«Ομοφυλοφιλία, αδελφή του θανάτου».

Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, ο μεγάλος Ρούντολφ Νουρέγιεφ δεν έπαψε διαρκώς να σκέφτεται την αβάσταχτη μοίρα των «γαλάζιων»,την αβάσταχτη δική του μοίρα. Ο πρίγκιπας του χορού, ο βασιλιάς της μοναξιάς, κατάλαβε το μέγε­θος της τραγικότητας του ομοφυ­λοφιλικού έρωτα όταν επισκέφτη­κε στο γηροκομείο ένα φίλο του γκέι. Τα λόγια που του είπε εκείνος χαράχτηκαν βαθιά μέσα του και του άφησαν την πιο στυφή γεύση του απαγορευμένου έρωτα.

«Η ομοφυλοφιλία είναι τραγική. Ιδιότροπη, επισφαλής και ευμετά­βλητη. Δεν έχει μέλλον, δεν έχει παιδιά. Μοιάζει με άκαρπη συκιά. Είναι η αδελφή του θανάτου. Αυτό το αναπόφευκτο είναι που καθορί­ζει την ουσία της, τις διαθέσεις, αλλά και το τέλος της. Αυτό το δένδρο φυτρώνει στην καρδιά μας για να μας οδηγήσει στην αυτοκατα­στροφή. Ό,τι αγγίζουμε με τα χείλη μας και τα χέρια μας, όλα γεννάνε σήψη και θάνατο. Οι ‘γαλάζιοι’ δεν μπορούν να νιώσουν την ευτυχία, το όνομα της οποίας είναι για τους υπόλοιπους παιδιά, παιδικό κλάμα, παιδική αγνότητα. Σαν να είμαστε γεννημένοι άκαρποι, εμείς υποδυό­μαστε τον εαυτό μας και ερωτευό­μαστε εγωϊστές ίδιους με εμάς…».

Eυχαριστούμε το ινστιτούτο Πούσκιν Αθηνών για τη βοήθειά του.

Πηγή: alopsis.gr