Το δόγμα ''ο τρόμος'', επινόησης του Στάλιν, ήταν ένα σύστημα με προσωπείο την αταξική κοινωνία, το οποίο εδραιώθηκε πάνω στον θάνατο ανθρώπων αγνώστου αριθμού.
Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι τα θύματα του κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση ξεπερνούν τα 23.000.000 χωρίς βέβαια να υπολογίζονται τα θύματα στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Κάποιοι ανεβάζουν τον αριθμό στα 75.000.000.
Ο πραγματικός αριθμός ποτέ δεν θα γίνει γνωστός διότι στην απέραντη επαρχία της Ρωσίας, ουδείς γνωρίζει πόσοι αγρότες πέθαναν από την πείνα, αφού το κόμμα τους έπαιρνε τη γη και τις σοδειές τους. 7.000.000 Ουκρανοί πέθαναν από την ασιτία αφού ο Στάλιν έκανε την Ουκρανία ένα τεράστιο γκέτο και αφαίρεσε όλα τα είδη τροφίμων.
Χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι αρνήθηκαν να παραδώσουν την γη τους και οδηγήθηκαν στο Καζακστάν στη μέση της ερήμου χωρίς δεύτερο ρούχο, αφημένοι να πεθάνουν, αλλά επιβίωσαν.
Όποιος τολμούσε να παραπονεθεί για την πείνα του, ή όποιος τολμούσε να κάνει τον σταυρό του και να πάει στην εκκλησία πλήρωνε τις συνέπειες εξαιτίας του χειρότερου πολιτικού ιδεολογήματος που εμφανίστηκε στην ιστορία μαζί με τον εθνικοσοσιαλισμό.
Τα ηγετικά στελέχη ζούσαν μία πολυτελή ζωή, ο ίδιος ο Στάλιν έβλεπε στον ιδιωτικό του κινηματογράφο τις αγαπημένες του ταινές, τα γουέστερν και όποιος πολίτης της Σοβιετίας τολμούσε να μιλήσει για την καλύτερη ζωή στη δύση μπορούσε να οδηγηθεί ακόμη και στην εκτέλεση ως πράκτορας!
Όλα εν ονόματι του λαού, του αγρότη και του εργάτη.
Οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι τα θύματα του κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση ξεπερνούν τα 23.000.000 χωρίς βέβαια να υπολογίζονται τα θύματα στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Κάποιοι ανεβάζουν τον αριθμό στα 75.000.000.
Ο πραγματικός αριθμός ποτέ δεν θα γίνει γνωστός διότι στην απέραντη επαρχία της Ρωσίας, ουδείς γνωρίζει πόσοι αγρότες πέθαναν από την πείνα, αφού το κόμμα τους έπαιρνε τη γη και τις σοδειές τους. 7.000.000 Ουκρανοί πέθαναν από την ασιτία αφού ο Στάλιν έκανε την Ουκρανία ένα τεράστιο γκέτο και αφαίρεσε όλα τα είδη τροφίμων.
Χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι αρνήθηκαν να παραδώσουν την γη τους και οδηγήθηκαν στο Καζακστάν στη μέση της ερήμου χωρίς δεύτερο ρούχο, αφημένοι να πεθάνουν, αλλά επιβίωσαν.
Όποιος τολμούσε να παραπονεθεί για την πείνα του, ή όποιος τολμούσε να κάνει τον σταυρό του και να πάει στην εκκλησία πλήρωνε τις συνέπειες εξαιτίας του χειρότερου πολιτικού ιδεολογήματος που εμφανίστηκε στην ιστορία μαζί με τον εθνικοσοσιαλισμό.
Τα ηγετικά στελέχη ζούσαν μία πολυτελή ζωή, ο ίδιος ο Στάλιν έβλεπε στον ιδιωτικό του κινηματογράφο τις αγαπημένες του ταινές, τα γουέστερν και όποιος πολίτης της Σοβιετίας τολμούσε να μιλήσει για την καλύτερη ζωή στη δύση μπορούσε να οδηγηθεί ακόμη και στην εκτέλεση ως πράκτορας!
Όλα εν ονόματι του λαού, του αγρότη και του εργάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου