Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Ἅγιος Κέβιν, ὁ Ἰρλανδός.

 http://www.diaforetiko.gr/wp-content/uploads/2013/04/monaxos_agiou_orous_03.jpg
 
Στα τέλη του 6ου αιώνος με αρχάς του 7ου μ.Χ, έζησε και αγίασε στην Ιρλανδία ένας ερημίτης, ο Όσιος Κέβιν, που καλλιεργούσε πολύ την Ευχή.

Πριν αποτραβηχθή στα βουνά της Ιρλανδίας για άσκηση και ησυχία, ο Άγιος Κέβιν είχε χρηματίσει ηγούμενος της Μονής Γκλεντάλωφ. Εκοιμήθη οσιακώς το 618 μ. Χ. και η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 3 Ιουνίου, όπως είναι καταγεγραμμένο στον Συναξαριστή.

Το 1995 το βραβείο Νόμπελ της λογοτεχνίας απενεμήθη στον Ιρλανδό Σέιμους Χήνυ. Στην πανηγυρική τελετή και ομιλία, που εξεφώνησε στην Σουηδική Ακαδημία, αναφέρθηκε σε ένα θαυμαστό γεγονός του Αγίου Κέιβιν.

Κάποτε ενώ ο όσιος προσηύχετο στην ύπαιθρο νοερά και με τεντωμένα τα χέρια του σε σχήμα σταυρού, αρπάχτηκε ο νούς του στα απόρρητα μυστήρια της Βασιλείας του Αγίου Θεού, όπου εγεύετο και απελάμβανε ακόρεστα το ουράνιο μέλι της θείας ευφροσύνης μαζί με τις αποκαλύψεις, που θα εδέχετο οπωσδήποτε από το Πανάγιο Πνεύμα. Η νοερά και Λογική Λατρεία αυτού του προσευχομένου απλανώς αγίου ετέθη εκτός χρόνου και ορίων, γιατί κράτησε αυτή η στάσις της προσευχής του για μέρες πολλές.

Και πώς έγινε αυτό ή πως γίνεται, ίσως ρωτήσετε. Για τον καθένα από εμάς θνητό χριστιανό, που η πίστις μας είναι χλιαρή έως και μηδενική, που τα μετράμε όλα με το μυαλό μας, φαίνεται κάτι τέτοιο αδύνατο, αλλά «τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστιν»

Η ακινησία του προσευχομένου αγίου Κέβιν ήτο τόσον ειρηνική, τόσο απόλυτη και τόσο ευλογημένη, ώστε ένα πουλί ήρθε και κάθισε στην ανοικτή παλάμη του και γέννησε το αυγό του! Και όχι μόνον το γέννησε, αλλά δεν δίστασε και να το κλωσσήση, για μέρες ολόκληρες, μέχρις ότου από το μικρό αυτό αυγό βγήκε ένα πουλάκι, ένας νεοσσός!
 
Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες