Τά βάσανα τής κολάσεως...

Πολλοί που δε γνωρίζουν την διδασκαλία του Ευαγγελίου και την ερμηνευτική προσέγγιση των Θεοφόρων Πατέρων, κατηγορούν Την Εκκλησία για σκοταδισμό και τρομοκρατία προς άγραν υποδουλωμένων πιστών. Η αλήθεια είναι ακριβώς το αντίθετο ως προς αυτή την κατηγορία. Ο άνθρωπος ελευθερώνεται από ό,τι τον κατατρέχει στην επίγεια ζωή του, αν έλθει κοντά Στον Θεό μέσω Της Εκκλησίας Του. Πονάει κάποιος από την ανθρώπινη αδιαφορία και την μοναξιά που αυτή επιφέρει; Δεν αντέχει κάποιος να κόψει από κακές συνήθειες όπως η χυδαιολογία ή η άσκηση βίας; Ξέρει κάποιος πως η μοιχεία βάζει σε κίνδυνο την σωτηρία της ψυχής του, αλλά και την ίδια του την οικογένεια αλλά δεν μπορεί να αντισταθεί; Πού μπορεί να βρει λύση; Μόνο στην εύρεση καλού πνευματικού καθοδηγητή που θα τον βοηθήσει να διακόψει τα πάθη του. Οι πάσης φύσεως σύμβουλοι, ''φίλοι'', ψευτοεπιστήμονες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ανθρωποκεντρικά και όχι πνευματικά, οι ''ειδικοί'' και πολλοί άλλοι, μόνο χειρότερα μπορούν να κάνουν τα πράγματα ή να τ'αφήσουν στάσιμα. Ο ιερέας που διαθέτει λεπτή διάκριση των καταστάσεων και πνευματικότητα, μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, Θεού συνεργούντος. 

Όταν ο άνθρωπος όμως επιλέγει να μοιχεύει τον ή την σύζυγό του, να καταπατά τις υποσχέσεις του γάμου, να ζει από την κλοπή των αγαθών του πλησίον του, να σκοτώνει, να εκμεταλεύεται τον εργάτη του, και να πράτει εν γένει το κακό, είναι δίκαιο να απολαμβάνει Την παρουσία Του Θεού στην Βασιλεία Του, ή να ζει μετά θάνατον στην πλήρη απουσία Του Θεού; Αν και οι δίκαιοι και οι αδικοι είχαν την ίδια κατάληξη μετά θάνατο, τί Θεός θα ήταν αυτός; Η απόλυτη Αγάπη και Δικαιοσύνη Του Δημιουργού όμως αποδίδει εκάστω κατά τα έργα του. Στην Βασιλεία Του πηγαίνουν εκείνοι που έζησαν με αγάπη και έργα αρετής για τον συνάνθρωπο και Τον Θεό. Και στην κόλαση καταλήγουν οι εγωϊστές, άρπαγες, άδικοι, κίναιδοι, μοιχοί, πόρνοι και γενικώς οι υπηρέτες των κακών επιθυμιών τους, που είναι αντίθετες με την φύση και τους νόμους που Εκείνος όρισε να διέπουν αυτήν.