Η ανάγνωση του Γραμμωτού κώδικα είναι θέμα επιστημονικό και όχι μεταφυσικό!

ΠΗΓΗ. Περιοδικό -ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ - Τεύχος 102

Εκφοβισμός-με την ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

του Mηχανικού Λογισμικού Εμμανουήλ Βολουδάκη

Για άλλη μια φορά επιχειρείται ένας εκφοβισμός των ανθρώπων με αφορμή την έκδοση της Κάρτας του Πολίτη, με τον ισχυρισμό ότι οι γραμμωτοί κώδικες (barcodes) κρύβουν μυστικά μηνύματα και τον “καταραμένο” αριθμό 666.

Η θεολογική πλευρά του θέματος έχει αναλυθεί με κάθε λεπτομέρεια από το 1987 στο βιβλίο “Ο Αντίχριστος, ο αριθμός 666 και η ανησυχία των χριστιανών”, του π. Βασιλείου Ε. Βολουδάκη, μέσα στο οποίο αναιρούνται όλα τα θεολογικά επιχειρήματα αυτών που υψώνουν ως φόβητρο το 666, όπως, επίσης, αναιρείται και η επιστολή του π. Παϊσίου, η οποία φαίνεται ότι έχει ανακινήσει το όλο θέμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το βιβλίο αυτό δεν έχει αναιρεθεί μέχρι σή­μερα, ούτε έχει παρουσιασθεί κάποιος να υπερασπισθεί θεολογικά την επιστολή του π. Παϊσίου. Ωστόσο κάποιοι επιμένουν στις απόψεις τους αποδεικνύοντας έτσι πως σ’ αυτούς δεν πρυτανεύει η εκζήτηση της αλήθειας αλλά μια βαθειά και κυριαρχική φοβία.

Έτσι, εμείς δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με τη θεολογική πλευρά. Δεν θα ασχοληθούμε, επίσης, ούτε με τις πολιτικές διαστάσεις που έχουν δοθεί στο όλο ζήτημα. Εμείς θέλουμε να παρουσιάσουμε καθαρά επιστημονικά το θέμα, γιατί μά­θαμε ότι αυτούς τους αστείους –επιεικώς– φόβους, τους συμμερίζονται και επιστήμονες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο αριθμός 666 είναι απαραίτητος στην δημιουργία και στην ανάγνωση του γραμμωτού κώδικα!

Άλλη μελέτη Αγιορειτικής Μονής, που έχει παίξει ρόλο στη διάδοση του φόβου, παρ’ ότι ισχυρίζεται ότι είναι επιστημονική, χρησιμοποιεί επιχειρήματα και θέσεις που είναι εντελώς αντιεπιστημονικές, όπως ότι «άλλους κανόνες χρησιμοποιεί η μηχανή δημιουργίας του barcode και άλλους η μηχανή ανάγνωσής του», πράγμα αστήρικτο επιστημονικά, αφού οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός κώδικα χρησιμοποιούνται και για την ανάγνωσή του.

Η ίδια μελέτη συγχέει τους barcodes με τους ηλεκτρικούς παλμούς, ενώ οι παλμοί αφορούν μόνο στα μαγνητικά μέσα. Ο γραμμωτός κώδικας, όμως, είναι οπτικός και όχι ηλεκτρομαγνητικός!

Η σύγχυση αυτή επιδρά και κυριαρχεί κατ’ εξοχήν σήμερα που γίνεται λόγος για την Κάρτα του Πολίτη. Εξακολουθούν να τη συσχετίζουν με τους γραμμωτούς κώδικες, ενώ η Κάρτα αυτή θα λειτουργεί ως μαγνητικό μέσο αποθήκευσης δεδομένων, δηλαδή δεν χρειάζεται κρυφούς αριθμούς ούτε για να δημιουργηθεί, ούτε για να λειτουργήσει.

Εμείς καταθέτουμε τις επιστημονικές μας απόψεις και καλούμε όποιον έχει αντίθετη –επιστημονική πάντα– γνώμη, να αναιρέσει τα γραφόμενά μας, ώστε να γίνει ένας δημόσιος, επιστημονικός διάλογος και όχι διάλογος επιστημονικής φαντασίας.

Γενικά στοιχεία.

Το barcode είναι ο τρόπος παρουσίασης δεδομένων οπτικά αναγνώσιμος από μηχάνημα, ο οποίος δείχνει και περικλείει με συνοπτικό τρόπο, στοιχεία σχετικά με προϊόντα. Αρχικά, τα barcodes απεικόνιζαν τα δεδομένα σε γραμμές και αποστάσεις παράλληλων γραμμών και αναφέρονταν ως γραμμικά ή 1D (μονοδιάστατα) barcodes ή σύμβολα. Αργότερα εμφανίστηκαν συνδυασμοί από τετράγωνα, τελείες, εξάγωνα και άλλα γεωμετρικά σχήματα μέσα σε εικόνες που ονομάζονται 2D (2 διαστάσεις) πίνακες από κώδικες ή σύμβολα. Αν και τα 2D συστήματα χρησιμοποιούν σύμβολα, εκτός από τις γραμμές, αναφέρονται και αυτά ως barcodes. Τα barcodes (γραμμωτοί κώδικες) μπορούν να διαβαστούν από οπτικούς σαρωτές (scanners) που ονομάζονται “αναγνώστες barcode”, ή να σαρωθούν (διαβαστούν) από μια εικόνα μέσω ειδικά σχεδιασμένου λογισμικού.

Η πρώτη χρήση των barcodes ήταν στην καταγραφή βαγονιών στους σιδηροδρόμους, αλλά δεν ήταν εμπορικά επιτυχημένη μέχρι που χρησιμοποιήθηκαν στην αυτοματοποίηση των συστημάτων των super markets, στα οποία έχουν επικρατήσει σχεδόν καθολικά. Σήμερα η χρήση τους έχει εξαπλωθεί σε πολλές άλλες εφαρμογές, που γενικά ονομάζονται Auto ID Data Capture (AIDC). Υπάρχουν κι άλλα συστήματα που προσπαθούν να αναπτυχθούν στην Aγορά των AIDC, αλλά η απλότητα, η ευρύτητα χρησιμοποίησης παγκοσμίως καθώς και το χαμηλό κόστος των barcodes έχει περιορίσει το ρόλο των άλλων συστημάτων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η εφαρμογή των barcodes κοστίζει 0,5 $ (ΗΠΑ), τη στιγμή που η αντίστοιχη λύση σε RFID (μέθοδος μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων) εξακολουθεί να κοστίζει περίπου από 7$ έως 30$ ανά ετικέτα 1.

Υπάρχει ένα πλήθος από τύπους barcodes που διακρίνονται από το αν είναι συνεχόμενοι ή διαχωρισμένοι αλλά και από τον αριθμό των γραμμών τους. Άλλοι έχουν πολλές και άλλοι δυο γραμμές, άλλοι μια. Είναι άξιο απορίας το πως έγιναν όλοι ξαφνικά ειδικοί και αποφαίνονται για λεπτομέρειες που αφορούν συγκεκριμένα έγγραφα, όπως πρόσφατα για την Κάρτα του Πολίτη. Παραθέτουμε ενδεικτικά:

Τύποι barcodes Συνεχόμενοι με πολλές γραμμές:

ή P.C., Code 93, Code 128, Code 128A, Code 128B, Code 128C, DUN 14, EAN 2, EAN 5, EAN 8, EAN 13, GS1-128 (παλαιότερα γνωστό ως UCC/EAN-128) λανθασμένα Aφέρεται ως EAN 128 και UCC 128, GS1 DataBar, πρώην Reduced, Space Symbology (RSS), ITF-14, JAN, PostBar



 

Πηγή: fdathanasiou.wordpress.com