Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Ιστορική και κριτική αναίρεσις του άρθρου, ''ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ'', μέρος δέκατο έβδομο.

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIND2qQqK0qbQyR9R5mpPbBkGmRD0Ao94p_lmxMY_8SK5JyeZhJJUGyhnIDgXD9CaRs1F47DrqeeMLcNf5vki8TBzGr8Nv3AsF_tprcXtJbdCfbANWuHuxhfAXJxDu3nV3xcR-GZdRiGOS/s1600/1950,+%CE%98%CE%B5%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1+2+%CE%B1.jpg

Ο Άγιος Ματθαίος επί της εξέδρας στα Θεοφάνεια του 1950.

Το άρθρο παρακάτω αναφέρει το απαντηθέν πολλές φορές, νεοημερολογιτικό επιχείρημα, πως η χειροτονία του Μητροπολίτου Τριμυθούντος Σπυρίδωνος υπό του Αγίου Ματθαίου τον Σεπτέμβριο του 1948, ήταν παράνομη. Οι συγγραφείς που καταφέρονται κατά της πράξεως αυτής του Αγίου Ματθαίου, δεν αναφέρουν πως η Κυπριακή Αυτοκέφαλος Εκκλησία εφαρμόζει άλλο Δίκαιο από εκείνο της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, ίσως γιατί δεν το γνωρίζουν. Στην Κύπρο συμμετέχουν και Πρεσβύτεροι και λαϊκοί στην εκλογή Επισκόπου. Οπότε η εκλογή του Οσίου αυτού ανδρός, του Αρχιμανδρίτου Γεδεών, ο οποίος μετενομάσθη σε Επίσκοπο Τριμυθούντος Σπυρίδωνα, ήταν ψήφος Κλήρου και Λαού, κατά το αρχαίο έθος Της Εκκλησίας, όπως βεβαιοί ο Ζωναράς, βλέπε Ιερόν Πηδάλιον σελ. 2, Εκδόσεις Παπαδημητρίου, 2003. Η Σύνοδος της Λαοδικείας άλλαξε αυτήν την τακτική Της Εκκλησίας, αλλά η Κυπριακή Εκκλησία διατήρησε το αρχαίο αυτό τυπικό εκλογής. Οπότε ο Αρχιμανδρίτης Γεδεών ήταν εκλεγμένος ως Μητροπολίτης της Μητροπόλεως Τριμυθούντος. Δυστυχώς μόνο 9 μήνες έμεινε στην Κύπρο διότι οι Άγγλοι κατακτητές τον εδίωξαν από το νησί. Πρόλαβε όμως να χειροτονήσει αξίους Ιερείς και να εγκαινιάσει ναούς.

Στη Συμφωνία του Α' Κανόνος των Αποστόλων, σελίδα 3 Ιερού Πηδάλιου, αναφέρει ότι, ''Αί δε των Αποστόλων διαταγαί, (βίβλ. ή. κεφ. κζ'), προστάζουν ότι εκείνος όπου εχειροτονήθη από ένα Επίσκοπον, να καθαίρεται, ομού με τον χειροτονήσαντα, έξω μόνον αν κατά ανάγκην διωγμού, ή άλλην τινά αιτίαν, δεν ημπορούν πολλοί να συναχθούν, και με την ψήφον τούτων χειροτονηθή από ένα. Καθώς ο Σιδήριος εχειροτονήθη Επίσκοπος Παλαιβίσκης, κατά τον Συνέσιον, όχι υπό τριών, αλλ' υπό ενός Επισκόπου του Φίλωνος, δια το απαρρησίαστον των Επισκόπων, εν τοις καιροίς εκείνοις''. 

Διαβάζουμε λοιπόν καθαρώς πως εκείνος ο Επίσκοπος που θα χειροτονήσει μόνος του Επίσκοπον να καθαιρείται, ομοίως και ο χειροτονημένος Επίσκοπος. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση κατά την οποίαν αναγκαστικώς γίνεται χειροτονία Επισκόπου υπό ενός Επισκόπου λόγω διωγμού ή αν για κάποιαν αιτίαν δεν είναι δυνατή η παρουσία άλλων Επισκόπων. Τότε να γίνεται η χειροτονία από έναν Επίσκοπο με την ψήφο των υπολοίπων που απουσιάζουν. Στην περίπτωση της χειροτονίας του Μητροπολίτου Τριμυθούντος υπό του Αγίου Ματθαίου, είχαμε χειρότερες συνθήκες από αυτές που περιγράφει η Συμφωνία. Απαρρησίαστον Επισκόπων υφίστατο όχι διότι κάποιοι ήταν ασθενείς, ή άλλοι λόγω διωγμού αδυνατούσαν να προσέλθουν, αλλά διότι οι λοιποί Επίσκοποι τρία χρόνια πριν ήδη αρνούντο να χειροτονήσουν Επισκόπους για την Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών Ελλάδος. 

Μάλιστα είχαν δεσμευτεί δημοσίως και εγγράφως μηδέποτε εξ όσων γνωρίζουμε διαψεύδοντας την δημοσίευση αυτή της εφημερίδος ''Ελευθερίας'', πως ουδέποτε θα χειροτονήσουν Επισκόπους. Αν ρωτήσει κάποιος απέναντι σε ποιούς είχαν δεσμευτεί οι τρεις Επίσκοποι, π. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, Μεγαρίδος Χριστόφορος Χατζής και Διαυλείας Πολύκαρπος Λιώσης, η απάντηση είναι ότι είχαν δεσμευτεί απέναντι στις Εκκλησιαστικές και Κυβερνητικές Αρχές. Δηλαδή την επίσημη Εκκλησία και την τότε κυβέρνηση. Επί λέξει και αντιγράφοντας ακριβώς όσα δήλωσαν οι τρεις Επίσκοποι στον τύπο της εποχής και δημοσίευσε η εφημερίδα ''Ελευθερία'' της 14ης Νοεμβρίου 1945, είπαν τα εξής, ''Διαβεβαιούμεν τας Εκκλησιαστικάς και Κυβερνητικάς Αρχάς ότι ημείς έχοντες πλήρη την συναίσθησιν ότι είμεθα απλοί θεματοφύλακες ενός θεσμού πανορθοδόξου σημασίας οίος τυγχάνει το Πάτριον Εκκλησιαστικόν Ημερολόγιον και όχι προεστώτες επαναστατικής Εκκλησίας, ουδέποτε και εν ουδεμία περιπτώσει θα προβώμεν εις Εκκλησιαστικάς πράξεις ως είναι αι χειροτονίαι Επισκόπων'' ... ''Επίσης δηλούμεν ότι ημείς ως Οργάνωσις Θρησκευτική εις ουδεμίαν πολιτικήν ή κομματικήν παράταξιν ανήκομεν, αι δε σκέψεις και ενέργειαι ημών έχουν καθαρώς Εκκλησιαστικόν σκοπόν'' ... ''Εν συνεχεία φέρομεν εις γνώσιν των Εκκλησιαστικών και πολιτικών Αρχών, ως και του κοινού, ότι ουδεμίαν σχέσιν και Εκκλησιαστικήν επικοινωνίαν έχει η Ορθόδοξος και συντηρητική παράταξις ημών με τους παρασυναγώγους Επισκόπους Γερμανόν Βαρυκόπουλον και Ματθαίον Καρπαθάκην, ούς δια αντικανονικάς πράξεις εις ας προέβησαν παρά την έγκρισην ημών, απεκηρύξαμεν και συνεπώς ουδεμίαν ευθύνην υπέχομεν ημείς δια τας γενομένας τυχόν αντικανονικάς πράξεις αυτών''. Υπάρχει φωτογραφία της δήλωσης τους σε ψηφιακή μορφή, για όποιον επιθυμεί να μελετήσει το παρελθόν των Επισκόπων, οι οποίοι κατηγορούσαν τον Άγιο Ματθαίο για τις χειροτονίες του. 

Όπως διαβάζει κάθε σοβαρός αναγνώστης, ο π. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ο Μεγαρίδος Χριστόφορος Χατζής και ο Διαυλείας Πολύκαρπος Λιώσης, ονομάζουν Εκκλησιαστική Αρχή την επίσημη Εκκλησία.

Αναγνωρίζουν ως Εκκλησιαστική Αρχή την επίσημη Εκκλησία, ομολογούν με απόλυτη σαφήνεια ότι δεν θα προβούν σε χειροτονίες Επισκόπων, ομολογούν οτι δεν πιστεύουν πως είναι Εκκλησία αλλά οργάνωση θρησκευτική, το λέγουν αυτό δύο φορές και ομολογούν οτι ο σκοπός τους είναι Εκκλησιαστικός. Όλοι οι Ορθόδοξοι θα σκεφτούν λογικώς, αφού αναφέρει ως Αρχή την επίσημη Εκκλησία ποιός ήταν ο εκκλησιαστικός σκοπός της παράταξής τους; Ο μεν π. Φλωρίνης Χρυσόστομος δεν προέβη σε χειροτονίες Επισκόπων αφήνοντας τους Ιερείς του και τους λαϊκούς του αποίμαντους, οι άλλοι δύο επέστρεψαν στο νέο ημερολόγιο και κοιμήθηκαν εντός της επίσημης εκκλησίας. Μήπως η κατάληξη του κάθε Επισκόπου είχε σχέση με την δήλωση τους στην Εφημερίδα ''Ελευθερία''; Ίσως.

Στη συνέχεια της δηλώσεως τους αναφέρουν ότι απέκοψαν εκ της Εκκλησιαστικής κοινωνίας τον Κυκλάδων Γερμανό και τον Άγιο Βρεσθένης Μάτθαιο, ενώ συνέβη το αντίθετο, εκείνοι απέκοψαν με δύο Αποκηρύξεις τον π. Φλωρίνης και τον Δημητριάδος Γερμανό από την εκκλησιαστική κοινωνία στις 5-9-1937 και στις 19-9-1937. Κλείνουν την δήλωση τους χρησιμοποιώντας και το μέλλον, αποποιούνται προκαταβολικώς οποιαδήποτε ευθύνη για τις αντικανονικές ενέργειες των δύο Επισκόπων, Κυκλάδων και Βρεσθένης, στις οποίες τυχόν θα προβούν μελλοντικώς. 

Γιατί αυτή η αναφορά στο μέλλον από τους εν λόγω Επισκόπους; Διότι όπως η ιστορία απέδειξε γνώριζαν το φρόνημα του Αγίου Ματθαίου, άλλωστε οι ίδιοι τον ονόμαζαν παρασυνάγωγο και υπολόγιζαν ίσως σε ένα πιθανό μελλοντικό ατομικό του εγχείρημα. Αλλά υπάρχει άλλη μία απόδειξη ότι ο Άγιος Ματθαίος ήταν όντως Άγιος, για όσους μπορούν να δουν την αγιότητα σε έναν Ποιμενάρχη. Επειδή ο π. Φλωρίνης το 1948 δημοσίευσε σε εφημερίδες κάποια άρθρα καλής θελήσεως για την ενότητα του αγώνος και αφού ερευνήθηκε αν όντως τα έστειλε εκείνος προς δημοσίευση και διαπιστώθηκε ότι όντως έτσι είναι, πίστευσε ο Άγιος Ματθαίος στην πιθανότητα μίας ενώσεως και σε από κοινού χειροτονίες ώστε να σωθεί ο αγών των Γνησίων Ορθοδόξων, έτσι θέλησε να έρθει σε επαφές με τον πρ. Φλωρίνης. Στις 3 Ιουλίου του 1948 μέσω επιστολής ζήτησε ο Επίσκοπος Ματθαίος συνάντηση με τον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο στο μετόχι της Μονής στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 71 στην Αθήνα, υπό την προϋπόθεση ότι θα αρθούν πρώτα οι λόγοι για τους οποίους χωρίστηκαν. Η απάντηση του πρ. Φλωρίνης ήρθε τρεις ημέρες αργότερα, την υπέγραφαν και οι τρεις Επίσκοποι, Χρυσόστομος, Χριστοφόρος και Πολύκαρπος, ήταν θετική μεν, όριζε άλλο σημείο συναντήσεως την οικία του λαϊκού Βασιλείου Κηρύκου στο Ψυχικό, ημέρα την 7η Ιουλίου και ώρα 11η πρωϊνή. Από την άλλη δε, είχε τον δικό του όρο ο πρ. Φλωρίνης, να μην συζητηθεί τίποτα από όσα αφορούν το παρελθόν διότι κατά την λογική του όλα είχαν αποσαφηνισθεί μέσω των δημοσιευμάτων του στις εφημερίδες! Ήρθε η απάντηση του Αγίου Ματθαίου την επόμενη κιόλας μέρα η οποία ανέφερε ότι καλά τα δημοσιεύματα στον τύπο, αλλά δεν αρκούν αυτά για ένωση δύο μεταξύ τους χωρισμένων μερίδων! Επιπλέον  υπήρχαν τέσσερα σημεία στα οποία θα έπρεπε να βασιστεί η ένωση. Ζητήματα τα οποία δεν ανέφερε στον τύπο ο π. Φλωρίνης. Σίγουρος μάλλον για την διάθεση του π. Φλωρίνης, ο Άγιος Ματθαίος έγραφε, ''αναμένω υμετέραν απάντησιν''. Ποτέ δεν ήρθε απάντηση...

Αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες δεν θα τις βρείτε πουθενά αλλού, σε κάποιον από τους παλαιοημερολογιτικούς ιστοτόπους των Φλωριναίων ''ΓΟΧ''.

Όπως είδαμε παραπάνω, γράφει ο Ιερομόναχος π. Θεοδώρητος στο βιβλίο του ''Το ημερολογιακόν σχίσμα, Δυνάμει ή ενεργεία'', Αθήναι, 1973, σελ. 15, για τον π. Φλωρίνης Χρυσόστομο, ότι ήταν ένας Επίσκοπος που έκανε πολιτικές ευελιξίες και εξ αιτίας αυτού δεν είχαν οι κινήσεις αυτές την ευλογία Του Θεού. Η καλοπιστία του Αγίου Ματθαίου όμως τον οδήγησε μάλλον να πιστεύσει ότι ο π. Φλωρίνης Χρυσ/μος θα ερχόταν προς συνάντηση του. Γι' αυτό έδωσε μέσω του π. Ευγενίου Τόμπρου, στην εφημερίδα ''Εθνικός Κήρυξ'' ένα άρθρο του να δημοσιευτεί στις 6 Ιουλίου του 1948. Ήταν τόσο σίγουρος για την προαίρεση του π. Φλωρίνης Χρυσοστόμου. Σε αυτό το άρθρο δηλώνει ο Άγιος Ματθαίος, πως υπάρχουν 5 Ορθόδοξοι Επίσκοποι απέναντι από την επίσημη Ιεραρχία. Πέντε Ορθόδοξοι διότι ίσως νόμιζε ότι θα ενωθούν και θα χειροτονήσουν όλοι μαζί νέους Αρχιερείς. Από το γεγονός ότι θα ανεχόταν να χειροτονήσει ακόμη και με τους Επισκόπους Πολύκαρπο και Χριστόφορο, αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν ήταν ακραίος και αλαζόνας, αλλά ούτε ήθελε να εμφανίζεται ως ο μόνος Ορθόδοξος Επίσκοπος επί της γης, ούτε ήθελε να εμφανίζεται ως ακριβολόγος και αυστηρός τηρητής των Κανόνων, όπως κάποιοι τον κατηγορούν. Γνώριζε πολύ καλώς τι οικονομίες είχαν κάνει οι Άγιοι για να σώσουν Την Εκκλησία και γνώριζε να τις κάνει και ο ίδιος όταν το επέβαλλε η ιστορία. Έδωσε το άρθρο του μία ημέρα πριν τουλάχιστον για δημοσίευση, αλλά την ημέρα που δημοσιεύτηκε το καλόπιστο άρθρο του Αγίου στις 6 Ιουλίου, την ίδια ημέρα έλαβε την απάντηση των τριών Επισκόπων στην οποίαν του έλεγαν να μην μιλήσουν καθόλου για το παρελθόν! 

Όμως εδώ εγείρεται ένα ερώτημα, εφόσον είχε ζητηθεί συνάντηση στις αρχές Ιουλίου του 1948 την οποίαν ο π. Φλωρίνης Χρυσ/μος μάλλον απέφυγε, γιατί εκείνοι που δημοσιεύουν ανάρτηση με σχόλια και το άρθρο του Αγίου Ματθαίου, δεν αναφέρουν τίποτα περί της παρ' ολίγον συναντήσεως μεταξύ τους, αλλά αναφέρουν ότι ο Άγιος Ματθαίος ανεγνώριζε και τους άλλους Επισκόπους μέσω της δηλώσεως του αυτής και άρα δεν δικαιολογείται που χειροτόνησε μόνος του Επισκόπους δύο μήνες μετά; Για να δείτε το άρθρο κάνετε κλίκ εδώ. Εμείς δεν έχουμε κανέναν ενδοιασμό να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια, όμως ως τώρα βλέπουμε όχι ολόκληρη την αλήθεια να παρουσιάζεται, αλλά μόνο κομμάτια της ιστορικής αλήθειας, ερμηνευόμενα κατά το δοκούν εκάστου. Ο συντάκτης του άρθρου είχε ελλιπή γνώση του ζητήματος. Ελπίζουμε να αναθεωρήσει κατόπιν της πλήρους παρουσίασης των γεγονότων. 

Αλήθεια είναι πως κακώς ο Άγιος Ματθαίος βιάστηκε να δώσει στην εφημερίδα την δήλωση του αυτή, όμως πίστευε ότι θα βρεθεί ένας Επίσκοπος να συμμετέχει σε χειροτονίες. Εφόσον λοιπόν δεν προσήλθε ο π. Φλωρίνης Χρυσόστομος, εφόσον οι άλλοι δύο Επίσκοποι Πολύκαρπος και Χριστόφορος ακολουθούσαν τον π. Φλωρίνης και δεν πήραν πρωτοβουλίες για ένωση, εφόσον ο Κυκλάδων Γερμανός ήταν αυτοαπομονωμένος, ποίος θα ανασυγκροτούσε την Ιεραρχία; Να συνυπολογίσει ο καλόπιστος και σοβαρός μελετητής την ιστορίας, ότι η δήλωση του Αγίου Ματθαίου δεν ήταν αναγνώριση των άλλων Επισκόπων ως Ορθοδόξων έτσι και ως έτυχε, αλλά στα πλαίσια της ενώσεως και των χειροτονιών που θα έκανε η ενωμένη πλέον Σύνοδος των Γ.Ο.Χ. των πέντε Επισκόπων, απέναντι στην επίσημη Ιεραρχία, έτσι ονόμασε όλους τους παλαιοημερολογίτες Επισκόπους Ορθοδόξους. Αποδεικνύεται ότι αυτό ήλπιζε και πίστευσε ο Άγιος, από την φράση του στην δήλωση όπου λέγει, ''Διότι και Αρχιερείς νέοι θα χειροτονηθώσιν'', μπορείτε να την διαβάσετε στην πρώτη γραμμή της προτελευταίας παραγράφου της πρώτης στήλης της δηλώσεως. 

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSGGc71IKumbzL5q94RpshQ3-fbAolwtQoI58QrzzVrKtqwXIJzwtGRpPJjNCP-niDMn688q50GTmwD-UgggSMVYdbWoyjfvYCZRIMZJKNkCQW77NUoF_r9s0G6Ah3no7nPxkeRLEHY5Hd/s1600/6-7-1948.JPG

Άρα λοιπόν ουδεμία αναγνώριση έδωσαν οι Ματθαιϊκοί στους παλαιοημερολογίτες Επισκόπους Χρυσόστομο, Πολύκαρπο, Χριστόφορο και Γερμανό. Έτσι το ερμηνεύει στο άρθρο του ο συντάκτης λόγω ελλιπούς γνώσης των γεγονότων, γι' αυτό και δεν αναφέρει την ζητηθείσα υπό του Αγίου Ματθαίου συνάντηση, τον σκοπό της συναντήσεως. Οπότε για τον οποιονδήποτε που διαβάζει ένα τέτοιο ιστορικώς ελλιπές άρθρο, το οποίο δεν έχει τις σημαντικές ιστορικές λεπτομέρειες που δημοσιεύσαμε, φαίνεται όντως ότι ο Άγιος Ματθαίος από την μία τον Ιούλιο ανεγνώριζε τους άλλους Επισκόπους, αλλά από την άλλη τον Σεπτέμβριο χειροτόνησε μόνος.

Κάποιοι εμφανίζουν και ερμηνεύουν την επιθυμία του πρ. Φλωρίνης να μην συζητήσει τα ζητήματα του παρελθόντος με τον Επίσκοπο Ματθαίο, ως δήθεν συγχώρηση εκ μέρους του για το σχίσμα που προκάλεσε το 1937 ο Επίσκοπος Ματθαίος. Αυτό όπως είδαμε από την ιστορική αλληλουχία των γραφομένων στις επιστολές δεν ισχύει, διότι πρώτος ο Άγιος Ματθαίος ζητά συνάντηση με την προϋπόθεση ότι θα αρθούν οι λόγοι που τους χώρισαν. Έκανε την κίνηση αυτή διότι πείστηκε από τις δημοσιεύσεις του πρ. Φλωρίνης ότι είχε πρόθεση για ένωση. Επίσης στέλνει και ο Άγιος επιστολή που δημοσιεύτηκε στην προαναφερόμενη εφημερίδα, ως κίνηση καλής θελήσεως προς τα άρθρα του π. Φλωρίνης, λαμβάνει όμως την απάντηση του πρ. Φλωρίνης να ενωθούν υπό τον όρο να μην μιλήσουν για τα θέματα του παρελθόντος. 

Δεν λέει ο πρ. Φλωρίνης, ''σας συγχωρώ για το σχίσμα σας Επίσκοπε Ματθαίε'', λέει ουσιαστικώς, ''να ενωθούμε χωρίς συζήτηση για το παρελθόν''... Οπότε η ερμηνεία υπό τινών ότι η διάθεση να μην μιλήσουν για το παρελθόν εκ μέρους του ήταν συγχώρεση προς τον Άγιο Ματθαίο είναι αυθαίρετη. Ο Άγιος Ματθαίος έθεσε τα θέματα που τους χώριζαν, ο πρ. Φλωρίνης τα απέφυγε. Όταν απάντησε με δεύτερη επιστολή του ο Άγιος δεν έλαβε απάντηση ποτέ. Ήταν ήδη 87 ετών, πόσο έπρεπε να αναμένει ακόμη τον πρ. Φλωρίνης;

Ο Κανών ομιλεί για την περίπτωση που υπάρχουν Ορθόδοξοι Επίσκοποι και δεν λαμβάνωνται υπ' όψιν για χειροτονία Επισκόπου. Στην περίπτωση των χειροτονιών του Αγίου Ματθαίου ποίος Επίσκοπος διετίθετο όταν είχαν δεσμευτεί να μην προβούν σε χειροτονίες;

Αυτά δεν θα τα συναντήσετε σε κανέναν αλλο ιστότοπο που ασχολείται με τέτοια ζητήματα. Το μόνο που θα συναντήσετε είναι άρθρα που παρουσιάζουν ελλιπή ενημέρωση για τα γεγονότα και υποκειμενικά συμπεράσματα λόγω ελλιπούς ενημερώσεως σε συνδυασμό με εμμονή στα συμπεράσματα αυτά.

Ο Άγιος άφησε διαδόχους για ποίμνιο του. Ο π. Φλωρίνης Χρυσόστομος πιστός σε όσα δήλωσε στην εφημερίδια ''Ελευθερία'' το 1945, ότι είναι μία οργάνωση με εκκλησιαστικό σκοπό, δεν άφησε Επισκόπους πίσω του. Εκ του αποτελέσματος βγαίνουν και τα συμπεράσματα, δεν τα εξάγουμε αυθαιρέτως. 

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο Άγιος Ματθαίος δεν προχωρούσε σε χειροτονίες, λαμβάνοντας υπ' όψιν μας και το ότι ο π. Φλωρίνης Χρυσ/μος κοιμήθηκε το 1955 χωρίς να αφήσει διαδόχους, τί θα γινόταν ο λαός που ακολουθούσε το παλαιό ημερολόγιο καθώς και οι Ιερείς, θα διαλύονταν; Πολύ πιθανόν.

Αντιθέτως, οι οπαδοί του πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου μη δεχόμενοι τις υφ' ενός χειροτονίες του 1948, κατέφυγαν στις Η.Π.Α. για να χειροτονηθεί Επίσκοπος ο Αρχιμανδρίτης Ακάκιος Παππάς, από τον παλαιονεοημερολογίτη Αρχιεπίσκοπο Γαλλίας Θεόφιλο Ιονέσκου το 1960. Επέστρεψε στην Ελλάδα εμφανιζόμενος σαν Επίσκοπος Ταλαντίου αλλά ποτέ ούτε εκείνος ούτε οι οπαδοί του εμφάνισαν το χαρτί που αποδεικνύει ότι όντως χειροτονήθηκε Επίσκοπος, το λεγόμενο ''Χειροτονητήριο'' ή ''Πιστοποιητικό Χειροτονίας''. Μέχρι σήμερον τέτοιο χαρτί δεν έχει εμφανιστεί. Τότε πώς οι ίδιοι εμφανίζονταν και εμφανίζονται ως Κανονικοί Επίσκοποι; 

Ο ίδιος ο Ταλαντίου Ακάκιος, επειδή ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος δεχόταν ότι οι επίσημη Εκκλησία είχε Θεία Χάρη, τον ονόμαζε, ''ανισόρροπον, φρενοβλαβή, παλίμβουλον, ακατάρτιστον και αμαθέστατον θεολογικώς και εκκλησιαστικώς, πεπλανημένον, κακόδοξον, ψευδοδιδάσκαλον, ψευδαπόστολον, ψευδεπίσκοπον, ανατροπέα των εκκλησιαστικών παραδόσεων'', βλέπε περιοδικό Κήρυξ Γνησίων Ορθοδόξων, τεύχος 81, σελ. 339-340. Ο κάθε σοβαρός ερευνητής μπορεί να δει στο τεύχος αυτό τί έλεγε ο τότε Αρχ/της Ακάκιος ως το 1945, αργότερα είπε πως δεν κατάλαβε όσα δίδασκε ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος. 

Ερώτημα που και αυτό δεν θα λάβει απάντηση. Όσα έλεγε ο τότε π. Ακάκιος κατά του πρ. Φλωρίνης δεν γύρισαν πάνω του αφού και αυτός πήρε χειροτονία από Επίσκοπο που γνώριζε ότι έχει ενορίες και με το νέο;

Το τραγικό είναι πως κατόπιν της χειροτονίας που έλαβαν και από τον Αρχιεπίσκοπο Θεόφιλο, οι Φλωριναίοι ''ΓΟΧ'' εξακολουθούσαν να ομολογούν την επίσημη Εκκλησία σχισματική και στερημένη της Θείας Χάριτος! Βλέπε εφημερίδα Ορθόδοξος Χριστιανικός Αγών, φύλλο 8, σελίδα 7. Πώς υποστήριζαν όμως ταυτόγχρονα ότι οι ίδιοι είναι Κανονικοί Επίσκοποι; Οι ακόλουθοι Ιερομόναχοι του Ταλαντίου Ακακίου, υπάγονταν σε Επισκόπους που στις επίσημες Εγκυκλίους έλεγαν την Εκκλησία του νέου σχισματική αλλά οι ίδιοι είχαν ρίζα από τον Γαλλίας Θεόφιλο που ακολουθούσε και το νέο ημερολόγιο. 

Κάποιοι μάλιστα έγραψαν κάποτε, ότι ο Άγιος Ματθαίος ήθελε να χειροτονήσει Επισκόπους ξεκινώντας από τους εγγάμους Ιερείς του, αλλά δεν αναφέρουν ποιούς, ούτε από που δανείστηκαν την πληροφορία αυτή. Εμείς θα θέλαμε να χειροτονούνται και πρώην έγγαμοι, σύμφωνα με τους Κανόνες, μήπως και άλλαζε κάτι στην απανταχού της γης ηγεσία. Άλλωστε στις ορθόδοξες χώρες της ανατολικής Ευρώπης αυτό το τυπικό δεν σταμάτησε ποτέ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου