Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ἱερομάρτυρες Αρκάδιος, Γαβριήλ (+1922), Ευδόκιμος (+ 1913), οἱ Ἰβηρίτες.


Ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρκάδιος γεννήθηκε τό 1893 στό Ἀϊβαλί Μ. Ἀσίας. Κοινοβίασε στή Μονή Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους τό 1912, σέ ἡλικία 19 ἐτῶν, καί δέχθηκε τό σχῆμα τό 1914, ὁπότε καί χειροτονήθηκε Διάκονος.

Ὁ Ἱερομάρτυρας Γαβριήλ γεννήθηκε στήν περιφέρεια τοῦ Κιλκίς τό 1886. Κοινοβίασε στή Μονή Ἰβήρων τό 1904. Τό 1907 δέχθηκε τήν Ἱερωσύνη καί τήν μοναχική κουρά.

Καί οἱ δύο Ἰβηρίτες Ἱερομάρτυρες τελειώθηκαν μαρτυρικά στίς Κυδωνίες Μ. Ἀσίας, τήν Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ ἔτους 1922, κατά τήν ὑποχώρηση τῶν Ἑλληνικῶν στρατευμάτων.

Ἡ μνήμη τους, ἄγνωστη στούς Συναξαριστές, τιμᾶται τήν 13η Μαΐου, κατά τήν μνήμη τῶν Ἁγίων τῆς Μονῆς Ἰβήρων. (μ. Μαξίμου Ἰβηρίτου αὐτ. σελ. 211).
 
Γιά τόν Ἱερομάρτυρα Εὐδόκιμο εἶναι γνωστό, ὅτι ἦταν ἀδελφός τῆς Μονῆς Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, Προηγούμενος καί Οἰκονόμος τοῦ μετοχίου τῆς μονῆς στά Καλύβια Μαλγάρων Ἀνατολικῆς Θράκης. Τελειώθηκε μαρτυρικά ἀπό τούς Τούρκους τήν 4η Ἰουλίου 1913.

Ἡ μνήμη του, ἄγνωστη στούς Συναξαριστές, τιμᾶται τήν 13η Μαΐου, κατά τήν Σύναξη τῶν Ἁγίων τῆς Μονῆς Ἰβήρων, θά μποροῦσε ὅμως νά τιμᾶται καί τήν 4η Ἰουλίου, ἡμερομηνία τῆς μαρτυρικῆς του τελειώσεως. 

(μ. Μαξίμου Ἰβηρίτου, «Οἱ Ἅγιοι τῆς ἐν Ἄθῳ Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων», Περιοδικό ΠΡΩΤΑΤΟΝ 106/2007, σελ. 210 – 211).

πηγή:churchsynaxarion.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες