Διάφορες αντιρρήσεις των επικριτών της Παλαιάς Διαθήκης, 11o.

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΕΔΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ.

Πώς δικαιολογούνται από τη σκοπιά της θεώρησης της Π.Δ. ως ρατσιστικού βιβλίου τα παρακάτω εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης;

ΕΞΟΔΟΣ ΚΒ’ 21, Ξένον δεν πρέπει να τον καταπιέζετε ούτε να τον εκμεταλλεύεστε, γιατί κι εσείς ήσασταν κάποτε ξένοι στην Αίγυπτο.

ΕΞΟΔΟΣ ΚΓ’ 9, Ξένον μην καταπιέζετε, γιατί ξέρετε πώς αισθάνεται ο ξένος, αφού κι εσείς ήσασταν κάποτε ξένοι στην Αίγυπτο.

ΛΕΥΪΤΙΚΟΝ ΙΘ’ 10, Ούτε να γυρνάτε πίσω στο αμπέλι σας για να μαζέψετε τα τσαμπιά που έμειναν ή τις ρώγες που έχουν πέσει˙ να τ’' αφήνετε για τον φτωχό και για τον ξένο. Εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Θεός.

ΛΕΥΪΤΙΚΌΝ ΙΘ’ 33, Αν κάποιος ξένος έρθει να μείνει μαζί σας στη χώρα σας, μη τον εκμεταλλευτείτε. 34 Να του φέρεστε όπως σ’ έναν συμπατριώτη σας˙ «καὶ ἀγαπήσεις αὐτὸν ὡς σεαυτόν», γιατί κι εσείς ξένοι ήσασταν στην Αίγυπτο. Εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Θεός σας.

ΛΕΥΪΤΙΚΟΝ ΚΔ’ 22, Ο ίδιος νόμος θα ισχύει τόσο για τον Ισραηλίτη όσο και για τον ξένο˙ γιατί εγώ, ο Κύριος, είμαι ο Θεός σας.

ΛΕΥΪΤΙΚΟΝ ΚΕ’ 23, Η γη δεν πρέπει να πωλείται οριστικά, γιατί ανήκει σ’' εμένα κι εσείς είστε σαν ξένοι που τους δόθηκε η άδεια να την κατοικούν.

ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΕ’ 29, Τόσο για τους Ισραηλιτες όσο και για τους ξένους που ζουν ανάμεσά τους, ένας νόμος θα ισχύει για εκείνον που αμαρτάνει χωρίς τη θέλησή του.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ Ι’ 18, Είναι [ο Θεός] εκείνος που αποδίδει στον ορφανό και στη χήρα το δίκιο τους, που αγαπάει τον ξένο και του δίνει ψωμί και ρούχα. 19 Να αγαπάτε, λοιπόν, τους ξένους, γιατί κι εσείς ήσασταν ξένοι στην Αίγυπτο.

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΚΓ’ 8, Μην αποστρέφεστε τους Αιγυπτίους, γιατί έχετε μείνει ως ξένοι στην χώρα του. 9 Η τρίτη γενιά των απογόνων τους μπορεί να γίνει δεκτή στην κοινότητα του Κυρίου.

ΖΑΧΑΡΙΑΣ Ζ’ 9, τάδε λέγει Κύριος παντοκράτωρ (...) 10 Να μην καταπιέζετε τις χήρες, τα ορφανά, τους ξένους και τους φτωχούς (...).

ΨΑΛΜΟΣ 145 9, Ο Κύριος προστατεύει αυτούς που βρίσκονται μέσα στη χώρα ως ξένοι.

ΑΜΩΣ Θ’ 10, Ο Κύριος λέει: «Μήπως νομίζετε, Ισραηλίτες, ότι στα μάτια μου είστε καλύτεροι απ’' τους Αιθίοπες;»

ΜΑΛΑΧΙΑΣ Γ’ 5, Ο Κύριος του σύμπαντος λέει: «Έρχομαι σ'’ εσάς για κρίση! Θ'’ απευθύνω αμέσως την κατηγορία εναντίον (...) αυτών που αδικούν τον εργάτη στο μισθό (...), αυτών που αδιαφορούν για τους ξένους.

ΜΙΧΑΙΑΣ Β’ 7, (μτφ. Ο'’) Καθένας που λέγει με αλαζονείαν: «είμεθα απόγονοι του Ιακώβ», εξώργισε το πνεύμα του Κυρίου εναντίον σας. Εξοργιστικά δεν είναι τα έργα αυτού του αλαζόνος; (...)

Είναι πολύ αξιοσημείωτο, ότι ο δήθεν «ρατσιστής θεός της Παλαιάς Διαθήκης» απαγορεύει την εκδήλωση ρατσιστικής συμπεριφοράς χρησιμοποιώντας δύο τρόπους, οι οποίοι είναι και σήμερα επίκαιροι: από τη μια λέει ότι όποιος περηφανεύεται για την καταγωγή του, εξοργίζει τον Θεό, κι από την άλλη προτρέπει τους ντόπιους να αγαπούν και να μην καταπιέζουν τους ξένους, γιατί κι οι ίδιοι έζησαν κάποτε ως ξένοι σε ξένη χώρα. Το ίδιο θα μπορούσε κανείς να πει και για τους Έλληνες, που έζησαν ως μετανάστες σε ξένη χώρα, αναφορικά με τη συμπεριφορά τους προς τους μετανάστες στην Ελλάδα. Τόσο «ρατσιστής» είναι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.


4d Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ», ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΕΒΡΑΪΚΉ.

Ούτε κάποιος εθνικιστικός παροξυσμός υπάρχει. Πρέπει να διαφυλαχθεί από την ειδωλολατρία ο λαός, ο οποίος φυλάσσει τις εντολές του Θεού. Αν δεν τις φυλάσσει, κι ο ίδιος παθαίνει τα ίδια. Δεν είναι φύσει ανώτερος. Δεκάδες φορές στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός ομιλεί απειλητικά και απαξιωτικά για το εβραϊκό έθνος προλέγοντας τις καταστροφές που του αξίζουν και του μέλλουν να πάθει, ώστε να γίνει κατανοητό πως δεν είναι εθνικιστικό βιβλίο η Π.Δ. Παρακάτω μερικά μόνο παραδείγματα:

ΕΞΟΔΟΣ ΙΣΤ’ 28, Ο Κύριος είπε στον Μωυσή: «έως πότε δεν θα θέλετε να υπακούετε στις εντολές μου και στο νόμο μου;»

ΕΞΟΔΟΣ ΛΒ’ 9, «Και τώρα άφησε με να καταστρέψω αυτούς πάνω στην δίκαιη οργή μου...»

ΑΡΙΘΜΟΙ ΙΔ’ 11, Είπε τότε ο Κύριος στο Μωυσή: «ώς πότε θα με εξοργίζει αυτός ο λαός; Ώς πότε δε θα πιστεύουν σ’' όλα τα θαύματά μου, που έκανα γι’' αυτούς;»

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΛΑ’ 27, Την ξέρω εγώ την ανυπακοή σας και το σκληρό σας πείσμα (...).

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΛΒ’ 5, (...) Γενιά της διαστροφής και της ψευτιάς! 6 Είναι αυτός τρόπος για να φέρεσαι στον Κύριο, λαέ ανόητε, άμυαλε; (...) 20 (...) Γιατί αυτοί είναι γενιά διεστραμμένη (...). 28 Αυτοί είναι λαός ανόητος, και η σοφία ολότελα τους λείπει.

ΚΡΙΤΑΙ Β’ 13, Εγκατέλειψαν τον Κύριο και λάτρεψαν τον Βάαλ και την Αστάρτη, 14 κι ο Κύριος (...) τους παρέδωσε σε επιδρομείς, οι οποίοι τους ρήμαζαν (...). 15 Παντού όπου πήγαιναν να πολεμήσουν, ο Κύριος ήταν εναντίον τους και δε νικούσαν, όπως τους το ‘'χε πει με όρκο (...). 19 Όταν όμως πέθαινε ο Κριτής, οι Ισραηλίτες ξανάπεφταν στην απιστία, χειρότερη από εκείνη των προγόνων τους.

ΚΡΙΤΑΙ Ι’ 11, Ο Κύριος είπε στους Ισραηλίτες: Δεν σας έσωσα από τους Αιγύπτιους και τους Αμορραίους, από τους Αμμωνίτες και τους Φιλισταίους; 12 Όταν οι Σιδώνιοι, οι Αμαληκίτες και οι Μαδιανίτες σάς καταπίεζαν και μ’' επικαλεστήκατε, εγώ δεν σας ελευθέρωσα τότε απ'’ αυτούς; 13 Εσείς όμως με αφήσατε και λατρέψατε άλλους θεούς. Γι'’ αυτό δεν θα σας ελευθερώσω άλλη φορά. 14 Πηγαίνετε και ζητήστε βοήθεια από τους θεούς που διαλέξατε. Αυτοί να σας βοηθήσουν στον καιρό της δυστυχίας τους».

Γ’ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Θ’ 6, [ο Κύριος είπε στο Σολομώντα]: «Αν όμως εσείς, Ισραηλίτες, και οι απόγονοί σας απομακρυνθείτε από μένα, αν πάψετε να τηρείτε τις εντολές και τους νόμους που σας έδωσα, και πάτε και λατρέψετε άλλους θεούς και τους προσκηνύσετε, 7 τότε θα σας ξεριζώσω από τη χώρα που σας έχω δώσει. Κι αυτόν το ναό, δε θα θέλω πια να τον ξέρω. Τότε όλοι οι λαοί θα ειρωνεύουνται και θα περιγελούν τους Ισραηλίτες.

ΩΣΗΕ Α' 4, «(..) Σε λίγο εγώ θα καταργήσω το βασίλειο του Ισραήλ. 5 Την ημέρα εκείνη θα συντρίψω το στρατό του Ισραήλ στην κοιλάδα Ιζρεέλ». 6 Τότε είπε ο Θεός στον Ωσηέ: «(...) δε θα ελεήσω άλλο τους Ισραηλίτες˙ δε θα τους συγχωρήσω πια». 9 «(...) εσείς δεν είστε πια λαός μου κι εγώ δεν υπάρχω πια για σας».

ΩΣΗΕ Β' 14, «Τα αμπέλια της και τις συκιές της θ’' αφανίσω. Σε δάσος θα τα μεταβάλω, όπου τα άγρια θεριά θα βόσκουν».

ΩΣΗΕ Δ' 1, Ακούστε το λόγο του Κυρίου, λαέ του Ισραήλ! Ο Κύριος είναι σε δίκη με’ αυτής της χώρας τους κατοίκους, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια ούτε αγάπη στη χώρα, ούτε γνώση Θεού. 2 Πληθαίνουν οι κατάρες και οι απάτες, οι φόνοι, οι κλεψιές και οι μοιχείες. 3 Γι'’ αυτό, κοιτάξτε! Άρχισε να ξεραίνεται η χώρα, κι όλα όσα ζούνε πάνω της από τη δίψα θα πεθάνουν. 7 Όσο πληθαίνανε οι ιερείς, τόσο αμάρταναν ενώπιον μου. Κι εγώ τη δόξα τους σε ατιμία θα μεταβάλω. 8 Τρέφονται απ’' του λαού μου τις θυσίες εξιλέωσης, γι’' αυτό την ανομία του επιθυμούν. 9 Αλλά θα πάθουν κι οι ιερείς όμοια με το λαό. Για τη διαγωγή τους θα τους τιμωρήσω, θα τους ανταποδόσω ανάλογα με τα έργα τους. 17 Ο λαός του Εφραΐμ [=το βόρειο βασίλειο, του Ισραήλ] συνδέθηκε με τα είδωλα˙ αφήστε τον. 18 Ομάδα μεθυσμένων, έχουν επιδοθεί στην πορνεία. 19 Αλλά θα τους σηκώσει ο άνεμος˙ περίγελως θα γίνουν με τις θυσίες τους.

ΩΣΗΕ Ε’ 7, Τώρα, λοιπόν, η νέα σελήνη θα τους βρει κατεστραμμένους κι αυτούς και τη χώρα τους. 14 Γιατί εγώ, ο Κύριος, θα επιτεθώ ωσάν λιοντάρι στο λαό του Εφραΐμ και στο λαό του Ιούδα [=το νότιο βασίλειο, του Ιούδα]˙ θα τους ρίξω καταγής και θα τους ξεσκίσω. Κι όταν μαζί μου θα τους σέρνω, κανείς δε θα βρεθεί να τους γλιτώσει.

ΩΣΗΕ ΣΤ’ 10, Είδα πράγματα φρικτά στον Ισραήλ: ο λαός μολύνθηκε με τη λατρεία των ειδώλων και την πορνεία. 11 Αλλά και για σένα, λαέ του Ιούδα, ετοιμάζω φοβερό θερισμό.

ΩΣΗΕ Ζ’ 1, (...) Ζουν με δολιότητα˙ έξω στους δρόμους οι ληστές γδύνουνε τους ανθρώπους. 2 Και δε σκέφτονται ότι καμιά κακία τους δεν μπορεί να μου διαφύγει. Τώρα οι πράξεις τους, τους έχουν κυκλωμένους˙ τις έχω όλες εμπρός στα μάτια μου. 11 Ο Εφραΐμ είναι σαν περιστέρι άπειρο και ανόητο. 12 Για τις κακίες τους εγώ θα τους δέσω. 13 Αλίμονο στο λαό του Εφραΐμ, που έφυγε μακριά μου! Του μέλλει να καταστραφεί, γιατί εναντίον μου επαναστάτησε. 14 Δεν είναι ειλικρινείς, όταν φωνάζουν να τους βοηθήσω. Πέφτουν κάτω και θρηνούν, σκίζουν τις σάρκες τους με την ελπίδα να εισακουστούν οι προσευχές τους για σιτάρι και κρασί, μα συνεχίζουν την ανταρσία εναντίον μου.

ΩΣΗΕ Η’ 14, Όμως εγώ φωτιά στις πόλεις τους θα στείλω και θα εξαφανίσει τα όμορφα σπίτια τους.

ΩΣΗΕ Θ’ 3, Δε θα μπορέσετε να μείνετε στη χώρα του Κυρίου. 7 Έφτασε ο καιρός της τιμωρίας, ο καιρός της ανταπόδοσης. Εσύ, Ισραήλ, πρέπει να το γνωρίζεις. 15 (...) Και για τις πράξεις τους τις βδελυρές έξω απ'’ τη χώρα μου θα τους διώξω. 17 Ο Θεός μου θα τους αποδιώξει, γιατί δεν τον άκουσαν. Κι έτσι πρόσφυγες θα πλανιούνται ανάμεσα στα έθνη.

ΩΣΗΕ Ι’ 10, Έχω αποφασίσει να σας τιμωρήσω. Θα συγκεντρώσω εναντίον σας τους λαούς και θα σας αιχμαλωτίσουν, γιατί αμαρτήσατε επανειλημμένα.

ΩΣΗΕ ΙΒ’ 8, Ο Κύριος λέει: «Εσείς, λαέ του Ισραήλ, έχετε γίνει σαν τους εμπόρους της Χαναάν: σας αρέσει να εξαπατάτε τους ανθρώπους με ζυγαριές ψεύτικες. 9 Κι έπειτα λέτε: "εντάξει, πλουτίσαμε, κάναμε περιουσία. Δεν είναι κακό να κερδίζεις. Δεν είναι αμαρτία". 10 Αλλά εγώ ο Κύριος, ο Θεός σας, που από την Αίγυπτο σας έβγαλα, θα σας φέρω πάλι να κατοικήσετε σε σκηνές (...)».

ΑΜΩΣ Β’ 4, Ακούστε τι λέει ο Κύριος: «Οι ασέβειες του λαού του Ιούδα σωρεύονται όλο και πιο πολύ. (...) γι’' αυτό εξάπαντος θα τους τιμωρήσω. 5 Φωτιά θα στείλω ενάντια στη χώρα του Ιούδα και τα ανάκτορα της Ιερουσαλήμ θα καταστρέψει. 6 Ακούστε τι λέει ο Κύριος: «(...) Πουλάτε για δούλο τον τίμιο που δεν έχει να πληρώσει τα χρέη του (...). 7 Ποδοπατάτε όποιον στα πόδια σας προσπέφτει για βοήθεια (...). 13 Έτσι κι εγώ στο έδαφος θα σας συντρίψω και θα στενάζετε (...)».

ΑΜΩΣ Γ' (μτφ. Ο’') 2 Γνωρίζετε καλά, ότι εγώ σας εξέλεξα ως λαόν μου από όλας τας φυλάς της γης και απηλαύσατε πολλά εκ μέρους μου τα υλικά και πνευματικά αγαθά. Επειδή όμως εσείς κατεφρονήσατε τον Νόμον μου και ημαρτήσατε, δια τούτο θα σας τιμωρήσω δι’' όλας τας αμαρτίας σας περισσότερον, παρ'’ όσον τα άλλα έθνη. 10 Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να κάνουν το σωστό. Γεμίζουνε τα μέγαρα τους μ'’ όσα τους προμηθεύει η βία κι η αρπαγή. 11 Γι’' αυτό εγώ, ο Κύριος, τους λέγω: "ο εχθρός τη χώρα σας θα την πολιορκήσει˙ θα καταστρέψει τα οχυρά σας και τα παλάτια σας θα τα λεηλατήσει!"

ΑΜΩΣ Δ’ 1, (...) Καταπιέζετε τους αδύνατους και καταθλίβετε τους φτωχούς (...). 12 «Τώρα όμως έρχομαι εγώ ο ίδιος να σας τιμωρήσω, λαέ του Ισραήλ. Γι’' αυτό ετοιμαστείτε να με αντιμετωπίσετε, εμένα το Θεό που θα σας κρίνει». Αυτά λέει ο Κύριος.

ΑΜΩΣ Ε’ 2, Έπεσε ο λαός του Ισραήλ σαν νεκρή παρθένα και δε θα σηκωθεί ξανά! 12 (...) Για όλα τούτα, στα όμορφα σπίτια που χτίσατε, δε θα κατοικήσετε, κι απ'’ τα ωραία αμπέλια που φυτέψατε, δε θα πιείτε κρασί. 19 Θα '‘ναι [η μέρα που θα επέμβει ο Κύριος] για σας όπως για κείνον που ξεφεύγει απ'’ το λιοντάρι και πέφτει πάνω στην αρκούδα˙ γυρίζει σπίτι του κι ως ακουμπά το χέρι του στον τοίχο, δέχεται δαγκωματιά φιδιού. 21 Λέει ο Κύριος: «Μισώ, αηδιάζω τις γιορτές σας! Δεν με αγγίζουν πια τα πανηγύρια σας. 22 Όταν μου προσφέρετε τα ολοκαυτώματα και τις αναίμακτες τις προσφορές σας, με’ εξοργίζετε˙ αποτροπιασμό μου προκαλούνε τα θρεφτάρια που προσφέρετε θυσία κοινωνίας. 23 Πάψτε πια να με ξεκουφαίνετε με τους ύμνους σας» (...)

ΑΜΩΣ ΣΤ’ 3, Εσείς αποφεύγετε να σκέφτεστε την ημέρα της συμφοράς, αλλά με τις αδικίες σας τη φέρνετε κοντύτερα! 6 «Φτιάχνετε κακόφωνα τραγουδάκια για την άρπα κι έχετε την εντύπωση ότι συνθέτετε όπως ο Δαβίδ». 8 Ο Κύριος, ο Θεός του σύμπαντος, λέει: «Η αλαζονεία του λαού του Ιακώβ μού προκαλεί απέχθεια. (...) Ορκίζομαι στον εαυτό μου ότι θα παραδώσω την πρωτεύουσά τους μαζί με τους κατοίκους της στην καταστροφή.

ΑΜΩΣ Ζ’ 8, (...) Τότε ο Κύριος είπε: «Έλεγξα το λαό μου τον Ισραήλ και βρήκα πως δεν είναι ίσιος. Κι άλλο δεν θα τον ανεχθώ. 9 Θα καταστραφούν οι ιεροί τόποι των απογόνων του Ισαάκ (...)».

ΑΜΩΣ Η’ 2, (...) Τότε μου είπε ο Κύριος: «Ο λαός μου ο Ισραήλ είναι έτοιμος για την κρίση. Δε θ’' αλλάξω πια γνώμη για την τιμωρία μου. 3 Τότε τα τραγούδια στα ανάκτορα θα γίνουν θρήνοι. Ο τόπος θα γεμίσει πτώματα και κανείς δε θα τα θάβει. Παντού θα βασιλεύει νεκρική σιγή». Αυτά λέει ο Κύριος. 10 «Θα μετατρέψω τις γιορτές σας σε κηδείες και τα γιορταστικά τραγούδια σας σε γοερές κραυγές. Θα κάνω όλοι να ξυρίσετε τα κεφάλια σας (..). Το πένθος σας θα εί‘ναι τόσο βαρύ, όπως όταν πεθαίνει ένα μοναχοπαίδι».

ΑΜΩΣ Θ’ 8, Εγώ ο Κύριος ο Θεός παρατηρώ τι κάνει ο Ισραήλ, αυτό το αμαρτωλό βασίλειο, και θα το εξαφανίσω από την επιφάνεια της γης. 10 Όλοι οι αμαρτωλοί μες στο λαό μου, αυτοί που λένε με αυτοπεποίθηση "ο Θεός δεν θ’' αφήσει να μας βρει κακό", όλοι απ'’ των εχθρών θα σκοτωθούν το ξίφος».

ΜΙΧΑΙΑΣ Β’ 2, Όταν επιθυμούν χωράφια ή σπίτια τα αρπάζουν. Κατακλέβουν τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους και παίρνουν τις περιουσίες τους. 3 Γι'’ αυτό, ο Κύριος λέει: «Έτσι σχεδιάζω κι εγώ κακό ενάντια σε ανθρώπους σαν κι εσάς. Δε θα μπορέσετε να το αποφύγετε και δε θα περπατάτε πια με το κεφάλι ψηλά (...). 4 Εκείνη την ημέρα ο κόσμος θα σας αναφέρει σαν παράδειγμα καταστροφής (...). 10 Εμπρός, σηκωθείτε και φύγετε στην εξορία, γιατί εδώ ησυχία δε θα βρείτε! Με τις ανίερες πράξεις σας έχετε προκαλέσει την καταστροφή (...). 11 (μτφ. Ο’') Διεφθαρμένοι καθώς είσθε, θα περιπέσετε εις τοιαύτην δειλίαν, ώστε θα τρέπεσθε εις φυγήν, χωρίς κανείς να σας καταδιώκη. Πνεύμα ψεύδους έχει στήσει την κυριαρχίαν του εις σας. (...)

ΜΙΧΑΙΑΣ Γ’ 12, Εξαιτίας σας η Σιών θα οργωθεί σαν χωράφι˙ η Ιερουσαλήμ θα γίνει σωρός από λιθάρια κι ο λόφος του ναού θα σκεπαστεί από θάμνους.

ΜΙΧΑΙΑΣ ΣΤ’ 3, «Τι σου έκανα, λαέ μου;» ρωτάει ο Κύριος. «Σου ζήτησα πάρα πολλά; Απάντησέ μου!». 16 «(...) Όλοι γεμάτοι φρίκη θα σας δείχνουν με το δάχτυλο και τα έθνη θα σας περιφρονούν».

ΜΙΧΑΙΑΣ Ζ’ 2, Ούτε ένας δεν υπάρχει τίμιος στη χώρα, ούτε ένας στο Θεό να '‘ναι πιστός. Παραμονεύουν όλοι τους να κάνουν φονικό, ο ένας τον άλλο κοιτάει να παγιδέψει. 3 Είναι όλοι τους ειδικευμένοι στο κακό. Ο ηγεμόνας απαιτεί αυξημένους φόρους. Δωροδοκείται να δικάσει ο δικαστής κι ο ισχυρός ζητάει με πονηριά να ικανοποιήσει την απληστία του (...). 4 Ο πιο καλός ανάμεσά τους κι ο πιο τίμιος είναι κι απ’ τα’ αγκαθόβατα πιο βλαβερός. Η μέρα της τιμωρίας σας έρχεται (...)».

ΣΟΦΟΝΙΑΣ Α’ 12, Εκείνο τον καιρό, θα ψάξω προσεκτικά την Ιερουσαλήμ με λυχνάρια, για να βρω και να τιμωρήσω όλους τους ανέμελους, αυτούς που αναπαύονται αμέριμνα στα πλούτη τους και λένε στον εαυτό τους "ο Κύριος δεν κάνει τίποτα˙ ούτε καλό ούτε κακό" (...)».

ΣΟΦΟΝΙΑΣ Β’ 1, Ελάτε στα λογικά σας˙ συνέλθετε, έθνος αδιάντροπο!

ΣΟΦΟΝΙΑΣ Γ’ 1, Αλίμονο στην πόλη [=Ιερουσαλήμ] την ακάθαρτη και μολυσμένη, στην πόλη την τυραννική!

ΖΑΧΑΡΙΑΣ Ζ’ 10, «Να μην καταπιέζετε τις χήρες, τα ορφανά, τους ξένους και τους φτωχούς (...) 13 Και όπως εγώ μιλούσα αλλά εκείνοι δεν άκουγαν, έτσι κι εγώ δεν άκουσα όταν αυτοί με καλούσαν. 14 Τους διασκόρπισα σε έθνη όλα άγνωστα σ’' αυτούς. Ερημώθηκε η χώρα πίσω τους και έγινε ακατοίκητη. Έτσι αυτοί οι ίδιοι μετέβαλαν την όμορφη χώρα τους σε έρημο».

ΖΑΧΑΡΙΑΣ Η’ 14, «Όταν οι πρόγονοί σας με εξόργισαν, αποφάσισα να σας κάνω κακό˙ και δεν άλλαξα γνώμη τότε».

ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΙΔ' 2, καὶ ἐπισυνάξω πάντα τὰ ἔθνη ἐπὶ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς πόλεμον, καὶ ἁλώσεται ἡ πόλις, καὶ διαρπαγήσονται αἱ οἰκίαι, καὶ αἱ γυναῖκες μολυνθήσονται, καὶ ἐξελεύσεται τὸ ἥμισυ τῆς πόλεως ἐν αἰχμαλωσίᾳ, οἱ δὲ κατάλοιποι τοῦ λαοῦ μου οὐ μὴ ἐξολοθρευθῶσιν ἐκ τῆς πόλεως.

ΜΑΛΑΧΙΑΣ Α’ 10, «(...) Δεν είμαι ευχαριστημένος από σας και δε θα δεχτώ καμία θυσία από τα χέρια σας».

ΜΑΛΑΧΙΑΣ Β’ 17, Τον κουράσατε τον Κύριο με τα ανόητα λόγια σας.

ΜΑΛΑΧΙΑΣ Γ’ 9, Είστε φορτωμένοι με την κατάρα, γιατί με απατάτε, εσείς, όλο το έθνος.

ΗΣΑΙΑΣ Α 4, οὐαὶ ἔθνος ἁμαρτωλόν, λαὸς πλήρης ἁμαρτιῶν, σπέρμα πονηρόν, υἱοὶ ἄνομοι· 11 «Τι μου χρειάζονται οι πολυάριθμες θυσίες σας» λέει ο Κύριος. (...). 13 Πάψτε πια να προσφέρετε ανώφελες θυσίες˙ μ’ αηδιάζει το θυμίαμα. Νουμηνίες και Σάββατα, προσκλήσεις σε γιορταστικές συνάξεις, ασέβειες μαζί με πανηγυρικές λατρείες δεν μπορώ να τ’' ανεχθώ. 14 Απεχθάνομαι τις νουμηνίες σας και τις γιορτές σας! Για μένα είναι φορτίο˙ μου είναι βαρετό να τις ανέχομαι. 15 Όταν υψώνετε τα χέρια σας, κλείνω τα μάτια μου να μη σας βλέπω. Κι όταν απανωτές λέτε τις προσευχές σας, εγώ δεν τις ακούω, γιατί τα χέρια σας είναι στο αίμα βουτηγμένα. 18 (...) «Είναι οι αμαρτίες σας κόκκινες σαν το αίμα» (...). 19 «Αν μόνο θέλατε να υπακούσετε! Τότε θ’α απολαμβάνατε τα αγαθά της γης. 20 Εσείς όμως αντιστέκεστε κι αποστατείτε˙ γι’' αυτό θα γίνετε του ξίφους η τροφή. Εγώ ο Κύριος το λέω». 21 Πώς κατάντησε πόρνη η πολιτεία [=Ιερουσαλήμ] η πιστή! (...) των φονιάδων είναι το κρησφύγετο.

ΗΣΑΐΑΣ Γ’ 9, Η αναίδειά τους είναι ο κατήγορός τους και τις αμαρτίες τους τις διακηρύττουν όπως στα Σόδομα (...).

ΗΣΑΐΑΣ Ε’ 14, Ο άδης μεγαλώνει την κοιλιά του κι ανοίγει διάπλατα το στόμα του, να καταπιεί τους ευγενείς αντάμα με τα πλήθη της Ιερουσαλήμ.

ΗΣΑΐΑΣ ΣΤ’ 9, «Πήγαινε και πες σ’' αυτόν το λαό: "θα’ ακούτε μα δεν θα καταλαβαίνετε. Θα βλέπετε μα δεν θα εννοείτε!" 10 (...) Είναι τυφλοί, κουφοί, κι ανόητοι (...)».

ΗΣΑΐΑΣ ΙΖ’ 9, Την ημέρα εκείνη οι οχυρές πόλεις σου, Ισραήλ, θα εγκαταλειφθούν όπως οι πόλεις των Ευαίων και των Αμορραίων, που οι κάτοικοί τους τις είχαν αφήσει έρημες και φύγανε για να γλιτώσουν από σας. Όλα θα ερημωθούν.

ΗΣΑΐΑΣ ΚΘ’ 2, Εγώ θα σου [=Ιερουσαλήμ] φέρω θλίψη, κι άλλο δεν θα ‘'ναι εκεί παρά θρήνος και στεναγμός (...). 9 Συμπεριφέρεστε σαν ανόητοι και θα γίνετε ανόητοι˙ συμπεριφερθείτε σαν τυφλοί και θα γίνετε τυφλοί! 13 Ο Κύριος λέγει: «Ο λαός αυτός με το στόμα του με πλησιάζει, και με τα χείλη του με τιμάει, ενώ η καρδιά του βρίσκεται μακριά από μένα (...)».

ΗΣΑΐΑΣ Λ’ 9, ὅτι λαὸς ἀπειθής ἐστιν, υἱοὶ ψευδεῖς, οἳ οὐκ ἠβούλοντο ἀκούειν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, 10 Λένε [=ο λαός] στους βλέποντες: «Μη βλέπετε οράματα, μη μας προαναγγέλλετε το σωστό. Πείτε μας λόγια κολακευτικά˙ προφητέψτε μας χίμαιρες». 17 Ένας μονάχα θα σας απειλεί κι εσείς χίλιοι θα φεύγετε˙ αν είναι πέντε που σας απειλούν, εσείς θα φύγετε όλοι (...).

ΗΣΑΐΑΣ ΜΒ’ 19, (...) «Υπάρχει τάχα άλλος τυφλός εκτός από σένα [=Ισραηλίτες] που σε διάλεξα να είσαι δούλος μου; Υπάρχει τάχα άλλος κουφός εκτός από σένα; (...)»

ΗΣΑΐΑΣ ΜΓ’ 22, Ο Κύριος λέει στον Ισραήλ, στου Ιακώβ τους απογόνους: 23 (...) «Εγώ δεν σ’' επιβάρυνα να σου γυρεύω προσφορές ούτε σε κούρασα ζητώντας θυμιάματα. 23 Μη λες πως (...) χόρτασες εμένα με το λίπος απ’' τις θυσίες σου. Αντίθετα με τις αμαρτίες σου μ’' ενόχλησες και με τις ανομίες σου με κούρασες».

ΗΣΑΐΑΣ ΝΕ’ 8, «Οι σκέψεις μου δεν είναι σαν τις δικές σας σκέψεις», λέει ο Κύριος, «και τα έργα σας δεν είναι όπως τα δικά μου έργα. 9 Όσο απέχει ο ουρανός από τη γη, τόσο απέχουν τα έργα μου απ’ τα δικά σας, οι σκέψεις μου από τις σκέψεις σας».

ΗΣΑΐΑΣ ΝΣΤ’ 11, Είναι ακόμα σκύλοι αδηφάγοι, όσα κι αν έχουνε ποτέ δεν είναι αρκετά (...).

ΗΣΑΐΑΣ ΝΘ’ 5, (...) Όποιος φάει από τ’' αυγά σας θα πεθάνει˙ σπάει το αυγό και βγαίνει οχιά.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Β’ 26, «Όπως ο κλέφτης νιώθει ντροπή όταν τον πιάνουν, έτσι θα ντρέπεστε κι εσείς, Ισραηλίτες (...)». 30 «(...) Καθώς αχόρταγο λιοντάρι, το ξίφος σας έφαγε τους προφήτες μου». 34 «Στα ρούχα σου υπάρχει αίμα αθώων φτωχών ανθρώπων. Μα η κατάρα για όλα αυτά τα έργα πάνω σας θα ξεσπάσει».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Γ’ 3, «(...) Μοιάζεις [Ισραήλ] πόρνη ξεδιάντροπη και τα λάθη σου δεν τ’' αναγνωρίζεις».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Δ’ 22, «Ο λαός μου είναι ανόητος», λέει ο Κύριος. «Δε με γνωρίζουν˙ είναι σαν τ’α άμυαλα παιδιά τα δίχως γνώση. Είναι πανούργοι για να κάνουν το κακό, μα το καλό δεν ξέρουν να το πράττουν».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ε’ 1, Ο Κύριος λέει: «Βαδίστε μες’ από τους δρόμους της Ιερουσαλήμ˙ καλά κοιτάξτε και ψάξτε στις πλατείες της! Αν βρείτε έστω κι έναν άνθρωπο να κάνει το σωστό και ν’' αναζητάει την αλήθεια, τότε εγώ θα συγχωρήσω την αμαρτία της πόλης». 9 «Δεν πρέπει να τους τιμωρήσω για όλα αυτά; Να μην εκδικηθώ ένα τέτοιο έθνος;» 12 «Αυτοί οι άνθρωποι αρνήθηκαν τον Κύριο και είπαν: "Τί χρησιμεύει να υπολογίζουμε σ’ε αυτόν; Δε θα μας βρει κακό κανένα˙ πείνα δεν θ'’ αντιμετωπίσουμε ούτε πόλεμο. 13 Όσα οι προφήτες λένε είναι του αέρα λόγια" (...). 14 Αλλά ο Θεός, ο Κύριος του σύμπαντος, μου είπε: «Επειδή αυτοί μιλούν έτσι (...), το λαό αυτό ξύλα θα τον κάνω και θα τους κατακάψει η φωτιά». 19 «Κι όταν ρωτήσουν: "γιατί ο Κύριος ο Θεός μας, μας τα κάνει όλα αυτά;" Τότε απάντησέ τους: "όπως στη χώρα σας εκείνον τον εγκαταλείψατε και υπηρετήσατε ξένους θεούς, έτσι θα υπηρετήσετε κι ανθρώπους ξένους, σε χώρα που δε θ'’ ανήκει σ’' εσάς"». 21 Πρόσεξε, λοιπόν, λαέ ανόητε και πεισματάρη (...). 23 Εσείς, Ισραηλίτες, είστε λαός ισχυρογνώμονας κι επαναστατικός (...). 29 (...) λέει ο Κύριος «να μην εκδικηθώ ένα τέτοιο έθνος;».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΣΤ’ 13, «Όλοι τους, από τον πιο ασήμαντο ώς τον πιο σπουδαίο, προσπαθούν να πλουτίσουν παράνομα. 15 Θα έπρεπε να ντρέπονται που έπραξαν εκείνες τις βδελυρές τους πράξεις. Γι’' αυτό και θα καταστραφούν όπως όλοι οι άλλοι». 18 «Γι’' αυτό ακούστε, έθνη, και μάθετε καλά τι πρόκειται να συμβεί στο λαό μου. 19 Άκου γη: Η συνέπεια των πονηρών σχεδίων τους είναι ότι θα τους τιμωρήσω, γιατί στα λόγια μου δεν δώσανε προσοχή κι απέρριψαν το νόμο μου». 22 Ο Κύριος λέει: «Έρχεται λαός από μια χώρα απ'’ το βορρά (...) 23 (...) πολεμιστές που για τη μάχη παρατάσσονται ενάντια σ'’ εσένα, πόλη της Σιών». 24 Λένε οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ: «Ακούσαμε την είδηση και παραλύσανε τα χέρια μας˙ μας έπιασε αγωνία (...)». 28 (...) όλοι τους είναι ισχυρογνώμονες, στασιαστές και συκοφάντες˙ σκληροί σαν το χαλκό και σαν το σίδερο˙ όλοι τους είναι διεφθαρμένοι.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ζ’ 4, Μη ξεγελάτε τον εαυτό σας επαναλαμβάνοντας: "ο ναός που κατοικεί ο Κύριος, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου είναι’ εδώ!". 6 «Αν δεν καταπιέζετε τον ξένο, το ορφανό και τη χήρα, αν πάψετε να θανατώνετε αθώους ανθρώπους εδώ σ’' αυτόν τον τόπο και να λατρεύετε ξένους θεούς (...), 7 τότε εγώ θα κατοικήσω μαζί σας σ’' αυτόν τον τόπο. 9 Κλέβετε και σκοτώνετε, μοιχεύετε κι ορκίζεστε ψέματα˙ θυμίαμα προσφέρετε στο Βάαλ (...) 10 Κι έπειτα έρχεστε και στέκεστε ενώπιόν μου, στο ναό αυτό που φέρει τ'’ όνομά μου και λέτε: "εδώ είμαστε ασφαλείς!" (...) 11 Τί θαρρείτε πως είναι ο ναός αυτός, σπηλιά ληστών; (...) 15 Θα σας διώξω από μπροστά μου, όπως έδιωξα και τους αδελφούς σας, όλους τους απογόνους του Εφραΐμ. Εγώ το λέω, ο Κύριος». 21 Ο Κύριος του σύμπαντος, ο Θεός του Ισραήλ, λέει: «Τι μου προσφέρετε ολοκαυτώματα και τα προσθέτετε στις άλλες σας θυσίες; Φάτε τα εσείς όλα τα κρέατα!» 24 (...) κάνανε εκείνο που τους έλεγε η σκληρή και πονηρή καρδιά τους (...) 28 Πες τους, λοιπόν: "Είστε έθνος που δεν υπακούει στον Κύριο, το Θεό του, και δεν διορθώνεται (...)"». 31 «Στην κοιλάδα Εννόμ καθιέρωσαν ιερόν τόπο, που τον ονόμασαν Τοφέθ˙ εκεί θυσιάζουν τους γιους τους και τις κόρες τους στη φωτιά, πράγμα που εγώ δεν το διέταξα ούτε καν το διανοήθηκα. 32 Γι’' αυτό θα έρθουν μέρες, που η κοιλάδα αυτή δεν θα ονομάζεται πια «Κοιλάδα Εννόμ» ή Τοφέθ, αλλά «Φαράγγι της Σφαγής», γιατί εκεί θα θάβουν τους νεκρούς τους, επειδή αλλού δε θα υπάρχει τόπος. 33 Και τα πτώματα του λαού αυτού θα είναι τροφή για τα όρνια και τα τσακάλια, που δε θα '‘ναι κανείς να τα φοβίσει».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Η’ 8, Ο Κύριος λέει: «Πώς ισχυρίζεστε ότι είστε σοφοί; Επειδή ξέρετε τους νόμους του Κυρίου; Αφού οι νόμοι αυτοί έχουν νοθευτεί απ'’ τους ανάξιους ερμηνευτές τους! 10 «Θα δώσω τις γυναίκες τους σε άλλους, και τα χωράφια τους σε ξένους, σε κατακτητές˙ επειδή όλοι, από τον πιο ασήμαντο ώς τον πιο σπουδαίο, γυρεύουν να πλουτίσουνε παράνομα (...). 17 «Θα εξαποστείλω εναντίον σας φαρμακερές οχιές», λέει ο Κύριος (...).

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Θ’ 1, «(...) όλοι τους είναι μοιχοί, συνάθροιση απίστων. 2 Σαν τόξο τεντωμένο, έτοιμη να ρίξει βέλη ψεύδους η γλώσσα τους. 5 Η μια καταπίεση διαδέχεται την άλλη, και η μια απάτη ακολουθεί την άλλη και αρνούνται να με γνωρίσουν». 10 Ο Κύριος όμως λέει: «Θα κάνω την Ιερουσαλήμ σωρό από πέτρες και τόπο τσακαλιών˙ τις πόλεις θα ερημώσω του Ιούδα, ώστε κανείς να μην κατοικεί πια σ’' αυτές». 24 (...) «Επειδή όλα αυτά τα έθνη, ακόμα και οι Ισραηλίτες είναι για μένα απερίτμητοι, γιατί δεν έχουν περιτμηθεί στην καρδιά».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ι’ 18, Γιατί ο Κύριος λέει: «Αυτή τη φορά θα οδηγήσω αιχμαλώτους τους κατοίκους της χώρας˙ θα τους ταλαιπωρήσω για να πάρουν ένα καλό μάθημα».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΙΑ’ 11, Γι’ αυτό ο Κύριος λέει: «Θα τους φέρω τέτοια καταστροφή, που να μην μπορούν να ξεφύγουν. Θα μου φωνάζουν για βοήθεια, αλλά δε θα τους ακούω».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΙΓ’ 10, Ο κακός αυτός λαός αρνείται να υπακούσει στα λόγια μου (...). 14 Θα τους συντρίψω όπως τα σταμνιά, ρίχνοντας τον ένα πάνω στον άλλον (...) Δε θα τους σπλαχνιστώ, δε θα τους λυπηθώ ούτε και θα τους ελεήσω˙ θα τους καταστρέψω! Εγώ το λέω, ο Κύριος». 24 Θα σας διασκορπίσω σαν το άχυρο, που της ερήμου ο άνεμος το παίρνει.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΙΕ’ 1, Αλλά ο Κύριος μου είπε: «Ακόμη κι αν ο Μωυσής και ο Σαμουήλ με παρακαλούσαν, δε θα έπαιρνα το μέρος του λαού αυτού. Διώξ’ε τους να φύγουνε μακριά μου (...)».

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΑ' 4, τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ μεταστρέψω τὰ ὅπλα τὰ πολεμικά, ἐν οἷς ὑμεῖς πολεμεῖτε ἐν αὐτοῖς πρὸς τοὺς Χαλδαίους τοὺς συγκεκλεικότας ὑμᾶς [= τους Ισραηλίτες] ἔξωθεν τοῦ τείχους, καὶ συνάξω αὐτοὺς εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως [= της Ιερουσαλήμ] ταύτης 5 καὶ πολεμήσω ἐγὼ ὑμᾶς ἐν χειρὶ ἐκτεταμένῃ καὶ ἐν βραχίονι κραταιῷ μετὰ θυμοῦ καὶ ὀργῆς μεγάλης 6 πατάξω πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, τοὺς ἀνθρώπους καί τὰ κτήνη, ἐν θανάτῳ μεγάλῳ, καὶ ἀποθανοῦνται. 7 καὶ μετὰ ταῦτα —οὕτως λέγει Κύριος— δώσω τὸν Σεδεκίαν βασιλέα ᾿Ιούδα καὶ τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ τὸν λαὸν τὸν καταλειφθέντα ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἀπὸ τοῦ θανάτου καὶ ἀπὸ τοῦ λιμοῦ καὶ ἀπὸ τῆς μαχαίρας εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν τῶν ζητούντων τὰς ψυχὰς αὐτῶν, καὶ κατακόψουσιν αὐτοὺς ἐν στόματι μαχαίρας· οὐ φείσομαι ἐπ’' αὐτοῖς καὶ οὐ μὴ οἰκτειρήσω αὐτούς. 8 καὶ πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον ἐρεῖς· τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν ὁδὸν τῆς ζωῆς καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ θανάτου· 9 ὁ καθήμενος ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἀποθανεῖται ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ, καὶ ὁ ἐκπορευόμενος προσχωρῆσαι πρὸς τοὺς Χαλδαίους τοὺς συγκεκλεικότας ὑμᾶς ζήσεται, καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰς σκῦλα, καὶ ζήσεται. 10 διότι ἐστήρικα τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν πόλιν ταύτην εἰς κακὰ καὶ οὐκ εἰς ἀγαθά· εἰς χεῖρας βασιλέως Βαβυλῶνος παραδοθήσεται, καὶ κατακαύσει αὐτήν ἐν πυρί.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΒ' 2, Ακούστε το λόγο του Κυρίου, εσύ βασιλιά, που κάθεσαι στο θρόνο του Δαβίδ (...) 3 "Κάνετε το σωστό και το δίκαιο", λέει ο Κύριος, "και γλιτώστε κάθε απογυμνωμένο από τον καταπιεστή του. Μην αδικείτε και μην καταπιέζετε τους ξένους, τα ορφανά και τις χήρες και μη φονεύετε αθώους ανθρώπους σ’' αυτό τον τόπο. 4 Μόνο αν κάνετε αυτά που σας λέω, τότε οι απόγονοι του Δαβίδ θα συνεχίσουν να κάθονται στο θρόνο του (...). 5 Αλλά αν δεν υπακούσετε σ'’ αυτές τις εντολές μου, ορκίζομαι στον εαυτό μου ότι το παλάτι αυτό θα ερειπωθεί. Εγώ το λέω, ο Κύριος"». 13 Ώ συ Ιωακείμ, βασιλεύ των Ιουδαίων, ο οποίος κτίζεις τα ανάκτορά σου με αδικίας και καταδυναστεύεις, συ ο οποίος εξαναγκάζεις τον πλησίον σου δωρεάν να εργάζεται δια σε και δεν του δίδεις τον δίκαιον μισθόν του! 15 Μήπως νομίζεις ότι θα βασιλεύσης επί πολύ; (...)

ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΛΒ’ 34, «Έφτασαν ακόμη και στο σημείο να βάλουν τα είδωλά τους μέσα στο ναό που φέρει το όνομά μου (...)».

ΘΡΗΝΟΙ ΙΕΡΕΜΙΑ Δ’ 6, Η διαστροφή του λαού μου ήταν χειρότερη ακόμη κι απ’' την αμαρτία των Σοδόμων (..) 11 Ο Κύριος εξάντλησε όλο του το θυμό. Η πόλη κατακάηκε μέχρι τα θεμέλιά της.

ΙΕΖΕΚΙΗΛ Θ’ 5, Και στους άλλους είπε, έτσι που να ακούω εγώ: «Ακολουθήστε αυτόν τον άντρα στην πόλη [=Ιερουσαλήμ] και σκορπίστε το θάνατο˙ μη λυπηθείτε ούτε να διστάσετε για κανέναν. 6 Σφάξτε τους όλους αυτούς, γέρους, νέους και παρθένες, μικρά παιδιά και μανάδες˙ εξοντώστε τους τελείως. Αλλά μην αγγίξετε κανέναν που να έχει στο μέτωπό του το σημάδι.

ΙΕΖΕΚΙΗΛ ΙΣΤ’ 20, Έπειτα πήρες τ’' αγόρια σου και τα κορίτσια σου, και τα προσέφερες θυσία στα είδωλα για να γίνουν τροφή τους. Σαν να μην έφταναν δηλαδή οι πορνείες σου, 21 έσφαξες τα παιδιά μου και τα παρέδωσες στα είδωλά σου για ολοκαύτωμα. 46 (...) Η αδερφή σου, τα Σόδομα, και τα περίχωρά τους δεν έκαναν ό,τι έκανες εσύ και τα περίχωρά σου.

ΙΕΖΕΚΙΗΛ ΚΒ’ 2, «Εσύ, άνθρωπε, ετοιμάσου να κρίνεις την πόλη των φονιάδων, την Ιερουσαλήμ (...)». 18 «Άνθρωπε, όλοι οι Ισραηλίτες για μένα είναι σαν τη σκουριά (...)».

Τί έχουν να πουν για αυτά τα εθνικιστικά εβραϊκά λόγια οι επικριτές της Παλαιάς Διαθήκης; Αμαρτάνουν οι Χαναναίοι, και τους τιμωρεί ο Θεός; Όταν αμαρτάνουν οι Ισραηλίτες, κι αυτούς τους τιμωρεί ο Θεός. Αμαρτάνουν οι Αμμοραίοι και γι'’ αυτό εγκατέλειπαν τρέχοντας φοβισμένοι τα σπίτια ενώ προήλαυνε ο εβραϊκός στρατός; Όταν αμαρτάνουν και οι Ισραηλίτες, κι αυτοί εγκαταλείπουν τρέχοντας φοβισμένοι τα δικά τους σπίτια, ενώ προελαύνουν οι Βαβυλώνιοι. Φονεύουν τα παιδιά τους οι Χαναναίοι προς τιμήν των ειδώλων και γι’' αυτό διώχνονται βίαια από την Χαναάν; Όταν φονεύουν οι Εβραίοι τα δικά τους παιδιά, κι αυτοί διώχνονται βίαια από την Χαναάν. Ο «ρατσιστής», «εβραίος» Θεός της Παλαιάς Διαθήκης συνεχώς υπενθυμίζει στους Εβρααίους τι τους περιμένει αν αθετήσουν τη συμφωνία μαζί του.

Ίδια μέτρα, ίδια σταθμά. Ο Γιαχβέ φτάνει στο σημείο να πει στους Ιουδαίους, ότι μια από τις αιτίες, για τις οποίες αυτοί θα εκδιωχθούν από την Παλαιστίνη είναι ότι καταδυναστεύουν τους ξένους που ζουν σ’' αυτήν (ΙΕΡΕΜ. ΚΒ’). Αν τα έλεγε όλα αυτά ο Θεός για τους Φιλισταίους, οι αρχαιολάτρες εθνικιστές σίγουρα θα τινάζονταν ώς το ταβάνι από αγανάκτηση. Με τί στοιχεία ισχυρίζονται όλοι αυτοί, πως ο Θεός της Π.Δ. χαρίζεται στους Εβραίους; Έχουν καθίσει ποτέ να διαβάσουν ολόκληρη την Παλαιά Διαθήκη ή όχι;

Τολμάνε να αποκαλούν το βιβλίο του Προφήτη Ζαχαρία «ανθελληνικό» επειδή έχει 2-3 στίχους κατά των «Ελλήνων». Αν είναι έτσι, τότε οι τρεις στίχοι κατά των Εβραίων, στο ίδιο βιβλίο, σημαίνουν ότι, εκτός από «ανθελληνικό» είναι και «αντιεβραϊκό»! Ευτυχώς που όλα αυτά τα λέει ο... «εβραϊκός θεός», γιατί αλλιώς οι Εβραίοι θα είχαν κάνει μήνυση, για να απαγορευτεί το αντιεβραϊκό αυτό κατηγορητήριο και το βιβλίο στο οποίο αυτό υπάρχει. Τέτοιος εθνικισμός υπάρχει.

Συμπέρασμα:

Τα περί «ρατσισμού» και αδικαιολόγητης σφαγής εκ μέρους Ισραηλιτών και Θεού της Π.Δ. είναι ψέμματα των αρχαιόπληκτων. Οι λόγοι για την εκδίωξη (κι όχι φόνο όλων, παρά μόνο όσων παρέμεναν στη Χαναάν) των Χαναναίων είναι προφανείς. Όλοι, λαοί και άτομα, υπόκεινται στους ίδιους κανόνες, όλοι υφίστανται την ίδια τιμωρία για το ίδιο παράπτωμα. Οι Χαναναίοι αμαρτάνουν. Ο Θεός χρησιμοποιεί τους Ισραηλίτες και τους εκβάλλει από τη Χαναάν. Οι Ισραηλίτες αμαρτάνουν. Ο Θεός χρησιμοποιεί τους Βαβυλώνιους και τους εκδιώκει από τη Χαναάν. Και στις δύο περιπτώσεις φονεύεται όποιος (Χαναναίος ή Ισραηλίτης) αρνείται να παραδοθεί και παραμένει στην πόλη του. Οι λοιποί δεν φονεύονται, αλλά είτε ζουν και φεύγουν για αλλού (Χαναναίοι) είτε ζουν στην εξορία (Ισραηλίτες). Και μάλιστα, επειδή ορισμένοι Ισραηλίτες πίστευαν ότι, επειδή είναι «ο λαός του Θεού», δεν θα πάθουν τίποτε από κανέναν, όσο κι αν αμαρτάνουν, δηλαδή έκαναν τους έξυπνους στο Θεό νομίζοντας ότι αυτός τους έχει παραχωρήσει ασυλία για τα δικά τους εγκλήματα, αυτός λέει ότι τους Ισραηλίτες σαν ξύλα θα τους φάει η φωτιά.

Ορισμένοι, βλέποντας τις τιμωρίες και τις απειλές του Γιαχβέ κατά του λαού «του», θα πουν πως όλα αυτά απλώς σημαίνουν ότι πρόκειται περί σκληρού, απάνθρωπου και σαδιστή Θεού. Το επιχείρημα αυτό δεν ευσταθεί. Ο Γιαχβέ, όταν τιμωρεί λαούς και άτομα, δεν τα τιμωρεί επειδή τάχα είναι αιμοδιψής ή σαδιστής, αλλά επειδή αυτά αμαρτάνουν (με ό,τι αυτό σημαίνει ως πράξεις, όπως προείπαμε για τους Χαναναίους). Δεν τιμωρεί «για πλάκα» ο Θεός τους Εβραίους ή τους Χαναναίους ούτε για να διασκεδάσει. Δεν καταστρέφει κανέναν, όπως ο Δίας που κεραυνοβολεί όσες θνητές δεν δέχονται τον έρωτά του. Δεν καταστρέφει κανέναν για λόγους εγωϊστικούς ή ιδιοτελείς, όπως οι «θεοί». Ούτε από βαρεμάρα ή δίχως λόγο. Μόνον εξαιτίας αμαρτημάτων τιμωρεί και μάλιστα μόνο αφού έχει προηγουμένως προειδοποιήσει πολλές φορές τόσο τους Εβραίους όσο και τους άλλους. Επανειλλημένα λέει ότι επιθυμεί την μετάνοια κι όχι την καταστροφή του αμαρτωλού.

Αδυνατεί να πείσει η αντί-παλαιοδιαθηκική θεωρία για την ορθότητα της θεώρησης της Π.Δ. ως ρατσιστικού εβραϊκού βιβλίου, διότι δεν επεξηγεί τιμωρίες, απειλές και προειδοποιήσεις κατά των Εβραίων: δηλαδή δεν λέει γιατί ένας εθνικιστής θεός πράττει κατά του λαού του τα ίδια που πράττει κατά άλλων, ή γιατί συγχωρεί Εβραίους και μη Εβραίους. Ως μη έχουσα ολοκληρωμένη εξήγηση, η αντι-παλαιοδιαθηκική ερμηνεία της Π.Δ. και της συνολικής συμπεριφοράς του Θεού της Π.Δ. είναι ανεπαρκής, σαθρή, και απορρίπτεται.

Η πραγματική αιτία που οι Νεοπαγανιστές έχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα με την Παλαιά Διαθήκη είναι καθαρά εθνικιστική και μόνον: αν π.χ. ο Θεός εξέλεγε τους αρχαίους Έλληνες προγόνους μας ως περιούσιο λαό, τότε οι αρχαιοελληνιστές μας δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να κάνουν τα ίδια με τους Ισραηλίτες. Όμως ο Θεός «ουκ έστι προσωπολήπτης», όπως λέει η Καινή Διαθήκη, και δεν μεροληπτεί προς χάριν κανενός, όπως λέει η Παλαιά Διαθήκη. 

 

Πηγή: ierosolymitissa.org