56. «1) κάθε θεότητα έχει συγκεκριμένο ρόλο στον Κόσμο και εφορεύει ένα μέρος του Κόσμου ώστε να υπάρχει αρμονία και πολλαπλότητα. 2) Οι Θεοί είναι άπειροι, καταλαμβάνουν όλο τον χώρο και εμπεριέχουν όλο τον χώρο, ποτέ το αντίστροφο. 3) Οι Θεοί δεν κείτονται έξω, αλλά ούτε μέσα στο Σύμπαν και στους Κόσμους. Οι Θεοί πληρούν το Σύμπαν και τους Κόσμους. Οι Θεοί δεν είναι δυνατόν να κείτωνται έξω του Σύμπαντος και των Κόσμων διότι απλούστατα δεν υπάρχει τίποτε έξω από το Σύμπαν. Το Σύμπαν είναι χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Το Σύμπαν δεν πρέπει να θεωρείται ως μία σφαίρα έξω από την οποία μπορεί να σταθεί κάτι. Ούτε οι Θεοί κείτονται μέσα στο Σύμπαν, διότι δεν είναι μικρότεροι από το Δημιούργημά Τους. Εφάπτεται χωρίς να ταυτίζεται ο Δημιουργός με την Δημιουργία. 4) Η ουσία-ύλη από την οποία αποτελούνται οι Θεοί δεν είναι δυνατόν να είναι γνωστή σε ανθρώπους. (...) δεν πρόκειται για άϋλα Όντα με την έννοια της ανυπαρξίας ή του απολύτου κενού.» ενώ αλλού λένε «Οι Θεοί δεν αποτελούνται από υλικά στοιχεία». 5) Το Κακό υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, και μάλιστα ως θεοποιημένη οντότητα κατωτέρα βεβαίως από τους Αθανάτους Θεούς. Αυτό αναγνωρίζεται από την δογματική της Ελληνικής Θρησκείας παρά τις ανοησίες που διαδίδουν ωρισμένοι σύγχρονοι αιρετικοί. 6) Οι Θεοί είναι Παντοδύναμοι. Οι Θεοί μπορούν να κάνουν τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτε πάνω από Αυτούς, ή κάτι που να μπορεί να τους εμποδίσει. Οι Θεοί μπορούν να φέρουν τον χρόνο πίσω ή μπροστά. 7) Οι Θεοί δεν έχουν αρσενική ή θηλυκή μορφή. Οι αρσενικές και οι θηλυκές μορφές των Θεών υπάρχουν μόνον για να αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ευκολώτερα τις πλευρές του θείου. 8) Το Θαύμα δεν αντίκειται ούτε ταυτίζεται με τους φυσικούς νόμους. Τα Θαύματα είναι αποκαλύψεις της Δύναμης των Θεών και δεν αμφισβητούν την Φύση, όπως και η Φύση δεν αμφισβητεί τους Θεούς. 9) Οι Θεοί είναι Αιώνιοι. Οι Θεοί δεν γεννήθηκαν ούτε θα πεθάνουν ποτέ. Η Ιερά Παράδοση όταν αναφέρει γεννήσεις Θεών, καταγράφει τις Επιφάνειες και τις Ενσαρκώσεις Των και όχι την αρχή ή το τέλος Των. 10) Η ανυπαρξία των Θεών είναι αδύνατον να αποδειχθεί. Οι Θεοί είναι ανεξάρτητοι από τους ανθρώπους, από τον χώρο, από τον χρόνο και από τον Κόσμο. Οι Θεοί δεν έχουν την αιτία υπάρξεώς Των έξω εαυτών ούτε υπέρ εαυτών, αλλά απολύτως και μόνον εν εαυτοίς. Υπάρχουν διότι υπάρχουν και είναι αδύνατον να μην υπάρχουν. 11) Δεν υπάρχουν άλλοι Θεοί από τους Πατρώους.»
Απάντηση: 1) Αφού οι θεοί είναι τέλειοι, πώς έχουν διαφορές μεταξύ τους; Κι αν δεν έχουν διαφορές, ως τέλειοι, γιατί είναι πολλοί; Κι αν είναι τέλειοι ο καθένας στην περιοχή που του μοιράστηκε, πώς καθορίστηκε η μοιρασιά του Κόσμου; Με ζαριές μήπως, όπως αναφέρει η θρησκεία τους;
2) Καταλαμβάνουν όλο το χώρο, δηλαδή στριμώχνονται μεταξύ τους; Και για να κινηθεί ο ένας, κινούνται κι όλοι οι άλλοι; Ή γλιστρά ανάμεσά τους και πάει εκεί που θέλει; Είναι σαν τα ρευστά φυσικά σώματα (αέρια, υγρά), που καταλαμβάνουν όλο το χώρο που βρίσκουν κενό;
3) Κακοδιάβασαν τη χριστιανική θεολογία οι Νεοπαγανιστές, και πάνε να την επαναλάβουν, και κηρύττουν ότι οι «θεοί» τους εφάπτονται με τα χωρικά όρια του κόσμου. Θά 'πρεπε να ξαναδιαβάσουν την Πατρολογία. Εκεί θα διαπιστώσουν ότι ο Θεός δεν απέχει «τόπω», άρα ούτε και «χρόνω», από τον κόσμο, αλλά «φύσει» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 1, 13 PG 94, 853C: πάντα ἀπέχει Θεοῦ, οὐ τόπῳ, ἀλλὰ φύσει). Δεν τίθεται δηλαδή θέμα υλικής απόστασης μεταξύ Θεού και κόσμου: Η διαφορά έγκειται στην φύση του άκτιστου Θεού και του κτιστού κόσμου, όχι σε υλική ή ποσοτική απόσταση.
«Δεν υπάρχει τίποτα έξω από το Σύμπαν», συμπεριλαμβανομένων και των «θεών», λένε. Επειδή οι Νεοπαγανιστές είναι νεοεποχίτες, κατανοούν το «πνεύμα» ως κάτι παρόμοιο της ενέργειας, δηλαδή υλικό, και γι' αυτό φοβούνται μήπως μερικοί πιστοί τους πιστεύσουν ότι ο θεός είναι κανένα φάντασμα που μπαινοβγαίνει από το «κενό» στο Σύμπαν.
Πράγματι, ο όρος «εξωκοσμικός Θεός» ή «εξωσυμπαντικός Θεός» είναι νεοεποχίτικος, αφού ο Ένας Χριστιανικός Θεός δεν υπάρχει «μέσα» ή «έξω» από τα όρια του υλικού σύμπαντος. Και η αντίληψη των Νεοπαγανιστών, ότι ο Χριστιανικός Θεός ίσταται σε κάποιον «τόπο» έξω από τα όρια του σύμπαντος κοιτώντας το ή μπαινοβγαίνοντας (σαν να ήταν υλικός) σε αυτό, δείχνει την άγνοιά τους και την χοντροκομμένη πολυθεϊστική αντίληψη τους περί θεού. Επειδή νομίζουν, ότι ο Χριστιανισμός πιστεύει σε Θεό που βρίσκεται «κάπου», «σε τόπο εκτός του υλικού κόσμου», «πέρα από τα όρια του υλικού κόσμου», θεωρούν ανόητη την χριστιανική αντίληψη. Άνευ νοήματος είναι, φυσικά, η δική τους κατανόηση κι ερμηνεία της χριστιανικής αντίληψης, κι όχι καθ' εαυτή η χριστιανική αντίληψη περί Άκτιστου Θεού που δεν ταυτίζεται με τη φύση. Ούτε και το «αφύσικος» είναι σωστός νεοπαγανιστικός όρος, αφού ούτε οι αρχαίοι θεοί ταυτίζονταν με τη φύση, ούτε θεοί της φύσης ήταν, απλώς κατοικούσαν στη φύση δίχως να την έχουν δημιουργήσει.
Κι, αλήθεια, πώς γίνεται να αποκαλούν το Σύμπαν «Δημιουργία» των «θεών»-«Δημιουργών», αφού το Σύμπαν είναι αιώνιο στην αρχαιοελληνική σκέψη; Δεν αντιτίθενται στην αρχαιοελληνική μυθολογία, αλλά και στον Ηράκλειτο, ο οποίος δίδασκε ότι το Σύμπαν δεν το έφτιαξε κανένας θεός; Ή μήπως θα υβρίσουν, όπως τους επικούρειους, και τον Ηράκλειτο, επειδή διαφωνεί μαζί τους; Αν τόσο οι «θεοί» όσο και το «Σύμπαν» είναι αιώνια, και οι Ν/Π αποκαλούν τους «θεούς» και το σύμπαν «Δημιουργό» και «Δημιουργία» αντίστοιχα, τότε εξισώνουν τη δημιουργία και τον δημιουργό, και παύει να έχει νόημα η διάκριση και η ονομασία «δημιουργός» ή «δημιουργία», αφού και τα δύο είναι ίσα και συνυπάρχουν. Διότι, ως γνωστόν, «δημιουργία» νοείται μόνο όταν κάποιος, ο δημιουγός, προηγείται του πράγματος που δημιουργεί
4) Εδώ μάλλον μπερδεύουν την ύλη με την ουσία. Άλλο η ύλη, άλλο η ουσία, εως έννοιες. Και το «άυλο» δεν είναι έννοια ταυτόσημη με το «ανύπαρκτο» ή το «απόλυτο κενό». Τελικά, θα μας πούνε οι «ιερείς» της Παγανιστικής Θρησκείας της «Ελληνικής Θρησκείας», τι από τα δύο που ισχυρίζονται ισχύει; Αποτελούνται οι θεοί τους απο ύλη ή δεν αποτελούνται;
2) Καταλαμβάνουν όλο το χώρο, δηλαδή στριμώχνονται μεταξύ τους; Και για να κινηθεί ο ένας, κινούνται κι όλοι οι άλλοι; Ή γλιστρά ανάμεσά τους και πάει εκεί που θέλει; Είναι σαν τα ρευστά φυσικά σώματα (αέρια, υγρά), που καταλαμβάνουν όλο το χώρο που βρίσκουν κενό;
3) Κακοδιάβασαν τη χριστιανική θεολογία οι Νεοπαγανιστές, και πάνε να την επαναλάβουν, και κηρύττουν ότι οι «θεοί» τους εφάπτονται με τα χωρικά όρια του κόσμου. Θά 'πρεπε να ξαναδιαβάσουν την Πατρολογία. Εκεί θα διαπιστώσουν ότι ο Θεός δεν απέχει «τόπω», άρα ούτε και «χρόνω», από τον κόσμο, αλλά «φύσει» (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως 1, 13 PG 94, 853C: πάντα ἀπέχει Θεοῦ, οὐ τόπῳ, ἀλλὰ φύσει). Δεν τίθεται δηλαδή θέμα υλικής απόστασης μεταξύ Θεού και κόσμου: Η διαφορά έγκειται στην φύση του άκτιστου Θεού και του κτιστού κόσμου, όχι σε υλική ή ποσοτική απόσταση.
«Δεν υπάρχει τίποτα έξω από το Σύμπαν», συμπεριλαμβανομένων και των «θεών», λένε. Επειδή οι Νεοπαγανιστές είναι νεοεποχίτες, κατανοούν το «πνεύμα» ως κάτι παρόμοιο της ενέργειας, δηλαδή υλικό, και γι' αυτό φοβούνται μήπως μερικοί πιστοί τους πιστεύσουν ότι ο θεός είναι κανένα φάντασμα που μπαινοβγαίνει από το «κενό» στο Σύμπαν.
Πράγματι, ο όρος «εξωκοσμικός Θεός» ή «εξωσυμπαντικός Θεός» είναι νεοεποχίτικος, αφού ο Ένας Χριστιανικός Θεός δεν υπάρχει «μέσα» ή «έξω» από τα όρια του υλικού σύμπαντος. Και η αντίληψη των Νεοπαγανιστών, ότι ο Χριστιανικός Θεός ίσταται σε κάποιον «τόπο» έξω από τα όρια του σύμπαντος κοιτώντας το ή μπαινοβγαίνοντας (σαν να ήταν υλικός) σε αυτό, δείχνει την άγνοιά τους και την χοντροκομμένη πολυθεϊστική αντίληψη τους περί θεού. Επειδή νομίζουν, ότι ο Χριστιανισμός πιστεύει σε Θεό που βρίσκεται «κάπου», «σε τόπο εκτός του υλικού κόσμου», «πέρα από τα όρια του υλικού κόσμου», θεωρούν ανόητη την χριστιανική αντίληψη. Άνευ νοήματος είναι, φυσικά, η δική τους κατανόηση κι ερμηνεία της χριστιανικής αντίληψης, κι όχι καθ' εαυτή η χριστιανική αντίληψη περί Άκτιστου Θεού που δεν ταυτίζεται με τη φύση. Ούτε και το «αφύσικος» είναι σωστός νεοπαγανιστικός όρος, αφού ούτε οι αρχαίοι θεοί ταυτίζονταν με τη φύση, ούτε θεοί της φύσης ήταν, απλώς κατοικούσαν στη φύση δίχως να την έχουν δημιουργήσει.
Κι, αλήθεια, πώς γίνεται να αποκαλούν το Σύμπαν «Δημιουργία» των «θεών»-«Δημιουργών», αφού το Σύμπαν είναι αιώνιο στην αρχαιοελληνική σκέψη; Δεν αντιτίθενται στην αρχαιοελληνική μυθολογία, αλλά και στον Ηράκλειτο, ο οποίος δίδασκε ότι το Σύμπαν δεν το έφτιαξε κανένας θεός; Ή μήπως θα υβρίσουν, όπως τους επικούρειους, και τον Ηράκλειτο, επειδή διαφωνεί μαζί τους; Αν τόσο οι «θεοί» όσο και το «Σύμπαν» είναι αιώνια, και οι Ν/Π αποκαλούν τους «θεούς» και το σύμπαν «Δημιουργό» και «Δημιουργία» αντίστοιχα, τότε εξισώνουν τη δημιουργία και τον δημιουργό, και παύει να έχει νόημα η διάκριση και η ονομασία «δημιουργός» ή «δημιουργία», αφού και τα δύο είναι ίσα και συνυπάρχουν. Διότι, ως γνωστόν, «δημιουργία» νοείται μόνο όταν κάποιος, ο δημιουγός, προηγείται του πράγματος που δημιουργεί
4) Εδώ μάλλον μπερδεύουν την ύλη με την ουσία. Άλλο η ύλη, άλλο η ουσία, εως έννοιες. Και το «άυλο» δεν είναι έννοια ταυτόσημη με το «ανύπαρκτο» ή το «απόλυτο κενό». Τελικά, θα μας πούνε οι «ιερείς» της Παγανιστικής Θρησκείας της «Ελληνικής Θρησκείας», τι από τα δύο που ισχυρίζονται ισχύει; Αποτελούνται οι θεοί τους απο ύλη ή δεν αποτελούνται;
5) Ευτυχώς που υπάρχει ως οντότητα το κακό. Παραλίγο να πιστέψουμε τις κατηγορίες όλων των αρχαιολατρών ότι ο Σατανάς είναι χριστιανική κι όχι ελληνική εφεύρεση. Να που οι Νεοπαγανιστές έρχονται στα λόγια των Χριστιανών.
Αλλού βέβαια (είναι χαρακτηριστικό της ρηχής, θεολογίας τους) οι ίδιοι Νεοπαγανιστές γράφουν για την ύπαρξη του Σατανά: «οι χριστιανοί προπαγανδιστές κατασκεύασαν ένα σύμβολο... Φόρτωσαν πάνω σε αυτό το σύμβολο όλα τα κακά του κόσμου... δημιούργησαν μία ψύχωση στην μάζα. Κατάφεραν να την πείσουν ότι αυτό το φανταστικό κατασκεύασμα υπάρχει». Δεν πρέπει να εκπλήσσεται κανείς με τις αντιφάσεις των Νεοπαγανιστών. Άνθρωποι νεοεποχίτες, που δημιούργησαν με ξένες επιρροές εδώ και 10 χρόνια μια συρραφή δοξασιών, φυσικό είναι να μην θυμούνται... τι πιστεύουν, και αλλού να γράφουν ότι το Κακό έχει υπόσταση, ενώ αλλού ότι δεν έχει.
6) Οι «θεοί» της αρχαίας θρησκείας δεν είναι παντοδύναμοι, αυτό το ξέρει κι ένας πρωτοετής φοιτητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας: οι «θεοί» υπακούν στις Μοίρες και την Ειμαρμένη και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα που δεν το έχουν ορίσει αυτές (είναι προφανές ότι οι Μοίρες κι η Ειμαρμένη δεν είναι θεότητες). Ο Δίας π.χ. ο ύπατος των «θεών» είναι αδύναμος μπροστά στις Μοίρες, όπως λέει ο Όμηρος, ομολογεί ότι δεν μπορεί να σώσει ούτε τον Αχιλλέα ούτε τον γιο του Σαρπηδώνα.
Οντότητες που δεν δημιούργησαν τον Κόσμο δεν είναι ούτε θεοί, ούτε Παντοδύναμοι. Υπόκεινται στο Νόμο του Κόσμου, τον οποίον δεν δημιούργησαν. Είναι οντότητες που κοροϊδεύουν όσους αποδίδουν σ' αυτές το όνομα «Θεός».
7) Η θεά Σελήνη τότε πώς συνευρισκόταν με τον άνθρωπο Ενδυμίωνα; Ο Δίας με τις θνητές; Ο Γανυμίδης τί ήταν, ώστε να τον θέλει ο Δίας; Γιατί υπάρχουν θεοί σύζυγοι θεών; Μήπως είναι... συμβολικά; Μα αφού πριν, στο ζήτημα των εικόνων, αναγκάζονται να πουν ότι είναι πραγματικά. Ό,τι θέλουν, λένε.
8) Αφού δεν ταυτίζεται, δηλαδή δεν συμφωνεί με τους φυσικούς νόμους, είναι ενάντια σε αυτούς, αντίκειται. Αφού ταυτίζεται με τους φυσικούς νόμους, δεν αντίκειται σ' αυτούς. Ούτε τη στοιχειώδη λογική των προγόνων μας δεν έχουν.
Οι «θεοί» της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, όπως προείπαμε, δεν είναι παντοδύναμοι, όπως είναι ο χριστιανικός Θεός, δεν έχουν δηλαδή εξουσία επί του Κόσμου και των Κοσμικών νόμων, ώστε να μπορούν να τους υπερβούν ή να τους βελτιώσουν (θαύμα).
9) Αυτά τα λένε όσοι δε γνωρίζουν τίποτα από αρχαία μυθολογία. Δηλαδή η Αθηνά υπήρχε προτού ξεπηδήσει απ' το κεφάλι του Δία; (Και βέβαια δεν τίθεται θέμα επιφάνειας πόσο μάλλον ενσάρκωσης). Ο Δίας υπήρχε πριν τον Κρόνο ή γεννήθηκε (και βέβαια δεν τίθεται θέμα μήπως η γέννησή του αυτή ήταν ενσάρκωση);
10) Με την άποψή τους αυτοί οι Νεοπαγανιστές αφήνουν τους πάντες άφωνους. Δηλαδή, δεν είναι αυτοί που υποχρεούνται να πείσουν ότι οι θεοί τους υπάρχουν, αλλά οι υπόλοιποι άνθρωποι, που πρέπει ν' αποδείξουν την ανυπαρξία τους. Ελληνική λογική το λένε αυτό.
11) Δηλαδή οι θεοί των άλλων λαών είναι ανύπαρκτοι; Η δικαιοδοσία της ξένης ελληνοποιημένης Αστάρτης και του ξένου εξελληνισμένου Βάκχου είναι σ' όλη τη γή; Και οι θεοί των ιθαγενών του Αμαζονίου είναι οι Πατρώοι, απλώς με άλλο όνομα; Και των Ζουλού παρομοίως; Αν είναι έτσι, ας φτιάξουν αμέσως τον κατάλογο αντιστοίχισης μεταξύ των αρχαιοελληνικών θεών και πασών των θεών του υπολοίπου κόσμου, ώστε να αποτύχουν και να αποδειχθεί πόσο επηρμένοι είναι. Εδώ δεν ξέρουν καλά καλά τον αριθμό των θεών τους, θα κάνουν και την αυθαίρετη αντιστοίχιση;
Πηγή: Ενάντια στην αρχαιοπληξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου