Πολλοί είμαστε έτσι σε όλη μας την ζωή και ζούμε ανέμελα, άλλοι κάνοντας μεγάλους σταυρούς, άλλοι ζώντας άσωτα αφού ο τάδε παπάς είναι ανήθικος, άλλοι ρασοφόροι μετέτρεψαν το ράσο σε καριέρα, άλλοι με μύστακα και μαντήλι αλλά περιεργαζόμενοι τους άλλους και όχι εργαζόμενοι για την σωτηρία τους και ο κατάλογος τέλος δεν έχει... Ο Θεός να μας λυπηθεί...
Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον
(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...
(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)
"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."
(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου