Σε μια γυναίκα, που ταλαιπωρείται από βαριά θλίψη...

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.

Γράφεις ὅτι σέ ταλαιπωρεῖ κάποια ἀκατανίκητη καί ἀνεξήγητη θλίψη. Σωματικά εἶσαι ὑγιής, τό σπίτι γεμάτο, ἀλλά ἡ καρδιά ἄδεια. Γιά τήν ἀκρίβεια ἡ καρδιά σου εἶναι γεμάτη ἀπό σκοτεινή θλίψη. Ἀναγκάζεσαι νά πηγαίνεις σέ χορούς καί σέ γιορτές, ἀλλά αὐτό σοῦ μεγαλώνει τή θλίψη. Πρόσεχε καλά γιατί αὐτό εἶναι ἐπικίνδυνη ἀσθένεια τῆς ψυχῆς. Μπορεῖ νά νεκρώσει πλήρως τήν ψυχή. Τέτοια θλίψη ἡ ἐκκλησία μας τήν βλέπει ὡς θανάσιμο ἁμάρτημα. Ἀφοῦ κατά τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου ὑπάρχουν δύο εἴδη θλίψης: «Ἡ γάρ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμέταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δέ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται»1. Ἐσύ ὀφθαλμοφανῶς ὑποφέρεις ἀπό τό δεύτερο εἶδος θλίψης.

Ἡ κατά Θεόν θλίψη κυριεύει τόν ἄνθρωπο ὅταν ὁ ἄνθρωπος θυμᾶται τίς ἁμαρτίες του, μετανοεῖ καί τίς ἀποθέτει στόν Θεό. Ἤ ὅταν κάποιος θλίβεται γιά τίς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Ἤ ὅταν κάποιος δείχνει ζῆλο γιά τήν πίστη στόν Θεό, ἀλλά βλέπει μέ θλίψη τήν ἀποχώρηση τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν πίστη. Τέτοια θλίψη ὁ Θεός τήν μετατρέπει σέ χαρά. Ὅπως περιγράφει ὁ Παῦλος, οἱ Ἀπόστολοι καί ὅλοι οἱ ἀληθινοί δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ εἶναι «ὡς λυπούμενοι ἀεί δέ χαίροντες»2. Χαίρονται γιατί αἰσθάνονται τή δύναμη καί τήν ἐγγύτητα τοῦ Θεοῦ. Καί λαμβάνουν παρηγοριά ἀπό τόν Θεό. Ἔτσι καί ὁ ψαλμωδός λέει: «Θυμήσου τόν Θεό καί χαῖρε».

Ἡ ἅγια θλίψη μοιάζει μέ τά σύννεφα, μέσα ἀπό τά ὁποῖα λάμπει τό φῶς τῆς παρηγοριᾶς. Ἐνῶ ἡ δική σου θλίψη μοιάζει σάν ἔκλειψη ἡλίου. Μᾶλλον θά εἶχες πολλά μικρά ἀδικήματα καί ἁμαρτίες, τά ὁποῖα θεωροῦσες ἀσήμαντα, καί ἔτσι δέν ἐξομολογήθηκες καί γιά τό ὁποῖα δέν μετανόησες. Σάν ἀράχνη, πού πολλά χρόνια εἶναι στά μάτια, τώρα ἁπλώθηκε γύρω ἀπό τήν καρδιά σου, καί ἔφτιαξε φωλιά γιά αὐτήν τή μεγάλη θλίψη, τήν ὁποία οἱ κακές δαιμονικές δυνάμεις κακοεργῶς στηρίζουν μέσα σου.

Γι᾿ αὐτό ξαναδές ὁλόκληρη τή ζωή σου, κάνε μία ἐνδελεχή ἐνδοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ σου, καί ἐξομολογήσου τά πάντα.

Μέ τήν ἐξομολόγηση θά καθαρίσεις τόν οἶκο τῆς ψυχῆς σου καί θά τόν ἀερίσεις. Καί θά εἰσέλθει μέσα σου ὁ φρέσκος καί καθαρός ἀέρας τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ.

Ἀμέσως μετά ξεκίνα νά πράττεις πάντα τό καλό.

Ξεκίνησε μέ τό νά δίνεις ἐλεημοσύνη ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ.

Θυμήσου: τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός θά τό δεῖ αὐτό καί γρήγορα θά σέ ἀνταμείψει μέ τή δωρεά τῆς χαρᾶς. Θά σοῦ δωρίσει ἀνείπωτη χαρά, τήν ὁποία μόνον Αὐτός χορηγεῖ, καί τήν ὁποία καμία θλίψη, οὔτε βάσανο, οὔτε δαιμονική δύναμη δέν μπορεῖ νά συσκοτίσει.

Διάβαζε τό ψαλτήρι. Αὐτό ἀποτελεῖ βιβλίο γιά θλιμμένες ψυχές, βιβλίο παρηγοριᾶς.

Εἴθε ὁ Κύριος σύντομα νά σέ ἀνανήψει.

____________

1Β΄ Κορ. ζ΄ : 10.

2Β΄ Κορ. στ΄ : 10.

(Ἀπό τό βιβλίο: “Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται…”, Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄, Ἐκδόσεις “Ἐν πλῷ”)

Πηγή: alopsis.gr