Δεν υπάρχει άλλος σίγουρος δρόμος σωτηρίας, εκτός από το να εξομολογείται ο καθένας σε πατέρες με πολλή διάκριση και από αυτούς να παίρνει οδηγίες για την αρετή και να μην ακολουθεί το δικό του θέλημα.
(Άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος.)
Τούτον Δανιήλ υιόν ανθρώπου λέγει είναι, ερχόμενον πρός τον Πατέρα, και πάσαν την κρίσιν και την τιμήν παρ'εκείνου υποδεχόμενον
(Αποστολικαί Διαταγαί, Ε΄, ΧΧ 10, ΒΕΠ 2,92)
Εθεώρουν έως ότου θρόνοι ετέθησαν και παλαιός ημερών εκάθητο, και το ένδυμα αυτού λευκόν ωσεί χιών, και η θρίξ της κεφαλής αυτού ωσεί έριον καθαρόν... εθεώρουν εν οράματι της νυκτός και ιδού μετά των νεφελών του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών εφθασε...
(Δανιήλ Ζ', 9 και 14)
"Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας Αυτού εικόνας ασπαζόμεθα."
(Πρακτικά εβδόμης Οικουμενικής συνόδου, Τόμος Β' σελ. 883)
Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 2017
Broyage des poussins dans un couvoir en France - 2014
Προσοχή! Βίντεο με πολύ σκληρές εικόνες από εργοστάσιο επεξεργασίας κοτόπουλων στη Γαλλία, ακατάλληλο κάτω των 18 ετών, βλέπετε με δική σας ευθύνη και μόνο.
Η αποστασία από τον Κύριο διέσπασε τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπου και Θεού, ανθρώπου και δημιουργίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παρά φύσην ζωή του έκπτωτου ανθρώπου. Ένα από τα συμπτώματα είναι και η βίαιη συμπεριφορά του αμαρτωλού ανθρώπου απέναντι στην ιερή δημιουργία του Θεού, παγκόσμια σφαγή ζώων, κάψιμο δασών, μόλυνση πλανήτη κλπ.
Ο μικρός ήρως του έπους του '40.
Ο νεαρός Γιώργος με τον πατέρα του, Δήμο Λεβιθόπουλο, δημιουργό του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος», διαβάζουν το «Εθνος» της εποχής του πολέμου.
Ένα 13χρονο παιδί είχε... καταταγεί ανάμεσα στους Έλληνες στρατιώτες που έφευγαν να πολεμήσουν τους Ιταλούς του Ντούτσε στο μέτωπο.
Ο πιτσιρίκος με το όνομα Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος μπήκε κρυφά στο βαγόνι με τις αποσκευές των επιστρατευμένων και έφτασε ως... λαθρεπιβάτης στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Και μπορεί να μην πολέμησε -το όπλο θα ήταν άλλωστε πιο μεγάλο από το μπόι του-, βοήθησε ωστόσο τον ελληνικό στρατό όσο και όπως μπορούσε...
Είναι μία πτυχή της ιστορίας που δεν βρήκε χώρο στις ένδοξες σελίδες του έπους του 1940. Ενα παραλειπόμενο του ελληνοϊταλικού πολέμου που δεν θα γνωρίζαμε σήμερα, αν δεν είχε καταγραφεί στην εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Δεκέμβριο του 1940. Αλλά ακόμη κι αυτό το δημοσίευμα θα είχε περάσει στα «ψιλά», αν δεν το είχε εντοπίσει ένας άλλος «πιτσιρίκος», ο 16χρονος Γιώργος, γιος του Δήμου Λεβιθόπουλου, δημιουργού του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος».
«Διάβασε την ιστορία ο Γιώργος και ενθουσιάστηκε. Μπορεί επειδή είναι παιδί ακόμα και η ηλικία του είναι κοντά με του 13χρονου τότε Αναστάση, μπορεί κι επειδή θα ήθελε να το έκανε ο ίδιος αν ήταν σε αυτήν τη θέση, ήταν σαν να του "μίλησε" στην καρδιά του. Κάθισε λοιπόν κι έγραψε ένα κείμενο με τίτλο "Ο ηρωάκος", που πρόκειται να εκδοθεί τις επόμενες μέρες σε βιβλίο», εξηγεί στο «Έθνος» ο Δήμος Λεβιθόπουλος, που χαίρεται διπλά που ο γιος του εκτιμά το Αρχείο και -κυρίως- εμπνέεται από αυτό.
Ο νεαρός Γιώργος με τον πατέρα του, Δήμο Λεβιθόπουλο, δημιουργό του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος», διαβάζουν το «Εθνος» της εποχής του πολέμου.
Στο μεταξύ, το Γενικό Επιτελείο Στρατού, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού και η Ενωση Αποστράτων έχουν επιδοθεί στην αναζήτηση του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου, που αν ζει σήμερα θα είναι 86 ετών. «Θα 'θελα πολύ να τον γνωρίσω αν ζει!», λέει ο Γιώργος Λεβιθόπουλος.
Tο δημοσίευμα της «Ακροπόλεως» για τον μικρότερο δεκανέα του κόσμου:
Στο τρένο που ήταν ο πατέρας του
Η ιστορία του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου του Αλεξάνδρου θα μπορούσε να έχει βγει από ταινία για το ηρωικό έπος του '40. Στο τρένο που επιβιβάστηκε κρυφά, επέβαινε ο πατέρας του που είχε επιστρατευτεί, ο οποίος ωστόσο δεν ήξερε τίποτα για την παράτολμη απόφαση του γιου του. Η παρουσία του 13χρονου αποκαλύπτεται τελικά όταν το τρένο φτάνει στο Μέτωπο και προκαλεί αναστάτωση ανάμεσα στους επικεφαλής της μονάδας.
Η επιστροφή του στην Αθήνα ήταν αδύνατη και ο ίδιος επιμένει να μείνει για να πολεμήσει. Η μονάδα του πάτερα του, Αλεξάνδρου, αναχωρεί από στιγμή σε στιγμή για την πολεμική ζώνη και η τύχη του μικρού Αναστάση πρέπει να κριθεί άμεσα. Οπότε προκρίνεται τελικά η ιδέα να υπογράψει ο πατέρας ότι δέχεται, ο γιος του να καταταχθεί ως εθελοντής στον στρατό, κάτι που θα λύσει τα χεριά των αρμοδίων. Ετσι και έγινε.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επίσημες μαρτυρίες, όταν ο στρατός μας κατέλαβε την Κορυτσά, άφησαν τον Αναστάση να παρελάσει πρώτος κατά την είσοδο στην πόλη. Με απόφαση του διοικητή της μεραρχίας, φτιάχτηκε άρον άρον στολή στρατιώτη στα μέτρα του Αναστάση και του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του δεκανέα.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της αληθινής ιστορίας, στην εύρεση των οποίων βοήθησε ο αντιστράτηγος ε.α. Γιώργος Τζουβαλάς, ο οποίος και προλογίζει το βιβλίο μαζί με τον στρατηγό πολεμιστή στη Μάχη της Κρήτης Κωνσταντίνο Κόρκα, ο Αναστάσης κάποια στιγμή κρυολόγησε και τον έστειλαν στα μετόπισθεν, σε ένα μικρο χάνι. Εκεί ο αεικίνητος δεκανέας ανακάλυψε ότι ένας πελάτης του ξενοδοχείου κλεινόταν στο δωμάτιό του και με ένα περίεργο μηχάνημα κάτι έκανε.
Ο υποψιασμένος Αναστάσης ειδοποίησε τον ξενοδόχο, που και αυτός με τη σειρά του κάλεσε τη χωροφυλακή. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ο ύποπτος πελάτης ήταν Αλβανός κατάσκοπος που έδινε στους Ιταλούς πληροφορίες για τις θέσεις και τις κινήσεις των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων της περιοχής.
Ο πιτσιρίκος με το όνομα Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος μπήκε κρυφά στο βαγόνι με τις αποσκευές των επιστρατευμένων και έφτασε ως... λαθρεπιβάτης στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Και μπορεί να μην πολέμησε -το όπλο θα ήταν άλλωστε πιο μεγάλο από το μπόι του-, βοήθησε ωστόσο τον ελληνικό στρατό όσο και όπως μπορούσε...
Είναι μία πτυχή της ιστορίας που δεν βρήκε χώρο στις ένδοξες σελίδες του έπους του 1940. Ενα παραλειπόμενο του ελληνοϊταλικού πολέμου που δεν θα γνωρίζαμε σήμερα, αν δεν είχε καταγραφεί στην εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Δεκέμβριο του 1940. Αλλά ακόμη κι αυτό το δημοσίευμα θα είχε περάσει στα «ψιλά», αν δεν το είχε εντοπίσει ένας άλλος «πιτσιρίκος», ο 16χρονος Γιώργος, γιος του Δήμου Λεβιθόπουλου, δημιουργού του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος».
«Διάβασε την ιστορία ο Γιώργος και ενθουσιάστηκε. Μπορεί επειδή είναι παιδί ακόμα και η ηλικία του είναι κοντά με του 13χρονου τότε Αναστάση, μπορεί κι επειδή θα ήθελε να το έκανε ο ίδιος αν ήταν σε αυτήν τη θέση, ήταν σαν να του "μίλησε" στην καρδιά του. Κάθισε λοιπόν κι έγραψε ένα κείμενο με τίτλο "Ο ηρωάκος", που πρόκειται να εκδοθεί τις επόμενες μέρες σε βιβλίο», εξηγεί στο «Έθνος» ο Δήμος Λεβιθόπουλος, που χαίρεται διπλά που ο γιος του εκτιμά το Αρχείο και -κυρίως- εμπνέεται από αυτό.
Ο νεαρός Γιώργος με τον πατέρα του, Δήμο Λεβιθόπουλο, δημιουργό του «Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων Γεώργιος Λεβιθόπουλος», διαβάζουν το «Εθνος» της εποχής του πολέμου.
Στο μεταξύ, το Γενικό Επιτελείο Στρατού, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού και η Ενωση Αποστράτων έχουν επιδοθεί στην αναζήτηση του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου, που αν ζει σήμερα θα είναι 86 ετών. «Θα 'θελα πολύ να τον γνωρίσω αν ζει!», λέει ο Γιώργος Λεβιθόπουλος.
Tο δημοσίευμα της «Ακροπόλεως» για τον μικρότερο δεκανέα του κόσμου:
Στο τρένο που ήταν ο πατέρας του
Η ιστορία του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου του Αλεξάνδρου θα μπορούσε να έχει βγει από ταινία για το ηρωικό έπος του '40. Στο τρένο που επιβιβάστηκε κρυφά, επέβαινε ο πατέρας του που είχε επιστρατευτεί, ο οποίος ωστόσο δεν ήξερε τίποτα για την παράτολμη απόφαση του γιου του. Η παρουσία του 13χρονου αποκαλύπτεται τελικά όταν το τρένο φτάνει στο Μέτωπο και προκαλεί αναστάτωση ανάμεσα στους επικεφαλής της μονάδας.
Η επιστροφή του στην Αθήνα ήταν αδύνατη και ο ίδιος επιμένει να μείνει για να πολεμήσει. Η μονάδα του πάτερα του, Αλεξάνδρου, αναχωρεί από στιγμή σε στιγμή για την πολεμική ζώνη και η τύχη του μικρού Αναστάση πρέπει να κριθεί άμεσα. Οπότε προκρίνεται τελικά η ιδέα να υπογράψει ο πατέρας ότι δέχεται, ο γιος του να καταταχθεί ως εθελοντής στον στρατό, κάτι που θα λύσει τα χεριά των αρμοδίων. Ετσι και έγινε.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επίσημες μαρτυρίες, όταν ο στρατός μας κατέλαβε την Κορυτσά, άφησαν τον Αναστάση να παρελάσει πρώτος κατά την είσοδο στην πόλη. Με απόφαση του διοικητή της μεραρχίας, φτιάχτηκε άρον άρον στολή στρατιώτη στα μέτρα του Αναστάση και του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του δεκανέα.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της αληθινής ιστορίας, στην εύρεση των οποίων βοήθησε ο αντιστράτηγος ε.α. Γιώργος Τζουβαλάς, ο οποίος και προλογίζει το βιβλίο μαζί με τον στρατηγό πολεμιστή στη Μάχη της Κρήτης Κωνσταντίνο Κόρκα, ο Αναστάσης κάποια στιγμή κρυολόγησε και τον έστειλαν στα μετόπισθεν, σε ένα μικρο χάνι. Εκεί ο αεικίνητος δεκανέας ανακάλυψε ότι ένας πελάτης του ξενοδοχείου κλεινόταν στο δωμάτιό του και με ένα περίεργο μηχάνημα κάτι έκανε.
Ο υποψιασμένος Αναστάσης ειδοποίησε τον ξενοδόχο, που και αυτός με τη σειρά του κάλεσε τη χωροφυλακή. Τελικά, αποδείχθηκε ότι ο ύποπτος πελάτης ήταν Αλβανός κατάσκοπος που έδινε στους Ιταλούς πληροφορίες για τις θέσεις και τις κινήσεις των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων της περιοχής.
Πηγή: enikos.gr
Πως νίκησε η Ελλάς τους Ιταλούς.
ΗΤΑΝ ΕΠΟΣ... ΚΑΙ ΘΑΥΜΑ! ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΤΟ 1940. ΤΙ ΟΠΛΑ ΕΙΧΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
Η νίκη των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών το 1940 χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ένα θαύμα. Τα θαύματα βέβαια έχουν συνήθως την εξήγησή τους. Στη προκειμένη περίπτωση το ηθικό των Ελληνών μαχητών ,ο πραγματικός πατριωτισμός και η αίσθηση ότι εκείνος ο πόλεμος ήταν ένας ακόμη πόλεμος εθνικής επιβίωσης αποτελούν μερικες από τις ερμηνείες του “θαύματος”. Ο άνθρωπος παίζει πάντα τον πρωταγωνστικό ρόλο.
Δεν θα παραγνωρίσουμε όμως ότι πριν από τον πόλεμο είχε γίνει μια αρκετά σοβαρή προσπάθεια συμμαζέματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και εξοπλισμού τους τουλάχιστον με τα απαραίτητα όπλα που απαιτούσε μια πολεμική σύγκρουση.
Ποια ήταν λοιπόν τα όπλα που είχε τότε ο Ελληνικό Στρατός;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΣ:
Από το τέλος της Μικρασιατικής Εκστρατείας και για μια τριετία η μόνη σημαντική αλλαγή που έγινε στην οργάνωση του Ελληνικού Στρατού ήταν η σύσταση για πρώτη φορά του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.) τον Ιούλιο του 1923. Τρία χρόνια αργότερα, το 1926, κυρώθηκε ο πρώτος μεταπολεμικός Οργανισμός του Στρατού, ο οποίος εφαρμόστηκε μέχρι το 1929 οπότε ψηφίστηκε νέος Οργανισμός του Στρατού.
Η διοίκηση του στρατού ενασκούνταν από τον υπουργό των Στρατιωτικών, με τη βοήθεια του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και των διοικήσεων των σχηματισμών, οι οποίοι, σε ειρηνική περίοδο, ήταν τέσσερα σώματα στρατού, έντεκα μεραρχίες Πεζικού, δύο ταξιαρχίες Ιππικού και μία διοίκηση Αεροπορίας. Η σύνθεση αυτή του στρατού ίσχυε μέχρι το 1935, με ελάχιστες μεταβολές. Τότε πάρθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, για να καλυφθούν οι αυξημένες εθνικές ανάγκες και να βελτιωθεί η οργάνωση και η μαχητική ισχύς του στρατού.
Δεν θα παραγνωρίσουμε όμως ότι πριν από τον πόλεμο είχε γίνει μια αρκετά σοβαρή προσπάθεια συμμαζέματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και εξοπλισμού τους τουλάχιστον με τα απαραίτητα όπλα που απαιτούσε μια πολεμική σύγκρουση
Το ίδιο έτος συγκροτήθηκε το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας (Α.Σ.Ε.Α.) και το Ανώτατο Στρατιωτικό Υγειονομικό Συμβούλιο, ενώ αναδιοργανώθηκε και το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Ορίστηκαν τρεις υπαρχηγοί, οι οποίοι ήταν βοηθοί του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και συντόνιζαν τις εργασίες των γραφείων μεταξύ τους ή με τα άλλα επιτελεία. Επίσης, τα γραφεία αυξήθηκαν σε οκτώ και έγινε ανακατανομή των αρμοδιοτήτων τους.
Το 1937 καθορίστηκε ο υπουργός των Στρατιωτικών να διοικεί το στρατό με τη βοήθεια του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού και των Διευθυντών των Διευθύνσεων Προσωπικού, Όπλων και Υπηρεσιών. Δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εκδόθηκε νέος Νόμος «Περί Οργανισμού του Στρατού». Μετά τις προαναφερόμενες μεταβολές, τον Ελληνικό Στρατό, το 1939, αποτελούσαν πέντε σώματα στρατού, δεκατέσσερις μεραρχίες Πεζικού και μία μεραρχία Ιππικού, ενώ, με βάση το αντίστοιχο Σχέδιο Επιστρατεύσεως, προβλεπόταν η αύξηση του αριθμού των σχηματισμών σε περίπτωση πολέμου. Έτσι, στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό Πόλεμο το 1940-41 συμμετείχαν συνολικά είκοσι μεραρχίες και πέντε ταξιαρχίες Πεζικού, καθώς επίσης μία μεραρχία και μία ταξιαρχία Ιππικού, η οποία από τις αρχές του Ιανουαρίου 1941 συγχωνεύθηκε με τη μεραρχία Ιππικού.
Οπλισμός – Εφόδια – Οχύρωση
Ο Ελληνικός Στρατός, την επομένη της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, βρέθηκε χωρίς το απαραίτητο πολεμικό υλικό, ενώ ο οπλισμός που είχε απομείνει ήταν παλιός, φθαρμένος, ανομοιογενής και ανεπαρκής. Παντελής επίσης ήταν η έλλειψη σε σύγχρονα μέσα, όπως αντιαεροπορικά και αντιαρματικά πυροβόλα, όλμους, άρματα μάχης κ.τ.λ.
Το ίδιο έτος συγκροτήθηκε το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας (Α.Σ.Ε.Α.) και το Ανώτατο Στρατιωτικό Υγειονομικό Συμβούλιο, ενώ αναδιοργανώθηκε και το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Ορίστηκαν τρεις υπαρχηγοί, οι οποίοι ήταν βοηθοί του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και συντόνιζαν τις εργασίες των γραφείων μεταξύ τους ή με τα άλλα επιτελεία. Επίσης, τα γραφεία αυξήθηκαν σε οκτώ και έγινε ανακατανομή των αρμοδιοτήτων τους.
Το 1937 καθορίστηκε ο υπουργός των Στρατιωτικών να διοικεί το στρατό με τη βοήθεια του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού και των Διευθυντών των Διευθύνσεων Προσωπικού, Όπλων και Υπηρεσιών. Δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εκδόθηκε νέος Νόμος «Περί Οργανισμού του Στρατού». Μετά τις προαναφερόμενες μεταβολές, τον Ελληνικό Στρατό, το 1939, αποτελούσαν πέντε σώματα στρατού, δεκατέσσερις μεραρχίες Πεζικού και μία μεραρχία Ιππικού, ενώ, με βάση το αντίστοιχο Σχέδιο Επιστρατεύσεως, προβλεπόταν η αύξηση του αριθμού των σχηματισμών σε περίπτωση πολέμου. Έτσι, στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό Πόλεμο το 1940-41 συμμετείχαν συνολικά είκοσι μεραρχίες και πέντε ταξιαρχίες Πεζικού, καθώς επίσης μία μεραρχία και μία ταξιαρχία Ιππικού, η οποία από τις αρχές του Ιανουαρίου 1941 συγχωνεύθηκε με τη μεραρχία Ιππικού.
Οπλισμός – Εφόδια – Οχύρωση
Ο Ελληνικός Στρατός, την επομένη της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, βρέθηκε χωρίς το απαραίτητο πολεμικό υλικό, ενώ ο οπλισμός που είχε απομείνει ήταν παλιός, φθαρμένος, ανομοιογενής και ανεπαρκής. Παντελής επίσης ήταν η έλλειψη σε σύγχρονα μέσα, όπως αντιαεροπορικά και αντιαρματικά πυροβόλα, όλμους, άρματα μάχης κ.τ.λ.
Ο πιτσιρίκος με το όνομα Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος μπήκε κρυφά στο βαγόνι με τις αποσκευές των επιστρατευμένων και έφτασε ως... λαθρεπιβάτης στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Και μπορεί να μην πολέμησε -το όπλο θα ήταν άλλωστε πιο μεγάλο από το μπόι του-, βοήθησε ωστόσο τον ελληνικό στρατό όσο και όπως μπορούσε. Ανακάλυψε Αλβανό κατάσκοπο και πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες σε δύσκολες στιγμές στο μέτωπο. Είναι ο μικρότερος σε ηλικία Δεκανέας στην γνωστή ιστορία! Αυτό ήταν το κυριότερο όπλο των Ελλήνων, Ανδρεία.
Τα περισσότερα χρήματα, απ’ όσα διατέθηκαν για την ανασυγκρότηση του στρατού στην περίοδο 1923-1935, χρησιμοποιήθηκαν για την προμήθεια οπλισμού, ενώ από το 1936 διατέθηκαν επιπρόσθετα σημαντικά ποσά για το σκοπό αυτόν και παραγγέλθηκαν και παραλήφθηκαν μεγάλες ποσότητες κάθε είδους ανταλλακτικών, καθώς και μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών. Αποτέλεσμα όλων των προσπαθειών ήταν ο Ελληνικός Στρατός, με την έναρξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940, να διαθέτει 459.650 τυφέκια (Μάνλιχερ, Μάουζερ, Λεμπέλ και Γκρα), 4.832 πολυβόλα (Χότσκις, Σεντ Ετιέν, Σβαρτσελόζε και Μαξίμ), 12.200 οπλοπολυβόλα (Χότσκις), 315 όλμους (Μπραντ 81 χιλιοστών), 905 πυροβόλα μάχης (Σκόντα, Σνάιντερ και Κρουπ), 190 αντιαεροπορικά πυροβόλα (Κρουπ, Μπόφορς και Ραϊμένταλ) και 24 αντιαρματικά πυροβόλα (Ραϊμένταλ).
Με τις προμήθειες πολεμικού υλικού που έγιναν από το εξωτερικό και την επιτυχή εκμετάλλευση των πόρων του εσωτερικού επιτεύχθηκε ο εξοπλισμός των προβλεπόμενων από το Σχέδιο Επιστρατεύσεως σχηματισμών, ενώ ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Από άποψη αποθεμάτων στα λοιπά εφόδια, τον Οκτώβριο 1940 ο στρατός διέθετε τρόφιμα για 50 ημέρες, καύσιμα για 45 ημέρες και νομή για 30 ημέρες. Σε μεταφορικά μέσα οι ανάγκες ήταν πολλές. Αντί για τα απαραίτητα 7.000 αυτοκίνητα υπήρχαν 600 στρατιωτικά. Το πρόβλημα με τα μεταφορικά λύθηκε με την επίταξη ιδιωτικών αυτοκινήτων διάφορων τύπων, ενώ ανάλογα αντιμετωπίστηκε και το πρόβλημα των κτηνών, που ο αριθμός τους, με διαδοχικές επιτάξεις, έφτασε περίπου τις 150.000.
Ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Την περίοδο 1923-1940, κυρίως μετά το 1935, παράλληλα με τις προμήθειες και επισκευές πολεμικού υλικού, έγινε και οχύρωση της παραμεθόριας ζώνης απέναντι από τη Βουλγαρία, γνωστή ως «Γραμμή Μεταξά», καθώς και σε άλλες περιοχές. Επίσης, συμπληρώθηκε το δίκτυο συγκοινωνιών και βελτιώθηκαν σε μεγάλη έκταση οι στρατωνισμοί.
Με τις προμήθειες πολεμικού υλικού που έγιναν από το εξωτερικό και την επιτυχή εκμετάλλευση των πόρων του εσωτερικού επιτεύχθηκε ο εξοπλισμός των προβλεπόμενων από το Σχέδιο Επιστρατεύσεως σχηματισμών, ενώ ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Από άποψη αποθεμάτων στα λοιπά εφόδια, τον Οκτώβριο 1940 ο στρατός διέθετε τρόφιμα για 50 ημέρες, καύσιμα για 45 ημέρες και νομή για 30 ημέρες. Σε μεταφορικά μέσα οι ανάγκες ήταν πολλές. Αντί για τα απαραίτητα 7.000 αυτοκίνητα υπήρχαν 600 στρατιωτικά. Το πρόβλημα με τα μεταφορικά λύθηκε με την επίταξη ιδιωτικών αυτοκινήτων διάφορων τύπων, ενώ ανάλογα αντιμετωπίστηκε και το πρόβλημα των κτηνών, που ο αριθμός τους, με διαδοχικές επιτάξεις, έφτασε περίπου τις 150.000.
Ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Την περίοδο 1923-1940, κυρίως μετά το 1935, παράλληλα με τις προμήθειες και επισκευές πολεμικού υλικού, έγινε και οχύρωση της παραμεθόριας ζώνης απέναντι από τη Βουλγαρία, γνωστή ως «Γραμμή Μεταξά», καθώς και σε άλλες περιοχές. Επίσης, συμπληρώθηκε το δίκτυο συγκοινωνιών και βελτιώθηκαν σε μεγάλη έκταση οι στρατωνισμοί.
Πηγή: stoxos.gr, enikos.gr
Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017
Παρέμβαση από τον Πειραιώς Σεραφείμ για το βλάσφημο θεατρικό.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τη θεατρική παράσταση "Η ώρα του διαβόλου"
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 20ῃ Ὀκτωβρίου 2017
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
«Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ»
Ἐπειδή γίνεται μεγάλος θόρυβος μέ τήν θεατρική παράσταση πού παίζεται στήν Θεσσαλονίκη «Ἡ ὥρα τοῦ διαβόλου» τοῦ Πορτογάλου ποιητή καί συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (Fernando Antonio Nogueira de Seadro Pessoa), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τό 1888 καί πέθανε τό 1935 διαλυμένος ἀπό τόν ἀλκοολισμό σέ ἡλικία 47 ἐτῶν, ἀναφέρομε ὅτι ὑπῆρξε ἐνθουσιώδης μέ τόν ἐσωτερισμό, τόν ἀποκρυφισμό, τόν ἑρμητισμό, τήν ἀριθμολογία καί τήν ἀλχημεία.
Ὑπῆρξε λάτρης τοῦ νεοπαγανισμοῦ, τῆς θεοσοφίας καί τοῦροσιτρουσιανισμοῦ καί ἄμεσος συνεργός τοῦ γνωστοῦ σατανιστή καί ἀποκρυφιστή Aleister Crowley, ὁ ὁποῖος κατεδικάσθη στήν Ἰταλία γιά τελετουργικές δολοφονίες γυναικῶν. Ὁ Πεσσόα μετέφρασε στά πορτογαλικά τό ποίημα τοῦ Crowley «Hymn to Pan».
Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ σατανιστής Aleister Crowley ἀνῆκε στό ἑρμητικό τάγμα «Χρυσή Αὐγή» τοῦ ὁποίου ἱδρυτικό στέλεχος ἦταν ὁ Ἰρλανδός ποιητής W. B.Yeats, τό ὁποῖον ἀναφέρει ὁ Γ. Γ. τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσή Αὐγή κ. Ν. Μιχαλολιάκος στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ Ὀδυσσέως Πατεράκη, ἐκδ. Ἐλεύθερη Σκέψις 1982, «Τό ἀστραφτερό σκοτάδι τοῦ ἑωσφόρου - Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Θρησκεία». Ἰδιαιτέρας μνείας πρέπει νά τύχη τό γεγονός ὅτι ὁ ἴδιος ὁ κ. Ν. Μιχαλολιάκος στήν ποιητική του συλλογή «Ἡ ἐξομολόγησις ἑνός ἐθνικοῦ», ἐκδ. Νέα Σπάρτη, πού ἀνετυπώθη τό 2008 ἔχει καί αὐτός ὕμνο στόν Πάνα, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Aleister Crowley, τοῦ ὁποίου τόν ὕμνο μετέφρασε στά πορτογαλικά ὁ Πεσσόα.
Τά συμπεράσματα στούς ἐκλεκτούς ἀναγνῶστες καί γιά τό θεατρικό ἔργο καί γιά τόν συγγραφέα του.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Πηγή: stoxos.gr
Ετικέτες
Εθνικός Ύμνος - Εθνικά θέματα,
Σατανισμός
Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017
Η πρώτη σημαία των ελεύθερων Ελλήνων!
Η ποτισμένη με αίμα Ηρώων, σημαία των Ελλήνων. Ο λευκός Τίμιος Σταυρός σε κυανό τετράγωνο πλαίσιο. Ο Εθνικός αγώνας για απελευθέρωση από την οθωμανική αυτοκρατορία, έγινε ''για του Χριστού την Πίστην την Αγίαν και της Πατρίδος της Ελευθερίαν''. Πατριωτισμοί εν ονόματι του 1821, με τον διάβολο και τις σατανικές μουσικές του δεν ταιριάζουν. Οι Ήρωες του 1821 ήταν ορθόδοξοι Χριστιανοί και οι εθελοντές Ευρωπαίοι που πολέμησαν στο πλευρό των Ηρώων μας ήταν χριστιανοί άλλων δογμάτων. Ο υγιής πατριωτισμός είναι δεμένος με τις αρχές του Ευαγγελίου για αγάπη στον συνάνθρωπο και προστασία εν αμύνει των ιερών και οσίων της φυλής μας. Στα όσια και ιερά αυτά δεν συγκαταλέγεται ο σατανισμός.
Στις αρχές της Επανάστασης του 1821 εμφανίστηκαν πολλές σημαίες με διάφορες παραστάσεις, σύμφωνα με τη φαντασία καθενός αρχηγού, με βάση το μίσος που είχε κατά των Τούρκων, τις ιστορικές γνώσεις, τις οικογενειακές παραδόσεις και τη θρησκευτική του ευλάβεια.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Τριπολιτσάς (Σεπτέμβριος 1821), ο Παπαφλέσσας έκοψε ένα κομμάτι από την εσωτερική πλευρά του ράσου του και ταυτόχρονα ζήτησε από τον οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα να σχίσει δύο λωρίδες από τη λευκή του φουστανέλα.
Ο Παναγιώτης Κεφάλας υψώνει την επαναστατική σημαία στις επάλξεις των τειχών της πόλης.
Με αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια σημαία (γαλάζια με λευκό σταυρό) η οποία υψώθηκε, κάτω από τις ιαχές των Ελλήνων πολεμιστών, στο πρώην τουρκικό διοικητήριο της πόλης. Αυτή αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση.
Με αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκε μια αυτοσχέδια σημαία (γαλάζια με λευκό σταυρό) η οποία υψώθηκε, κάτω από τις ιαχές των Ελλήνων πολεμιστών, στο πρώην τουρκικό διοικητήριο της πόλης. Αυτή αποτέλεσε το πρώτο σχέδιο της επίσημης σημαίας του ελληνικού κράτους μετά την απελευθέρωση.
Πηγή: stoxos.gr
Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017
Ο Ήρωας Παύλος Μελάς.
Ο Αθηναίος Παύλος Μελάς με την οικογένεια του.
Το σώμα του Παύλου Μελά, αποτελούμενο από 50 Μακεδονομάχους που βαδίζει για να συναντηθεί με άλλο σώμα Ελλήνων ανταρτών, για να συναποφασίσουν γενικότερη κατά των Βουλγαρικών συμμοριών επίθεση, σταματά στο χωριό Στάτιστα, για να ξεκουράσει τους άνδρες του.
Στις αντιρρήσεις γι΄αυτό το σταθμο του φίλου και υπαρχηγού του Νίκου Πύρζα, επειδή στο χωριό κατά τις πληροφορίες τους υπάρχει Τουρκικό στρατιωτικό απόσπασμα, ο Παύλος απαντά: “Ειναι αμαρτία, τά παιδιά κουρασμένα, βρεγμένα ας μείνωμεν εις το χωριό νά στεγνώσουν ολίγον”.
Αυτή η απόφαση του θα είναι γι΄αυτόν μοιραία, γιατί οι Τούρκοι ειδοποιημένοι από κομιτατζή για την εκεί παρουσία τους επιτίθενται και κατά τη συμπλοκή ο Παύλος τραματίζεται σοβαρά – “στη μέση μέ πηρε, παιδιά” - Κι ενώ τρέχουν να βοηθήσουν, μπαίνει μόνος του στο σπίτι, κάθεται και απευθυνόμενος στο Νίκο Πύρζα - “Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι του Μίκη καί νά τούς πης ότι τό καθήκον μου έκαμα”. Στη συνέχεια βγάζει το πορτοφόλι του με τις φωτογραφίες των παιδιών του κι επειδή αρχίζει να πονά, παρακαλεί να τον σκοτώσουν και να μην τον αφήσουν ζωντανό στα χέρια των Τούρκων. Ολοι γύρω του λυπημένοι και ανήμποροι να βοηθήσουν παρακολουθούν τις τελευταίες στιγμές του παλικαριού που ψιθυρίζει πότε “πονώ” πότε “σκοτωστε με” και πότε τα ονόματα των παιδιών του “Μίκη, Ζωή”. Και αφού με δυνατούς πόνους παιδεύεται μισή περίπου ώρα, με τη λέξη “πονώ” αφήνει την τελευταία του πνοή. Είναι 13 Οκτωβρίου του 1904...
Στις αντιρρήσεις γι΄αυτό το σταθμο του φίλου και υπαρχηγού του Νίκου Πύρζα, επειδή στο χωριό κατά τις πληροφορίες τους υπάρχει Τουρκικό στρατιωτικό απόσπασμα, ο Παύλος απαντά: “Ειναι αμαρτία, τά παιδιά κουρασμένα, βρεγμένα ας μείνωμεν εις το χωριό νά στεγνώσουν ολίγον”.
Αυτή η απόφαση του θα είναι γι΄αυτόν μοιραία, γιατί οι Τούρκοι ειδοποιημένοι από κομιτατζή για την εκεί παρουσία τους επιτίθενται και κατά τη συμπλοκή ο Παύλος τραματίζεται σοβαρά – “στη μέση μέ πηρε, παιδιά” - Κι ενώ τρέχουν να βοηθήσουν, μπαίνει μόνος του στο σπίτι, κάθεται και απευθυνόμενος στο Νίκο Πύρζα - “Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι του Μίκη καί νά τούς πης ότι τό καθήκον μου έκαμα”. Στη συνέχεια βγάζει το πορτοφόλι του με τις φωτογραφίες των παιδιών του κι επειδή αρχίζει να πονά, παρακαλεί να τον σκοτώσουν και να μην τον αφήσουν ζωντανό στα χέρια των Τούρκων. Ολοι γύρω του λυπημένοι και ανήμποροι να βοηθήσουν παρακολουθούν τις τελευταίες στιγμές του παλικαριού που ψιθυρίζει πότε “πονώ” πότε “σκοτωστε με” και πότε τα ονόματα των παιδιών του “Μίκη, Ζωή”. Και αφού με δυνατούς πόνους παιδεύεται μισή περίπου ώρα, με τη λέξη “πονώ” αφήνει την τελευταία του πνοή. Είναι 13 Οκτωβρίου του 1904...
Πηγή: stoxos.gr
Ετικέτες
Εθνικός Ύμνος - Εθνικά θέματα,
Ιστορία
Τρανσεξουαλισμός: Ένα παθογόνο meme.
Προσοχή ακολουθούν φωτογραφίες ακατάλληλες κάτω των 18 ετών με σοκαριστικό περιεχόμενο, βλέπετε με δική σας ευθύνη και μόνο.
Του καθηγητή Ψυχιατρικής Paul McHugh
Transgenderism: A Pathogenic Meme (The Public Discourse, 10/6/2015) / ΚΟ
Ένα σπάνιο ζήτημα μερικών ανδρών - τόσο ομοφυλόφιλων όσο και ετεροφυλόφιλων ανδρών, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που επεδίωξαν τη χειρουργική επέμβαση «αλλαγής φύλου» επειδή ένιωσαν ερωτικά ερεθίσματα από την σκέψη ή την εικόνα του εαυτού τους ως γυναίκα - έχει εξαπλωθεί ώστε να περιλαμβάνει γυναίκες και άντρες. Ακόμα και μικρά αγόρια και κορίτσια έχουν αρχίσει να θεωρούν τους εαυτούς τους ότι ανήκουν στο αντίθετο φύλο. Τα τελευταία δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, αυτό το φαινόμενο έχει αυξηθεί σε επικράτηση και σε έκθεση. Τώρα, σχεδόν όλοι έχουν ακούσει ή έχουν συναντήσει ένα τέτοιο άτομο.
Η δημοσιότητα, ειδικά από τα πρώιμα παραδείγματα όπως της "Christine" Jorgenson, του "Jan" Morris και της "Renee" Richards (φώτο), προώθησε την ιδέα ότι το βιολογικό φύλο είναι μια «επιλογή», η οποία ιδέα και οδηγεί σε ευρεία πολιτιστική αποδοχή της έννοιας. Και αυτή η ιδέα, που έγινε γρήγορα αποδεκτή στη δεκαετία του '80, από τότε έχει διαπεράσει το αμερικανικό κοινό σαν μια αποκάλυψη ή σαν ένα «meme»* που επηρεάζει μεγάλο μέρος της σκέψης μας για το φύλο.
Οι προπαγανδιστές αυτού του meme, ενθαρρυμένοι από τη συμμαχία τους με το ευρύτερο LGBT κίνημα, ισχυρίζονται ότι είτε είστε άντρας είτε γυναίκα, αγόρι ή κορίτσι, αυτό είναι περισσότερο μια «τάση» ή ένα «συναίσθημα» που έχετε για τον εαυτό σας παρά ένα γεγονός της φύσης. Και, όπως και κάθε άλλο συναίσθημα, αυτό μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή και για κάθε είδους λόγους. Επομένως, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει ποιος θα άλλαζε αυτό το γεγονός για κάποιον τέτοιον λόγο, ούτε θα μπορούσε να επικρίνει μια τέτοια απόφαση.
Βλάσφημο σύνθημα σε παρέλαση gay pride.
Στο Johns Hopkins, μετά από πρωτοποριακή χειρουργική επέμβαση «αλλαγής φύλου», αποδείξαμε ότι η πρακτική δεν έφερε σημαντικά οφέλη. Ως αποτέλεσμα, σταματήσαμε να προσφέρουμε αυτή τη μορφή θεραπείας στη δεκαετία του 1970. Οι προσπάθειές μας, όμως, είχαν ελάχιστη επιρροή στην εμφάνιση αυτής της νέας ιδέας για το φύλο ή στην επέκταση του αριθμού των «τρανσέξουαλ» μεταξύ των νέων και των μεγάλων.
Ο Ολυμπιονίκης που Έγινε "Pin-Up" Girl
Αυτό το ιστορικό μπορεί να διευκρινίσει κάποιες πτυχές της τελευταίας πιο γνωστής περίπτωσης transgender. Ο Bruce Jenner, ο πρωταθλητής στο δέκαθλο το 1976, απομακρύνεται από την ταυτότητά του ως ένας από τους "μεγαλύτερους άνδρες αθλητές του κόσμου". Ο Jenner αφού ανακοίνωσε ότι «αναγνωρίζει τον εαυτό του ως γυναίκα», άρχισε με ιατρική και χειρουργική βοήθεια να ασχολείται πως θα ανακατασκευάσει την σωματική του διάπλαση.
Χλευασμός της Αγίας Γραφής σε παρέλαση gay pride
Δεν γνώρισα ούτε εξέτασα τον Jenner, αλλά η συμπεριφορά του μοιάζει με αυτή των τρανσέξουαλ ανδρών που μελετήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Αυτοί οι άνδρες ήθελαν να εμφανιστούν με σέξι τρόπους, φορώντας προκλητικά γυναικεία ρούχα. Τις περισσότερες φορές, ενώ ισχυρίζονταν ότι είναι «μια γυναίκα στο σώμα ενός άνδρα», δήλωναν για τους εαυτούς τους ότι είναι "λεσβίες" (που προσελκύονται από άλλες γυναίκες). Η φωτογραφία του Bruce Jenner στο εξώφυλλο του Vanity Fair, (ένας άντρας πάνω από εξήντα χρονών, που φαντάζεται τον εαυτό του σαν ένα “pin-up” girl είκοσι ή τριάντα χρονών) υποδηλώνει ότι μπορεί να ταιριάζει με τη φόρμα συμπεριφοράς που ο Ray Blanchard ερμηνεύει ως μια έκφραση “autogynephilia” («αυτογυναιφιλία» ή αυτογυναικοφιλία) - από την ελληνική λέξη ‘gynephilia’ (έλξη για το γυναικείο φύλο) και την λέξη ‘αυτό’.
Τα Νέα Ρούχα του Αυτοκράτορα
Αλλά το meme - ότι το φύλο σου είναι ένα συναίσθημα, όχι ένα βιολογικό γεγονός και μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή - περνά μέσα από την κοινωνία μας. Κατά κάποιο τρόπο, θυμίζει την ιστορία του Hans Christian Andersen, «Τα Νέα Ρούχα του Αυτοκράτορα». Σε αυτή την ιστορία, ο αυτοκράτορας, πιστεύοντας ότι φορούσε ένα ένδυμα ιδιαίτερης ομορφιάς που δεν ήταν αντιληπτό στον αγενή ή στον μη καλλιεργημένο, παρέλασε γυμνός μέσα από την πόλη του εν μέσω των ζητωκραυγών των αυλικών και των πολιτών που δεν ήθελαν να χάσουν τη θέση τους ή την φήμη τους. Πολλοί θεατές στη σύγχρονη τρανσέξουαλ παρέλαση, γνωρίζοντας ότι μια δυσφημημένη άποψη είναι ό,τι το χειρότερο σήμερα, φοβούνται επίσης να αναγνωρίσουν αυτό το φαινόμενο ως μια παρανόηση.
Βλάσφημο σύνθημα σε παρέλαση gay pride.
Από την πλευρά μου, προσπαθώ να είμαι εκείνο το αγόρι στο παραμύθι μεταξύ των παρευρισκομένων που δείχνει τι είναι πραγματικό. Το κάνω όχι μόνο επειδή η αλήθεια έχει σημασία, αλλά και επειδή παραβλέπεται μέσα από τη διασημότητα του Bruce Jenner και της φωτογραφίας της Annie Leibovitz. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τους γονείς τους οποίους κανένας – ούτε οι γιατροί, ούτε τα σχολεία, ούτε καν οι εκκλησίες - θα βοηθήσουν στο να σώσουν τα παιδιά τους από αυτές τις περίεργες αντιλήψεις ότι είναι transgendered και τις προβληματικές ζωές που αυτές τις έννοιες φέρνουν. Αυτοί οι νέοι τώρα ξεπερνούν κατά πολύ τον τύπο του transgender του Bruce Jenner. Αν και μπορούν να ενθαρρυνθούν από τη δημόσια υποδοχή του Jenner, αυτά τα παιδιά γενικά έχουν ιδέα για το φύλο τους όχι μέσω ερωτικών ενδιαφερόντων αλλά μέσω μιας ποικιλίας νεανικών ψυχοκοινωνικών συγκρούσεων και ανησυχιών.
Χλευασμός της σταύρωσης του Κυρίου σε παρέλαση gay pride. Οι φωτογραφίες αυτού του προσβλητικού είδους κατά της χριστιανικής πίστης δεν είναι χριστιανοφοβία;
Πρώτον, ας εξετάσουμε τη βασική παραδοχή της σύγχρονης αυτής παρέλασης: την ιδέα ότι η αλλαγή του φύλου είναι δυνατή. Κάτι τέτοιο, όπως και στην ιστορία του αυτοκράτορα, είναι ξεκάθαρα, απλά ψευδές. Οι transgendered άνδρες δεν γίνονται γυναίκες, ούτε οι transgendered γυναίκες γίνονται άντρες. Όλοι (συμπεριλαμβανομένου και του Bruce Jenner) γίνονται γυναικοποιημένοι άνδρες ή ανδροποιημένες γυναίκες, πλαστά αντίγραφα ή απομιμήσεις του φύλου με το οποίο «αναγνωρίζουν» τον εαυτό τους. Εδώ βρίσκεται το προβληματικό τους μέλλον.
Όταν «η θλίψη και οι φωνές σβήσουν», θα αποδειχθεί πόσο ούτε εύκολο ούτε σοφό είναι ζουν σε ένα παραποιημένο ένδυμα φύλου. Η πιο εμπεριστατωμένη παρακολούθηση των ανθρώπων που «ανακατασκευάζουν» το φύλο, - σε βάθος χρόνου πάνω από τριάντα χρόνια και που διεξήχθη στη Σουηδία, όπου η κουλτούρα εκεί υποστηρίζει έντονα τους transgendered - τεκμηριώνει τη διανοητική τους διαταραχή. Δέκα έως δεκαπέντε χρόνια μετά τον χειρουργικό «επανακαθορισμό», ο ρυθμός αυτοκτονίας αυτών που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση επανακαθορισμού φύλου αυξήθηκε είκοσι φορές σε σύγκριση με τους αντίστοιχους συνομηλίκους.
Πώς να Αντιμετωπίσετε τη Δυσφορία Φύλου
Πως λοιπόν, πρέπει να κατανοήσουμε αυτό το θέμα σήμερα; Όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε ψυχικό φαινόμενο, αυτό που έχει ζωτική σημασία είναι να επισημανθεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του και στη συνέχεια να αναγνωριστούν οι πολλοί τρόποι με τους οποίους αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να εκδηλωθεί.
Πώς να Αντιμετωπίσετε τη Δυσφορία Φύλου
Πως λοιπόν, πρέπει να κατανοήσουμε αυτό το θέμα σήμερα; Όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε ψυχικό φαινόμενο, αυτό που έχει ζωτική σημασία είναι να επισημανθεί το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του και στη συνέχεια να αναγνωριστούν οι πολλοί τρόποι με τους οποίους αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί να εκδηλωθεί.
Το κεντρικό ζήτημα με όλα τα transgender θέματα είναι ότι αποτελεί μια υπόθεση - την υπόθεση ότι η σεξουαλική φύση του ατόμου δεν είναι ευθυγραμμισμένη με το βιολογικό του φύλο. Αυτή η προβληματική υπόθεση συμβαίνει με διάφορους τρόπους και αυτές οι διακρίσεις που κάνει καθορίζουν τον τρόπο διαχείρισης και αντιμετώπισης της.
Με βάση τα φωτογραφικά στοιχεία μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ο Bruce Jenner συμπεριλαμβάνεται στην ομάδα εκείνων των ανδρών που έρχονται καταλήγουν στην διαταραγμένη υπόθεσή τους, διότι διεγείρονται σεξουαλικά από την εικόνα των ίδιων των γυναικών. Θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτήν την λανθασμένη διέγερση με ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Αντ’ αυτού, αποφάσισε να πάει σε χειρουργούς που έκαναν επάνω του ό,τι ήθελε. Άλλοι έχουν ήδη σχολιάσει τη στερεοτυπική του καρικατουρίστικη εικόνα για τις γυναίκες ως διακοσμημένα «μωρά» («ανυπομονώ να φοράω βερνίκι νυχιών μέχρι να ξεφτίσει», είπε στην Diane Sawyer) - μια άποψη που φυσικά εξευτελίζει τις φεμινίστριες - και την περίεργη αίσθησή του ότι μόνο τα συναισθήματα, όχι τα γεγονότα, έχουν σημασία εδώ.
Ελπίζω ωστόσο, για δικό του καλό, ότι θα λάβει τακτική, προσεκτική παρακολούθηση, καθώς η ψυχική του γαλήνη στο μέλλον είναι αμφίβολη. Άνδρες που θα εμφανίσουν παρόμοια συναισθήματα και προθέσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται για αυτά τα συναισθήματα και όχι να ενθαρρύνονται να υποστούν σωματικές αλλαγές. Υπάρχουν ομαδικές θεραπείες (group therapies) που είναι διαθέσιμες γι’ αυτούς.
Τα περισσότερα νεαρά αγόρια και κορίτσια που αρχίζουν να θέλουν επανακαθορισμό του φύλου είναι εντελώς διαφορετικά από τον Jenner. Δεν έχουν κανένα ερωτικό ενδιαφέρον που να τους οδηγεί. Αντίθετα, καταλήγουν σε αυτή την σκέψη μέσω ψυχοκοινωνικών ζητημάτων – συγκρούσεων σχετικά με τις προοπτικές, τις προσδοκίες και τους ρόλους που θεωρούν ότι συνδέονται με το δεδομένο φύλο τους - και υποθέτουν ότι η «αλλαγή φύλου» θα τα διευκολύνει ή θα τα επιλύσει.
Το θλιβερό γεγονός είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους νέους δεν βρίσκουν θεραπευτές πρόθυμους να τους αξιολογήσουν και να τους καθοδηγήσουν με τρόπους που θα τους επιτρέψουν να επεξεργαστούν τις συγκρούσεις τους και να διορθώσουν τις υποθέσεις τους. Μάλλον, αυτοί και οι οικογένειές τους βρίσκουν μόνο «συμβούλους φύλου» που τους ενθαρρύνουν στις κακές υποθέσεις σχετικά με το φύλο.
Εκείνοι με Δυσφορία Φύλου Χρειάζονται Φροντίδα με Βάση Επιστημονικά Στοιχεία
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτή την απουσία συνοχής στο σύστημα ψυχικής υγείας. Σημαντικός λόγος είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση (και η κεντρική, αλλά και οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις) επιδιώκει ενεργά να μπλοκάρει τυχόν θεραπείες που μπορούν να ερμηνευθούν ότι αμφισβητούν τις υποθέσεις και τις επιλογές των transgendered νέων. "Στο πλαίσιο της αφοσίωσής μας στην προστασία της νεολαίας της Αμερικής, αυτή η κυβέρνηση υποστηρίζει τις προσπάθειες να απαγορευτεί η χρήση της θεραπείας μετατροπής για ανηλίκους", είχε δηλώσει η Valerie Jarrett, ανώτερος σύμβουλος του Obama.
Σε δύο πολιτείες, σε κάποιον γιατρό που θα εξετάσει το ψυχολογικό ιστορικό ενός transgendered αγοριού ή κοριτσιού, αναζητώντας μια λύση, μπορεί να του αφαιρεθεί η άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος. Αντίθετα, ένας τέτοιος γιατρός δεν τιμωρείται αν ξεκινήσει σε έναν τέτοιο ασθενή ορμόνες που θα εμποδίσουν την εφηβεία και θα μπορούσαν να κλονίσουν την ανάπτυξη.
Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η δημόσια έκκληση συνολικά ο τομέας της επιστήμης - βιολογική και θεραπευτική επιστήμη – να εξετάσει τα πραγματικά αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών που «στηρίζουν» το transgendering. Παρόλο που πολλά προέρχονται από ένα σπάνιο "intersex" («μεσοφυλικό») άτομο, κανένα στοιχείο δεν υποστηρίζει τον ισχυρισμό ότι άνθρωποι όπως ο Bruce Jenner έχουν βιολογική πηγή για τις transgender υποθέσεις τους. Πολλά στοιχεία καταδεικνύουν ότι όπως σε αυτόν και σε πολλούς άλλους, το transgendering είναι ψυχολογικό και όχι βιολογικό.
Στην πραγματικότητα, η δυσφορία φύλου - ο επίσημος ψυχιατρικός όρος για εκείνον που αισθάνεται ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο - ανήκει στην οικογένεια παρομοίων διαταραγμένων υποθέσεων για το σώμα, όπως η νευρική ανορεξία και η σωματική δυσμορφική διαταραχή. Η θεραπεία του δεν πρέπει να απευθύνεται στο σώμα, όπως μέσω χειρουργικών επεμβάσεων και ορμονών, περισσότερο από το να αντιμετωπίζουμε έναν ασθενή με ανορεξία που φοβάται μήπως γίνει παχύσαρκος, με λιποαναρρόφηση. Η θεραπεία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην προσπάθεια να διορθώσει τον ψευδή, προβληματικό χαρακτήρα της υπόθεσης και να επιλύσει τις ψυχοκοινωνικές συγκρούσεις που την προκαλούν. Με τους νέους, αυτό γίνεται καλύτερα μέσω οικογενειακής θεραπείας.
Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι το ίδιο το meme. Η ιδέα ότι το φύλο είναι «ρευστό» και ένα θέμα «ανοιχτό στην επιλογή» ξεκινά αδιαμφισβήτητα μέσα από την κουλτούρα μας και αντανακλάται παντού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στον κινηματογράφο, στο σχολείο και σε πολλές ιατρικές κλινικές. Έχει λάβει χαρακτηριστικά όπως μια σέκτα, τη δική του ειδική γλώσσα, chat rooms στο διαδίκτυο που παρέχουν εύκολες απαντήσεις σε νέους προσήλυτους και κλαμπ για εύκολη πρόσβαση σε φορέματα και στυλ που υποστηρίζουν την «αλλαγή φύλου». Κάνει μεγάλες ζημιές σε οικογένειες, εφήβους και παιδιά και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια γνώμη χωρίς καμία βιολογική βάση όπου και αν εμφανίζεται.
Αλλά ετοιμαστείτε και «ζώστε την οσφύ σας» αν πρόκειται να αντιμετωπίσετε αυτό το θέμα. Τίποτα δεν είναι πιο κολασμένα άγριο από ένα κεκτημένο συμφέρον που μεταμφιέζεται ως ηθική αρχή.
Ο Paul McHugh, MD, είναι καθηγητής Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Johns Hopkins και πρώην επικεφαλής ψυχίατρος στο νοσοκομείο Johns Hopkins. Είναι ο συγγραφέας του “The Mind Has Mountains:Reflections on Society and Psychiatry” (Το Μυαλό έχει Όρη: Σκέψεις για την Κοινωνία και την Ψυχιατρική).
* Τα memes (εκ του ελληνικού ‘μιμούμαι’) είναι μια εικόνα, ένα video, ένα ατυχές περιστατικό, ένα αστείο, μια συμπεριφορά ή ένα στυλ που εξαπλώνεται ραγδαία από άνθρωπο σε άνθρωπο διαδικτυακά, χωρίς τελικά να θυμάται κανείς πως ξεκίνησε.
Πηγή: redskywarning.blogspot.gr
Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017
Father Hanna spat on and insulted by Jewich settlers in J'lem.
Father Atallah Hanna, Archbishop of the Palestinian Orthodox Church in Occupied Jerusalem, was exposed last Tuesday evening to a spitting and verbal attack by Jewish students in the Old City of Occupied Jerusalem.
A statement has been released on his official Facebook page deploring the assault and settlers’ ongoing offensive and aggressive practices against the Christian clergy in Jerusalem.
Father Hanna was assaulted after he left the Church of the Flagellation in the Muslim Quarter of the Old City on his way to the Patriarchate, according to the statement.
He was spit on and verbally attacked by male and female students of a Jewish religious school in the Old City.
“They were more than 20 people, and they started spitting first and then cursing. They shouted vulgar remarks at the Reverend Archbishop and insulted the Holy Cross and the Christian faith,” the statement said.
“Some Palestinian young men in the area provided protection for the Archbishop and prevented the fanatics from physically assaulting him,” the statement added.
For his part, Father Hanna on Wednesday denounced what had happened with him in the Old City, stressing that “no power in the world can uproot the Palestinians from their holy land.”
“Such blind extremism and hatred will only increase our ties with our holy city, which is our spiritual and national capital and an incubator for our most important holy sites,” he said.
Πηγή: Read more at
https://english.palinfo.com/28554
@Copyright The Palestinian Information Center
Εβραίοι φοιτητές έφτυσαν και επιτέθηκαν λεκτικά τον Αρχιεπίσκοπο της χριστιανικής εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ.
Ο πατέρας Atallah Hanna, Αρχιεπίσκοπος της Παλαιστινιακής Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, εκτέθηκε την περασμένη Τρίτη το βράδυ σε φτυσίματα και λεκτική επίθεση εβραίων φοιτητών στην Παλιά Πόλη της Κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, μεταδίδει το The Palestinian Information Center.
Έχει δημοσιευθεί μια δήλωση στην επίσημη σελίδα του στο Facebook η οποία εκφράζει τη λύπη του για τις συνεχιζόμενες προσβλητικές και επιθετικές πρακτικές των επιθέσεων των εποίκων εναντίον του Χριστιανικού κλήρου στην Ιερουσαλήμ.
Ο πατέρας Hanna δέχτηκε επίθεση αφού έφυγε από την Εκκλησία στην Μουσουλμανική συνοικία της Παλαιάς Πόλης στο δρόμο προς το Πατριαρχείο, σύμφωνα με τη δήλωση.
Τον έφτυσαν και του επιτέθηκαν λεκτικά άντρες και γυναίκες φοιτητές μιας εβραϊκής θρησκευτικής σχολής στην Παλιά Πόλη.
“Ήταν περισσότεροι από 20 άνθρωποι, και άρχισαν να φτύνουν πρώτα και στη συνέχεια να φωνάζουν. Φώναζαν χυδαία σχόλια στον Αρχιεπίσκοπο και προσέβαλλαν τον Τίμιο Σταυρό και τη Χριστιανική πίστη”, ανέφερε η δήλωση.
“Κάποιοι Παλαιστίνιοι νέοι στην περιοχή παρείχαν προστασία στον Αρχιεπίσκοπο και εμπόδισαν τους φανατικούς να του επιτεθούν σωματικά”, πρόσθεσε η δήλωση.
Από την πλευρά του, ο πατέρας Hanna καταδίκασε την Τετάρτη αυτό που του είχε συμβεί στην Παλιά Πόλη, τονίζοντας ότι “καμία εξουσία στον κόσμο δεν μπορεί να ξεριζώσει τους Παλαιστίνιους από την αγία τους γη”.
“Αυτός ο τυφλός εξτρεμισμός και το μίσος θα αυξήσουν μόνο τους δεσμούς μας με την ιερή πόλη μας, η οποία είναι η πνευματική και εθνική μας πρωτεύουσα και ένα εκκολαπτήριο για τους σημαντικότερους ιερούς τόπους μας”, δήλωσε.
Πηγή: offtherecord.net.gr
Σαν σήμερα το 1912 ο ελληνικός στρατός πετάει για Μακεδονία.
Η περιοχή του Ολύμπου και της Ελασσόνας, αν και είχε μεγάλη δράση με αρματωλούς, δεν έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην επανάσταση του 1821, επειδή ήταν κοντά στη Λάρισα και στη Θεσσαλονίκη, όπου υπήρχαν πολλές τουρκικές δυνάμεις. Άδοξο τέλος είχαν και οι επαναστάσεις του 1822, του 1833 και του 1854. Καλύτερο αποτέλεσμα είχε η επανάσταση του 1878, που εκδηλώθηκε ταυτόχρονα στον Όλυμπο, τον Κίσσαβο και το Πήλιο.
Όμως στο συνέδριο του Βερολίνου την ίδια χρονιά, δόθηκε στην κυριαρχία της Ελλάδας όλη η Θεσσαλία εκτός της περιοχής της Ελασσόνας και του Ολύμπου, που παρέμειναν υπό τουρκική κυριαρχία μέχρι την απελευθέρωση της Ελασσόνας από τον Ελληνικό στρατό στις 6 Οκτωβρίου 1912. Ήταν η πρώτη ελληνική πόλη που ελευθερώθηκε με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων.
Ταυτόχρονα ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωνε και την Δεσκάτη. Στον πόλεμο του 1897 οι Δεσκατιώτες βοήθησαν κυρίως με τη συλλογή πληροφοριών σχετικά με κινήσεις των Τούρκων, ενέργεια για την οποία τιμωρήθηκαν σκληρά απ' αυτούς, με λεηλασία των σπιτιών τους, εκτοπισμό και φυλάκιση των κατοίκων. Η Δεσκάτη γιορτάζει σήμερα μαζί με την Ελασσόνα την ελευθερία της από τον τουρκικό ζυγό. Μέχρι την 5 Οκτωβρίου του 1912, το σύνορο της ελεύθερης Ελλάδας βρισκόταν στο όρος Τρέτιμος. Εκεί έπεσε μαχόμενος ο λοχαγός Μανουσάκης (προτομή του οποίου υπάρχει στην κεντρική πλατεία της Δεσκάτης) στις 7/10/1912.
Πηγή: stoxos.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)