθόντων; λέει ότι έχουμε παράδοση από τους αποστόλους όταν γίνεται της Θείας Ευχαριστίας να μνημονεύουμε τους τεθνεώτες, αυτό είναι Αποστολική παράδοση.

Ας έρθουμε στο σημείο του σταυρού. Πρώιμα συναντάται η συνήθεια, οι Χριστιανοί να κάνουμε επάνω τους το σημείο του Σταυρού αυτό διατηρείτε στον Ορθόδοξο κόσμο διατηρείτε και στον Ρωμαιοκαθολικό κόσμο, δεν υπάρχει στους προτεστάντες, αυτό φαίνεται ότι καθιερωθή από τους Αποστόλους, για να εδραιωθεί μέσα στον χριστιανικό κόσμο. Υπάρχουν δε και πάρα πολύ αρχαία κείμενα όπως σε κείμενα του Τερτυλλιανού συναντούμε αυτήν την μαρτυρία ότι οι χριστιανοί πάντοτε όταν ξεκινούσαν όταν είχαν μια σπουδαία υπόθεση και ακόμη όταν έτρωγαν και όταν έπιναν προηγουμένως έκαναν το σημείο του σταυρού και αναφέρεται αργότερα ότι οι ασκητές όταν πήγαινε κάποιος δαιμονισμένος τον σταύρωναν και με το σημείο του σταυρού εδίωκαν το πονηρό πνεύμα που τον βασάνιζε.

Να έρθουμε στο θέμα της νηστείας της Τετάρτης και της Παρασκευής.

Έχουμε αρχαιότατες και γραπτές ακόμη μαρτυρίες ότι στον χριστιανικό κόσμο εδραιώθηκε η νηστεία της τέταρτης και της παρασκευής. Όπως φερ’ ειπείν στο κείμενο που ονομάζεται Διδαχή των 12 Αποστόλων που κατά μια άποψη εγράφη τέλη του α' αιώνος έστω και αρχές του 2ου αιώνα να εγράφη αναφέρεται εκεί το δις τις εβδομάδος οι μεν Εβραίοι ενήστευαν Δευτέρα και Πέμπτη εμείς οι χριστιανοί νηστεύουμε Τέταρτη και Παρασκευή. Και εδώ πάλι οι προτεστάντες βρίσκονται έξω από την χριστιανική ας πούμε αρχαία συνήθεια.

Ας έρθουμε στο τρόπο της βαπτίσεως. Πως εβάπτιζαν οι Απόστολοι; ήταν ολόκληρη τελετή. Η γραφή δεν περιγράφει την τελετή. Η γραφή αναφέρει την επίκληση της Αγίας Τριάδος και την χρήση ύδατος. Τον όλο τρόπο τον παίρνουμε από την ιερά παράδοση και η ιερά παράδοση μας λέει ότι γίνονται 3 καταδύσεις και αναδύσεις, τάφος και ανάσταση, και κατανοούμε καλύτερα έτσι και αυτά που λέει ο απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους.

Μετά, ο χριστιανικός κόσμος, ανέκαθεν, όταν προσεύχεται προς ανατολάς, αυτό δεν το γράφει πουθενά η Καινή Διαθήκη, αυτό είναι από την Ιερά Παράδοση.

Έπειτα να έρθουμε στα λεγόμενα ρήματα της επικλήσεως όταν γίνεται η Θεία Ευχαριστία ο ιερέας ή ο αρχιερεύς λέει κάποια λόγια τα λόγια με τα οποία επικαλείται την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αυτά τα λόγια δεν υπάρχουν στην Καινή Διαθήκη.

Στην Καινή Διαθήκη υπάρχει το ρήμα "ευχαριστήσας" αλλά δεν εξηγεί τι ακριβώς είπε ο Χριστός εκείνη την ώρα και στην πρώτη πρώτη φάση της η Χριστιανική Εκκλησία απόκρυπτε το μυστήριo αυτό και ο πρώτος ο Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς κάνει λόγο γι' αυτό το μυστήριο και έχουμε κείμενα του 4ου αιώνος που λένε ότι τα της επικλήσως ρήματα δεν παρεδόθησαν γραπτώς αλλά παρεδόθησαν προφορικώς και μεταφέροντο από στόμα σε στόμα.

Θα μπορούσαμε και άλλα πολλά να αναφέρουμε. Αρκούν αυτά για να καταλάβουμε ότι οι Προτεστάντες δεν βρίσκονται στην ορθή οδό απορρίπτοντας τα προφορικά τα οποία μας είπε ο Χριστός και τα προφορικά που μας είπαν οι Απόστολοι. Να πούμε ένα άλλο παράδειγμα είναι σαν ένας αετός που έχει ένα φτερό, χρειάζονται δυο φτερά, χρειάζεται το ένα φτερό που λέγεται γραπτά και το άλλο προφορικά, χρειάζεται η Αγία Γραφή αλλά χρειάζεται και η Ιερά Παράδοσις.

Στον Προτεσταντικό χώρο απορρίπτονται οι Άγιοι και τα άγια λείψανα ενώ στο Ρωμαιοκαθολικό κόσμο και στον Ορθόδοξο κόσμο τιμώνται οι Άγιοι και τα άγια λείψανα. Να δούμε ποια είναι η θέση της Ορθοδοξίας εν σχέση με την αγιοσύνη. Οι Ορθόδοξοι παραδεχόμαστε ότι όταν ένας προχωρεί προς τον αγιασμό περνάει πρώτα την καθαρτική τάξη, καθαρίζεται η φύση του από τα πάθη, μετά είναι η φωτιστική τάξη, φωτίζεται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, και μετά έχουμε την τελείωση, την μυστική ένωση μετά της χάριτος του Θεού και ο άνθρωπος γίνεται πνευματοφόρος και είναι γεμάτος πνευματική δύναμη, αισθάνεται μέσα του την παρουσία του Αγίου Πνεύματος η οποία είναι και στην ψυχή και στο σώμα και όταν με το θάνατο χωρισθεί η ψυχή από το σώμα η χάρις του πνευματοφόρου ανθρώπου πηγαίνει και με την ψυχή στο χώρο των πνευμάτων αλλά παραμένει και με τα άγια λείψανα γι’ αυτό έχουμε περιπτώσεις που στα άγια λείψανα εκδηλώνεται η χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Στην Παλαιά Διαθήκη οι προφήτες είχαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος γι’ αυτό αναφέρεται ότι τα λείψανα ενός προφήτου μόλις ακούμπησε επάνω νεκρός ανεστήθει ο νεκρός. Εάν κανείς διαθέσει λίγο χρόνο να μελετήσει τα άγια λείψανα που υπάρχουν μέσα στην εκκλησία, θα δει ότι είναι αισθητή και εξωτερικά η χάρις τους Αγίου Πνεύματος.

Τα άγια λείψανα πολλές φορές έχουν να χρώμα κίτρινο, λέει αγίασε, τα λείψανα του είναι κίτρινα σαν φλουρί ή κίτρινα σαν κεχριμπάρι ή κίτρινα σαν λεμόνι.
Έχουμε αγίους που είναι άφθαρτα τα άγια λείψανά τους όπως είναι οι τρεις των Επτανήσων, Αγ. Γεράσιμος, Αγ. Διονύσιος, Αγ. Σπυρίδων κλπ.

Έχουμε μετά πάρα πολλές περιπτώσεις την έκχυση ευωδίας την ώρα που πηγαίνει ο χριστιανός με ευλάβεια να προσκυνήσει τιμητικώς τα άγια λείψανα ξεχύνεται ένα άρωμα καταπληκτικό ένα ουράνιο άρωμα. Μου διηγήτο κάποιος ότι στην κάρα του Μεγάλου Βασιλείου που υπάρχει στην Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους όταν λιτανεύεται, 1η Ιανουαρίου, λες και σπάσανε 50 μπουκάλια αρώματα.

Έχουμε άλλες περιπτώσεις που από το Άγιο λείψανο μπορεί να εκχύνεται μύρο όπως στο μοναστήρι του Ξενοφώντος στον Άθω υπάρχει το δεξιό χέρι του Αγίου Γεωργίου που κατά καιρούς αναδίδει και αναβλύζει και άρωμα.

Μέσα στα άγια λείψανα υπάρχει δύναμις πνευματική που την αισθάνονται αυτοί που πλησιάζουν για να προσκυνήσουν. Πολλές φορές στο κρανίο των αγίων σχηματίζεται η σταυροειδής ραφή ενώ βάση των φυσιολογικών δεδομένων δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, έχουμε χιλιάδες περιπτώσεις που τα άγια λείψανα θαυματουργούν φερ' ειπείν η κάρα του Αγίου Θωμά που υπάρχει στο μοναστήρι της Πάτμου όταν πέφτει σε ένα νησί ακρίδα και είναι να κατασπαράξει τα πάντα μόλις πάρουν την αγία κάρα του απόστολου Θωμά και την λιτανεύσουν αμέσως η ακρίδα πέφτει στην θάλασσα όπως έγινε προ καιρού στην Σύμη.

Όλα αυτά τα απορρίπτουν, απορρίπτουν τους Αγίους. Οι άγιοι είναι που την εκκλησία στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής απεφάσισαν οι Γερμανοί να καταστρέψουν μια πόλη να σφάξουν και να κάψουν και ο πολιούχος άγιος την περιοχής παρουσιάστηκε στον Γερμανό και του είπε στοπ! δεν θα κάψεις, δεν θα σφάξεις, και εγώ θα αναλάβω να σε γυρίσω στην Γερμανία. Αναρίθμητες περιπτώσεις και Προτεστάντες Γερμανοί επειδή είδαν αυτό το θαύμα πολιούχοι άγιοι προστατεύουν σε ώρες κρίσιμες την πόλη.

Η Θεσσαλονίκη ήταν 482 χρόνια σκλαβωμένη στους Τούρκους και απελευθερώθηκε πότε; Ανήμερα του πολιούχου δηλαδή ανήμερα του Αγίου Δημητρίου επίσης κάποτε στις αρχές του 9ου αιώνος κινδύνευε πάρα πολύ η πόλις της Πάτρας και παρουσιάστηκε ο Άγιος Ανδρέας και την έσωσε. Όλα αυτά χιλιάδες μυριάδες θαυματουργίες, υπερφυσικά σημεία, ασηψίες ευκαμψίες μελών, ευωδιές ουράνιες, θαύματα αναρίθμητα, όλα τα απορρίπτουν με μια μονοκοντυλιά οι Προτεστάντες δηλαδή απορρίπτουν με άλλα λόγια το Άγιο Πνεύμα διότι αυτά είναι έργα της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.

Το θέμα των αγίων εικόνων. Ο Προτεσταντικός κόσμος απορρίπτει τις ιερές εικόνες και λέει αυτό βέβαια το λένε και άλλοι αιρετικοί όπως οι μ. του Ιεχωβά λένε ότι η Αγία Γραφή λέει ου ποιήσεις σεαυτόν είδωλον, άρα εμείς έχοντας τις εικόνες προσκυνούμε τα είδωλα, αλλά η ορθή έννοια του χωρίου είναι ότι απαγορεύονται τα ομοιώματα τα οποία εξυπηρετούν την ειδωλολατρεία, δεν απαγορεύονται τα ομοιώματα που εξυπηρετούν την λατρεία του αληθινού Θεού, γι’αυτό ο ίδιος ο Θεός που λέει μην κάνετε ομοιώματα έδωσε εντολή στον αγιότατο χώρο που ήταν τα Άγια των Αγίων στην σκηνή του μαρτυρίου να είναι γεμάτος όλος ο χώρος εκείνος με ομοιώματα Χερουβείμ, αγίων προσώπων που βρίσκονται στον ουρανό, μάλιστα δε στα Άγια των Αγίων υπήρχαν και δυο γλυπτά Χερουβείμ. Πως εδώ επιτρέπονται τα ομοιώματα; Επιτρέπονται διότι εξυπηρετούν την λατρεία του αληθινού Θεού, διότι όταν ένας βλέπει μπροστά του τα Χερουβείμ, αμέσως ο νους του ανεβαίνει στο ουρανό. Όταν βλέπουμε εικόνα, ανάλογα με την ποιότητα της εικόνος, μετακινείτε και ο νους μας. Όταν βλέπουμε μια αισχρή εικόνα ο νους μας κατεβαίνει στην λάσπη, όταν βλέπουμε μια εικόνα ενός Αγίου προσώπου ο νους μας ανεβαίνει στα ουράνια, έπειτα οι εικόνες ισοδυναμούν με το Ευαγγέλιο ένας ο οποίος είναι αγράμματος και δεν ξέρει να διαβάσει την περικοπή για την Μεταμόρφωση του Χριστού, όταν δει την εικόνα της Μεταμορφώσεως είναι σαν να διαβάζει Ευαγγέλιο.

Εμείς παραδεχόμαστε ότι για να ερμηνευθεί η Αγία Γραφή χρειάζεται να υπάρχει θεοφόρος άνθρωπος που να έχει μέσα του την χάρη του Αγίου Πνεύματος και έτσι έχουμε τους θεοφόρους Πατέρες της εκκλησίας, τους μεγάλους διδασκάλους που όταν ένα δύσκολο αγιογραφικό εδάφιο λέμε πως το ερμηνεύουν οι Πατέρες και η συμφωνία των Πάτερων είναι ένα σταθερό σημείο βάση του οποίου ερμηνεύουμε σωστά και ακολουθούμε όλοι την ίδια ερμηνεία και βαδίζουμε σε ένα δρόμο σταθερό ενώ στον Προτεσταντικό κόσμο κάθε ένας το ερμηνεύει όπως θέλει και γι’αυτό έχουμε κατακερματισμό σε πλήθος ομολογιών, άλλος Λουθηρανός, άλλος Καλβινιστής, άλλος Κουάκερος, άλλος Μεθοδιστής, ο άλλος είναι του Τετραγωνικού Ευαγγελίου, Χριστάδελφος, Γεδεωνιστής, Ευαγγελικός, Πεντηκοστιανός, και δεν τελειώνει ο κατάλογος αυτών.

Έπειτα πρέπει να πούμε και το εξής ότι οι Πατέρες της εκκλησίας που είναι θεοφόροι έχουν σοφία θεϊκή και μας άφησαν υπέροχα έργα, υπέροχες ομιλίες, υπέροχες ερμηνείες της Αγίας Γραφής, και έχουμε Πατέρες σε όλους τους αιώνες.

Τον πρώτο αιώνα έχουμε τον άγιο Πολύκαρπο έχουμε τον Κλήμη Ρώμης αργότερα τον Άγιο Ιγνάτιο τον Άγιο Ιουστίνο κατόπιν τον περίφημο άγιο Κυπριανό Καρχηδώνος αργότερα τον Αμβρόσιο, τον Μέγα Αθανάσιο, αργότερα τους μεγάλους του 4ου αιώνος, Βασίλειο, Γρηγόριο, Χρυσόστομο και λοιπά, κατόπιν έχουμε τον περίφημο Κύριλλο Αλεξανδρείας που έχει κάνει καταπληκτική ερμηνεία στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, αργότερα άλλους τον 7ο αιώνα έχουμε τον περίφημο Μάξιμο τον Ομολογητή, αργότερα τον θαυμάσιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, κατόπιν Ι'- ΙΑ' αιών έχουμε τον Συμεών τον νέο θεολόγο κατόπιν τον 14ο αιώνα έχουμε τον ανεπανάληπτο Γρηγόριο τον Παλαμά, 18ος αιών Νικόδημος αγιορείτης και λοιπά, καταπληκτικά έργα, υπέροχα έργα, αριστουργήματα γεμάτα από την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Είναι έργα του Αγίου Πνεύματος αλλά αυτά και τα απορρίπτουν οι Προτεστάντες όλα αυτά δηλαδή απορρίπτουν την δράση του Αγίου Πνεύματος ο Χριστός λέει το Άγιο Πνεύμα θα μένει εις τον αιώνα μέσα στην εκκλησία, όχι ήρθε τον 16ο αιώνα που ήρθαν οι Προτεστάντες ή τον 20ο αιώνα που ήρθαν οι Πεντηκοστιανοί.

Τι να πούμε λοιπόν για τους Προτεστάντες... δεν βαδίζουν σε σωστό δρόμο, όταν λέει ένας Προτεστάντης ότι εγώ στηρίζομαι στην Καινή Διαθήκη και δεν παραδέχομαι τις παραδόσεις του Χριστού και των Αποστόλων, ε, και η Καινή Διαθήκη είναι ξεκάρφωτη, διότι δεν λέει πουθενά η Καινή Διαθήκη μέσα ότι υπάρχει ένα βιβλίο Καινή Διαθήκη που αποτελείτε από 27 βιβλία!

Αυτό το λέει η παράδοση της εκκλησίας μας απορρίπτουν αν το εξετάσουμε καλά και την ίδια την Καινή Διαθήκη !!

Και το χειρότερο αμάρτημα των Προτεσταντών είναι ότι έχουνε δημιουργήσει τρομερό σχίσμα και κάθε τόσο κομματιάζεται το σώμα του Χριστού. Όπως είναι αμαρτία όπως είναι το σώμα του Χριστού να το κόβεις σε κομμάτια έτσι ακριβώς είναι και η κατάσταση που δημιούργησαν και δημιουργούν οι Προτεστάντες.

Ο Παύλος προς Εφεσίους εις Κύριος εν σώμα εν Πνεύμα μια πίστις εν βάπτισμα όσοι διασπούν αυτό το ένα σώμα του Χριστού διαιρούν την Εκκλησία αυτοί είναι ένοχοι της πιο φοβερή αμαρτίας και τους περιμένει και η ανάλογη τιμωρία έστω και εάν ξέρουν απέξω όλη την Αγία Γραφή και κάνουν τον ιεροκήρυκα και τον ερμηνευτή της Αγίας Γραφής.

Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr