Θαύμα πέμπτο.
Την περίοδο της γερμανικής κατοχής, ήρθαν στον άγιο Επίσκοπο Βρεσθένης Ματθαίο, Γερμανοί αξιωματικοί για να του μιλήσουν. Μέσω του διερμηνέα εξήγησαν με τρόπο απόλυτο ότι έπρεπε να φύγουν οι Μοναχές από το γυναικείο μοναστήρι ώστε να εγκατασταθούν στη θέση τους Γερμανοί τραυματίες μετακομιζόμενοι από την Κρήτη. Ο άγιος Ματθαίος αρνήθηκε να παραδώσει τη Μονή και είπε, ''αδύνατον, το χέρι να μου κόψετε δεν υπογράφω την διαταγή των Γερμανών''.
Ο διερμηνέας είπε στους Γερμανούς αξιωματικούς την απόφαση του αγίου και τότε άρχισαν να φωνάζουν και να απειλούν με εκτελέσεις. Ο άγιος Ματθαίος ήταν ανένδοτος και οι Γερμανοί έφυγαν. Ο διερμηνέας είπε στον γέροντα Επίσκοπο, ''να ξέρεις ότι θα ξανάρθουν είτε αύριο, είτε άλλη μέρα και χωρίς να μπορέσω να σε ειδοποιήσω δέσποτα'', και ακολούθησε τους Γερμανούς. Ο προβληματισμένος Επίσκοπος εδωσε εντολή για συνεχή προσευχή με συνοδεία τριήμερης νηστείας, δηλαδή απόλυτης αποχής από φαγητό και νερό. Κατόπιν αυτού του διαστήματος κάλεσε τους Μοναχούς και τις Μοναχές και με χαμόγελο τους είπε, ''παιδιά μου όλα καλά, ήρθε εντολή από άνωθεν και οι Γερμανοί όχι μόνο δεν θα μας πειράξουν αλλά θα μας ζητήσουν και συγγνώμη!''.
Πράγματι μετά από μία εβδομάδα από την πρώτη επίσκεψη ήρθαν πάλι οι αξιωματικοί και ζήτησαν να δουν τον άγιο Ματθαίο. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά τους, του έδωσαν το χέρι και του ζήτησαν συγγνώμη για την ταραχή που δημιούργησαν στην πρώτη επίσκεψη τους, του είπαν μάλιστα ότι ο τόπος ήταν ιερός!
Θαύμα έκτο.
Την ίδια περίοδο 1941-1944, μία νύχτα όπου γινόταν αγρυπνία στην γυναικεία Μονή Παναγίας της Κερατέας, περνούσε σε απόσταση περίπου 800 μέτρων, μία ιταλική περίπολος. Είδαν φως από τον Ναό και θέλησαν να χτυπήσουν με έναν όλμο που είχαν μαζί τους, αλλά ενώ πυροδοτήθηκε δεν έριξε το βλήμα. Έγινε κι άλλη προσπάθεια και φοβούμενοι οι Ιταλοί μην γίνουν αντιληπτοί από τους αντάρτες όπως νόμιζαν ότι ήταν το φώς, έφυγαν.
Το πρωί επισκέφτηκαν το μοναστήρι και είπαν το ιστορικό στον άγιο Επίσκοπο Ματθαίο. Είπαν ότι το πρωί κατάλαβαν ότι στη θέση που έβλεπαν το βράδυ το φως, είδαν το μοναστήρι και ήρθαν να εξιστορήσουν το θαύμα αυτό διότι μόλις έφυγαν το βράδυ από τον τόπο όπου όπλιζαν τον όλμο, τον δοκίμασαν να δουν αν λειτουργεί και δούλευε άψογα. Ζήτησαν συγγνώμη από τον άγιο και ασπάστηκαν το Εγκόλπιο του. Ήταν συγκινητικό να βλέπεις καθολικούς να ασπάζονται τον Ορθόδοξο άγιο Ματθαίο!
Θαύμα έβδομο.
Το έτος 1931, σε περίοδο διωγμού των Ορθοδόξων από την νεοημερολογίτικη εκκλησία, είχε πάει ο άγιος Ματθαίος σε ένα χωριό έξω από την Θήβα για να εξομολογήσει και να κοινωνήσει τους πιστούς. Σ' ένα σπίτι που κρυβόταν και τον φιλοξενούσαν ταυτόχρονα, κοιτάζοντας στο τοίχο είπε με βαθύ αναστεναγμό, ''αχ, μέγα λιοντάρι βλέπω στα γύρω χωριά''... ''Τί τρέχει και αναστενάζεις;'' τον ρώτησε η γυναίκα που τον έκρυβε σπίτι της, και της απάντησε, ''βλέπω ότι τα χωριά αυτά θα γίνουν στάχτη από αλλόφυλους σε μερικά χρόνια''. Όντως την περίοδο 1941-1944, κάποια σπίτια κάηκαν από Γερμανούς στα γύρω χωριά ενώ κάποια άλλα χωριά κάηκαν ολοκληρωτικά.
Οι προφητείες ανθρώπων του Θεού εκπληρώνονται. Είναι αδύνατον να γνωρίζει το μέλλον ο διάβολος. Μόνο Ο Κύριος γνωρίζει τα μέλλοντα και σε όποιον θέλει τα αποκαλύπτει.
Θαύμα όγδοο.
Κάποιος ασθενής με λέπρα θέλησε να ζητήσει την βοήθεια του αγίου Ματθαίου. Έφτασε στη γυναικεία Μονή και πήγε να τον δει στον άγιο Μόδεστο. Όταν τον είδε ο άγιος του είπε, ''μην φοβάσαι παιδί μου, πλησίασε''. Τότε τον άγγιξε στο κεφάλι, τον σταύρωσε και του είπε, ''πήγαινε τώρα να πλυθείς στο αγίασμα που έχουμε στη Ζωοδόχο Πηγή''. Πήγε έριξε νερό στο κεφάλι του, όπου είχε και την περισσότερη λέπρα και έπεσαν κάτι σαν λέπια. Όλοι θαύμασαν όταν είδαν τον πρώην λεπρό να τρέχει με τα χέρια σηκωμένα από την χαρά του, να ευχαριστήσει τον άγιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου