12. "Ο Μωσαϊκός νόμος είναι αντιγραφή των νόμων του Χαμουραμπί".
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Oι νόμοι του Χαμουραμπί χρονολογούνται περί το 1720 π.Χ. πριν τον Μωυσή. Ωστόσο, υπάρχουν λόγοι, για τους οποίους η θεωρία της αντιγραφής είναι απορρίψιμη:
α') οι περισσότεροι παραλληλισμοί που γίνονται μεταξύ των μωσαϊκών νόμων και των νόμων του Χαμουραμπί αφορούν εγκλήματα, για τα οποία υπάρχει αντίστοιχη νομοθεσία στις περισσότερες κοινωνίες. Επιπλέον, νόμοι παρόμοιοι με αυτούς του Χαμουραμπί βρίσκονται και σε άλλους νομικούς κώδικες. Αυτό δείχνει ότι η ομοιότητα δεν συνεπάγεται προέλευση. Με άλλα λόγια, οι νόμοι που έθεσε ο Χαμουραμπί υπάρχουν παρόμοιοι, εννοείται και σε άλλους κώδικες νόμων της ίδιας περιόδου.
β') οι διαφορές μεταξύ των δύο νομοθεσιών είναι περισσότερο έντονες. Η μεγαλύτερη διαφορά έγκειται στην αξία της ανθρώπινης ζωής. Αν συγκρίνουμε τις δύο νομοθεσίες, βλέπουμε ότι ο κώδικας του Χαμ/μπί είναι πολύ αυστηρότερος για εγκλήματα και προσβολές κατά της ιδιοκτησίας, ενώ οι νόμοι του Μωυσή είναι πολύ αυστηρότεροι όσον αφορά την ανθρωποκτονία. Για παράδειγμα, στους νόμους του Χαμμουραμπί, διαβάζουμε ότι αν ένας πατέρας φόνευε μια γυναίκα της ανώτερης τάξης, τότε για τιμωρία η κόρη του θα εκτελούνταν. Αν πάλι ένας χτίστης έχτισε ένα κτίριο που κατέρρευσε σκοτώνοντας το γιο ενός ένοικου, τότε έπρεπε να εκτελεστεί για ανταπόδοση ο γιος του χτίστη. Αντίθετα, η Π.Δ. όριζε ρητά ότι ο καθένας πεθανει για τις δικές του αμαρτίες μόνο κι όχι ο πατέρας για τις αμαρτίες του γιου του ή ο γιος για τις αμαρτίες του πατέρα (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ ΚΔ’, 16). Φαίνεται η διαφορά μεταξύ νόμων του Χαμμουραμπί και των νόμων του Μωυσή τόσο αναφορικά με την δικαιοσύνη (ο καθένας είναι υπεύθυνος μόνο για τις δικές του πράξεις), όσο και για τον ανθρωπισμό που διέπει την αποφυγή συλλογικής τιμωρίας (να τιμωρείται ο γιος για τα εγκλήματα του πατέρα). Άδικος κι απάνθρωπος ο νόμος του Χαμμουραμπί˙ δίκαιος και ανθρωπιστικός ο νόμος του Μωυσή.
γ') επίσης, αρκετοί από τους ισραηλιτικούς νόμους είναι κατ' ουσίαν αντι-νόμοι, δηλαδή νόμοι κατά των θρησκευτικών συνηθειών των Χαναναίων ή άλλων λαών που συνάντησαν και πολέμησαν εναντίον τους οι Εβραίοι, κατά την πορεία από την Αίγυπτο στην Χαναάν. Δηλαδή, δεν βρίσκονται σε άλλα νομικά συστήματα γειτονικών χωρών.
α') οι περισσότεροι παραλληλισμοί που γίνονται μεταξύ των μωσαϊκών νόμων και των νόμων του Χαμουραμπί αφορούν εγκλήματα, για τα οποία υπάρχει αντίστοιχη νομοθεσία στις περισσότερες κοινωνίες. Επιπλέον, νόμοι παρόμοιοι με αυτούς του Χαμουραμπί βρίσκονται και σε άλλους νομικούς κώδικες. Αυτό δείχνει ότι η ομοιότητα δεν συνεπάγεται προέλευση. Με άλλα λόγια, οι νόμοι που έθεσε ο Χαμουραμπί υπάρχουν παρόμοιοι, εννοείται και σε άλλους κώδικες νόμων της ίδιας περιόδου.
β') οι διαφορές μεταξύ των δύο νομοθεσιών είναι περισσότερο έντονες. Η μεγαλύτερη διαφορά έγκειται στην αξία της ανθρώπινης ζωής. Αν συγκρίνουμε τις δύο νομοθεσίες, βλέπουμε ότι ο κώδικας του Χαμ/μπί είναι πολύ αυστηρότερος για εγκλήματα και προσβολές κατά της ιδιοκτησίας, ενώ οι νόμοι του Μωυσή είναι πολύ αυστηρότεροι όσον αφορά την ανθρωποκτονία. Για παράδειγμα, στους νόμους του Χαμμουραμπί, διαβάζουμε ότι αν ένας πατέρας φόνευε μια γυναίκα της ανώτερης τάξης, τότε για τιμωρία η κόρη του θα εκτελούνταν. Αν πάλι ένας χτίστης έχτισε ένα κτίριο που κατέρρευσε σκοτώνοντας το γιο ενός ένοικου, τότε έπρεπε να εκτελεστεί για ανταπόδοση ο γιος του χτίστη. Αντίθετα, η Π.Δ. όριζε ρητά ότι ο καθένας πεθανει για τις δικές του αμαρτίες μόνο κι όχι ο πατέρας για τις αμαρτίες του γιου του ή ο γιος για τις αμαρτίες του πατέρα (ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ ΚΔ’, 16). Φαίνεται η διαφορά μεταξύ νόμων του Χαμμουραμπί και των νόμων του Μωυσή τόσο αναφορικά με την δικαιοσύνη (ο καθένας είναι υπεύθυνος μόνο για τις δικές του πράξεις), όσο και για τον ανθρωπισμό που διέπει την αποφυγή συλλογικής τιμωρίας (να τιμωρείται ο γιος για τα εγκλήματα του πατέρα). Άδικος κι απάνθρωπος ο νόμος του Χαμμουραμπί˙ δίκαιος και ανθρωπιστικός ο νόμος του Μωυσή.
γ') επίσης, αρκετοί από τους ισραηλιτικούς νόμους είναι κατ' ουσίαν αντι-νόμοι, δηλαδή νόμοι κατά των θρησκευτικών συνηθειών των Χαναναίων ή άλλων λαών που συνάντησαν και πολέμησαν εναντίον τους οι Εβραίοι, κατά την πορεία από την Αίγυπτο στην Χαναάν. Δηλαδή, δεν βρίσκονται σε άλλα νομικά συστήματα γειτονικών χωρών.
δ') πέραν αυτών, πώς μπορεί κανείς να αποδόσει τις ομοιότητες μεταξύ εβραϊκών και βαβυλωνιακών νόμων στους Βαβυλώνιους και στο Χαμουραμπί, τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι ο Αβραάμ καταγόταν από την Μεσοποταμία; Οι ομοιότητες δηλαδή είναι αποτέλεσμα περισσότερο κοινής καταγωγής, παρά αντιγραφής εκ μέρους των Εβραίων.
Πηγή: ierosolymitissa.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου