Ποιος υπηγόρευσε και υπεκίνησε την σύγκλησιν της Συνόδου;

 

Ἀπό τό Κολυμβάρι εἰς τό Φανάρι καί ἀπό τήν Ρώμην ἕως τήν Οὐάσιγκτων ἡ Ὀρθοδοξία εἰς τήν διελκυστίνδα τῶν διεθνῶν συμφερόντων.

 

Ὁ οἰκουμενισμός δύναται νά σταματήση, ἐάν ὑπάρξη πολιτική ἐπέμβασις, καθώς αὐτός τροφοδοτεῖ- ται καί ἀπό πολιτικούς παράγοντας. Τό “στρατόπεδον” τῶν ἀντιοικουμενιστῶν ὀφείλει νά σταθμίση τάς γεωπολιτικάς παγκοσμίους ἐξελίξεις ὡς καθοριστικόν παράγοντα διά τήν ἐπιτυχίαν τοῦ ἀγῶνος.

Η Σύνοδος της Κρήτης ανήκει πλέον εις το παρελθόν. Τώρα που οι προβολείς έσβησαν (αν και δεν υπήρξεν ιδιαιτέρως μεγάλον ενδιαφέρον από την παγκόσμιον κοινότητα, όπως επίστευαν οι διοργανωταί της) καλούμεθα όλοι με νηφαλιότητα να θέσωμεν υπό διερεύνησιν τα γεγονότα, ώστε να αναδυθή η αλήθεια εις τας πραγματικάς της διαστάσεις. Όλο αυτό το διάστημα ένα ερώτημα έμεινε κατ’ ουσίαν αναπάντητον: δια ποίον λόγον επεσπεύθη η Σύνοδος; Η επίσημος απάντησις του Φαναρίου ήτο ότι ήδη παρήλθε 50ετια και δεν ηδύνατο να αναβληθή περαιτέρω. Όμως αυτό το επιχείρημα δεν εξηγεί, διατί ήτο προτιμότερον να θυσιασθή η ενότης της Εκκλησίας με την απουσίαν 4 Εκκλησιών (μία εκ των οποίων είναι παλαίφατον Πατριαρχείον και μία η πολυπληθεστέρα Ορθόδοξος Εκκλησία), να αφαιρεθούν τελευταίαν στιγμήν κρίσιμα ζητήματα που ήσαν προς συζήτησιν ακόμη και να μεταβληθή άρον άρον η τοποθεσία, ενώ θα ήτο δυνατόν κάλλιστα να προγραμματισθή δια το επόμενον έτος και να δοθή περιθώριον ανοικτής συζητήσεως των κειμένων εις όλον τον Ορθόδοξον κόσμον.
Φανάρι και Αμερική
 

Είναι γνωστόν ότι η Εκκλησία της Ελλάδος παρεχώρησεν κατά τας αρχάς του 20ου αιώνος τας κοινότητας της διασποράς, δια να ενισχύση το Πατριαρχείον Κων/πόλεως. Από τότε αρχίζει η εμπλοκή των Η.Π.Α. εις το Πατριαρχείον με την άφιξιν του Μελετίου Μεταξάκη και του Αθηναγόρου. Ο πρώτος είχε συζητήσει θέματα του Πατριαρχείου με τους πολιτικούς της Αμερικής και κατόπιν της Ευρώπης και ο δεύτερος κατέφθασε με παρέμβασιν των Αμερικανών. Ωστόσο, αν η σημερινή Σύνοδος είχε σχεδιασθή από τους Πατριάρχας Μελέτιον Μεταξάκην και Αθηναγόραν μόνον δια την εξυπηρέτησιν του Οικουμενισμού θα είχεν ήδη προ πολλού συγκληθή.
 

Σήμερον η Εκκλησία της Αμερικής αποτελεί τον οικονομικόν πνεύμονα του Πατριαρχείου και όπως λέει η παροιμία «το χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις», δι’ αυτό δεν επιτρέπει και εις αυτήν τον απογαλακτισμόν της δια της αυτοκεφαλίας. Είναι χαρακτηριστικόν ότι μία οικογένεια συνέβαλεν εις την τακτοποίησιν των εξόδων της Συνόδου, εκείνη του π. Αλεξάνδρου Καρλούτσου:
 

«…είναι ο «υπουργός Εξωτερικών» του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από τον πρόεδρο των ΗΠΑ έως τον εστιάτορα της γειτονιάς του όλοι τον γνωρίζουν ως Fr. Alex…Τον συνδέει βαθιά φιλία με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποί­ος έχει μεγάλη αδυναμία στην πρεσβυτέρα Ξανθή. Οι σχέσεις του με τους ισχυρούς της Γης έβγαλαν τις Εκκλησίες από το οικονομικό αδιέξοδο για τη διοργάνωση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Συντονίζεται σε καθημερινή βάση με τον Μητροπολίτη Γαλλίας, ώστε να «σβήνουν φωτιές» με τις σχέσεις που διατηρούν ανά τον κόσμο. Είναι «πρωτοπαλίκαρο» του Οικουμενικού Πατριάρχη, κοσμοπολίτης και από εκείνους που λύνουν σοβαρά προβλήματα με ένα μόνο τηλεφώνημα» (ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 11.6.2016).
 

Ο εν λόγω πρεσβύτερος επεσκέφθη πολλάκις τον τελευταίον χρόνον το Πατριαρχείον και ανέθεσεν εις τον υιόν του τα περαιτέρω, ως διαπιστώνει κανείς από όσα έγραψεν ο Διεθνολόγος κ. Δημήτριος Γ. Απόκης:
 

«Στη διαμόρφωση της στρατηγικής αλλά και στη σκληρή δουλειά που γίνεται στο παρασκήνιο, για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα, έτσι ώστε να ευοδωθεί ο στόχος και να έχει επιτυχή κατάληξη η Σύνοδος, υπάρχουν πολλοί αφανείς ήρωες μεταξύ των οποίων ο κ. Μάϊκλ Καρλούτσος, που μαζί με τους συνεργάτες του έχει αφιερώσει χρόνο και κόπο για την επιτυχία της Συνόδου στην Κρήτη» (mignatiou.com 7.6.2016).
Προφανώς τα χρήματα εισέρρευσαν από κύκλους της Αμερικής, οι οποίοι όσον πλουσιώτεροι είναι τόσον μεγαλυτέρας διασυνδέσεις έχουν… Εις αυτό το πλαίσιον δεν ήτο τυχαία η επιλογή από το Φανάρι της εξ Αμερικής ορμωμένης Δρ. Ελισάβετ Προδρόμου, συνεργάτιδος της CIA, αλλά και το γεγονός ότι -όπως έγραψαν πολλά μέσα ενημερώσεως- η Σύνοδος εγέμισεν από πράκτορας των ΗΠΑ. Απόδειξις ήτο ότι ο Πατριάρχης έλαβε πλήρη υποστήριξιν από τον Πρόεδρον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων των ΗΠΑ κ. Ed Royce (greekamericannewsagency.com 18.06.2016), ενώ δύο Πατριαρχεία επιέσθησαν από τας ΗΠΑ, δια να μετάσχουν εις την Σύνοδον (voria.gr 28.06.2016). Από ποίον κινδυνεύει το Φανάρι και απαιτείται τόση ασφάλεια;
 

Αμερική, Τουρκία και Φανάρι
 

Είναι αλήθεια ότι από την στιγμήν που ανέλαβεν ο Ταγίπ Ερντογάν την διακυβέρνησιν της γείτονος αι καταστάσεις έχουν αλλάξει όχι μόνον δια την Χώραν μας αλλά και σχετικώς με τας διεθνείς κινήσεις της Τουρκίας.
 

«Για τον Ερντογάν, είναι μία δύσκολη περίοδος, καθώς αισθάνεται (και είναι) απομονωμένος. Μετά το «σπάσιμο» του… σουλτανάτου με τον Νταβούτογλου, ο Γκιουλέν δείχνει να περιμένει την… ώρα του, καταγγέλλει τους Ευρωπαίους ότι τον έχουν εγκαταλείψει, τον Ομπάμα να αρνείται και να του μιλήσει ακόμα, ενώ ετοιμάζεται για εισβολή στη Συρία, εκεί όπου ήδη βρίσκεται ο μεγάλος του εχθρός, η ρωσική αρκούδα. Μιας και δεν έχει ανάγκη (;) πια να δείξει δείγματα «καλού παιδιού», προχωρά μία γενοκτονία σε ο,τι αφορά τους Κούρδους, ενώ αρχίζει την επιχείρηση εξάλειψης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ο,τι ελληνικού από την Κωνσταντινούπολη» (PRESS TIME 14.5.2016).
 

Όσον Τουρκία και Αμερική συνεπορεύοντο υπήρχε μίαν πολιτική, δια να ακολουθήση το Φανάρι. Σήμερον υπάρχουν δύο (όχι διαφορετικαί αλλά) αποκλίνουσαι πολιτικαί και αυτό εφάνη με την είσοδον του ΝΑΤΟ εις το Αιγαίον: ενώ αρχικώς ήταν θιασώται της κινήσεως αυτής οι Τούρκοι, τώρα θεωρούν ότι δεν τους εξυπηρετεί, ως ήλπιζον. Επίσης, η Τουρκία έχει υποστή ζημίαν εξ αιτίας του πολέμου εις την Συρίαν, τόσον οικονομικήν όσον και με την αναζωπύρωσιν του κουρδικού, δια το οποίον ευθύνεται η Αμερική.
 

Το Φανάρι επειδή θεωρεί μετά προσοχής τον απορφανισμόν του Πατριαρχείου Αντιοχείας εξ αιτίας του πολέμου και δεν επιθυμεί να καταλήξη εις την αυτήν κατάστασιν προσβλέπει προς τας ΗΠΑ.
Φανάρι και Βατικανόν
 

Η στροφή προς την Αμερικήν απαιτεί και εντατικοποίησιν των σχέσεων με το Βατικανόν, το οποίον εξυπηρετεί μέσω αυτών των σχέσεων και τα ιδικά του σχέδια:
 

«Η Καθολική Εκκλησία έχει απολέσει το ποίμνιό της στη ραγδαία αποχριστιανιζόμενη Ευρώπη, ενώ τα σκάνδαλα παιδεραστίας έχουν πλήξει καίρια το κύρος της. Βρίσκεται σε αδυναμία και στο βάθος ελλοχεύει ο κίνδυνος να εκφυλιστεί από πανίσχυρο και πολιτικοϊδεολογικά κυρίαρχο οργανισμό σε μη κυβερνητική οργάνωση. Πρα­γματική επιρροή διαθέτει κυρίως στη Λατινική Αμερική, εξ ου και η ανάδειξη Αργεντινού Πάπα. …Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι εγκλωβισμένο στη ραγδαία εξισλαμιζόμενη Τουρκία. Όσο η κεμαλική Τουρκία βρισκόταν υπό την επιρροή της αμερικανικής πολιτικής, το Πατριαρχείο αισθανόταν κάποια ασφάλεια, ενώ η Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής λειτουργούσε ως διάμεσος μεταξύ Φαναρίου και Ουάσιγκτον. Τώρα που η Τουρκία του Ερντογάν εξελίσσεται σε θεοκρατική κοινωνία οθωμανικού τύπου και καθώς διολισθαίνει σε ρήξη με τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα, το Φανάρι, αισθάνεται απειλούμενο και περικυκλωμένο. Η συμμαχία με τη Δύση, με προνομιακό ενδιάμεσο θεσμό το Βατικανό, αποτελεί μονόδρομο» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 29.4.2016).
 

Ας γίνη μνεία δια άλλην μίαν φοράν ότι ο Αργεντινός Πάπας ωμίλησε προσφάτως εις το Κογκρέσσον και μεσολάβησε δια τας σχέσεις των ΗΠΑ με την Κούβαν. Πλέον σημαντικόν όμως είναι ότι έχει προσβάσεις δια της Ουνίας εις την Ουκρανίαν, τας οποίας δύνανται να εκμεταλλευθούν αι ΗΠΑ. Προσφάτως μάλιστα:
 

«Οι Ρ/καθολικοί της Γερμανίας, ανταποκρινόμενοι στην έκκληση του Πάπα Φραγκίσκου συγκέντρωσαν για την Ουκρανία το ποσό των 500,000 Ευρώ, αποκάλυψε ο Πρόεδρος της Διάσκεψης των Καθολικών Επισκόπων της Γερμανίας, Καρδινάλιος Reinhard Marx, όπως ανέφερε το Radio Βατικανό» (ukranorama.gr 30.4.2016).
Βατικανόν, Ευρώπη και Ρωσία
 

Το Βατικανόν δεν επιθυμεί παρ’ όλα αυτά να συγκρουσθή με την Ρωσίαν, διότι υπάρχουν και τα συμφέροντα της Ευρώπης που διακυβεύονται, η οποία προσ­φάτως άνευ λόγου και αιτίας επέδωσεν εις τον Πάπαν δια των επισημοτέρων προσώπων της το βραβείον του Καρλομάγνου:
 

«Επισήμως, μπορεί οι Ευρωπαίοι να επαναλαμβάνουν ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο καθεστώς των αντιρωσικών κυρώσεων εξαρτάται από την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ, αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα. Πίσω από αυτό, όμως, φαίνεται πως προέχουν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, που προσπαθούν, λιγότερο η περισσότερο, να παρακάμψουν τις κυρώσεις στην πράξη. Ενδεικτικό παράδειγμα υπήρξε το δημοσίευμα του περιοδικού Spiegel, ότι το Βερολίνο είναι έτοιμο να άρει ορισμένες κυρώσεις -για παράδειγμα την απαγόρευση εισόδου σε Ρώσους αξιωματούχους- με αντάλλαγμα να συνδράμει η Μόσχα στη διεξαγωγή τοπικών εκλογών στην ανατολική Ουκρανία» (Αλέξανδρος Μουτζουρίδης εις την εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ 5.6.2016).
Έτσι το Βατικανόν έχει περάσει από την παλαιάν γραμμήν αντιπαραθέσεως εις την φιλικήν προσέγγισιν:
 

«Αμέσως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η αποκατάσταση των καθολικών εκκλησιών στον χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ιδιαίτερα στην Ουκρανία, είχε οξύνει τις σχέσεις ανάμεσα στη Ρώμη και τη Μόσχα. Από τότε όμως που ο Βλαντιμίρ Πούτιν έγινε για πρώτη φορά δεκτός από τον Πάπα Φραγκίσκο, τον Νοέμβριο του 2013, και κυρίως από τον Φεβρουάριο του 2016, όταν πραγματοποιήθηκε στην Αβάνα μία ιστορική συνάντηση ανάμεσα στον Φραγκίσκο και τον Πατριάρχη Κύριλλο, οι σχέσεις γίνονται όλο και στενότερες. …Επικεφαλής του τμήματος εξωτερικών σχέσεων του Πατριαρχείου στη Μόσχα, ο Μητροπολίτης Ιλαρίων υπεραμύνεται μιας «στρατηγικής συμμαχίας» με την Καθολική Εκκλησία για την από κοινού υπεράσπιση των «παραδοσιακών χριστιανικών αξιών». …Η προσέγγιση ανάμεσα στη Ρώμη και τη Μόσχα, σημειώνει η Ιζαμπέλ Λασέρ στη «Figaro», δίνει στο Κρεμλίνο «ένα εχέγγυο ηθικότητας ικανό να στρέψει την προσοχή μακριά από τον πόλεμο στην Ουκρανία και να διευκολύνει μία εξομάλυνση των σχέσεων με τη διεθνή κοινότητα». Εξυπηρετεί επίσης τον βασικό στόχο της εξωτερικής πολιτικής του Βλαντιμίρ Πούτιν: να ξαναγίνει η Ρωσία μεγάλη δύναμη. «Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή», επισημαίνει ο Ιβ Αμάν, ειδικός σε θέματα Ρωσίας, «επιτρέπουν στον Πούτιν να επαναβεβαιώσει τον ρόλο της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή και να εμφανιστεί ως ο προστάτης των χριστιανών της Ανατολής, στη γραμμή της Μεγάλης Αικατερίνης». Για το Βατικανό, από την άλλη πλευρά, η προσέγγιση με τη Μόσχα έχει στόχο να υπογραμμίσει τη συμμαχία μεταξύ καθολικών και ορθοδόξων απέναντι στον ισλαμισμό στη Μέση Ανατολή» (ΤΑ ΝΕΑ 27.5.2016).
 

Το δόγμα «όλοι οι χριστιανοί απέναντι στο Ισλάμ» προέρχεται από τας ΗΠΑ ήδη από την εποχήν του πολέμου του Περσικού Κόλπου, όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος πριν αρχίση τους βομβαρδισμούς κάθε πρωί είχεν επισήμως μελέτην της Αγίας Γραφής.
Ρωσία, Ευρώπη και Ελλάς
 

Η Ρωσία γνωρίζει την κατευθυνομένην εν πολλοίς πολιτικήν του Φαναρίου και του Βατικανού και αναζητεί σύμμαχον εις την Ελλάδα. Ισχυρόν διαπραγματευτικόν της χαρτί είναι ότι η Ε.Ε. συνθλίβει την πατρίδα μας. Κατά την επίσκεψίν του εις τας Αθήνας ο κ. Βλ. Πούτιν εδημοσίευσεν άρθρον εις το οποίον έγραφε μεταξύ άλλων:
 

«Ξέρω ότι οι Έλληνες διατηρούν καλά στη μνήμη τους τον ρόλο-κλειδί της Ρωσίας στην ανεξαρτητοποίηση της Χώρας σας. Η ρωσική υποστήριξη του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πυξίδα της περαιτέρω ανάπτυξης των διμερών σχέσεων. Σήμερα η Ελλάδα είναι ένας σημαντικός εταίρος της Ρωσίας στην Ευρώπη… Δυστυχώς, την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μας εμποδίζει η κάμψη στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό επηρεάζει αρνητικά τη δυναμική των διμερών εμπορικών συν­αλλαγών, οι οποίες σε σχέση με πέρυσι μειώθηκαν κατά ένα τρίτο – στα 2,75 δισ. δολ. ΗΠΑ. Η ζημία ήταν ιδιαίτερα βαριά για τους Έλληνες παραγωγούς αγροτικών προϊόντων …Είμαι πεπεισμένος ότι από τα γεγονότα στην Ουκρανία πρέπει να βγάλουμε τα δέοντα συμπεράσματα…» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ …).
 

Ο Ρώσος Πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται μόνον δια τον ρόλον του Ελληνικού Κράτους, καθώς ευρίσκεται με την Τουρκίαν εις τα χαρακώματα, αλλά και δια την Εκκλησίαν της Ελλάδος, η οποία είναι η μόνη, εκτός από την Εκκλησίαν της Ρωσίας, η οποία θα είχε την δυνατότητα να θέση βέτο εις κινήσεις του Φαναρίου. Η Ρωσία φοβάται ότι το Φανάρι δύναται να προβή εις εκχώρησιν αυτοκεφάλου εις την Εκκλησίαν της Ουκρανίας η να αναγνωρίση το ψευδο-Πατριαρχείον του Κιέβου. Το Πατριαρχείον της Μόσχας έχει επαρκώς ενημερώσει δια τα παράπονά του τον Ρώσον Πρόεδρον, καθώς θεωρεί ότι το Πατριαρχείον Κων/πόλεως δεν την εστήριξεν εις την Ουκρανίαν εις τον πόλεμον της Ουνίας από το Βατικανόν, ενώ έχει και την υποψίαν ότι εις περίπτωσιν διαιρέσεως της Ουκρανίας, το Φανάρι θα εύρη ελεύθερον πεδίον, αφού προσφάτως ο Πρόεδρος της Ουκρανίας επεσκέφθη το Φανάρι και μετά από μερικάς εβδομάδας απεστάλη το αίτημα της Ουκρανικής Βουλής δια την Αυτοκεφαλίαν!
 

Βεβαίως, το Φανάρι άφησε το ζήτημα εις εκκρεμότητα όμως τα γεγονότα απέβησαν περισσότερον ζοφερά δια την Ρωσίαν, όταν έγιναν γνωστά τα εξής κατά την Σύνοδον της Κρήτης: Πρώτον, ότι ωρίσθη εκπρόσωπος τύπου της Γραμματείας της Συνόδου ο πρώην έξαρχος των κοινοτήτων των Ρώσων της Διασποράς εις την Δυτικήν Ευρώπην Αρχιεπίσκοπος Τελμησού κ. Ιώβ, ουκρανικής καταγωγής και δεύτερον, ότι η επομένη Μ. Σύνοδος φέρεται ότι θα γίνη το επόμενον έτος εις την Ρουμανίαν, εις την οποίαν έχουν εγκατασταθή πύραυλοι, δια τους οποίους διεμαρτυρήθη από το βήμα των Αθηνών δια ακόμη μίαν φοράν ο κ. Πούτιν. Η Εκκλησία της Ρουμανίας δεν εμφανίζεται μόνον συνοδοιπόρος του Φαναρίου, αλλά και προσφάτως διεκδικεί την ενσωμάτωσιν της Μολδαβίας αλλά και κοινοτήτων της Εκκλησίας της Σερβίας, της παραδοσιακής συμμάχου της Ρωσίας.
 

Ελλάς και Αμερική
 

Τας κινήσεις αυτάς της Ρωσίας παρακολουθούν αδιαλείπτως αι ΗΠΑ και ταχέως εκινήθη ο κ. Ομπάμα. Η φανερά ενέργεια ήτο η πίεσις προς την Ε.Ε.:
 

«Η πρώτη νύξη του Αμερικανού Προέδρου στο θέμα της Ελλάδας έγινε από την Ιαπωνία, μόλις είχε αναχωρήσει από τη Χώρα μας ο Ρώσος Πρόεδρος. Επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά πως οι ΗΠΑ δεν θέλουν η Ελλάδα να καταλήξει στην αγκαλιά της Ρωσίας και αυτός είναι ο λόγος που τόσο ο Μπάρακ Ομπάμα όσο και ο Τζακ Λιου έχουν παρέμβει προς την Ε.Ε. και ειδικά στην Γερμανία για την οικονομική κρίση στη Χώρα» (pentapostagma.gr 7.6.2016).
 

Η αφανής ενέργεια έγινε δια του Βατικανού, το οποί­ον όχι μόνον εκάλεσε τους πιστούς εις προσευχήν δια την επιτυχίαν της Μ. Συνόδου, αλλά απέστειλε και βοήθειαν (και δεν εννοούμε τον Ουνίτην Επίσκοπον Αθηνών που αποτελεί πληγήν δια την Εκκλησίαν της Ελλάδος):
 

«Η Ιερά Σύνοδος Ρωμαιοκαθολικών κατά τη διάρκεια των εργασιών στην Τήνο, δέχτηκε την επίσκεψη του Εκλαμπροτάτου Καρδιναλίου TheodoreMcCarrick, επίτιμου Αρχιεπισκόπου της Washington, ο οποίος ήλθε ως εκπρόσωπος της Catholic Relief Services (Κάριτας των Ηνωμένων Πολιτειών) συνοδευόμενος από δύο λαϊκούς συνεργάτες του και τον κ. Νικόλαο Βουτσίνο, εκπρόσωπο της «Κάριτας Αθήνας – Προσ­φυγικό». Ενημέρωσε την Ιερά Σύνοδο για την πρόθεση της Καθολικής Ιεραρχίας της Washington, να βοηθήσει, μέσω της Catholic Relief Services την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα, στο κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της…» (Δελτίον Τύπου Παπικών Ελλάδος 3.6.2016).
 

Δεν είναι τυχαίον ότι με τόσην υποστήριξιν, Κυβέρνησις και Αξιωματική Αντιπολίτευσις επεθύμουν σφόδρα την σύγκλησιν της Συνόδου: «το ζήτημα απαγορεύσεως της συμμετοχής του Σεβ. Εδέσσης έχει προβληματίσει και το υπουργείο των Εξωτερικών, καθώς υπάρχει φόβος μήπως, λίγες εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Σύνοδο στην Κρήτη, δημιουργηθεί νέα ένταση στις σχέσεις Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ελλαδικής Εκκλησίας και τιναχθούν όλα στον… αέρα, με κίνδυνο τη ματαίωση της Συνόδου» (ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ 21.5.2016).
 

Ποίος όμως τους είχεν υποδείξει προ πολλού τα οφέλη;
 

«Ο αναπληρωτής ΥΠ.ΕΞ. Νίκος Ξυδάκης, μιλώντας στο Ράδιο 9,84… έκανε λόγο για την επιδέξια μαεστρία που επιδεικνύει το Φανάρι στην αντιμετώπιση μικροπολιτικών στρατηγικών κάποιων Εκκλησιών, που δεν αντιλαμβάνονται το μήνυμα που εκπέμπει σε κρίσιμες εποχές, και ιδίως στην ταραγμένη νοτιοανατολική Μεσόγειο, η κοινή εμφάνιση όλων των Ορθοδόξων ποιμεναρχών στην Κρήτη. Πρόσθεσε, μάλιστα, πως όποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν το αντιλαμβάνονται αυτό απομονώνονται πλήρως, ταυτιζόμενος έτσι πλήρως με τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου» (neakriti.gr 8.6.2016).
 

Εκτός από τας συνεχείς μεταβάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ εις το Φανάρι και ιδιαιτέρως του κ. Ι. Αμανατίδη, ας σημειωθή ότι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης μερικάς ημέρας πριν μεταβή εις την συνεδρίασιν της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, επεσκέφθη το Φανάρι…
 

Συμπέρασμα
 

Όσοι υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία της Ρωσίας επηρεάζεται από την πολιτικήν, ας αναρωτηθούν επίσης αν το Φανάρι δεν εμπλέκεται με τον ίδιον ακριβώς τρόπον εις αυτήν. Η Σύνοδος της Κρήτης φαίνεται ότι ευρέθη υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και επεσπεύθη από τας εξελίξεις που προέκυψαν από την εμπλοκήν Ρωσίας και Αμερικής εις τους πολέμους. Άλλωστε δεν θα ήτο δυνατόν διαφορετικά ποτέ να αιτιολογηθή η αθέτησις από τον ίδιον τον Πατριάρχην των απόψεων που διετύπωσε μόλις τον Ιανουάριον ότι «Μία τοιαύτη Συν­οδος, τελούσα υπό την απειλήν της διαλύσεως, είναι προτιμότερον να μη γίνη ποτέ!».
 

Ορθόδοξος Τύπος,01/07/2016

Πηγή: aktines.blogspot.gr