Ο Αλεξανδρείας στο Βατικανό.

Συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο είχε χθες ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος στο Βατικανό.
Οι δυο Προκαθήμενοι είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για θέματα κοινού ενδιαφέροντος σχετικά με την κατάσταση στην περιοχή της Αιγύπτου και της Μέσης Ανατολής εν γένει.

Πηγή: dogma.gr 

(Σχόλιο Εγκολπίου: Όλα γίνονται στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και του οικουμενισμού. Αφορμές υπάρχουν πολλές για να συναντώνται οι ηγέτες των επισήμων δογμάτων και να προωθούν τα σχέδιά τους για παγκόσμια κυβέρνηση, ενιαίο νόμισμα, και μία παγκόσμια θρησκεία... Δείτε και την παρακάτω φωτογραφία και σκεφτείτε ότι είναι ήδη συμπορευόμενοι, ενωμένοι προς έναν σκοπό. Κάποιοι όμως πλανεμένοι οικουμενιστές υποστηρίζουν και πλανούν τους αδαείς, πως εκτός εκκλησίας δεν γίνεται ομολογία κατά Θεόν, αλλά όποιος θέλει ας είναι αντιοικουμενιστής, αρκεί να βρίσκεται εντός εκκλησίας και ας πολεμά την οικουμενιστική αίρεση εκ των ένδον... Δηλαδή σοφιστικώς πρεσβεύουν την άποψη πως είσαι Ορθόδοξος κι ας παραμένεις μέλος μίας αιρετικής εκκλησίας. Πλάνη μεγίστη... Δεν γίνεται με βάση τους Ιερούς Κανόνες να είσαι μέλος αιρετικής εκκλησίας ή σχισματικής, και να είσαι συνάμα και Ορθόδοξος, μέλος της Μίας Αγίας Καθολικής Αποστολικής Εκκλησίας Του Χριστού μας. 

Στην Ελλάδα τουλάχιστον που υπάρχουν πολλές εμφανιζόμενες σαν εκκλησίες Του Χριστού, πρέπει να παλέψουμε με πολλά προσωπεία της ''αλήθειας''. Άλλοι προβάλλουν την δήθεν ορθή ερμηνεία Του Ευαγγελίου, άλλοι προβάλλουν την κοσμική αναγνώριση που έχουν, νομίζοντας πως Ο Κύριος ζήτησε ή ενδιαφέρεται για τέτοιου χαρακτήρος αναγνωρίσεις, άλλοι προβάλλουν την ''γνησιότητά'' τους, άλλοι προβάλλουν το πλήθος που τους ακολουθεί, άλλοι τις πολιτικές τους διασυνδέσεις, άλλοι κρύβονται πίσω από το ημερολόγιο, άλλοι το ακριβό τους αυτοκίνητο και ο κατήφορος τέλμα δεν έχει. Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς απευθυνόμενος πρός τόν πατριάρχη Άντιοχείας καί δι᾽ αυτού και πρός όλους μας: «Καί γάρ οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσί· καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες, οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί· καί τοσοῦτο μᾶλλον ὅσον ἄν καί σφῶν αὐτῶν καταψεύδοιντο, ποιμένας καί ἀρχιποίμενας ἱερούς ἑαυτούς καλοῦντες καί ὑπ᾽ ἀλλήλων καλούμενοι· μηδέ γάρ προσώποις τόν Χριστιανισμόν, ἀλλ᾽ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα.» Βλέπε: Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου Ἀντιοχείας, ἐν Π. ΧΡΗΣΤΟΥ, ἔνθ᾽ ἀνωτ., Θεσσαλονίκη 1966, τόμ. 2, σελ. 627. Μετάφραση στη νεοελληνική: Στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀνήκουν ὅσοι ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια· ὅσοι δέν ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια, αὐτοί δέν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία. Αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά ὅσους ἐξαπατοῦν τους ἑαυτούς των αὐτοαποκαλούμενοι καί ἀλληλοαποκαλούμενοι ποιμένες καί ἱεροί ἀρχιποιμένες. Γιατί ἔχουμε διδαχθῆ ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν δίνει σημασία στά πρόσωπα, ἀλλά στήν ἀλήθεια καί στήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως.

Πρέπει λοιπόν να μελετήσουμε ποιά είναι Η Εκκλησία η γνήσια, η αληθινή; Να μελετήσουμε την αλήθεια, ιστορικώς, εκκλησιολογικώς, διότι όταν την εντοπίσουμε εκεί είναι και Η Εκκλησία όπως μας διδάσκει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Όταν διαβάζουμε γενικότητες σε ιστολόγια που εκφέρουν δήθεν την αλήθεια, πρέπει να μελετούμε αν τα κείμενά τους είναι με αποδείξεις, με παραπομπές σε ιστορικές πηγές. Για παράδειγμα διαβάζουμε κάπου: ''Εμφανίστηκαν σχίσματα και διαιρέσεις λόγω φιλαρχίας.'', ή, ''Το πλήθος ήταν εξαγριωμένο και προέβη σε βανδαλισμούς.'', ή, ''Παράνομες ενέργειες μαράζωναν το κίνημα.''... Αυτές οι φράσεις δεν αποτελούν ιστορικό δεδομένο, αλλά αόριστη αναφορά, προσωπική τοποθέτηση. Ανεξαρτήτως αν θέλει κάποιος μέσω τέτοιων φράσεων να παραπλανήσει ή όχι τον αναγνώστη, τελικώς αυτές οι φράσεις φέρουν παραπλάνηση, ανακρίβεια και απομάκρυνση εκ της αληθείας. Και αυτό διότι δεν έχουν τεκμηρίωση αλλά εντυπωσιασμό και μόνο. Απευθύνονται στο συναίσθημα και όχι στη λογική. Όταν μάλιστα δεν συνοδεύονται από συγκεκριμενοποίηση των γεγονότων, των προσώπων και των εξ αυτών ενεργειών τους, τότε η αναφορά στερείται επιστημονικής σοβαρότητος και κύρους. Είναι παντελώς αναξιόπιστη, και άκυρη.

Η σοβαρή και με Ορθόδοξα ελατήρια αναζήτηση πρέπει να γίνεται με ερωτήματα όπως: Πού αναπαύεται Ο Τριαδικός Θεός; Στις δόξες και τις τιμές; Στα δείπνα και τις φωτογραφίες με διασημότητες και πολιτικούς; Στις δημόσιες σχέσεις και τα ανταλλάγματα; Στις ακριβές λιμουζίνες και στις φανταχτερές πινακίδες στο αυτοκίνητο για να βλέπει ο κόσμος ότι περνά ο τάδε επίσκοπος; Πού αναπαύεται ο Κύριος μας λοιπόν; Αναπαύεται στην ταπείνωση και την αφάνεια. Στη διανομή τροφίμων χωρίς ρεπορτάζ και φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Ο Θεός δεν γράφει στο Ευαγγέλιό του, όταν κάνεις ελεημοσύνη να το δημοσιοποιείς για να σου λένε οι λαϊκοί τί καλός δεσπότης που είσαι... Οπότε ας τηρεί ο κάθε επίσκοπος, κατά τη άποψή μου, το ρηθέν υπό Του Κυρίου λέγοντος: Κεφάλαιο 6, στίχοι 1 ως 4, ''Προσέχετε να μην κάνετε την ελεημοσύνην σας εμπρός εις τα μάτια των ανθρώπων, δια να σας ίδουν και σας θαυμάσουν και να σας επαινέσουν· διότι έτσι δεν έχετε κανένα μισθόν από τον Πατέρα σας τον επουράνιον.

Οταν λοιπόν συ κάμνης ελεημοσύνην, μη την διαλαλής παντού διασαλπίζοντάς της, όπως κάμνουν οι υποκριταί εις τας συναγωγάς και τους πλατείς δρόμους, δια να δοξασθούν από τους ανθρώπους. Αληθινά σας λέγω ότι παίρνουν αυτοί ολόκληρον τον μισθόν των, (δηλαδή απολαμβάνουν ως αμοιβήν των τον έπαινον από τους άλλους).

Συ δε, όταν κάνης ελεημοσύνην, να την προσφέρης με τόσην μυστικότητα, ώστε το αριστερό σου χέρι να μη μάθη το καλό που κάνει το δεξί σου. Δια να μείνη έτσι η ελεημοσύνη σου μυστική και άγνωστος· και ο Πατήρ σου, που βλέπει και τα πλέον απόκρυφα έργα, θα σου δώση την αμοιβήν ενώπιον όλου του κόσμου.'' Αυτά λέει Ο Κύριος, όμως τα αντίθετα βλέπουμε να γίνονται υπό τινών επισκόπων σήμερα... Επισκόπων που όπως οι ίδιοι λέγουν τους εξέλεξε Το Πνεύμα Το Άγιον... Βλέπουμε ειδήσεις στην τηλεόραση και πριν από μία εκλογή επισκόπου αναφέρονται τέρατα και σημεία στο παρασκήνιο της χειροτονίας. Τί είναι αληθές και τί ψευδές ουδείς μας γνωρίζει, όμως αν ήταν αγνή η κατάσταση θα έβρισκαν να διαδίδουν οι εκπομπές, πάσης φύσεως φήμες; Βλέπουμε οι οικουμενιστές να συμπορεύονται στο άρμα της νέας εποχής και οι εμφανιζόμενοι σαν αντιοικουμενιστές να είναι χειροτονημένοι από οικουμενιστές επισκόπους. Χριστιανούς που ισχυρίζονται πως ακολουθούν Το Ευαγγέλιο και να είναι αντιευαγγελικοί. Βλέπουμε να συκοφαντείται Η Εκκλησία Του Χριστού και να επιπλέουν στη δημόσια ζωή οι έχοντες πλήθη και αριθμούς. Αναπαύεται Ο Κύριος στο πλήθος ή στην ποιότητα την εν Χριστώ; Αναζητά Ο Χριστός πλήθη που αρέσκονται σε θρησκευτικά θεάματα εν είδει θεάτρου, ή μία ψυχή που να διψά για την σωτηρία της; Αναζητά Ο Χριστός μας ακριβές στολές και επισκόπους επαγγελματίες, ή διακόνους του Λόγου του; Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να δώσουμε απάντηση στον ίδιο τον εαυτό μας πρώτα. Διότι πολλές φορές μας τυφλώνει η λάμψη της εμφάνισης μίας φανταχτερής θρησκευτικής πομπής αλλά δεν προβληματιζόμαστε αν Ο Θεός είναι παρόν ή ο διάβολος...

Αυτού του είδους η αδιαφορία οδήγησε τα πράγματα στην σημερινή κατάντια... Ακολουθούμε την ευκολία μας, τον εξομολόγο που είναι στα μέτρα μας, την ενορία που είναι πλησίον μας, τον Κληρικό που μας διαφημίζουν σαν άγιο, τον Ιερέα που κανει ωραία λειτουργία, σαν να είναι θέατρο η Μυσταγωγία... Βολευόμαστε. Δεν θυσιάζουμε την κοσμικότητά μας γιατί θα μας χλευάσουν συγγενείς και φίλοι, δεν φεύγουμε από τους πνευματικώς σάπιους γιατί η ενορία τους είναι δίπλα και που να τρέχουμε τώρα... Δεν πλησιάζουμε σε μαρτυρία και μαρτύριο ούτε τον πιο αμαρτωλό Της Εκκλησίας μας. Δεν είμαστε Χριστιανοί παρά μόνο τυπικώς, ονομαστικώς... Οι εξαιρέσεις υφίστανται παντού, αλλά ο κανών είναι δυστύχημα...)