Πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή...

Η πίστη αν δεν εκδηλώνεται με έργα είναι νεκρή... (Ἰακώβου Καθολική επιστολή, 2-17.)

Ὁ ἀββὰς Ἠσαΐας γιὰ νὰ διδάξη στοὺς μαθητές του ὅτι, ὅποιος δὲν ἐργασθεῖ, δὲν ἀμείβεται ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἀνέφερε τὸ ἑξῆς παράδειγμα: «Κάποτε κάποιος γέροντας πῆρε ἕνα ζεμπίλι, πῆγε στὸ ἁλώνι καὶ λέγει στὸν κύριο τοῦ χωραφιοῦ: “Δός μου σιτάρι΄”. Καὶ τὸν ρωτᾶ ἐκεῖνος: “Θέρισες καὶ ἐσύ, Ἀββᾶ;”. Τοῦ ἀπαντᾶ: “Ὄχι”. Καὶ τοῦ λέγει ὁ κύριος τοῦ χωραφιοῦ: “Πῶς λοιπὸν θέλεις νὰ σοῦ δώσω σιτάρι, ἀφοῦ δὲν θέρισες;”. Τοῦ λέγει τότε ὁ γέρων: “Ὥστε, ἂν τινὰς δὲν θερίση, δὲν παίρνει μισθό;”. Τοῦ ἁπαντᾶ ὁ γεωργός: “ Ὄχι”. Καὶ ἔτσι ἔφυγε ὁ γέρων. Οἱ δὲ ἀδελφοί, σὰν εἶδαν τί ἔκαμε, τοῦ ἔβαλαν μετάνοια καὶ τὸν εὐχαρίστησαν».1

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Μπριαντσανίνωφ μιλώντας γιὰ τὴν πίστη καὶ τὰ ἔργα ἔλεγε: «Ἡ ὀρθόδοξη πίστη στὸν Χριστό, ἐπισφραγισμένη μὲ τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, εἶναι ἀρκετὴ γιὰ τὴν σωτηρία, μόνο ἂν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ χρόνο, γιὰ νὰ πράξει καὶ καλὰ ἔργα. Γιατί, ἂν ἡ πίστη εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωπο ὁ Χριστός, τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ἡ διακονία τοῦ Χριστοῦ. Στὴ διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς εἶναι ἀπαραίτητα τὰ ἔργα. Ἀπὸ αὐτὰ στὸν χριστιανὸ ἀναγνωρίζονται ὡς καλὰ μόνο ἐκεῖνα ποὺ ἀποτελοῦν ἐκπλήρωση ἤ συντείνουν στὴν ἐκπλήρωση τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν, ἐκεῖνα ποὺ τρέφουν καὶ διατηροῦν ζωντανὴ τὴν πίστη του. Ἡ ἀληθινὴ πίστη εἶναι τὸ μοναδικὸ μέσο σωτηρίας· πρέπει νὰ εἶναι ὅμως ζωντανή, ποὺ νὰ ἐκφράζεται μὲ ὅλη τὴν ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου. Ἔργα ἐνάντια στὴν πίστη ἀποκαλύπτουν ἄλλα πιστεύματα. Ἐγκωμιάζοντας τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ἐγκωμιάζει τὰ ἔργα τῆς πίστεώς του καὶ μάλιστα τὴν ὑπακοή του πρὸς τὸν Θεό, ὅταν Ἐκεῖνος τὸν πρόσταξε νὰ θυσιάσει τὸν Ἰσαάκ. Ἡ θανάτωση τοῦ Ἰσαὰκ ἦταν πράξη κάθε ἄλλο παρὰ καλή, σύμφωνα μὲ τὴν μεταπτωτικὴ ἀνθρώπινη ἀντίληψη. Ἡ πίστη ἔδωσε στὸν Ἀβραὰμ τὴν δύναμη νὰ τὴν ἐκτελέσει. Καὶ ἐκτελώντας την, ἔδειξε ἀκριβῶς τὴν τελειότητα τῆς πίστεώς του».2

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τοὺς ψαλμοὺς λέγει: «Τοὺς ἐθνικοὺς δὲν τοὺς πείθουν τόσον τὰ θαύματα, ὅσον ὁ τρόπος ζωῆς· τὸν ἐνάρετον δὲ βίον τίποτε δὲν τὸν κάνει νὰ εἶναι τέτοιος, ὅσον ἡ ἀγάπη. Διότι τὰ μὲν θαύματα πολλὲς φορὲς ἔγιναν ἀφορμὴ νὰ χαρακτηρισθοῦν πλάνοι ἐκεῖνοι ποὺ τὰ ἐπετέλεσαν, ἐνῶ τὸν καθαρὸν βίον δὲν θὰ ἠμποροῦσαν νὰ τὸν κατηγορήσουν. Ὅταν δὲν εἶχεν ἀκόμη διαδοθῆ τὸ κήρυγμα, εὔλογα τὰ θαύματα ἐθαυμάζοντο, τώρα ὅμως πρέπει νὰ θαυμάζεται κανεὶς ἀπὸ τὸν τρόπον ζωῆς, διότι τίποτε δὲν μεταβάλλει τόσον τὸ φρόνημα τῶν ἐθνικῶν, ὅσον ἡ ἀρετή· τόσον δὲν σκανδαλίζει ὅσον ἡ κακία. Καὶ εἶναι πολὺ φυσικόν, διότι ὅταν ἰδῆ ἐκεῖνον ποὺ ἔλαβεν ἐντολὴν καὶ τοὺς ἐχθρούς του νὰ ἀγαπᾶ, νὰ εἶναι πλεονέκτης, νὰ ἁρπάζη, νὰ συμβουλεύη τὰ ἀντίθετα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ πράττει καὶ νὰ μεταχειρίζεται τοὺς ὁμοφύλους του ὡσὰν θηρία, θὰ θεωρήση τὰ λεχθέντα μωρίαν, διότι ἡμεῖς εἴμεθα αἴτιοι τοῦ νὰ μείνουν οἱ ἄλλοι εἰς τὴν πλάνην των».3
 

Καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος θὰ πῆ: «Ἔργα ἐννοοῦμεν καὶ τοὺς λόγους καὶ τὰς σκέψεις, καὶ γενικῶς κάθε κίνησιν τοῦ ἀνθρώπου. Δηλαδὴ μὲ ποίαν διάθεσιν καὶ μὲ ποῖον σκοπόν, ποίων ἐκ τῶν δύο διὰ νὰ ἀρέσωμεν εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἤ διὰ νὰ ἐκτελέσωμεν τὰ προστάγματα, ποὺ μᾶς ἔδωσεν ὁ Θεός, αὐτὰ τὰ γνωρίζει μόνον ἐκεῖνος ποὺ κατανοεῖ τὰ ἔργα μας».4
 

_________________________________________________________
Ὑποσημειώσεις.

 

1. Εἶπε Γέρων, Ἐκδ. Ἀστὴρ, σελ.87

2. Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ, Ἀσκητικὲς Ἐμπειρίες, τόμ. Β΄ 322

3. Ἰ. Χρυσοστόμου Ε.Π.Ε. τόμ. 14 σελ. 389 5.Μ. Βασιλείου Ε.Π.Ε. τόμ.

4. σελ. 191

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 11/10/2013

 

(Σχόλιο Εγκολπίου: Πόσο ανάγκη έχουμε σήμερα από ενάρετο βίο, και πόσο λείπει αυτό στις μέρες μας. Ομολογούμε Γνήσια Ορθοδοξία αλλά δεν έχουμε να δείξουμε τίποτα Στον Κύριο από έργα αγάπης... Είμαστε πνευματικώς ανύπαρκτοι... Εκτός σπανιοτάτων εξαιρέσεων, που κάνουν την πνευματική σαπίλα να δείχνει ακόμα χειρότερη... Επίσκοποι βουτηγμένοι στην νοερά άθληση από έφηβοι ακόμα, δέχονται ρηχές επιθέσεις από μικρούς ανθρώπους. Αθεολόγητοι ψευτοθεολόγοι μιλούν για θέματα που δε τα γνωρίζουν και αποφαίνονται ως άλλοι Πάπες... Η φωνή του Ευαγγελίου πνίγεται από τα ουρλιαχτά των υποκριτών φανατισμένων... Ο Κύριος περιφέρεται μόνος αναζητώντας μία ψυχή κι εμείς την σκοτώνουμε...)