Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία ειρήνης, ανοχής και αγάπης, είναι θρησκεία υποταγής και πολέμου

 

Μάριος Ευρυβιάδης, καθηγητής

 

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδήμονα για το Ισλάμ. Κάθε άλλο. Είμαι όμως μελετητής του Ισλάμ εδώ και δεκαετίες.

Και επειδή πιστεύω πως υπάρχει παντελής άγνοια σε Ελλάδα και Κύπρο για το Ισλάμ –και πως δηλαδή οι πλείστοι πιστεύουν πως είναι μια ακόμη μονοθεϊστική θρησκεία, όχι διαφορετική από τις άλλες την οποία θα πρέπει να σεβόμαστε– θα προσπαθήσω να δώσω κάποια στοιχεία, γεγονότα και ερμηνείες για να τεκμηριώσω πως το Ισλάμ, όπως αυτοπροσδιορίζεται, όχι μόνο δεν είναι μια ακόμη μονοθεϊστική θρησκεία, αλλά θεωρεί πως είναι η μόνη πραγματική θρησκεία και η οποία επιδιώκει τον εξισλαμισμό όλων των μη μουσουλμάνων ανά τον κόσμο.
 

Η «λογική» του Ισλάμ είναι πως κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει ως μη μουσουλμάνος καθότι αμαρταίνει, εφόσον ζει ως άπιστος (καφίρ). Είτε λοιπόν θα πρέπει να ασπαστεί το Ισλάμ, είτε να γίνει δούλος των μουσουλμάνων –δηλ. ντίμμης– πληρώνοντας τον ετήσιο κεφαλικό φόρο «ζτίζγια» (capitation tax), είτε θα πρέπει να πεθάνει για να σταματήσει να είναι αμαρτωλός. Αυτές είναι οι τρεις επιλογές που το Ισλάμ προσφέρει στους άπιστους. Τη θέση πως οι μη μουσουλμάνοι, ζώντας αμαρταίνουν κα εφόσον δεν ασπάζονται την πίστη πρέπει να θανατώνονται ώστε να σταματήσουν να αμαρταίνουν, συμμερίζεται και ο πάλαι ποτέ δάσκαλος και συνεργάτης του Ερντογάν –και σημερινή του νέμεσις– ο περιβόητος Γκιουλέν. Για τον Γκιουλέν μαθαίνουμε, πως έχει και ένα σημαντικό θαυμαστή στην Κύπρο, τον Μουσταφά Ακιντζί –ο άνθρωπος είναι Γκιουλενιστής και ο Ερντογάν το γνωρίζει. Στην περίπτωση του Ακιντζί αρχίζουν σιγά-σιγά να βγαίνουν στην επιφάνεια και οι δραστηριότητές του στα «χαμένα» του χρόνια στην Αμερική –μετά το 2004– όπου και εγκαταστάθηκε για κάποιο χρόνο και επέστρεψε ανανεωμένος και, το κυριότερο, καλά «δασκαλεμένος»!
 

Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία ειρήνης, ανοχής και αγάπης. Είναι θρησκεία υποταγής. Είναι θρησκεία πολεμοχαρής. Είναι θρησκεία κατάκτησης. Γράφει σχετικά o Hassan al Banna, ο Αιγύπτιος ιδρυτής των Αδελφών Μουσουλμάνων (1928): «Είναι στη φύση του Ισλάμ να κυριαρχεί και όχι να κυριαρχείται, να επιβάλλει τον νόμο του σε όλα τα έθνη και να επεκτείνει τη δύναμή του σε ολόκληρο τον πλανήτη». Κατά το Ισλάμ ο ισλαμικός νόμος της σαρία πρέπει να επιβληθεί στους πάντες και να καθοδηγά την καθημερινότητά τους.
 

Κατά τους Αδελφούς Μουσουλμάνους (ΑΜ) η οργάνωσή τους είναι αφοσιωμένη στην οργάνωση ενός Μεγάλου Τζιχάντ δηλ. ενός Ιερού Πολέμου, (υπάρχει και το μικρό τζιχάντ της εσωτερικής διαπάλης) για να καταστρέψει τον Δυτικό Πολιτισμό και τον αρρωστημένο του Οίκο χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του σαμποτάζ, με τα χέρια των ΑΜ και τα χέρια των πιστών, ώστε να εξαφανιστεί ο Οίκος της Δύσης και η θρησκεία του Αλλάχ να καταστεί νικηφόρα.
 

Το Κοράνι, γραμμένο στα αραβικά που κατά τους Άραβες είναι η γλώσσα του Θεού, είναι, ως κείμενο, κυριολεκτικά «ακαταλαβίστικο». Αυτή είναι μια γενική διαπίστωση από πάρα πολλούς επιστήμονες που το έχουν μελετήσει διεξοδικά. Ένας λόγος είναι πως τη σημερινή του μορφή την πήρε πολύ αργότερα επί Χαλιφείας του Ούθμαν. Τότε, και για ανεξήγητους λόγους, τα μεγάλα εδάφια της Μεδίνας τοποθετήθηκαν μπροστά από τα μικρότερα –τα αρχικά της Μέκκας– που τοποθετήθηκαν στο τέλος, χωρίς να έχουν καμιά χρονολογική σχέση και συνοχή μεταξύ τους.
 

Περίπου το ένα τρίτο του Κορανίου ασχολείται με τους Εβραίους και τον Εβραϊσμό και λίγο πολύ λέει πως οι Εβραίοι διέφθειραν τον λόγο του Γενάρχη των Αράβων –του Αβραάμ, και του πρώτου μουσουλμάνου– και πως βρίσκονται στη ρίζα του κακού και γι’ αυτό πρέπει να θανατώνονται όπου και να βρίσκονται. Υπάρχει μεν σεβασμός ειδικά για τους προφήτες, τον Χριστό, τους «λαούς της Βίβλου» κ.λπ., όμως στο τέλος ο καλός μη μουσουλμάνος είναι ο νεκρός μη μουσουλμάνος.
 

Το άλλο τρίτο ασχολείται με τις διαμάχες και τις φατρίες των Αραβικών φυλών, κάτι το πολύ σημαντικό για να κατανοήσουμε τα σημερινά πράγματα μέσα στο Ισλάμ. Το υπόλοιπο ένα τρίτο ασχολείται με την Αποκάλυψη που κατά τους επαΐοντες περιέχει εξαιρετικά πνευματικά αλλά και ποιητικά αποσπάσματα.
 

Όσο για τον Μωάμεθ (δες το εξαιρετικό βιβλίο του Tor Andrae “Μοhammed: the man and his faith”, 1960) αυτός θεωρείται αλάθητος και παντοδύναμος. Είναι δε αδέσμευτος και από αυτά που είπε στο παρελθόν ή θα πει στο μέλλον. Και βέβαια τίποτα δεν γίνεται χωρίς τη θέλησή του. Οι Δίδυμοι Πύργοι έπεσαν την 11η Σεπτεμβρίου το 2011 επειδή ο Αλλάχ το θέλησε. Όχι επειδή έπεσαν πάνω τους τα δυο εμπορικά αεροπλάνα. Μπορούσε ο Αλλάχ να άλλαζε γνώμη την τελευταία στιγμή και τα αεροπλάνα θα άλλαζαν πορεία! Αυτός αποφασίζει. Ο Αλλάχ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα. Ποιος θνητός γνωρίζει περισσότερα από τον Αλλάχ για να τον αμφισβητήσει;
 

Για το μεγάλο σχίσμα στο Ισλάμ ανάμεσα στους Σουννίτες, που ακολουθούν τη Σούννα, δηλ. τις παραδόσεις και τους Σιίτες δηλ. τους οπαδούς του Άλι που τον ήθελαν αυτόν ως διάδοχο-Χαλίφη μετά τον θάνατο του Μωάμεθ (Ιουνίου 8, 632 μ.X.), κάτι που δεν έγινε –ένα σχίσμα που συνεχίζει να σκοτώνει περισσότερους μουσουλμάνους από όσους σκοτώνονται σε συγκρούσεις με τους απίστους– το Κοράνι φυσιολογικά δεν λέει τίποτα. Όπως τίποτα δεν λέει και για το μείζον ζήτημα της διαδοχής του Μωάμεθ, που είναι η Χαλιφεία. Η λέξη χαλίφης, δηλ. διάδοχος του Μωάμεθ, είναι απούσα από το Κοράνι. Μαζί με το Κοράνι, οι παραδόσεις –Σούννα– και οι αφηγήσεις –Χαντίθ– αποτελούν το αλφαρητάρι του Ισλάμ. Η Σούννα και τα Χαντίθ αφορούν στη συμπεριφορά του Μωάμεθ όπως την έζησαν οι άμεσοι συνεργάτες του ή την αφηγήθηκαν κατοπινοί. Οι συμπεριφορές του Μωάμεθ αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς και η μίμησή τους θεωρείται μεγάλη τιμή.
 

Αν για παράδειγμα ο Μωάμεθ παντρεύτηκε κοριτσάκι εννέα ετών (είχε συνολικά εννέα γυναίκες, πέραν βέβαια από τις αιχμάλωτες και τις δούλες) τότε νομιμοποίειται και ο κάθε γερο-ξεκουτιάρης πιστός να τον μιμηθεί. Αν ο Μωάμεθ υπήρξε αιτία ο θετός του υιός να χωρίσει την όμορφη γυναίκα του επειδή την «λιμπίσθηκε» δηλ. την ήθελε ο πατέρας του, τότε καλώς έγινε! Επειδή το ζήτημα αυτό με τη γυναίκα του γιου του έβλαψε την εικόνα του Μωάμεθ με τους πιστούς, εμφανίστηκε αργότερα και εδάφιο στο Κοράνι που δικαιολογεί την πράξη αυτή του Μωάμεθ! Όλα δηλ. γίνονται «καλά και άγια» με το Κοράνι να αποτελεί την απόλυτη εκλογίκευση αναφορικά με τον Προφήτη.
 

Όσο για τους πιστούς, όσοι πεθαίνουν για την πίστη τους ως ιεροπολεμιστές δηλ. ως τζιχαντιστές, πηγαίνουν στον παράδεισο (Jannah). Εκεί αμείβονται με τις ηδονές της ζωής σε έναν υλικό παράδεισο (εντελώς αντίθετο με τον πνευματικό του Χριστιανισμού) αν και το θέμα με τα 72 ουρί (τις παρθένες) δεν υπάρχει πουθενά στο Κοράνι. Εντοπίζεται μόνο σε ένα Χαντίθ.
 

Θρησκεία υποταγής
 

Τι είναι τελικά το Ισλάμ; Είναι θρησκεία ή κάτι άλλο; Το Ισλάμ θεωρείται θρησκεία αλλά στην ουσία αποτελεί τρόπο ζωής και διακυβέρνησης με την υπακοή να είναι το κυρίαρχό της στίγμα και στοιχείο. Θα πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί πως στο Ισλάμ ενυπάρχει και ένα ισχυρό στοιχείο αραβικού ρατσισμού και πολιτισμικού ιμπεριαλισμού. Το Ισλάμ είναι ένα πατριαρχικό μισογυνιστικό σύστημα στο οποίο ο μισός πληθυσμός –οι γυναίκες– λειτουργούν ως φαντάσματα, έχοντας αξία μισού άνδρα και λιγότερη από αυτή ενός καθαρόαιμου αραβικού αλόγου! Πάντοτε κατά το Κοράνι. Πώς θα προοδεύσει μια κοινωνία που αντιμετωπίζει το ήμισυ του πληθυσμού της ως υπανθρώπους, είναι ένα ζήτημα.
 

Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία ανοχής και αγάπης, όπως διατείνεται. Είναι θρησκεία υποταγής και πολέμου που επιδιώκει, με τη βία και εν τέλει με Ιερό Πόλεμο –Τζινχάντ– να εξισλαμίσει τους μη μουσουλμάνους πολεμώντας τους με κάθε μέσο και με την κάθε ευκαιρία, όπως συμβαίνει στις μέρες μας. Το Ισλάμ είναι θεωρία κατάκτησης. Είναι θεοκρατικός φασισμός που επιβάλλεται στους πιστούς ενώ στους μη μουσουλμάνους –τους ντίμμηδες– που βρίσκονται υπό την κυριαρχία του επιβάλει τον ετήσιο Κεφαλικό φόρο «τζίζγια». Η επιβολή του Κεφαλικού Φόρου γίνεται μέσω μιας επαίσχυντης διαδικασίας αυτοταπείνωσης ώστε να δοξάζεται η κυριαρχία του Ισλάμ και να επιτρέπεται έτσι στους μη μουσουλμάνους να «φορούν» το κεφάλι τους για ένα ακόμη χρόνο! 

Πηγή: aktines.blogspot.gr