Στον Αββά Αντώνιον ήλθε κάποτε ένας αδελφός από κάποιο κοινόβιο ο οποίος συκοφαντήθηκε για πορνεία. Ήλθαν και οι αδελφοί από το κοινόβιο για να τον θεραπεύσουν και να τον πάρουν. Και άρχισαν να τον ελέγχουν, ότι:
-Έτσι έκανες. Κι αυτός απολογείτο, ότι:
-Τίποτα τέτοιο δεν έκανα.
Ήταν εκεί και ο αββάς Παφνούτιος, και είπε την εξής παραβολή:
-Είδα στην όχθη του ποταμού έναν άνθρωπο, πού'χε χωθεί στο βόρβορο της αμαρτίας ως τα γόνατα, και καθώς ήλθαν κάποιοι αδελφοί να του δώσουν χέρι βοηθείας, τον καταπόντισαν μέχρι το λαιμό.
-Είδα στην όχθη του ποταμού έναν άνθρωπο, πού'χε χωθεί στο βόρβορο της αμαρτίας ως τα γόνατα, και καθώς ήλθαν κάποιοι αδελφοί να του δώσουν χέρι βοηθείας, τον καταπόντισαν μέχρι το λαιμό.
Τούς λέει τότε ο αββάς Αντώνιος, για τον αββά Παφνούτιο:
-Ορίστε, άνθρωπος αληθινός, που μπορεί να θεραπεύσει και να σώσει ψυχές.
Συγκινήθηκαν τότε από τα λόγια των γερόντων και έβαλαν μετάνοια στον αδελφό. Ηρέμησαν έτσι οι πατέρες και έλαβαν τον αδελφό στο κοινόβιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου