Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.

(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)







Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον

(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Αγία τριάδα


Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...

(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)



"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."

(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Λόγος γιά τή νοερά προσευχή!


Τὴν νοερά, τήν καρδιακή καί τήν ψυχική προσευχή τήν χαρίζει μέ τόν καιρό ὁ σπλαχνικός Κύριος σ’ αὐτόν πού ἀδιάλειπτα καί εὐλαβικά ἀσχολεῖται μέ τήν προσεκτική προσευχή, προφέροντάς την εἴτε μεγαλόφωνα εἴτε ψιθυριστά, ἀνάλογα μέ τήν περίσταση. Τή χαρίζει ὁ Κύριος σ᾿ αὐτόν πού, ὅταν προσεύχεται, συγκεντρώνει τόν νοῦ του στίς λέξεις τῆς προσευχῆς, ἀποδιώχνοντας ὅλες τίς σκέψεις καί φαντασιώσεις, ὄχι μόνο τίς ἐφάμαρτες καί τίς μάταιες ἀλλά ἀκόμα καί τίς φαινομενικά καλές.

Ἀδελφέ, δέν σέ συμφέρει νά λάβεις πρόωρα τή θεοδώρητη καρδιακή προσευχή. Δέν σέ συμφέρει νά αἰσθανθεῖς πρόωρα τήν πνευματική της γλυκύτητα. Γιατί, ἄν δέν μάθεις πρῶτα μέ πόση εὐλάβεια καί μέ πόση προσοχή πρέπει νά φυλάσσεται τό δῶρο αὐτό τοῦ Θεοῦ, μπορεῖ νά τό χρησιμοποιήσεις γιά κακό, γιά βλάβη καί καταστροφή τῆς ψυχῆς σου. Ἄλλωστε, εἶναι ἀδύνατο νά προοδεύσεις στή μακάρια νοερά καί καρδιακή προσευχή μέ τόν προσωπικό σου ἀγώνα μόνο. Ὁ Θεός εἶναι ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά ἑνώσει τόν νοῦ μέ τήν καρδιά σου καί μ᾿ ὅλη τήν ψυχή σου, νά ἑνώσει αὐτά πού χωρίστηκαν μέ τήν προπατορική πτώση. Κι ἄν ἐμεῖς ἀσκήσουμε μέ ἀσύνετο τρόπο βία στόν ἑαυτό μας, ἐπιδιώκοντας μέ τόν προσωπικό ἀγώνα τήν ἀπόκτηση τῶν δώρων ἐκείνων πού μόνο ἀπό τόν Θεό στέλνονται, μάταια θά κοπιάσουμε. Καί καλά θά ἦταν, ἄν ἡ ζημιά περιοριζόταν στήν ἀπώλεια χρόνου καί κόπων! Γιατί συχνά, ὅσους ἐγωιστικά ἐπιζητοῦν ὑψηλές πνευματικές καταστάσεις πού ταιριάζουν μόνο στήν ἀνακαινισμένη ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀνθρώπινη φύση, τούς βρίσκει μεγαλύτερη ψυχική συμφορά: Πέφτουν σέ “πλάνη”, ὅπως αὐτή ὀνομάζεται ἀπό τούς ἁγίους πατέρες. Καί εἶναι εὔλογο. Τό ξεκίνημά τους, βλέπετε, εἶναι σφαλερό. Πῶς, λοιπόν, νά μήν εἶναι σφαλερή καί ἡ κατάληξη;
 
Λόγος για την οερά, καρδιακή, και την ψυχική προσευχή. (Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ) Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Δ´ἔκδ. Ἱ. Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς, Ἰούνιος 2012 
 
Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζητηση

Αναγνώστες