Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021

Η ιστορία των ηρώων του 1821 που αδίκησε η πατρίδα στη "Μηχανή του Χρόνου" (ΕΡΤ1, 18/3/18)

 Πώς πρόδωσε το επίσημο Ελληνικό κράτος κάποιους από τους αθανάτους Ήρωες του Εθνικού Αγώνος για τα όσια και ιερά της Ελληνικής Φυλής.

 

Δέχεται απειλές θανάτου από ισλαμιστές.

ΓΑΛΛΙΑ: Φεμινίστρια καθηγήτρια αποκαλούσε «φασίστες» όσους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για το ισλάμ. Τώρα θέλει να παρατήσει την δουλειά της γιατί δέχεται απειλές θανάτου από ισλαμιστές.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOCv6ndSpAfwsKC5w8f02zX9A9KhM1WiGYsdBgNFY_yRklZjVl1ChtjE3ALt_XvgEt1g1CpAWt54WcUAPr4GMsBOBVfX49TMRt_0cznDV216en7vMgTtkD-u2zIDU_KsMuNdM1s5633unI/s478/NadiaGeerts3.jpg

Τον Μάιο του 2010, σε μια ζωντανή συζήτηση στο κανάλι του Daniel Schneidermann, παρευρέθηκαν η Βελγίδα φεμινίστρια και οπαδός του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, Nadia Geerts, η λεγόμενη «βελγίδα Caroline Fourest» (Γαλλίδα φεμινίστρια συγγραφέας), ο πρόεδρος του Union des Familles Laïques, Bernard Teper και συντάκτες της συντηρητικής (ή για άλλους "ακροδεξιάς") ιστοσελίδας Riposte Laïque (RL), εκείνης της εποχής Pierre Cassen και Anne Zelenski.

Η Nadia Geerts και ο Bernard Teper, κλειδωμένοι στο δόγμα τους, επέκριναν την RL για την άρνησή της να διαφοροποιήσει το Ισλάμ από τον Ισλαμισμό, για τη σύνδεση της ανόδου της ισλαμοποίησης των ευρωπαϊκών κρατών με τη μετανάστευση και για την καταπολέμηση της εισβολής θρησκευτικών συμβόλων, ιδίως του πέπλου και της μπούρκας, σε δημόσιους χώρους. Και φυσικά, τους αποκάλεσαν «ακροδεξιούς»!

Σύμφωνα με αυτούς, το Ισλάμ δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα και οι συνομιλητές τους επιδίδονταν σε «ακροδεξιό παραλήρημα». Δέκα χρόνια αργότερα, τα γεγονότα, δυστυχώς, απέδειξαν ότι είχαν δίκιο, καθώς σε Γαλλία και Βέλγιο, οι επιθέσεις ισλαμιστών έχουν πολλαπλασιαστεί και ο αριθμός των μουσουλμάνων σε αυτές τις δύο χώρες έχει εκραγεί.

Και φυσικά, σε αυτό το πλαίσιο, η Nadia Geerts, καθηγήτρια φιλοσοφίας, απειλείται με θάνατο και απειλεί να εγκαταλείψει τη διδασκαλία.

Το πρόσφατο άρθρο από κάτω της βελγικής Le Vif / L'Express, αναρωτιέται, "Ποια είναι η χώρα όπου απειλείται μια γυναίκα που υπερασπίζεται τη δημοκρατία;"

Λέει: Η Βελγίδα καθηγήτρια Nadia Geerts, παρενοχλείται επειδή έδειξε την υποστήριξή της στον Samuel Paty, τον 47χρονο δάσκαλο που τον αποκεφάλισε στις 16 Οκτωβρίου 2020 ισλαμιστής Τσετσενικής καταγωγής και επειδή εκφράζει την αγανάκτησή της για την άδεια να φοριέται το ισλαμικό πέπλο στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

"Πριν από τρεις μήνες και λίγες μέρες, ήμουν ακόμα ευτυχισμένη καθηγήτρια, έγραψε η Nadia Geerts στο blog της πριν από λίγες μέρες. ... Σήμερα, απλά δεν βλέπω να συνεχίζω..", γράφει στο blog της η Geerts.
 
Πηγή: redskywarning.blogspot.com

Ήταν 3 χρονών και την σκότωσαν στο ξύλο.

 https://pbs.twimg.com/media/Esw5WoeW4AIx9Sy?format=jpg&name=900x900

Σε περίπτωση που δεν σας το είπαν οι ειδήσεις: την έλεγαν Victoria "Tori" Rose Smith. Ήταν 3 χρονών και την σκότωσαν στο ξύλο αυτοί οι δύο που την είχαν ΥΙΟΘΕΤΉΣΕΙ.

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός TWEET 

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021

Ποιοι οι παράγοντες επιτυχίας της Επανάστασης του 1821!


 

Ποιοι οι παράγοντες επιτυχίας της Επανάστασης του 1821!

Καταλυτικός ο ρόλος της ορθόδοξης πίστης, η οποία λειτούργησε ως συνδετικός ιστός

Από τον Ελευθέριο Σκιαδά

Οπωσδήποτε ο εορτασμός των διακοσίων ετών από τον ξεσηκωμό των Ελλήνων μάς δίνει την ευκαιρία να εντρυφήσουμε σε σημαντικές ιστορικές πτυχές και της προεπαναστατικής Ελλάδας. Να συναντήσουμε την κατάσταση που επικρατούσε και τις ιδιαίτερες κοινωνικοπολιτικές και οικονομικές συνθήκες που βίωναν οι υπόδουλοι.

Με σειρά σημειωμάτων θα επιχειρήσουμε να χαρτογραφήσουμε την κατάσταση, αξιοποιώντας πλούσιες πηγές. Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε κάτω από ποιες συνθήκες όχι μόνον παρέμειναν αλώβητα αλλά και ενδυναμώθηκαν η φυλετική σύνθεση και το εθνικό φρόνημα του Ελληνισμού. Παρά την απίστευτη καταπίεση τεσσάρων αιώνων και σε πείσμα της μεγάλης φθοράς από τις επιμιξίες και το παιδομάζωμα καθώς και την τεράστια διαφθορά του σουλτανικού καθεστώτος.

Διότι από την αποφράδα 29η Μαΐου 1453, όταν έπεφτε η Βασιλεύουσα, μέχρι που έπιασαν τα όπλα οι Έλληνες, επιδιώκοντας την εθνική αποκατάσταση του ελληνικού έθνους, πέρασε μέσω κρίσιμων περιστάσεων που απείλησαν την ύπαρξή του.

Ωστόσο, όπως αποφάνθηκε ο Κ. Παπαρρηγόπουλος και παρά τις αντιρρήσεις εκείνων που τον αμφισβητούν, «η Εθνότης διετηρήθη τοσούτον αναλλοίωτος, καθ’ όλον το διάστημα της οσμανικής κυριαρχίας, ώστε δυνάμεθα να είπωμεν ότι το έθνος το διενεργήσαν την τελευταίαν επανάστασιν ουδαμώς κατά τα συστατικά αυτού διέφερε του έθνους το οποίον ηναγκάσθη να υποκύψη εις τον ζυγόν». Αναμφισβήτητο δε είναι το γεγονός ότι η αυτοδύναμη και ευτυχής κατάληξη του μακροχρόνιου και πολυδάπανου αγώνα της Εθνεγερσίας, η πολιτική αναγέννηση της Ελλάδος, δεν επιτεύχθηκε ούτε τυχαία ούτε αναίμακτα. Δεν υπήρξε από την αρχή αποτέλεσμα ευτυχούς συγκυρίας και διπλωματικών εξελίξεων ή ελιγμών.

Αντιθέτως, η Ιερή Συμμαχία ήταν εχθρική προς κάθε επαναστατική κίνηση των υπόδουλων λαών της Ευρώπης. Το θαύμα του ’21 προετοιμαζόταν επί 368 χρόνια. Η σκληρή αντίσταση των Ελλήνων δεν έπαψε από την Άλωση έως το 1821. Οι λόγιοι του Βυζαντίου που κατέφυγαν στις ευρωπαϊκές χώρες και οι διδάσκαλοι του Γένους διατήρησαν αναμμένη τη δάδα της πνευματικής καλλιέργειας του υπόδουλου Ελληνισμού.

Παράλληλα, ενδυναμωνόταν η προσπάθεια για οικονομική άνθηση που θα δημιουργούσε τις υλικές προϋποθέσεις για να επιχειρήσει το τεράστιο τόλμημα της εθνικής αποκατάστασης. Εν τέλει η ακάματη και αξιοθαύμαστη ζωτικότητα της ελληνικής φυλής δημιούργησε τους παράγοντες που έκαναν δυνατή την επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού της Εθνεγερσίας.

Ποιοι ήταν όμως αυτοί οι παράγοντες; Πρωτίστως η ορθόδοξη χριστιανική πίστη που λειτούργησε ως συνεκτικός ιστός, η διατήρηση και η ανάπτυξη των κοινοτικών θεσμών, η δημιουργία της αριστοκρατικής τάξης των Φαναριωτών, η δύναμη της ελληνικής γης και η μεγάλη ανάπτυξη της ναυτιλίας και του εμπορίου.

Εξίσου παράγοντες επιτυχίας ήταν η αέναη αντίσταση των κλεφτών, το σύστημα των αρματολών και οι αδούλωτες νησίδες διαρκούς και ηρωικής αντίστασης όπως το Σούλι, η Μάνη και τα Σφακιά. Είναι ακόμη γνωστό ότι υπήρξαν και άλλοι μηχανισμοί που δημιουργούσαν έμπειρους και σκληροτράχηλους πολεμιστές. Οπως οι ευάριθμοι Έλληνες που είχαν υπηρετήσει υπό τις διαταγές του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.

Το ίδιο ισχύει για τους Έλληνες που υπηρέτησαν και εκπαιδεύτηκαν στα Επτάνησα υπό τις διαταγές Ρώσων, Γάλλων και Αγγλων ή στο Εκστρατευτικό Σώμα του Ναπολέοντα, στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, στη Ρωσία και στα ιταλικά κρατίδια.

dimokratianews,25|01|2021

Πηγή: aktines.blogspot.com/2021/01/1821_25.html?m=1

Είναι όντως «θρησκεία ειρήνης» το Ισλάμ;


 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2021

ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ «ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ» ΤΟ ΙΣΛΑΜ;

Πολύς θόρυβος και θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε πρόσφατα στην  μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και στη γείτονα Τουρκία, εξ’ αιτίας κάποιων δηλώσεων του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερωνύμου σχετικά με την φύση του Ισλάμ. Ο Μακαριώτατος σε τηλεοπτική εκπομπή, που αφορούσε τον εορτασμό των 200 χρόνων της Εθνικής μας παλιγγενεσίας, δήλωσε μεταξύ άλλων με ξεκάθαρο και ευθαρσή τρόπο, ότι: «Το Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ, το λέει και η διδασκαλία του Μωάμεθ». 

Πιστεύουμε, ότι με όσα είπε ο Μακαριώτατος, ούτε υπερέβαλε, ούτε παραποίησε την αλήθεια, όπως έσπευσαν να δηλώσουν οι Μουφτήδες της Θράκης. Ούτε επίσης πρόκειται για παράλογες, αβάσιμες και συκοφαντικές δηλώσεις, όπως ισχυρίσθηκε ο τουρκικός τύπος και το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.  Αντίθετα παρουσίασε την φρικτή, γύρω από την φύση του Ισλάμ, πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που και το Γραφείο μας σε σειρά άρθρων και επιστολών στο παρελθόν παρουσίασε με αναντίρρητα επιχειρήματα και με βάση τα φρικώδη διδάγματα του Κορανίου, και της Χαντίθ, (παράδοσης), η οποία αποτελεί το «δεύτερο στήριγμα» του Ισλάμ. Μια πραγματικότητα, που το υπόδουλο γένος μας εβίωσε πάνω στην πράξη επί σειρά 400 χρόνων δουλείας, της πιο φρικτής και απάνθρωπης δουλείας, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Στην παρούσα ανακοίνωσή μας δεν θα ασχοληθούμε με τις αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης και του τουρκικού τύπου, οι οποίοι παίρνοντας αφορμή από τις δηλώσεις του Μακαριωτάτου, εξέφρασαν για μια ακόμη φορά  την προαιώνια εχθρότητα, την οποία τρέφουν για την πατρίδα μας, το λαό μας και την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Θα περιοριστούμε να σχολιάσουμε την ανακοίνωση των Μουφτήδων της Θράκης, οι οποίοι ενώ με καύχηση ονομάζουν εαυτούς Έλληνες πολίτες, ωστόσο τα λεγόμενά τους βρίσκονται σε πλήρη εναρμόνιση, (πως μπορούσε να γίνει αλλιώς;), με τις δηλώσεις των εχθρών της Ελλάδος Τούρκων.

Παραθέτουμε την ανακοίνωσή τους: «Βαθιά λύπη μας προκάλεσαν οι χθεσινές δηλώσεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος, κ. Ιερωνύμου, σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με τη φύση του Ισλάμ και το χαρακτήρα των πιστών μουσουλμάνων. Η εικόνα που περιέγραψε ο Μακαριώτατος για τη θρησκεία μας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της χώρας μας και προσβάλλει το θρησκευτικό μας αίσθημα. Οι ακρότητες ορισμένων που στο όνομα του Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις, έχουν συμβεί σε άλλες χώρες και τις έχουμε αποδοκιμάσει πρώτοι εμείς ακριβώς γιατί είναι ενάντιες στο Ιερό Κοράνι και προσβάλλουν την πίστη μας. Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης, των οποίων ηγούμαστε πνευματικά, σεβόμαστε απολύτως το νόμο, έχουμε υπερασπιστεί την πατρίδα μας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο - όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες - και ούτε ένας από εμάς δεν συμμετείχε ποτέ σε καμία πράξη βίαιου χαρακτήρα. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι όλες οι Κυβερνήσεις της πατρίδας μας, αλλά και οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Θράκης μιλούν πάντοτε για εμάς με σεβασμό, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης αποτελούμε ένα ευρωπαϊκό πρότυπο συμβάλλοντας καθοριστικά στην πολύ όμορφη εικόνα ενός τόπου, όπου ακούγεται και η καμπάνα και ο μουεζίνης. Είμαστε υπερήφανοι για την πίστη μας, είμαστε υπερήφανοι για τον τρόπο που συνεισφέρουμε ώστε η Θράκη να είναι ένα πρότυπο συνύπαρξης και συνεργασίας, είμαστε υπερήφανοι για την πατρίδα μας και το γεγονός ότι σέβεται απολύτως τη θρησκευτική μας πίστη, είμαστε υπερήφανοι γιατί οι μουσουλμάνοι της Θράκης δίνουν το καλό παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη. Οι άστοχες δηλώσεις του Μακαριώτατου, στις οποίες αρνούμαστε να δούμε κακές προθέσεις, δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα της Θράκης και, δυστυχώς, χρησιμοποιούνται ήδη από όσους επιδιώκουν τη διχόνοια και το θρησκευτικό μίσος στην περιοχή μας. Ο Αλλάχ να ευλογεί και να κάνει αποδέκτες όλες τις προσευχές και τις καλές πράξεις μας.

Ο Τοποτηρητής Μουφτής Ξάνθης Μπιλάλ Καραχαλήλ. Ο Τοποτηρητής Μουφτής Διδυμοτείχου Χαμζά Οσμάν».

Συμφωνούμε απόλυτα, ότι οι συμπολίτες μας μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης είναι φιλήσυχοι άνθρωποι, ζουν αρμονικά και ειρηνικά με τους Χριστιανούς της περιοχής και ότι πράγματι δεν έχει αναφερθεί κανένα σοβαρό επεισόδιο θρησκευτικής αντιπαράθεσης. Συμφωνούμε ότι η αρμονική συμβίωση Χριστιανών και Μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη αποτελεί μοναδικό φαινόμενο, σπάνια εξαίρεση, στην ιστορία του Ισλάμ. Και τούτο διότι η δική τους κοινότητα ζει και ευημερεί, χάρις στην προστασία που απολαμβάνει από τις εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις, οι οποίες εφαρμόζουν την ισονομία και όλες τις προβλέψεις της συνθήκης της Λωζάννης. Αλλά και χάρις στον έμπρακτο σεβασμό που δείχνει η Εκκλησία μας απέναντι στις αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας των Ελλήνων πολιτών, όπως ακριβώς προβλέπονται από το σύνταγμα της χώρας μας.

Ωστόσο οι Μουφτήδες δεν έκαναν τον κόπο να μας εξηγήσουν, γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο  και με τους Χριστιανούς που ζουν σε πολλά ισλαμικά κράτη και σ’ αυτήν ακόμη την γειτονική Τουρκία. Δεν έκαναν τον κόπο να μας εξηγήσουν, (για παράδειγμα), που οφείλεται και τι μπορεί να εσήμαινε εκείνο το αλησμόνητο «πογκρόμ», που έζησε ο ελληνικός χριστιανικός πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης το 1955; Πως εξηγείται εκείνος ο φοβερός διωγμός, που εξαπέλυσε ο φανατισμένος οθωμανικός όχλος εναντίον της ελληνικής μειονότητος, (με τις ευλογίες της τότε τουρκικής κυβέρνησης Μεντερές),  με τις πρωτοφανείς σε έκταση λεηλασίες, βανδαλισμούς και καταστροφές ελληνικών περιουσιών, ελληνικών εμπορικών καταστημάτων και ιδιαιτέρως Ιερών Ναών; Πρόκειται για ένα  «πογκρόμ», που θα μείνει στην ιστορία ως τα επαίσχυντα «Σεπτεμβριανά του 1955», που είχαν ως αποτέλεσμα την απαρχή της προοδευτικής μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού της Πόλης, η οποία, από τις 350.000 Ελλήνων που είχε το 1922, σήμερα αριθμεί σε λιγότερους από 2.500.     

Διαμαρτύρονται οι Μουφτήδες ότι «οι ακρότητες ορισμένων που στο όνομα του Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις…είναι ενάντιες στο Ιερό Κοράνι και προσβάλλουν την πίστη μας». Οι αρχαίοι Λατίνοι έλεγαν «scripta manet» (=τα γραπτά μένουν και ομιλούν). Όταν ανατρέξει κανείς στα «ιερά» Κείμενα του Ισλάμ, στο Κοράνιο, την Χαντίθ, αλλά και στην ιστορία του, διαπιστώνει περίτρανα ότι ο Μακαριώτατος ακριβολογούσε, όταν χαρακτήριζε το Ισλάμ ως μια εγκόσμια οργάνωση με επεκτατικές βλέψεις, που βαρύνεται με αναρίθμητα εγκλήματα στη διαχρονική του πορεία. Τα φρικώδη διδάγματα του Κορανίου περί του ιερού πολέμου, (τζιχάντ), και τα αιματοβαμμένα κεφάλαια της ιστορίας του Ισλάμ είναι οι αψευδείς μάρτυρες, ότι πράγματι το Ισλάμ είναι μια θρησκεία, που νομοθετεί ως δόγμα πίστεως την ωμή βία για την κατάκτηση και καταστροφή όσων δεν υποτάσσονται σ’ αυτό. Πρόκειται για μια Θρησκεία με κεκαλυμμένο «θεό» τον αιμοδιψή και εγκληματία εωσφόρο, όπως έχει καταδείξει ο Σεβ. Μητροπολίτης μας στο προσφάτως κυκλοφορηθέν πόνημά του: «Το απόλυτο υπαρξιακό ερώτημα. Υπάρχει Θεός; Ποιος είμαι;», που αναρτάται στην ιστοσελίδα imp.gr της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Για να μη φανεί ότι υπερβάλλουμε, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από επιστολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Σεραφείμ, που απέστειλε προ ετών σε κάποιον μουσουλμάνο ονόματι Αχμάντ Ελντίν, διπλωματούχου της ισλαμικής θεολογίας: «Κάνετε λόγο για ‘ορθόδοξο Ισλάμ’ και για ‘ψευτο-Τζιχάντ των τρομοκρατών και εξτρεμιστών’. Σας βολεύει βέβαια αυτή η θέση, όπου παρουσιάζετε το Τζιχάντ σαν κάτι ξένο προς την θρησκευτική διδασκαλία των μουσουλμάνων. Ωστόσο η διδασκαλία περί ιερού πολέμου, η ορθότερα περί ωμής βίας και ολοκληρωτικής εξαφανίσεως των απίστων, (μη μουσουλμάνων), αποτελεί δόγμα πίστεως, που πρέπει να δονεί και να συνέχει την ψυχή του κάθε αληθινού μουσουλμάνου. Πάμπολλα είναι τα αποσπάσματα του Κορανίου, που μιλούν ξεκάθαρα και απερίφραστα περί του Τζιχάντ, για τα οποία προσποιείστε άγνοια, προφανώς διότι δεν έχετε το θάρρος να τα παραθέσετε. Τα αποσπάσματα αυτά κάνουν τον μη μουσουλμάνο αναγνώστη να ανατριχιάζει και ταυτόχρονα να βεβαιώνεται, ότι δεν υπάρχει περιθώριο ειρηνικής συμβιώσεως, (όπως αφελώς νομίζουν οι θιασώτες του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού), με τους πιστούς του Μωάμεθ, οι οποίοι οφείλουν κατ’ επιταγήν του Αλλάχ να διεξάγουν συνεχή και ολομέτωπο αγώνα για την παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ. Είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι κατά το Κοράνιο ο φόνος των απίστων δεν είναι έργο των μουσουλμάνων, αλλά προέρχεται ουσιαστικά από τον ίδιο τον Αλλάχ, ο οποίος ευλογεί τον αγώνα των πιστών του. Πράγμα που δείχνει, ότι ο Μωάμεθ φρόντισε να δώσει στο φρικτό αμάρτημα του φόνου θεολογική κατοχύρωση, ώστε οι πιστοί του Αλλάχ να επιδίδονται στα εγκλήματά τους με ήσυχη τη συνείδησή τους, χωρίς αναστολές.

Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα από τα πολλά αποσπάσματα του Κορανίου, τα οποία επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές: ‘Ω προφήτη! Παρότρυνε τους πιστούς στον πόλεμο. Αν υπάρχουν είκοσι από σας που υπομονετικά επιμένουν, θα νικήσουν διακόσιους και αν από σας είναι εκατό, θα νικήσουν χίλιους από τους απίστους…’ (Σούρα 8, εδαφ.65). ‘Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί, όποιον λατρεύει συνέταιρο μ’ Αυτόν’ (Σούρα 4, εδαφ.48). Αφού ο Αλλάχ δεν συγχωρεί εκείνους που πιστεύουν σε άλλο Θεό, τι πρέπει να κάμουν οι πιστοί του; Ασφαλώς να εξοντώσουν όσους λατρεύουν ‘συνεταίρους’ του Αλλάχ! ‘Και να πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν, αλλά μην ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες’ (Σούρα 2,εδαφ.190). ‘Φονεύετέ τους, όπου τους βρίσκετε και διώξτε τους, από κει που σας εδίωξαν [….] Αν όμως σας πολεμήσουν, σκοτώστε τους. Τέτοια είναι η τιμωρία των απίστων’ (Σούρα 2,εδαφ.191). ‘Αν όμως σταματήσουν, τότε βέβαια, ο Αλλάχ είναι πολυεπιεικής, πολυεύσπλαχνος’ (Σούρα 2,εδαφ.192). ‘Πολεμάτε τους ώσπου να μην σας καταδιώξουν στην ειδωλολατρία και να υπερισχύσει η Πίστη στον Αλλάχ. Αν όμως σταματήσουν τη δράση τους, τότε να μην κάνετε πόλεμο παρά ενάντια στους άδικους’ (Σούρα 2,εδαφ.193).  ‘Και όταν οι απαγορευμένοι μήνες έχουν περάσει, τότε (πολεμάτε και) σκοτώνετε τους ειδωλολάτρες, οπουδήποτε κι αν τους βρείτε, και συλλάβετέ τους και πολιορκείστε τους και στήστε τους παγίδες με κάθε (πολεμικό) στρατήγημα. Αν όμως μετανιώσουν και διατηρήσουν την τακτική προσευχή κι εφαρμόσουν (τακτική) ελεημοσύνη, τότε αφήστε τους ελεύθερους. Γιατί ο Αλλάχ είναι πολυεύσπλαχνος, πολυεπιεικής’ (Σούρα 9,εδαφ.5).

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ασφαλώς εξόντωση των ‘απίστων’ και τίποτε λιγότερο! Ότι οι ‘άπιστοι’, ως άξιοι θανάτου (!) δεν έχουν δικαίωμα ζωής και άρα ούτε ως ανθρώπινα όντα πρέπει να λογίζονται. ‘Πολυεπιεικής’ είναι ο Αλλάχ, μόνον όταν υποταχθούν οι ‘άπιστοι’ στο Ισλάμ! Αν όλα αυτά δεν είναι σκέτος φασισμός, τότε τι είναι; Αυτή αγαπητέ μου είναι η αλήθεια, εκτός και αν δεν πιστεύετε στο Κοράνιο! Αλλά μήπως δεν είδαμε να εφαρμόζεται στην πράξη μέχρι και σήμερα η φρικτή και απάνθρωπη αυτή διδασκαλία του Ισλάμ; Η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα τη φρίκη της γενοκτονίας χριστιανικών πληθυσμών στις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής, (για την οποία γενοκτονία παραδόξως δεν τολμήσατε να πείτε ούτε λέξη), από τους φανατικούς Τζιχαντιστές του ISIS, διότι αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ! Αλλά αν αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ, τότε ο Αλλάχ δεν είναι ο αληθινός Θεός, αλλά κάτι άλλο!». Ασφαλώς ο διάβολος ο αληθής «θεός» του Γνωστικισμού.

Νομίζουμε ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας έδωσε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι το Ισλάμ δεν έχει καμιά σχέση με το έλεος, την αγάπη, την ανοχή, την συμπόνια, την ειρηνική συνύπαρξη, τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Είναι απόλυτα ταυτισμένο με την υποταγή, δήθεν στον Αλλάχ, στην ουσία όμως, στην εγκόσμια ισλαμική εξουσία. Μόνον ο Χριστιανισμός διδάσκει το «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν» (Μαρκ.8.34), σε αντίθεση με το Ισλάμ που εξωθεί στην επιβολή του Μουσουλμανισμού δια της βίας, ακόμη και του φόνου, αφού, «Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί, όποιον λατρεύει συνέταιρο μ’ Αυτόν» (Σούρα 4, εδαφ.48)!

Το ότι η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης ζει αρμονικά με την χριστιανική κοινότητα, και επομένως διαφοροποιείται από το παγκόσμιο Ισλάμ, υπάρχουν κάποιες εξηγήσεις. Πρώτη εξήγηση είναι, ότι αποτελεί μειονότητα στο Χριστιανικό Ελληνικό Κράτος και δεν «την παίρνει» να εφαρμόζει με ακρίβεια τα κορανικά παραγγέλματα. Δεύτερη, ότι η ελληνορθόδοξη κουλτούρα έχει επιδράσει στους Μουσουλμάνους της Θράκης λόγω της μακροχρόνιας συμβίωσης με τους Χριστιανούς. Τρίτη, ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι φιλειρηνικοί, διότι δεν είναι συνεπείς Μουσουλμάνοι, αφού δεν τηρούν με ακρίβεια τα σαφέστατα παραγγέλματα του Κορανίου. Και τέλος διότι οι Χριστιανοί δείχνουν σ’ αυτούς τα αγνά χριστιανικά τους αισθήματα, τα οποία απορρέουν από την Χριστιανική διδασκαλία περί του σεβασμού του κάθε ανθρωπίνου προσώπου.

Όμως ο φιλειρηνισμός δεν ορίζεται μόνον με την μη άσκηση βίας, αλλά και με την σαφή καταδίκη της. Δεν έχουμε δυστυχώς από τους Μουφτήδες σαφείς και κατηγορηματικές καταδίκες πράξεων βίας από φανατικούς Τζιχαντιστές εναντίον Χριστιανών, που διαπράττονται σε άλλες χώρες, όπως φερ’ ειπείν στη Συρία. Δεν είδαμε πουθενά να αποδοκιμάζουν τις ισλαμικές εγκληματικές φρικαλεότητες πιστών του Ισλάμ εναντίον αθώων ανθρώπων στο όνομα του «θεού» τους στη Νιγηρία από τους συνεπείς ισλαμιστές της Μπόκο – Χαράμ, οι οποίοι σφάζουν ανηλεώς, καίνε ζωντανούς τους Χριστιανούς και αρπάζουν τις γυναίκες και τις κοπέλες για ερωτικές σκλάβες. Σήμερα στις Ισλαμικές χώρες, ο θρησκευτικός νόμος Σαρία χρησιμοποιείται σαν βάση νομιμοποίησης του αποκεφαλισμού τόσο από τα επίσημα κράτη όσον και από τους πιστούς του Ισλάμ. Στην Σαουδική Αραβία τα τελευταία 20 χρόνια έχουν αποκεφαλισθή περί τα 2.000 άτομα δημόσια με τα πλήθη να παρακολουθούν το φρικτό θέαμα,  και να επευφημούν και να χειροκροτούν. Το γνωστό Αλ-Αζχάρ, μία από τις ύπατες αρχές του σουνιτικού Ισλάμ στην Αίγυπτο χαρακτήρισε την καρατόμηση των 21 Αιγυπτίων κοπτών απλώς ως μία «βάρβαρη» πράξη, χωρίς βεβαίως να αποδοκιμάσει τα «ιερά κίνητρα» των εκτελεστών που εδράζονται στο ισλαμικό κοσμοείδωλο. Δεν είδαμε καμιά διαμαρτυρία τους ενάντια στους διωγμούς των χριστιανών στο Ιράν, το Ιράκ και το Πακιστάν. Δεν είδαμε να διαμαρτύρονται για την παντελή απαγόρευση λειτουργίας χριστιανικών ναών και την άσκηση, έστω και ιδιωτικής λατρείας στη Σαουδική Αραβία, στο Ιράν, στο Μπαγκλαντές, στη  Σομαλία, στο Σουδάν και αλλού. Δεν διαμαρτυρήθηκαν για την απαγόρευση εορτασμού των Χριστουγέννων στην Ινδονησία. Σας ρωτάμε, κύριοι Μουφτήδες: Όλοι αυτοί που αναφέραμε παρά πάνω ανήκουν στην κατηγορία «ορισμένων που στο όνομα του Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις», όπως ισχυρίζεσθε, ή μήπως αποτελούν το σύνολο του Ισλάμ και μόνο εσείς αποτελείτε μια αμελητέα μειοψηφία, που διαφοροποιείστε από το επίσημο και παγκόσμιο Ισλάμ; Αφού λοιπόν η μεγάλη πλειοψηφία του Ισλάμ εφαρμόζει με ακρίβεια το Κοράνιο και συμπεριφέρεται με εχθρότητα και βία στους μη Μουσουλμάνους και δη προς τους Χριστιανούς, αυτό σημαίνει ότι σίγουρα εσείς δεν εφαρμόζετε πιστά το Κοράνιο και τη Χαντίθ!  

Θέλετε να αυτοπροσδιορίζεσθε ως έλληνες και δεν έχουμε λόγο να το αρνηθούμε. Θα περιμέναμε όμως, τουλάχιστον από εσάς τους μορφωμένους Μουσουλμάνους, οι οποίοι γνωρίζετε ιστορία, να αναγνωρίσετε και αποδοκιμάσετε τα μυριάδες εγκλήματα των Μουσουλμάνων Οθωμανών στα τετρακόσια χρόνια, (και πεντακόσια για την Βόρειο Ελλάδα), της πιο κτηνώδους δουλείας που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Όμως δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο ποτέ! Δεν είδαμε να διαμαρτυρηθείτε για την διάκριση μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων πολιτών στα χρόνια της δουλείας. Οι μεν πρώτοι εστερούντο και των πλέον στοιχειωδών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με τους δεύτερους, οι οποίοι απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Εφέτος εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την εθνική μας ανεξαρτησία, η οποία είναι αποτέλεσμα ενός τιτάνιου αγώνα των υποδούλων Ορθοδόξων Χριστιανών ενάντια στην πανίσχυρη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μπορούν να μας αποδείξουν οι κ. Μουφτήδες, ότι σ’ αυτόν τον αγώνα συνέβαλλαν, έστω και ελάχιστα, κάποιοι Μουσουλμάνοι; Τι μπορούν να μας πουν για τις ανελέητες σφαγές του φανατισμένου Μουσουλμανικού όχλου κατά των εξεγερμένων Χριστιανών, που απαιτούσαν το αυτονόητο αγαθό της πολιτικής και θρησκευτικής ελευθερίας, που δικαιούται να έχει και να απολαμβάνει κάθε άνθρωπος που ζεί σ’ αυτόν τον πλανήτη; Τι έχουν να μας πουν για τους χιλιάδες Νεομάρτυρες, οι οποίοι βρήκαν τραγικό μαρτυρικό θάνατο για να μην αρνηθούν την χριστιανική τους πίστη; Αυτή είναι η ανεκτικότητα και ο σεβασμός της ετερότητας από το «φιλειρηνικό» Ισλάμ; Τους ρωτάμε ευθέως: Θα γιορτάσουν μαζί με όλο τον Χριστιανικό Ελληνικό πληθυσμό τη μεγάλη επέτειο; Και αν ναι, τι θα γιορτάσουν; Μήπως τις σφαγές των ομοπίστων τους κατά των αγωνιστών της ελευθερίας;

Περαίνοντας, παρακαλούμε τους λαλίστατους Μουφτήδες, να είναι ακριβείς και αντικειμενικοί στις ανακοινώσεις τους. Να παρουσιάζουν την αλήθεια των πραγμάτων σφαιρικά, από όλες τις πλευρές και όχι μονομερώς. Στην ανακοίνωσή τους θέλησαν, για λόγους αυτονόητους προφανώς, να παρουσιάσουν τη μια πλευρά της Μουσουλμανικής μειονότητος της Δυτικής Θράκης, αποσιωπώντας όμως, ή μάλλον διαστρέφοντας την φρικτή πραγματικότητα περί του Ισλάμ, όπως αποδείξαμε προηγουμένως. Φέτος, που εορτάζουμε την επέτειο των 200 ετών της εθνικής μας παλιγγενεσίας, είναι μια θαυμάσια ευκαιρία γι’ αυτούς, λόγω και της θεσμικής τους θέσεως, να προχωρήσουν, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον σε μια επίσημη διακήρυξη καταδίκης της ισλαμικής θηριωδίας και των φρικτών εγκλημάτων των ομοπίστων προγόνων τους, Μουσουλμάνων, απέναντι στους ένδοξους προγόνους μας, καθ’ όλη τη διάρκεια της Οθωμανικής δουλείας.  Περιμένουμε!  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

Πηγή: aktines.blogspot.com/2021/01/blog-post_317.html?m=1

Ανοιχτή επιστολή του π. Στυλιανού Καρπαθίου προς την Σύνοδο για το ζήτημα του εμβολίου.

Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας[1]

 Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς 

Τὸ πολυθρύλητο ἐμβόλιο, κατὰ τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, ἄρχισε ἤδη νὰ ἐφαρμόζεται στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ καί, γενικώτερα, στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπὸ τὴν 27-12-2020, μὲ ‘’ἐπικὲς’’ διακηρύξεις τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν. 

Ἡ ἐπιχείρηση ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν ψευδώνυμη ἐπωνυμία ‘’Ἐλευθερία’’, προσβλητικὴ γιὰ τὸ ἴδιο τὸ νόημα τῆς λέξης ἐλευθερία, ξεκίνησε καὶ φιλοδοξεῖ νὰ κτίσει…  σινικὸ τεῖχος ‘’ἀνοσίας ἀγέλης’’, κατὰ τοῦ κορωνοιοῦ. 

Τὴν παράδοση τῆς σκυτάλης, ἀπὸ τὴν παραφιλολογία περὶ τοῦ κορωνοϊοῦ, παρέλαβε ἤδη νέα προπαγάνδα, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ νεόδμητου ἐμβολίου, τὸ ὁποῖο παρασκευάσθηκε μὲ τεχνολογία, ποὺ ἐγείρει τεράστια ἠθικὰ διλήμματα.

Ἡ ἱστορία τοῦ ἐμβολιασμοῦ ὑπερβαίνει τὶς δύο ἐκατονταετίες. Ξεκίνησε μὲ τὸν Edward Jenner, τέκνο ἱερέως, ὁ ὁποῖος εἶχε βαθειὰ χριστιανικὴ συνείδηση, καὶ ἔφθασε μὲ τὴν παρατηρητικότητά του στὸ πρῶτο ἐπιτυχὲς πείραμα κατὰ τῆς δαμαλίτιδος, στὶς 14 Μαρτίου 1796. Ἀπὸ ἐκεῖ προῆλθε καὶ  ἡ ξενόγλωσση ὀνομασία τῶν ἐμβολίων ὡς vaccination (ἀγγλ.), vaccine (γαλλ.) вакцина (ρωσσ.), καθ’ ὅσον στὴν λατινικὴ γλώσσα ἡ λέξη vacca σημαίνει τὴν θήλεια βοῦ, δηλαδὴ τὴν δάμαλι, ἀπὸ τὸ νόσημα τῆς ὁποίας προέκυψαν τὰ ἐμβόλια.

  Ἀκολούθησε ὁ  Louis Jean Pasteur, πιστὸς Χριστιανὸς καὶ αὐτὸς καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ὁ ὁποῖος ἀποκλήθηκε πατέρας τῆς μικροβιολογίας καὶ τῆς ἀνοσολογίας, δημιούργησε δὲ τὸ πρῶτο ἐμβόλιο κατὰ τῆς λύσσας, στὴν δεκαετία τοῦ 1880. 

    Ὁ σκοπὸς τῶν ἐμβολίων εἶναι ἡ εὐαισθητοποίηση  τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ συστήματος, μὲ τὴν εἴσοδο στὸν ὀργανισμό, ἑνὸς ἀδρανοποιημένου ἢ νεκροῦ νοσογόνου παράγοντα. Μὲ τὴν διαδικασία αὐτή,  τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα  παράγει, ἀφ’ ἕνος  μὲν ἀντισώματα γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν παράγοντα αὐτόν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἀποκτᾶ μνήμη, ὥστε ἂν τὸν συναντήσει ἀργότερα, μὲ μία ἐνδεχόμενη ἐπαναμόλυνση, νὰ τὸν ἀναγνωρίσει καὶ νὰ  νὰ δράσει καὶ πάλι καταστρεπτικὰ ἐναντίον του.

   Μέσα, ὅμως, στὸν παροξυσμὸ τῆς ἐρευνητικῆς γενετικῆς μηχανῆς, ὁ ἄνθρωπος  δὲν δίστασε νὰ  χρησιμοποιήσει ἀκόμα καὶ ἀθέμιτες διαδικασίες, μὲ τὴν αἰτιολογία, ὅτι ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα. Ἔτσι, φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ χρησιμοποιοῦνται ἀνθρώπινα κύτταρα ἐκτρωμένων ἐμβρύων, γιὰ τὴν πειραματικὴ προεργασία παραγωγῆς ἐμβολίων, μὲ τὴν ἐπίφαση τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητας. 

     Τὰ ἐμβόλια, κατὰ τοῦ sars-cov-2 τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιριῶν, ποὺ προωθοῦνται σήμερα μὲ γρήγορους ρυθμοὺς καὶ ἀνερμήνευτη ἐπιμονὴ γιὰ ἀνθρώπινη χρήση, προέρχονται ἀπὸ τὴν παραπάνω ἀνθρωποκτόνο  διαδικασία.

   Ἀντιθέτως,  τὴν ἴδια  στιγμὴ ὑπάρχουν ἄλλες ἐμβολιαστικὲς δυνατότητες, ποὺ στηρίζονται στὸν κλασσικὸ καὶ ἠθικὰ  ἄμεμπτο τρόπο, τὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ φύση μᾶς δίδαξε, χωρὶς νὰ προσβάλλεται  ἡ ἱερότητα τοῦ  ἀδιαπραγμάτευτου ἀγαθοῦ της ἀνθρώπινης ζωῆς, οἱ ὁποῖες, ὅμως, εἶναι προκλητικὰ παραθεωρημένες ἀπὸ τὶς κρατικὲς ἐξουσίες.

 Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς 

   Γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἤδη γνωστοῦ ἐμβολίου, κατὰ τοῦ sars-cov-2, ποῦ κυκλοφορεῖ, χρησιμοποιήθηκε ἡ ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293. Ἡ σειρὰ αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας. Ἡ ταυτότητα τῶν γονέων τοῦ ἀμβλωθέντος ἐμβρύου καὶ ὁ λόγος τῆς ἄμβλωσης, παραμένουν ἄγνωστοι.

    Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες τῶν, κατὰ sars-cov-2, ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τὰ κύτταρα αὐτὰ (ΗΕΚ293Τ) γιὰ νὰ ἐλέγξουν, ἂν ὄντως γίνεται ἡ ἔκφραση τῆς πρωτεΐνης τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.

     Συγκεκριμένα, οἱ δύο φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες, ἡ Moderna[3] καὶ ἡ Pfizer/BioNTech[4], τῶν ὁποίων τὰ ἐμβόλια ἔχουν ἐγκριθεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 στὸ στάδιο Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

   Ἡ Astra/Zeneka (Oxford), ἡ ὁποία συνεργάζεται μὲ τὴν Sputnik, καὶ ἡ Jannsen[5]  χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 καὶ στὰ τρία στάδια: i. Design & Development (Σχεδιασμὸς καὶ ἀνάπτυξη) ii.Production (Παραγωγὴ) καὶ iii. Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).

 

   Ἀπὸ τὰ παραπάνω προκύπτουν τὰ ἑξῆς δύο ἐρωτήματα:

α. Πῶς διατηρεῖται μέχρι σήμερα ἡ κυτταρικὴ αὐτὴ σειρά, ἀπὸ τὸ ἔμβρυο ποῦ ἐκτρώθηκε, πρὶν  πενήντα περίπου χρόνια;  καὶ

 β. Ἡ δημιουργία τοῦ κατὰ sars-cov-2 ἐμβολίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἐμβολίων ἢ φαρμακευτικῶν παραγόντων εἶναι μονόδρομος ἢ ὄχι;

   Ἀναφορικὰ πρὸς τὸ πρῶτο ἐρώτημα, γνωρίζουμε  ὅτι φυσιολογικά, σὲ κάθε κύτταρο, ποὺ ὑφίσταται μίτωση ἐλαττώνονται τὰ τελομερή, ποὺ βρίσκονται στὰ ἄκρα κάθε χρωμοσώματος. Ἡ κυτταρικὴ διαίρεση θὰ σταματήσει. μόλις τὰ τελομερὴ μειωθοῦν σὲ κρίσιμο μῆκος, τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται ‘’Ηayflick limit’’-ὅριο τοῦ Ηayflick (ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ ἀνατόμου Leonard Hayflick -1961- ὁ ὁποῖος καὶ τὸ προσδιώρισε). Ἔτσι οἱ κυτταρικοὶ πληθυσμοὶ καί, κατὰ συνέπεια ὁλόκληρος ὁ ὀργανισμός, γηράσκει.   

    Γιὰ νὰ  ἀκυρωθεῖ, λοιπόν, τὸ ‘’Hayflick limit’’, οἱ ἐργαστηριακοὶ ἐπιστήμονες,  παράγουν οἰονεῖ ‘’καρκινικὰ κύτταρα’’ (παθολογικὰ κύτταρα ποῦ μποροῦν νὰ πολλαπλασιαθοῦν γιὰ πολλὲς γενιές, πέραν τοῦ ἐγγενοῦς φυσιολογικοῦ χρόνου ποὺ προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ ‘’Ηayflick limit’’), καὶ τὰ ὁποία χρησιμοποιοῦνται γιὰ τοὺς διάφορους ἐρευνητικοὺς σκοπούς, σήμερα δέ, γιὰ τὸ ἐμβόλια sars-cov-2. Ἐπ’αὐτῶν τῶν ‘’καρκινικῶν’’ κυττάρων συνεχίζουν τὰ πειράματα  ἐπὶ μακρόν.

   Ἂς σημειωθεῖ, ὅτι γιὰ τὰ ἐργαστηριακὰ πειράματα δὲν θυσιάσθηκε μόνον ἕνα ἔμβρυο, ἀλλὰ θυσιάζονται πολλά, ὥστε μὲ βάση τὶς κυτταρικές τους σειρὲς νὰ πραγματοποιοῦνται ποικίλα ὅσα in vitro πειράματα.

     Ἀναφορικὰ μὲ τὸ δεύτερο ἐρώτημα, ἂν δηλαδή, εἶναι μονόδρομος ἡ χρήση τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς HEK 293  γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἐπίμαχου ἐμβολίου, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπολύτως ἀρνητική.

    Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι στὴν παραγωγή τοῦ ἀντὶ- sars-cov-2 ἐμβολίου, ἄλλες μὲν ἑταιρεῖες καὶ Ἰνστιτοῦτα χρησιμοποιοῦν τὴν παραπάνω ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρά, ἄλλες ὅμως, χρησιμοποιοῦν μὴ ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές.

    Ἐπὶ παραδείγματι, τὸ ‘’Ἰσραηλινὸ Ἰνστιτοῦτο, γιὰ τὴν βιολογικὴ ἔρευνα’’ {Israel Institute for Biological Research (IIBR)} δὲν χρησιμοποιεῖ σὲ κανένα στάδιο γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου, ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές, ἀλλὰ κύτταρα ἀπὸ hamster  καὶ κύτταρα πιθήκου.  

     Ὁμοίως, στὴν Κίνα ἔχουν ἤδη δημιουργηθεῖ  τρία ἐμβόλια  μὲ τὸν παραδοσιακὸ τρόπο, (π.χ. BBIBP-CorV, PiCoVacc), στὴν Ἀμερικὴ στὴ Γαλλία, καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, βρίσκονται ἤδη σὲ προκλινικὴ φάση παρόμοια ἐμβόλια, μὴ ἐξαρτώμενα ἀπὸ ἀνθρώπινες κυτταροσειρές.

      Ἐπίσης,  στὸ Ἰνστιτοῦτο Ἰατρικῆς ἔρευνας John – Paul ΙΙ, στὶς ΗΠΑ, χρησιμοποιοῦνται βλαστοκύτταρα ( stem cells) ἐνηλίκου ἀνθρώπου καὶ ὄχι ἐμβρύων, γιὰ ἐρευνητικοὺς ἐν γένει σκοπούς,  καὶ γιὰ τὴν παραγωγὴ ἐμβολίου  ἀντὶ- sars-cov-2, ἀλλὰ μὲ βραδύτερους καὶ ἀσφαλέστερους ρυθμούς[7]. Σημειωτέον, ὅτι ἡ χρηματοδότηση τοῦ ἐν λόγω Ἰνστιτούτου γίνεται μὲ προσφορὲς καὶ ὄχι μὲ κρατικὲς ἐπιχορηγήσεις.

    Ὅπως  προκύπτει ἀπὸ τὰ παραπάνω, ἡ βάση τῆς συγκεκριμένης τεχνολογίας, γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀντὶ-sars-cov-2 ἐμβολίου, εἶναι ἡ ἔκτρωση ἐμβρύων, δηλαδή, οἱ ἀκυρωμένοι, ὅπως τοὺς χαρακτηρίζουν, ἐνδομητρίως ἄνθρωποι, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες δυνατότητες, οἱ ὁποῖες δὲν προσβάλουν τὴν ἀξία τῆς μοναδικότητας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του. 

ΙΙ. Ἡ χρήση m-RNA στὴ παραγωγὴ  ἐμβολίων

1. Ἡ διαδικασία παραγωγῆς ἀντισωμάτων μὲ τὴν χρήση m-RNA

  Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν συμβατικὴ διαδικασία παραγωγῆς ἐμβολίων, ὅπως ἔχει ἤδη ἐκτεθεῖ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν τεχνολογία παραγωγῆς ἐμβολίων μὲ m-RNA τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, τὸ ἀντιγόνο ποῦ θὰ προκαλέσει τὴ παραγωγὴ ἀντισωμάτων, εἶναι ἡ πρωτεΐνη- ἀκίδα (spiκe  -S) τοῦ ἰοῦ.

  Ὁ Sars-Cov2 γιὰ νὰ εἰσέλθει στὰ κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος χρησιμοποιεῖ τὸ ἔνζυμο ACE-2, ποῦ ὑπάρχει στὴ μεμβράνη τοῦ κυττάρου, ὡς κυτταρικὸ ὑποδοχέα. Προσδένεται δηλαδὴ ὁ ἰὸς μὲ τὴν ἀκίδα του, τὴν πρωτείνη spike (S)]  στὸ ACE -2, εἰσέρχεται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ καὶ δυνητικὰ μπορεῖ νὰ προκαλέσει πνευμονία ἢ μυοκαρδίτιδα[8].

   Μὲ τὸ ἐμβόλιο m-RNA χορηγεῖται ἡ κατάλληλη γενετικὴ πληροφορία, ὥστε τὰ κύτταρα τοῦ ξενιστῆ (τοῦ ἀνθρώπου) νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν παραγωγὴ ἀνοσιακὴς ἀπόκρισης, δηλ. δημιουργίας ἀντισωμάτων καὶ Τ-(λεμφο)κυττάρων. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἰδανικὸ in vitro (ἐργαστηριακὸ) σχέδιο, τὸ ὁποῖο ὅμως ἀποκκλίνει ἀπὸ τὶς προσδοκίες γιὰ τὴν in vivo (ζωντανὴ) πραγματικότητα. Ἁπλὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἐκτὸς ἐργαστηρίου προφανῶς ἐμφάνιση παρενεργειῶν ἄμεσων ἢ μακροχρόνιων, στὸ πραγματικὸ πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ ἐμβολίου.

      Τὸ πλεονέκτημα τῆς τεχνολογίας αὐτῆς εἶναι, ὅτι  ἐπιταχύνεται ἡ διαδικασία ἀνάπτυξής του ἐμβολίου ταχύτερα σὲ σχέση μὲ τὴν βραδύτερη παραδοσιακὴ παραγωγὴ ἐμβολίων, ἀπὸ νεκροὺς ἢ ἀδρανοποιημένους νοσογόνους παράγοντες, ποῦ εἰσάγονται στὸν ὀργανισμὸ ὡς ἀντιγόνα, γιὰ  τὴν δημιουργία ἀνοσίας, ὅσο καὶ ἀπὸ ἄλλες προσπάθειες, ποῦ δὲν στηρίζονται στὰ ἐμβρυικὰ πολυδύναμα κύτταρα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀμβλώσεις.

   Κατὰ συνέπεια, ἡ διαδικασία m-RNA σμικρύνει τὸ χρόνον παραγωγῆς ἑνὸς  ἐμβολίου, δὲν σμικρύνει ὅμως καὶ τὸν χρόνον τῆς ἐμφάνισης παρενεργειῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες, λόγω χρήσης γενετικοῦ ὑλικοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει ποιὲς θὰ εἶναι, πότε θὰ ἐπέλθουν, καὶ τί βαρύτητα θὰ ἔχουν στὴ γενικὴ ὑγεία τοῦ πληθυσμοῦ.

 2. Ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου μὲ τὴν χρήση γενετικοῦ ὑλικοῦ

     α. Ἕνας σημαντικὸς προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἀφάλεια τοῦ ἐμβολίου προέρχεται ἀπὸ τὸν μικρὸ χρόνο, ποῦ μεσολάβησε μεταξύ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου καὶ τῆς κλινικῆς χρήσης του. Πάνω στὴ βάση αὐτὴ στηρίχθηκε, καὶ ἡ ἰολόγος καθηγήτρια Dr. Oveta Fuller στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Michigan, ἕνα ἐκ τῶν τεσσάρων μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς ἐμπειρογνώμων της Ἀμερικανικῆς Ὑπηρεσίας Φαρμάκων (FDA), ποῦ τοποθετήθηκαν ἀρνητικὰ στὸ γενικὸ ἐμβολιασμὸ καὶ βεβαίως πολλοὶ ἄλλοι εἰδικοί, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ δικοῦ του γνωστικοῦ ἀντικειμένου.

   β. Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὠρισμένοι ἰοί, ὅπως αὐτὸς τῆς ἀνεμοβλογιᾶς λαθροβιώνει ἐπὶ ἔτη στὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἐπαναδιεγείρεται μετὰ ἀπὸ δεκαετίες, καὶ προκαλεῖ ἕρπητα ζωστήρα. Ἡ ἐπαναμόλυνση ἀπὸ διαφορετικὸ στέλεχος δάγκειου ἰοῦ, (ὑπάρχουν τέσσερα στελέχη) δημιουργεῖ σοβαρότατα προβλήματα, γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ δάγκειο αἱμορραγικὸ πυρετὸ ἢ δάγκειο κλονισμὸ. Τί θὰ συμβεῖ ἐνδεχομένως μὲ ἀνοσοποιημένους ξενιστὲς ἀπὸ τὸν sars-cov-2;  Θὰ ἔχει ἐπίσης τὸ ἐμβόλιο σχέση μὲ ἐνδεχόμενα αὐτοάνοσα νοσήματα, ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχει γεμίσει ὁ κόσμος κλπ.;

γ. Αὐστηρότερη γραμμὴ ἀκολουθεῖ ὁ Luc Montagnier[9] ὁ ὁποῖος δήλωσε, ὅτι ὁ ἰὸς sars-cov-2, ἴσως, δημιουργήθηκε τεχνητὰ  στὴ Γιουχᾶν,  διότι περιέχει στοιχεῖα  τοῦ γενετικοῦ ὑλικοῦ τοῦ HIV (δηλαδὴ τοῦ  ἰοῦ ποῦ προκαλεῖ τὸ AIDS), τὰ ὁποία κωδικοποιοῦν πρωτεῖνες, καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει. Ἐπισημαίνει, ὅτι κινδυνεύουμε νὰ δοῦμε ἀπρόβλεπτες ἀνεπιθύμητες παρενέργειες, ὅπως καὶ καρκίνους. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος  δὲν θὰ ἐμβολιασθεῖ, προτείνει δὲ ἄλλου τύπου θεραπείες[10].

   γ. Ἀναφορικὰ μὲ τὴν στάθμιση τῶν κινδύνων ἀπὸ τὸν ἴδιο κόρωνα-ἰὸ  καὶ τὸ ἀντὶ-covid ἐμβόλιο, ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει  σήμερα; Καὶ μάλιστα, ὅταν ὁ ὑπολογιζόμενος ἀριθμὸς θανάτων συσκοτίζεται στὰ διάμεσα, μεταξὺ θανάτων ἀπὸ sars-cov-2, θανάτων μὲ sars-cov-2, καὶ ψευδῶς ἀποδιδομένων θανάτων στὸν sars-cov-2. Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο, πῶς ἡ διαχείρηση τῆς πανδημίας καὶ τὰ ὑπάρχοντα στοιχεῖα εἶναι  τραγικῶς ἐλλειπῆ.

δ. Στὸ διακινούμενο ἐρώτημα, γιὰ τὸ ἐὰν μπορεῖ τὸ ἐμβόλιο νὰ ἐπηρεάσει τὸ DNA, ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐφικτό. Μπορεῖ νὰ συμβεῖ, μέσα ἀπὸ τὴν διαδικασία τῆς ἀντίστροφης τρανσκριπτάσης, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μετατρέψει τὸ m-RNA σὲ τμῆμα τοῦ DNA? νὰ συνθέσει δηλαδὴ  DNA χρησιμοποιώντας RNA τοῦ ἰοῦ ὡς καλούπι[11].

ε. Ὁμοίως, ὑπάρχει σοβαρὸς  προβληματισμός, γιὰ τὸ si-RNA (RNA μικρῆς παρεμβολῆς ἢ σίγασης), διότι μὲ τὴν ἀποικοδόμηση τοῦ m-RNA, μέσα στὰ κύτταρα, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ διευκολυνθεῖ ἡ ἔκφραση ὀγκογονιδίων.

ε. Πρόβλημα δημιουργεῖται καὶ ἀπὸ τὶς ἐπισυμβαίνουσες μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ. Θὰ ἀπαιτηθοῦν ἄραγε καὶ ἄλλοι τύποι ἀντισωμάτων, ποῦ σήμερα δὲν καλύπτονται ἀπὸ τὰ παραχθέντα ἐμβόλια; Τὸ ἐρώτημα εἶναι ρητορικό· προβληματίζει ὅμως τὴν ἰατρικὴ κοινότητα, ἡ ὁποία καλὸν θὰ εἶναι, νὰ μὴν παίζει ‘’ἐν οὗ παικτοῖς’’, μὲ πειραματισμοὺς σὲ ἀχαρτογράφητους χώρους. Κανεὶς δὲν εὔχεται μία γενετικὴ Χιροσίμα.

στ.  Στὶς ΗΠΑ τὸ ἔτος 1976 ὑπῆρξε ἕνας θάνατος στρατιώτη, ποῦ ἀπεδόθη σὲ τύπο  γρίππης τῶν χοίρων. Αὐτὸς ὁ τύπος, θεωρήθηκε, ὅτι γενετικὰ ἦτο πλησίον της θανατηφόρου ‘’ἱσπανικῆς γρίππης’’ τοῦ 1918. Σὲ ἀρκετούς, μάλιστα, βρέθηκαν θετικὰ ἀντισώματα στὴ γρίππη τῶν χοίρων.  

     Τότε ὁ Διευθυντὴς τοῦ CDC (Centers for Disease Control and Prevention- Κέντρα ἐλέγχου καὶ πρόληψης ἀσθενειῶν) David Sencer πρότεινε μαζικὸ ἐμβολιασμὸ τῶν Ἀμερικανῶν. Οἱ Ἀμερικανοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ τὰ ΜΜΕ ἐπέμειναν νὰ ἑστιάζουν τὸ πρόβλημα σὲ ἐνδεχόμενο ἐπιδημίας, ὅμοιο μὲ αὐτὸ τῆς ἱσπανικῆς γρίππης.  Ἀνέπτυξαν ταχύτατα ἕνα ἐμβόλιο μὲ τὸ ὁποῖο ἐμβολιάσθηκαν 45.000.000 Ἀμερικανοὶ δηλ. τὸ 1/4 τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ πρῶτον ἐμβολιαζόμενον, ὑπὸ τὸ φῶς τῆς τηλοψίας, τὸν τότε Πρόεδρο  Gerald Ford, καὶ μάλιστα σὲ ἔτος ἐκλογῶν.

     Πέρα ἀπὸ τὰ λάθη, ποῦ ἔγιναν, οἱ ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες ἀρνήθηκαν  νὰ καλύψουν τοὺς ἀσφαλισμένους, σὲ  περίπτωση τυχὸν ἀνεπιθυμήτων παρενεργειῶν. Ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὶς οἰκονομικὲς σκοπιμότητες τῶν ἑταιρειῶν κυριάρχησε στὸν Ἀμερικανικὸ λαό, καὶ  λίγους μῆνες ἀργότερα, ὑπῆρξε ξέσπασμα, σὲ δεκάδες ἐμβολιασθέντων, τῆς νευρολογικῆς νόσου Guillain –Barre. Πρόκειται γιὰ σύνδρομο, ὅπου τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα ἐπιτίθενται ἐναντίον τοῦ νευρικοῦ  συστήματος.

   Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἕνας νεκρός, ἀπὸ τὸν ἰὸ τῶν χοίρων, 25 ὅμως νεκροὶ καὶ   500 προσβληθέντες  ἀπὸ τὸ σύνδρομο Guillain-Barre, ἂπ΄ὅσους ἔλαβαν τὸ ἐμβόλιο. Ὁ Gerald  Ford ἔχασε τὶς ἐκλογὲς τοῦ 1976, ἀπὸ τὸν Jimmy Carter , καὶ οἱ Millar καὶ Sencer, οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀπολύθηκαν. Στὴ συνέχεια ἡ ἀμερικανικὴ κυβέρνηση ἔδωκε προτεραιότητα στὴν προστασία τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ μέτρα ἐκτός τοῦ ἐμβολιασμοῦ.

    Ἡ ‘’ὀπίσθια ὅραση’’, ὅπως χαρακτηρίσθηκε, τοῦ 1918, 1957 καὶ 1968, πάνω στὴν ὁποία στηρίχθηκαν οἱ εἰδικοὶ γιὰ τὸν ἐμβολιασμό,  δὲν ὠφέλησε, ἀλλὰ ἔβλαψε.

   Οἱ δρόμοι τῆς ‘’ἐπιδημίας’’ τοῦ 1976 καὶ αὐτῆς τοῦ sars-cov-2 εἶναι παράλληλοι: Ὑψηλὰ κέρδη, ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὑπεροχὴ τῆς πολιτικῆς βούλησης, ποῦ κατευθύνεται ἀπὸ τὸ ‘’πολιτικῶς ὀρθόν’’, κατευθυνόμενη ἐπιστήμη, μὲ πολιτικὴ καὶ δικαστικὴ κάλυψη, πολιτικοοικονομικὲς σκοπιμότητες· τὸ μὲν 1976 στόχος ἦτο τὸ κέρδος τῶν ἐκλογῶν στὴν Ἀμερική, σήμερα δὲ ἡ πυροδότηση τῆς ‘’Μεγάλης ἐπανεκκίνησης’’, μὲ ὄχημα τὸν sars-cov-2, καὶ κινητήρια δύναμη, ὅπως καὶ στὴν Ἀμερικὴ τοῦ G. Ford,  τὰ ἀργυρώνητα ΜΜΕ.   

ζ.  Κανείς, ἐνυπόγραφα, δὲν ἐγγυᾶται  τὴν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου.  Ἡ πειθὼ γιὰ τὸ ἐμβόλιο στηρίζεται στὴν ἄγνοια, τὸ φόβο, τὴν ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου, τὴν πληρωμένη προπαγάνδα, καὶ τὴν συκοφάντηση, ὅσων ἔχουν ἀντίθετη ἄποψη. 

 η. Πέραν τῶν παραπάνω προβληματισμῶν, πρέπει νὰ προστεθεῖ καὶ ὁ ἀμοραλισμὸς τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιρειῶ, οἱ ὁποῖες ἐμπλέκονται κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος σὲ μεγάλα οἰκονομικὰ σκάνδαλα, γεγονός,

     Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα γίνεται κατανοητὸς ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον, ἡ ἐγκυρότητα  τῶν ἐπισήμων ἀνακοινώσεων βρίσκεται στὸ ναδίρ, μέσα στὴ συνείδηση ἐκείνων, στοὺς ὁποίους δὲν κυριαρχεῖ ὁ συνεχῶς τροφοδοτούμενος φόβος, ἀλλὰ ἐπιβιώνει ἡ κοινὴ λογική.

ΙΙΙ. ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

1. Ἐπὶ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου

α. Εἶναι προφανές, ὅτι τίθεται μεῖζον βιοηθικὸ ζήτημα, ἐφ’ ὅσον τὸ προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμβολίου καὶ κάθε ἐμβολίου, μὲ τεχνολογία, ποῦ στηρίζεται στὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293, ἢ σὲ ἄλλες ἀνθρώπινες κυτταροσειρές, (π.χ. Ἱ-38 καὶ  MRC-5)   ἔχει ὡς προϋπόθεση τὴν ἄμβλωση. Ὁμοίως, τὸ ἴδιο ζήτημα προκύπτει καὶ στὴν περίπτωση χρήσης ἐμβρύων, μετὰ ἀπὸ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση, τὰ ὁποία βρίσκονται ὑπὸ ἐργαστηριακὲς καὶ ὄχι ἐνδομητρικὲς συνθῆκες, εἴτε  ὡς ὁλοδύναμα, εἴτε  ὡς  πολυδύναμα.

   Ἀπὸ τὴ στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία συμβαίνουν τὰ παραπάνω, ἡ ἴδια ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἐξουθενώνεται, στὰ ἄδυτα τῶν ἐργαστηρίων, καὶ οἱ βιολογικές μας παρακαταθῆκες, ὅπως ὁ Δημιουργὸς τὶς ὤρισε,  γίνονται ἀντικείμενο  ἄθεσμων καὶ ἀνήθικων χρήσεων, ἀπὸ    τὶς διαβρωμένες  συνειδήσεις τῶν βιοϊατρικῶν ἐπαγγελματιῶν.  Ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ δράστες εἶναι πράγματι, αὐτοί, ποῦ ‘’ψοφᾶνε’’ γιὰ πρεμιέρες καὶ ‘’λένε, ὅτι ἐδῶ θυμίζει θειάφι,  ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι φράζουν τὴ μύτη τους’’[13].

     Μοναδικὴ ἐλπίδα στὴν ἀνάλγητη αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τοῦ συνανθρώπου του, εἶναι πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ,  ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του. 

    β. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ τεσσάρων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Γ’,Δ’, Ε’ καὶ Στ’), ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον  ὡς τέλειον ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Ἄλλωστε ἡ γενετικὴ ταυτότητα τοῦ πρώτου κυττάρου, τοῦ ζυγωτοῦ, εἶναι ἡ ἴδια μὲ αὐτὴ διὰ τῆς ὁποίας ἀναγνωρίζεται ἡ ταυτότητα τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου καὶ μετὰ τὸν βιολογικὸ θάνατον. 

   Ὁ Κύριος, ὡς ὁ πρὸ αἰώνων Ἀρχέτυπός της δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, σαρκώθηκε  στὴν Θεοδόχο Μήτρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ ὑποστατικὰ ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἤνωσε τὸν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας ‘’ληφθέντα ναόν’’ μὲ τὴν θεία Φύση, ἀτρέπτως ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως.

     Ὡς ἐκ τούτου ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπὸ τὴν καταστατικὴ αὐτὴ ἀρχὴ τῆς πίστεώς μας, προσβάλλει τὴν θεία Δημιουργία καὶ κατὰ συνέπεια βρίσκεται, ἀπολύτως, ἔξω ἀπὸ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.

  γ. Ἡ προσφάτως ληφθεῖσα ἀπόφαση  τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Δημιουργεῖ μάλιστα ἐρωτηματικὰ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ σχετικὴ πρὸς τὸ θέμα αὐτὸ γνωμοδότηση τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Τύπου, δὲν δόθηκε στὴ δημοσιότητα, ὥστε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ τύχει τῆς δεούσης ἐνημέρωσης καὶ δυνατότητας ἀξιολόγησής της.

 δ.  Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, δὲν ἔχει καθαρὸ παρελθὸν στὴν ἀξιολόγηση τοῦ ἐμβρύου ἀνθρώπου, ὡς τελείου ἀνθρώπου, ἐξ ἄκρας συλλήψεως. 

      Παρὰ τὴν ἀποδοχὴ καὶ ὑπογραφὴ τῶν δογματικῶν Ὁρῶν πίστεως, ποῦ προαναφέραμε, ἐξέπεσε μὲ τὸν Θωμὰ τὸν Ἀκινάτη, ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε τὴν λανθασμένη ἀριστοτελικὴ γραμμή, περὶ τοῦ ἐμβρύου  καὶ ἀγνόησε τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι, γιὰ ἑξακόσια περίπου χρόνια ὁ Ρωμαιοκαθολικισμος ἀνεγνώριζε  ὡς ἔμψυχον ὂν τὸν ἄνθρωπον, ἀπὸ τὸν τέταρτο μήνα τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς του. Μόλις τὸ 1869 ἐπανῆλθε στὴν τάξη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἔκτοτε ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ  ἀπὸ τῆς ἄκρας συλλήψεώς του.    

    Ὑποστρέφει ὅμως, σήμερα, κατὰ μέρος,  καὶ πάνω στὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολίου, ἰσχυριζόμενος, ὅτι ἡ παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου εἶναι ἄσχετη ἀπὸ τὴν ἱστορική του σύνδεση μὲ τὴν ἔκτρωση. Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐπιστήμονες κατὰ τὸ Βατικανὸ εἶναι ἠθικὰ ἐλεύθεροι, στὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου μετὰ ἀπὸ ἔκτρωση![1]

2. Ὡς πρὸς τὸν ἐμβολιασμὸ

   Βασικὴ ἰατρικὴ ἀρχή, ποῦ διατύπωσε ὁ Ἱπποκράτης εἶναι, ὅτι ‘’(δεῖ)  ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν“[15]. Δηλαδή, γιὰ νὰ ἀσκήσει ὁ ἰατρὸς τὴν θεραπευτική του τέχνη ἀπέναντι στὰ νοσήματα, πρέπει νὰ ἔχει ὑπ΄ ὄψη τοῦ δύο πράγματα:  ἢ νὰ ὠφελήσει ἢ τουλάχιστον νὰ μὴ βλάψει.

    Ποιὰ εἶναι ἡ πραγματικότητα μὲ τὴν διαχείρηση τοῦ sars-cov-2 καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὴν καταβαλλόμενη προσπάθεια ὑποχρεωτικῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐμβολίου;

    -Ἀσάφεια στὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφάνισης τῆς ἰώσεως sars-cov-2

    -Ἀντιφατικὲς δηλώσεις τῶν ἴδιων τῶν μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς, ποῦ συνέστησε ἡ Πολιτεία. 

   -Ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου. Ἀτολμία τῶν μελῶν τῆς κρατικῆς Ἐπιτροπῆς νὰ ἀντιπαραταχθοῦν ἐπιστημονικὰ καὶ νὰ διαφωτίσουν τὸν λαό, σὲ δημόσιο διάλογο, μὲ ὁμολόγους συναδέλφους τους, οἱ ὁποῖοι προτείνουν  διαφορετικὲς  στρατηγικέ,ς ἀπὸ τὶς  ἐφαρμοσθεῖσες μέχρι σήμερα. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ βρισκόμαστε μπροστὰ σ’ ἕνα διχασμὸ τοῦ ἰατρικοῦ κόσμου, ὡς πρὸς τὴν διαχείριση τῆς ἰώσεως, ποῦ ἂν μὴ τί ἄλλο, ἀποκαλύπτει  στοιχειῶδες δημοκρατικὸ ἔλλειμα στὴν ἀναζήτηση  τῆς ἀλήθειας.

    -Ἀνάπτυξη κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, μίας ἐγωπαθοῦς συμπεριφορᾶς μερίδας  κρατικῶν λοιμωξιολόγων καὶ ἐπιδημιολόγων, οἱ ὁποῖοι ‘’θόλωσαν’’ ἀπὸ τὴν δημοσιότητα καὶ ἄρχισαν ‘’νὰ κουνοῦν τὸ δάκτυλο στὸν ἑλληνικὸ λαό.’’ Ξέχασαν μέσα στὴ σύγχυσή τους καὶ τὸ Σύνταγμα καὶ τὶς διακηρυκτικὲς ἰατρικὲς ἀρχές, ὅπως αὐτὲς καταγράφονται ἐπιμελῶς, στὸν κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας.[16]

   -Ἐπιμελὴς καὶ ἀνίερη προσβολὴ καὶ κατασυκοφάντηση, τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεώς μας, πάνω στὴν ὁποία στήθηκε ἡ ἐλευθερία τοῦ  Γένους  μας.

  -Συμμαχία Πολιτείας καὶ ἔνιων Ἱεραρχῶν, κατὰ ἐνσυνειδήτων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ πλήθους εὐσυνειδήτων Κληρικῶν, μὲ τὴν ἐκτόξευση χύδην χαρακτηρισμῶν ἐναντίον τους, ὡς ‘’ψεκασμένων, συνωμοσιολόγων,  ἀντιεμβολιαστῶν, ἀκραίων, ἐγωιστῶν’’ κλπ. στοὺς ὁποίους μάλιστα ἀξίζει  καὶ  ‘’χαστούκι’’(sic), γιὰ νὰ συνέλθουν.

   Ἐὰν τὰ παραπάνω συνιστοῦν τὸ μέτρο μιᾶς ὀρθολογικῆς ἐκτίμησης ἑνὸς προβλήματος,  στὴν κοινωνική μας ζωή, ἀφ΄ ἑνὸς μὲν  οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἡ παραπάνω ἰπποκρατικὴ ἀποστροφὴ εἶναι ἀδύνατον νὰ βρεῖ τόπο γιὰ νὰ σταθεῖ.  

β. Τὸ νόημα τῆς ἀγάπης

    Ἐπειδὴ  ἀφελῶς διακινεῖται μέσα τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι μόνον, ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον ἀγάπης ἡ ὑποχρέωση τῆς συμμόρφωσής μας πρὸς τὶς διάτρητες πολιτικοϊατρικὲς ἐντολές, περὶ τὸν sars-cov-2, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξορύξουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἕνα κορυφαῖο παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, κατὰ μίμηση τῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ σταυρικοῦ παραδείγματος τοῦ Κυρίου.

    Στὸ λοιμὸ τοῦ Κυπριανοῦ, ποῦ ἀνέκυψε τὸ 250 μ.Χ., οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας, πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι καὶ λαϊκοί, χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς συνέπειες γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἔκαναν ἐπισκέψεις στοὺς ἀρρώστους, τοὺς προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους, τοὺς περιποιοῦνταν «ἐν Χριστῷ» καὶ πέθαιναν πολὺ εὐχαρίστως μαζί τους, ἀφοῦ προηγουμένως πάθαιναν μόλυνση ἀπὸ τὴν ἐπαφή τους μὲ τοὺς ἄλλους, κολλοῦσαν τὴν ἀρρώστια ἀπὸ τοὺς πλησίον καί, μὲ τὴ θέλησή τους, δοκίμαζαν τοὺς πόνους.  Ὄντως, «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἴνα τὶς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῆ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ»[17].  

    Ἀντίθετα οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέφευγαν τοὺς ἀγαπημένους τους καὶ τοὺς πετοῦσαν στοὺς δρόμους μισοπεθαμένους, καὶ τοὺς νεκρούς, τοὺς ἔριχναν ἄταφους στὰ σκουπίδια, στὴν προσπάθειά τους νὰ μὴν τοὺς πλησιάσει ὁ θάνατος, πράγμα ποὺ δὲν ἦταν εὔκολο νὰ ἀποφύγουν, παρ’ ὅλο ὅτι μηχανεύονταν πολλά».[18]

   Μπροστὰ στὸ κορυφαῖο αὐτὸ παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν τῆς  Ἀλεξάνδρειας, ἡ σύγχρονη νόσος τῆς ἀγαποπληξίας ἀκυρώνεται. Μία ζωή, μὲ πορεία ἀπὸ τὰ μνημόνια, στὰ ἐμβόλια, πάντοτε γιὰ τὸ καλό μας, συνιστᾶ ἀτίμωση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μας. Μαζὶ μάλιστα μὲ τὴν  μακροχρόνια προεργασία τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, ἔχει ἤδη ἐγκαταλειφθεῖ ἕνα μοναδικὰ περήφανο στὴν Ἱστορία τοῦ κόσμου Γένος, ἀπὸ τὴν ἔνθεη θυσιαστικὴ ζωή, σὲ πορεία πνευματικῆς, κοινωνικῆς, ψυχολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς αὐτοκτονίας.

       Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ὑπ. ἀριθ. πρωτ. 2997/ 24 Ἰουνίου 1864,  Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ὁποία συστήνεται ἐκθύμως στὸν ἑλληνικὸ λαὸ ὁ ἐμβολιασμὸς κατὰ τῆς εὐλογιᾶς, κάθε παραλληλισμὸς μὲ τὴν τρέχουσα κατάσταση, εἶναι τουλάχιστον ἀτυχής.

   Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Θεολογία δὲν ἀρνεῖται τὸν ἐμβολιασμό, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη ἔλλογη ἰατρικὴ πράξη. Ἀρνεῖται ὅμως διαρρήδην, κάθε ἀντίληψη ἢ προσπάθεια, ποῦ μειώνει τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, στερεῖ τὸ δικαίωμα τῆς ἐνημέρωσης, καὶ ἐγκλωβίζει τὴν λογικὴ στὸ ζόφος τοῦ φόβου, σὲ σημεῖο ποῦ νὰ ἐπαληθεύεται  ἡ μονοστιχη ἀποστροφὴ τοῦ Μενάνδρου, ὅτι «Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστι βίος»[19] (Ζωὴ ποῦ ἔχει ἀνάγκη τὴν ἐπιβίωση, δὲν εἶναι ζωή).

   Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

   Κατὰ τὴν πρώτη ὤση τοῦ ἰοῦ sars-cov-2,  τὴν Ἄνοιξη τοῦ παρελθόντος ἔτους 2020,  βάρυνε  ἡ ἀκοή μας ἀπὸ  τὸν ἀκαταμάχητο μηρυκασμὸ τοῦ συνθήματος, «Μένουμε σπίτι», ἐκ μέρους Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν,  ποῦ εἶχαν ὡς  στόχο νὰ περάσει, ἀγελαίως,  στὸ νοῦ τῶν ἀνθρώπων, τὸ παραπάνω μήνυμα, συντασσόμενοι στὴν εὐθεία τῆς πολλὰ ἀδικησάσης τὴν Ἐκκλησίαν, Πολιτείας.

   Γιὰ νὰ συγκαλυφθεῖ μάλιστα τὸ χάσμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν Χριστιανῶν, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὰ κλεισμένα Θυσιαστήρια, στρατολογήθηκαν ἀνήκουστες ἱστορικοθεολογικὲς ἀστοχίες, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἐπιεικῆ χαρακτηρισμό, ὡς αὐτὴ τὴν περὶ τῆς ‘’κὰτ’οἶκον Ἐκκλησίας’’, ἢ καὶ τῆς χρήσης τῆς τηλοψίας, ὡς οἰκογενειακοῦ προσευχητικοῦ μέσου, μετὰ κηρῶν καὶ θυμιάματος, καὶ τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς, ἡ ὁποία, κατὰ τὶς κυβερνητικὲς ἑρμηνεῖες, ἔγκειται στὴν φευγαλέα  εἴσοδο τοῦ πιστοῦ στὸ Ναό, ‘’γιὰ νὰ ἀνάψει τὸ κερί του’’.

     Παρέλκει νὰ ἀναφερθῶ στὴν, ‘’ἀπ’ τὴν ἀνάποδη’’, ‘’πρωτοπορία’’ ἄλλων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπαγόρευσαν τὸν ἀσπασμὸ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερατικῆς χειρός. Ὁ Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωὴλ μᾶς θυμίζει, ὅτι ὁ ἔμπειρος τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, κατασπαζόνταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως, μετὰ τὴν θεία λειτουργία καὶ ἔλεγε, ὅτι ‘’ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια[20]’’. Ὄντως διὰ τῶν χειρῶν τοῦ ἱερέως, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκχέεται στὸν κόσμον καὶ τὸν ἁγιάζει. Συνεπῶς, ὁ ὁποιοσδήποτε καὶ οἱουδήποτε ἀξιώματος καταξιωθεῖς φρονεῖ τὰ ἀντίθετα πρὸς αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδότησαν οἱ ἅγιοι, πάσχει ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλααμιτισμοῦ. Στὴν δεύτερη ὤση τοῦ sars-cov-2, μὲ τὸν ἐπισημώτερο τρόπο στάλθηκε ἰσχυρὸ μήνυμα προτροπῆς πρὸς τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πρώτων ἐμβολιάσθηκε Ἱεράρχης, σὲ δημόσια θέα, δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης.

   Ἔχουμε βαθύτατη τὴν αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε, de facto, σὲ ‘’λόγω καὶ ἔργω’’  ἐνεργούμενο  διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ ἐργώδη καὶ συντονισμένη προσπάθεια ἀπώθησής Της, στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς  μας.

   Δὲν ἐπιθυμοῦμε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ συμβάλλει ἔστω καὶ ἀθέλητα στὴν ἐπιχειρούμενη «Μεγάλη Ἐπαναφορὰ» ἢ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» (The Great Reset), στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία σήμερα ἐπιχειρεῖται μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν μαζῶν, πάνω στὶς τρομολάγνες ράγες τοῦ κορόνα-ἰοῦ, καὶ τὸ ἀφήγημα περὶ τῆς ‘’σωτηρίας’’ μας, ποῦ στήθηκε μὲ ὄχημα τὸ ἐμβόλιο. Καὶ συνεχίζουν νὰ στήνονται τέτοια ἐγκλήματα ‘’γιὰ τὸ καλό μας’’, πάνω στοὺς ἀποτρόπαιους φόνους ἐμβρύων ἀνθρώπων.

     Ὁ  Ὀδυσσέας Ἐλύτης, σὲ μία ἐκ βαθέων συνέντευξή του πρὸ ἐτῶν ἐπεσήμανε τὰ ἑξῆς: ‘’Βλέπω τὴ βία νὰ ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω ἀπὸ ἄνομες συμμαχίες καὶ προσυμφωνημένες ὑποδουλώσεις. Δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τοὺς φούρνους τοῦ Χίτλερ ἴσως, ἀλλὰ γιὰ  μεθοδευμένη καὶ οἰονεῖ ἐπιστημονικὴ καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου. Γιὰ τὸν πλήρη ἐξευτελισμό του. Γιὰ τὴν ἀτίμωσή του.’’

   Πιστεύουμε, ὅτι δι’ εὐχῶν Σας, ἔχουμε τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀμυνθοῦμε σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ ὑποδείγματα τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ‘’κατὰ παντὸς ὀλεθρίου καὶ σκοτεινοῦ παραπτώματος’’, ὁσάκις ἡ ἀληθινὴ πίστη καὶ τὸ χριστώνυμο ἦθος προσβάλλονται καὶ ἀμφισβητοῦνται. Τὰ ἅγια τῆς πίστεως δὲν χαρίζονται, οὔτε γίνονται  ἀντικείμενο διαπραγματεύσεων!

     Τὰ μυρίπνοα λείψανα  τῶν ἁγίων μας καὶ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν ἐν Χριστῷ τελειωθέντων προγόνων μας, γιὰ τὴν ἐλευθερία, εἶναι αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδοτοῦν τὴν μοσχοβολιὰ τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας.

    Ἀληθινὴ ἐλευθερία ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουμε, ὅτι εἶναι ἡ καταλλαγή μας μὲ τὸν Θεό. Κάθε ἄλλη ‘’ἐλευθερία’’ εἶναι  ψευδώνυμη, ἵππος δούρειος, ἀναύγητος  σκλαβιά.

 Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου

Θεολόγος Ψυχίατρος, Δρ Βιοηθικῆς

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

 Σημείωση:

   Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ παραπάνω κειμένου, λάβαμε γνώση τοῦ ἀνακοινωθέντος, ποῦ ἐξέδωκε ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, μετὰ τὶς Συνεδριάσεις Αὐτῆς, κατὰ τὴν  12η καὶ 13η  Ἰανουαρίου 2021.

   Ἐπὶ τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἀκόλουθα:

   1. Ὁ συντάκτης τῆς ζ’ παραγράφου τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἢ ἐξ ἀγνοίας ἢ παρελκυστικῶς γράφει, ὅτι, ‘’τὰ ἐμβόλια κατά του covid-19 πού ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους.’’

   Ἀντιθέτως, πρὸς τοὺς παραπάνω ἰσχυρισμούς, τὸ ἀληθὲς εἶναι, ὅτι τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19, ποὺ ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, ἐργαστηριακῶς χρήζουν τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς Human embryonic kidney 293 cells (HEK 293), «ἡ ὁποία προέρχεται,  ἀπὸ ἀνθρώπινα  ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας.» (Βλ. παραπάνω ἡμέτερο κείμενο: Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς) 

2. Σύμφωνα μὲ τὸ ἀνακοινωθέν, ‘’ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα τόσο θεολογικὸ ἢ ἐκκλησιαστικό, ἀλλὰ κυρίως ἰατρικὸ-ἐπιστημονικό.’’

   Ἀντιθέτως, κάθε ἰατρικὴ πράξη καὶ ἐνέργεια γιὰ νὰ εἶναι θεοφιλὴς καὶ ἀκατάκριτος, ὀφείλει νὰ σέβεται τὸν ἄνθρωπο ἐξ ἄκρας συλλήψεως καὶ γενικώτερα, νὰ βρίσκεται μέσα στὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ εἶναι ζήτημα πρωτίστως θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις, πάνω στὶς ὁποῖες στηρίχθηκε ἡ παραγωγὴ τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων, συνιστᾶ ἔκπτωση ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωή.

 

3. Πράγματι, ὁ ἐμβολιασμὸς πρέπει νὰ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μετὰ ὅμως, ἀπὸ ἐπισταμένη καὶ σοβαρὴ ἐνημέρωση, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὸν τρόμο, ποῦ δημιουργεῖ ἡ συνεχὴς παραπληροφόρηση. ‘’Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια  ἐλευθερώσει ὑμᾶς’’.[23]

Μετὰ σεβασμοῦ

π.Σ.Κ.

[1] Λαοκόων, στην Αινειάδα του Βιργιλίου : “Τimeo Danaos et dona ferentes”

[2] The Advisory Committee (Robert S Daum, C. Estuardo Aguilar-Cordova, Donald Blair, John Coffin, James Cook, Michael Decker, Pamela S. Diaz), United states of America, Food and Drug Administration, Center for Biologics Evaluation and Research: Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee, meeting 16-5-2001

[3] Corbett et al., Nature , 5Aug 2020.

[4] Vogel et al., bioRxiv 8 Sept 2020

[5] van Doremalen et al., Nature preprint, 30 July 2020

[6] Hayflick L, Moorhead PS (1961). “The serial cultivation of human diploid cell strains”. Exp Cell Res . 25 (3): 585–621. Hayflick L. (1965). “The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains”. Exp. Cell Res . 37 (3): 614–636.

[7] John-Paul II, Medical Research Institute, Campaign for a Covid-19 Vaccine.

[8] Li W, et al. Angiotensin-converting enzyme 2 is a functional receptor for the SARS coronavirus. Nature. 2003;426:450-4. · Romero CA, Orias M and Weir MR. “ Novel RAAS agonists and antagonists: clinical applications and controversies.’’ Nature reviews Endocrinology. 2015;11:242-52.)

[9] Νόμπελ Ιατρικής του 2008, για την ανακάλυψη του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας.

[10] Στην εκπομπή της France Soir με τον Richard Boutry, στις 17-12-20.

[11]https://www.sciencemag.org/news/2020/12/coronavirus-may-sometimes-slip-its-genetic-material-human-chromosomes-what-does-mean?fbclid=IwAR35862FbIAYO-zzLZ4-5fsQF9Yceh5WseY3Kt21IB2kZXWKE5u7bYTONUc , ανακτήθηκε στις 02-01-2021.

[12] Richard Fisher 22nd September 2020 BBC. – Cristopher Klein 2 September 2020 https://www.history.com/news/swine-flu-rush-vaccine-election-year-1976. -ΤΑ ΝΕΑ ΤΕΑΜ, 22 Οκτωβρίου 2005.

[13] Testart Jacques, L’ oef transparent, Éd.Flammarion, Paris 1986, σελ. 35.

[14] Congrecation for the doctrine of the faith, Note on the morality of using some anti-Covid-19 vaccines. Υπογράφεται από τον Luis F. Card. Ladaria, S.I.

[15] Ιπποκράτους, Επιδημιών Α,ΧΙ.

[16] Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Αρθρο 12.1 και 12.2(β) { Nόμος υπ΄αριθμ. 3418/ΦΕΚ 287/28-11-2005}

[17] Ιωάννης, 15,13.

[18] Διονυσίου Αλεξανδρείας, Εορταστική επιστολή προς τους εν Αλεξανδρεία αδελφούς. Περί αυτής βλ. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική ιστορία, Ζ,22, ΒΕΠΕΣ, Τόμ. 20,σελ. 27. Πρβλ. Cypriani, De mortalilate cap. 15.

[19] Bibliotheca Augustana, Μένανδρος, Γνώμαι μονόστιχοι, 115.

[20]https://www.imkythiron.gr/index.php/eidiseis/teleftaia-nea/5449-tou-sev-mitropolitou-edessis-k-ioil-gia-tin-theia-koinonia-k-lp (ανακτήθηκε 03-01-21)
[21] Klaus Schwab, Thierry Malleret , Covid-19: The Great Reset, Paperback – July 9, 2020. (Οι παραπάνω δύο συγγραφείς, είναι ανώτερα στελέχη, του διεθνιστικού Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF)}

[22] Συνέντευξη στη Σούλα Αλεξανδροπούλου, « Καθημερινή», 02-11-1975 ( Βλ. και Ελύτης «Προφητικόν» από το Ἁξιόν εστι»).

[23] Ιωάννου, 8,32.

Πηγή: http://aktines.blogspot.com/2021/01/blog-post_79.html

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021

Ορθόδοξη η ιερά εικών του Συνθρόνου, μέρος πέμπτο.

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK79g12Tjux39RzGDQHrNhGRX2k4BAcOwjZ3XDLHB2vvWheCXd5fToyflx71qoMD0helEhWTpbUvCdi05I9jroY28xOJYIQmJgzGppobRXPDR9liTrrEK66YRTmXUxz34tYVKB7FyB1g/s400/Agia_Triada_H_filoxenia_tou_Abraam_02.jpg

Περί της ιεράς εικόνος της Αγίας Τριάδος με τους τρεις Αγγέλους, τον Πατριάρχη Αβραάμ και την Σάρρα.

Οι νεοεικονομάχοι δογματίζουν και ως προς την απεικόνιση της Αγίας Τριάδος με την εμφάνεια τριών ανδρών στον Πατριάρχη Αβραάμ. Δογματίζουν πως εκ των τριών ανδρών ο ένας ήταν ο Θεός Λόγος και οι άλλοι δύο απλώς άγγελοι. Καταλήγουν σε αυτό το δογματικό συμπέρασμα διότι δεν δέχονται την εμφάνεια του Πατρός στην Παλαιά Διαθήκη, δέχονται μόνο του Υιού. Όμως ο αντικειμενικός ερευνητής είναι υποχρεωμένος να αναφέρει όλη την αλήθεια και όχι μόνο την ιδεοληπτική άποψη του. 

Ιστορικώς να αναφέρουμε ότι ''Η Φιλοξενία του Αβραάμ'' ως απεικόνιση εμφανίζεται σε κατακόμβη της Via Latina (Γ' ή Δ' αιώνας). Επίσης στη Santa Maria Maggiore της Ρώμης (432–440 μ.Χ.) και το 547 μ.Χ. στον Άγιο Βιτάλιο της Ραβέννα.

Υπάρχουν τρείς διαφορετικές ερμηνείες από τους Αγίους Πατέρες. Το θέμα άλλωστε δεν είναι δογματικό. Άλλοι ερμηνεύουν ότι οι τρείς εμφανισθέντες άνδρες στον Αβραάμ είναι συμβολική εμφάνεια του Τρισυποστάτου Θεού, Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος. Άλλοι εκλαμβάνουν τους τρεις άνδρες ως μία συμβολική εμφάνεια τριών αγγέλων που δηλώνει την τριαδικότητα του Ενός Θεού, και άλλοι ότι ο ένας άνδρας είναι ο Λόγος του Θεού και οι άλλοι δύο απλώς άγγελοι. Η Εκκλησία δεν απεφάνθη σε Οικουμενική ή Πανορθόδοξη Σύνοδο, ποιά θέση από τις τρεις είναι η σωστή. Διότι δεν δογμάτισε κανείς κάποια εκ των τριών ως την μόνη ορθή και τις άλλες λανθασμένες ώστε να δημιουργηθεί φιλονικία εντός της Εκκλησίας. Αυτό το κάνουν οι σημερινοί εικονομάχοι. Άλλωστε σε οποιαδήποτε περίπτωση έχουμε αποκάλυψη της τριαδικότητος του Θεού.

Ωστόσο, η γενική Παράδοση μέσα από την εκκλησιαστική Υμνολογία και από Πατέρες, για πάνω από χίλια χρόνια μιλά για συμβολική εμφάνεια του Τρισυποστάτου Θεού. 

Οι Τριαδικοί Ύμνοι της Κυριακής.

Δεν υπήρξε Σύνοδος ή κάποιοι Άγιοι Πατέρες να κατηγορήσουν τους Τριαδικούς Ύμνους της Κυριακής ως αιρετικούς. Ας δούμε μερικούς. 

''Σύ πάλαι σαφώς τώ Αβραάμ, ώς ώφθης τρισυπόστατος μοναδικός τε φύσει Θεότητος, θεολογίας τό ακραιφνέστατον, τυπικώς ενέφηνας, καί πιστώς υμνούμεν σε, τόν μονάρχην Θεόν και τρισήλιον'' (Ήχος α', ωδή γ', τροπ. α'). Λέγει το τροπάριο ότι ο Θεός εφάνη στον Αβραάμ, Τρισυπόστατος και ένας Θεός ως πρός την Φύση του.

''Μέτοικος υπάρχων ο Αβραάμ, κατηξιώθη τυπικώς υποδέξασθαι, ενικόν μέν Κύριον, έν τρισίν υποστάσεσιν, υπερούσιον, ανδρικαίς δέ μορφώσεσιν'' ('Ηχος γ', ωδή ς', τροπ. α'). Αυτό το τροπάριο λέγει ότι ο Αβραάμ αξιώθη να υποδεχθεί τον ένα Κύριο με τις τρεις Υποστάσεις του, υπερούσιον με ανδρικές μορφές.

''Ιερομύστης Αβραάμ γενόμενος ιεροτύπως τό πρίν, τον ποιητήν πάντων, καί Θεόν καί Κύριον, τρισί μέν υποστάσεσιν, υπεδέξατο χαίρων, τών δέ τριών υποστάσεων, κράτος ενιαίον εγνώρισε'' (Ήχος πλ. δ', ωδή α', τροπ. γ'). Το πολύ σημαντικό αυτό τροπάριο λέγει πως ο Αβραάμ υποδέχτηκε τον Ένα Τρισυπόστατο Θεό και Κύριο και εγνώρισε το ενιαίον των τριών υποστάσεων. Απεκαλύφθη η Τριαδικότητα του Θεού στον Αβραάμ.

Η εκκλησιαστική Υμνολογία θεολογεί και κηρύττει ότι ''εφάνη τώ Αβραάμ Θεός Τρισυπόστατος''. Αν χίλια χρόνια τώρα δεν υπήρξε καμία αρνητική αντίδραση από Συνόδους ή Αγίους, πώς δογματίζουν οι σημερινοί νεοεικονολόγοι ότι μόνο η δική τους ερμηνεία είναι ορθή και αποκλείουν την Τριαδική εμφάνεια στον Αβραάμ; Τόσους αιώνες, τόσες χιλιάδες Άγιοι δεν ήξεραν τί έψαλλαν στα μοναστήρια τους και τους ναούς τους; Ρητορικό το ερώτημα.

Εκτός από την Υμνολογία έχουμε και πατερικές μαρτυρίες που συμφωνούν. Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (676-749 μ.Χ.) γράφει, ''Η Αγία καί ομοούσιος Τριάς ουχί ακατάληπτος καί αχώριστος καί αδιαίρετος εστί καί τοίς σωματικοίς οφθαλμοίς αθεώρητος; Και πώς ηυδόκησεν έν τή σκηνή του Αβραάμ φιλοξενηθήναι;'' (βλέπε P.G. τομ. 95, σελ. 328-329). Δηλαδή γράφει ο Άγιος ότι η ομοούσιος Αγία Τριάδα είναι ακατάληπτη, αδιαίρετη, αχώριστη και αθεώρητη στους σωματικούς οφθαλμούς, αλλά ευδόκησε να φιλοξενηθεί στη σκηνή του Αβραάμ. Δεν γράφει ότι φιλοξενήθηκε μόνο ο Υιός, αλλά η Αγία Τριάς.

Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας (περίπου 298-2 Μαΐου 373 μ.Χ.) στον γ' διάλογο του περί Αγίας Τριάδος με έναν οπαδό του Μακεδονίου, γράφει ότι ο Αβραάμ ανεγνώρισε τις τρείς Υποστάσεις του Θεού και τους τρεις άνδρες ονομάζει ''Κύριον''. Ο Λώτ ομοίως αναγνωρίζοντας στα πρόσωπα των δύο ανδρών που τον επισκέφθηκαν τις δύο Υποστάσεις του Τριαδικού Θεού, και όχι απλώς αγγέλους, και αυτός ''Κύριον'' τις ονομάζει. Δηλαδή και ο Αβραάμ και ο Λώτ αναγνωρίζοντας το τρισυπόστατο του Ενός Θεού ο μεν Αβραάμ τους τρείς άνδρες τους προσφωνεί στον ενικό αριθμό ονομάζοντας τους ''Κύριο'' και ο Λώτ αναγνωρίζοντας τις δύο Υποστάσεις, τους δύο άνδρες τους προσφωνεί επίσης στον ενικό αριθμό ''Κύριον'', (βλέπε  ΒΕΠΕΣ, τόμ. 36, σελ. 96 και 99-100).

Ο μεγάλος θεολόγος του 14ου-15ου αιώνος, Ιωσήφ ο Βρυένιος, διδάσκαλος του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, αναφερόμενος στον Άγιο Αθανάσιο τον Μέγα, γράφει, ''Αθανάσιος δέ ό πολύτλας έν τε τώ πρώτω καί δευτέρω βιβλίω τών αυτού θεολογικών ούτω δίεισι, <<τών τριών καθισάντων επί τού Αβραάμ, δηλονότι τού μέν Υιού εκ δεξιών, τού δέ Πατρός έξ ευωνύμων εκάθισε τό Πνεύμα τό Άγιον>>'', (βλέπε Λόγος Β' περί της Υπερουσίου Τριάδος, εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσ/νίκη 1991, τομ. Α', σελ. 47). Αλλού γράφει, ''Καί ώδε μέν διά λόγων ημίν εγνώρισεν εαυτόν τρισυπόστατον είναι ο μόνος Θεός, διά δέ ποικίλων εμφανειών, ώς όταν ώφθη όλη η αυτή Τριάς η Αγία εν είδει αγγέλων τώ πατριάρχη Αβραάμ εν τή δρυί τή Μαμβρή, πάλιν ηνίκα εφάνη ιδίως έκαστον τών ταύτης προσώπων τώ μέν Δανιήλ, ως παλαιός ημερών'', (βλέπε ανωτέρω τόμ. Α', σελ. 262). Δηλαδή γράφει ο Ιωσήφ ο Βρυένιος πως ο Μέγας Αθανάσιος λέγει, ότι στον Πατριάρχη Αβραάμ εφάνησαν ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα το οποίο εκάθησεν εκ δεξιών του Υιού και εξ αριστερών του Πατρός. Και ότι ο Θεός εμφάνισε το Τρισυπόστατό του δια πολλών εμφανειών όπως σε αυτήν του Αβραάμ στη δρύ του Μαμβρή, όπου εφάνη όλη η Αγία Τριάς με μορφή τριών Αγγέλων.

Την εμφάνεια των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος στον Πατριάρχη Αβραάμ βεβαιοί και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1296-14 Νοεμβρίου 1359 μ.Χ.) Γράφει, ''...τον ένα Θεόν σαφώς τρισυπόστατον εθεάσατο μήπω κηρυττόμενον ούτως, <<ώφθη γάρ αυτώ ο Θεός πρός τή Δρυί τή Μαμβρή, καί αναβλέψας είδε καί ιδού τρείς άνδρες και προσέδραμεν αυτοίς>>. Ιδού τόν οφθέντα ένα Θεόν τρείς εώρα. Ώφθη γάρ αυτώ, φησίν, ο Θεός και ιδού τρείς άνδρες καί τρισί προσδραμών αύθις ώς ενί ωμίλει...'', (βλέπε Γρηγορίου Παλαμά, ΕΠΕ, Τομ. 9, σελ. 292). Λέγει ο Άγιος πως ο Ένας Θεός εφάνη στον Αβραάμ στη δρύ του Μαμβρή, ως τρείς άνδρες και πηγαίνοντας κοντά τους ο Αβραάμ τους μίλησε ως να είναι ένας.

Ο μαθητής του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου, Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος (816-886 μ.Χ.) στο τροπάριο της ε' ωδής του Κανόνος  των Προπατόρων, 11 Δεκεμβρίου, γράφει, ''Κατείδες ως θέμις, ανθρώπω ιδείν τήν Τριάδα καί ταύτην εξένισας, ώς φίλος γνησιώτατος, παμμάκαρ Αβραάμ''. Δηλαδή λέγει ότι ο Αβραάμ είδε και εφιλοξένησε την Τριάδα ως φίλος γνησιώτατος.

Ο Άγιος Συμεών Θεσαλονίκης (; - 1429) γράφει, ''Αλλά καί ο Αβραάμ, πρότερον απ' αυτόν τόν Μωυσήν, υποδεξάμενος τους τρείς άνδρας εν τή δρυί του Μαμβρή τόν εν Τριάδι Θεόν εικόνισεν, ό οποίος εφαίνετο είς άνδρας μέν τρείς, διά τό ιδιάζον των υποστάσεων, εκηρύττετο δέ είς Θεός από τον Αβραάμ, διά τό ενιαίον της φύσεως, διά τών οποίων καί τό μοναδικόν ομού, καί τό τριαδικόν εσημαίνετο τής Τριάδος'', (βλέπε ''Κατά αθέων'', κεφ. Θ', Άπαντα Συμεών Θεσ/νίκης, εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσ/νίκη 1985, σελ. 10). Λέγει δηλ. ο Άγιος ότι ο Θεός εφάνη στον Αβραάμ ως τρεις άνδρες, που σήμαινε τις τρείς Υποστάσεις. Ο Αβραάμ εκήρυξε Ένα Θεόν αφού η Φύση είναι ενιαία και στα τρία Πρόσωπα.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει στο Ιερόν Πηδάλιον, ''...Συμπεραίνεται ότι ό Άναρχος Πατήρ πρέπει να ζωγραφίζεται καθώς εφάνη είς τόν προφήτην Δανιήλ ως παλαιός ημερών ... εί γάρ μή εζωγραφούμεν αυτόν ολοτελώς, διατί να ζωγραφούμεν τόσον τον Πατέρα, όσον καί τό Πνεύμα τό άγιον έν είδει Αγγέλων, ανδρών νέων, καθώς εφάνησαν είς τον Αβραάμ, ...'' (βλέπε Ι. Πηδάλιον, εκδ. Αστέρος 2003, υποσημείωσις είς τά προλεγόμενα τής Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, σελ. 320). Γράφει δηλ. ο Άγιος, ότι πρέπει να ζωγραφίζουμε τον Πατέρα όπως εφάνη στον Προφήτη Δανιήλ ως Παλαιός των Ημερών. Και ότι αν δεν πρέπει να τον ζωγραφίζουμε καθόλου, όπως κάποιοι φρονούν, τότε λέγει ο Άγιος, γιατί ζωγραφίζουμε τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα ως Αγγέλους, νέους άνδρες, όπως εφάνησαν στον Αβραάμ

Άρα και επισήμως στο Ι. Πηδάλιον η Εκκλησία υποστηρίζει ότι στον Αβραάμ εφάνη η Αγία Τριάς και όχι μόνο ο Λόγος με δύο αγγέλους. Διότι το Ι. Πηδάλιον εξετάστηκε από Αγίους, τον Αθανάσιο Πάριο και τον Μακάριο Νοταρά αλλά και από την Σύνοδο του Πατριαρχείου της Κων/πόλεως το οποίο έδωσε την επίσημη έγκρισή το 1802. Δεν είναι προσωπική η γνώμη του Αγίου Νικοδήμου, εκφράζει τη γενική Παράδοση της Εκκλησίας, όπως είδαμε από την εκκλησιαστική Υμνολογία και από Αγίους διαφόρων εποχών. Το Ι. Πηδάλιον υπάρχει 220 χρόνια στην ζωή της Εκκλησίας και δεν έχει ισχυριστεί κάποιος από τόσους Αγίους που πέρασαν αυτούς τους αιώνες, ότι το γραφόμενο αυτό του Αγίου είναι πλάνη.

Ο κεκοιμημένος πια, μεγάλος θεολόγος και φιλόλογος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, υποστηρίζει επίσης ότι στον Αβραάμ εφάνησαν τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, διότι και ο Αβραάμ όταν συνάντησε τους τρεις άνδρες τους μίλησε στον ενικό αριθμό ως να απευθυνόταν σε έναν και ο Λώτ όταν συνάντησε τους δύο άνδρες τους μίλησε στον ενικό αριθμό ως να μιλούσε σε έναν. Απεκαλύφθη το τρισυπόστατο στην Παλαιά Διαθήκη, στον Αβραάμ, στον Λώτ, στους Προφήτες. Γι' αυτό ενώ είδε ο Αβραάμ τρείς άνδρες τους μίλησε ως να είναι ένας, διότι του αποκαλύφθηκε ότι αν και τρία πρόσωπα είναι ο Ένας Θεός. Το ίδιο και στον Λώτ. Αυτά είδαμε ότι τα γράφει και ο Άγιος Συμεών Θεσ/νίκης.

Υπάρχουν όπως ήδη είπαμε και άλλες γνώμες, αλλά η διαχρονική ερμηνεία Αγίων από διάφορες εποχές συμφωνεί ότι ο Αβραάμ εφιλοξένησε την Αγία Τριάδα και όχι μόνο τον Λόγο με δύο Αγγέλους. Επίσης το γραφόμενο του Αγίου Νικοδήμου δεν κατηγορήθηκε ως κακόδοξο ή αιρετικό, εγκρίθηκε Συνοδικώς μαζί με όλο το Ι. Πηδάλιον από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως και άλλους δύο Αγίους της εποχής του.

Ας μην δογματίζουν λοιπόν οι αρνητές της εμφάνειας του Πατρός στην Παλαιά Διαθήκη, ότι μόνο η δική τους ερμηνεία είναι ορθή, ότι δήθεν δεν έχουμε δει τον Πατέρα και άρα στον Αβραάμ εμφανίστηκε μόνο ο Υιός, όταν υπάρχουν τόσοι Άγιοι από διάφορες εποχές και το Ι. Πηδάλιον, οι οποίοι ερμηνεύουν ότι ο Αβραάμ είδε συμβολικώς εν είδει τριών ανδρών την Αγία Τριάδα.

Τέλος όλοι μας πρέπει να δεχόμεθα τις άγιες εικόνες όπως τις παραλάβαμε χωρίς να αλλάζουμε τις επιγραφές τους. ''Η Φιλοξενία του Αβραάμ'' είναι μία επιγραφή στην εικόνα των τριών Αγγέλων με τον Αβραάμ και την Σάρρα, άλλη είναι ''Η Αγία Τριάς'', άλλη είναι ''Η Φιλοξενία της Αγίας Τριάδος υπό του Πατριάρχου Αβραάμ'', άλλη είναι ''Η εν τή σκηνή τού Αβραάμ τής Ζωαρχικής Τριάδος φανέρωσις''. Δεν πρέπει να καινοτομούμε και να απορρίπτουμε μία επιγραφή όποια κι αν είναι αυτή, αλλά να τις δεχόμεθα όλες. Δεχόμεθα όσα ακριβώς μας παρέδωσαν οι προπάτορες μας.

Ευχόμεθα κάθε καλόπιστος αναγνώστης της παρούσης μελέτης να μετανοήσει αν βρίσκεται στην πλάνη της νεοεικονομαχίας. Αυτές οι σχολαστικές και αβάσιμες ερμηνείες που αναιρέσαμε μέσα από την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση, είναι νέες ψευδοθεολογίες που δεν έχουν καμία βάση ούτε στην Αγία Γραφή, ούτε στην Ιερά Παράδοση. Είναι αποτέλεσμα προσωπικών υποκειμενικών σκέψεων και αναλύσεων που εμφανίστηκαν μετά το 1950.

Δεν επικαλούνται ούτε έναν Άγιο για να στηρίξουν τις θεωρίες τους γιατί τέτοιος δεν υπάρχει, και δεν υπάρχει καμία Οικουμενική ή Πανορθόδοξη Σύνοδος που να επικαλούνται γιατί επίσης τέτοια δεν υπάρχει. Προσοχή λοιπόν σε όσους διαδίδουν νέες θεωρίες που δεν συναντούμε στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση. Η ύβρις εναντίον εικόνων που θαυματουργούν, που υπάρχουν πάνω από χίλια τριακόσια χρόνια στην Εκκλησία, που τις τιμούσαν και τις τιμούν όσοι πιστοί και Άγιοι πέρασαν αυτούς τους αιώνες, είναι εικονομαχία και η εικονομαχία έχει αναθεματιστεί από την Αγία Ζ' Οικουμενική Σύνοδος.

Το παρόν παραδίδεται στον αναγνώστη με πόνο και στενοχώρια για τις μεθόδους του διαβόλου, που δυστυχώς βρίσκουν έδαφος πλανούν πολλούς και παρασύρουν αυτούς στην αίρεση της εικονομαχίας. Καμία εμπάθεια δεν υπάρχει στην ψυχή μας, μόνο λύπη για το δηλητήριο της βλασφημίας που βγαίνει από τη καρδιά ρασοφόρων εναντίον ιερών εικόνων.

Καλή μετάνοια με την εν Χριστώ αγάπη!