Η ψαλμωδία του αγίου Columba και οι Δρυίδες.

 

 

Ο άγιος άνδρας (ο Columba), όταν έψελνε μέσα στην εκκλησία μαζί με την αδελφότητα, ύψωνε την φωνή του τόσο υπέροχα που μερικές φορές ακουγόταν μίλια μακριά. Όμως εκείνο που ήταν παράξενο ήταν πως σε εκείνους που βρίσκονταν μαζί του μέσα στην εκκλησία, η φωνή δεν ακουγόταν πιο δυνατή από τον υπολοίπων.
 

Και όμως την ίδια στιγμή άνθρωποι που βρίσκονταν περισσότερο από ένα μίλι μακριά τον άκουγαν τόσο καθαρά που μπορούσαν να ξεχωρίσουν κάθε συλλαβή από τους στίχους που έψελνε, γιατί η φωνή του ακουγόταν το ίδιο μακριά και κοντά. Αυτή η ιδιαιτερότητα της φωνής του αγίου ήταν χάρισμα του Αγίου Πνεύματος.
 

Όμως μία άλλη ιστορία που αφορά αυτή την μεγάλη και υπέροχη δύναμη της φωνής του δεν πρέπει να παραληφθεί. Το περιστατικό λέγεται πως συνέβη κοντά στο οχυρό του βασιλιά Brude στο Inverness της Σκωτίας. Όταν ο ίδιος ο άγιος έψελνε τους ύμνους του εσπερινού μαζί με μερικούς αδελφούς, όπως συνήθως, έξω από το οχυρό του βασιλιά, μερικοί Δρυίδες, πλησιάζοντας τους, έκαναν ότι μπορούσαν για να εμποδίσουν την υμνολογία προς το Θεό η οποία γινόταν μέσα σε ένα παγανιστικό έθνος.
 

Όταν το είδε αυτό, ο άγιος άρχισε να ψέλνει τον 44ο Ψαλμό και την ίδια στιγμή η φωνή του έγινε τόσο υπέροχα δυνατή που ακούστηκε σαν κεραυνός και ο βασιλιάς και οι άνθρωποι κυριεύτηκαν από φόβο και ενθουσιασμό.

Αγγλικό κείμενο http://ns2.rsok.com/columcille_and_druids.html

 

(Από τον βίο του αγίου Columba γραμμένο από τον άγιο Adamnan ένατο Ηγούμενο της Iona)

Μετάφραση Orthodoxy-Rainbow

Πηγή: proskynitis.blogspot.gr

 

(Σχόλιο Εγκολπίου: Οι Δρυίδες ήταν το ειδωλολατρικό ιερατείο, το οποίο είχε καθήκοντα και θεραπευτικά αφού η ιατρική ήταν κάτι σχεδόν άγνωστο στις Κέλτικες φυλές. Οι Δρυίδες έκαναν θυσίες και ξόρκια για να θεραπεύσουν δήθεν ασθένειες, να εξευμενίσουν τους θεούς τους και προέβαιναν μέχρι και σε ανθρωποθυσίες. 

 

 

 

Υπήρχε ένα έθιμο κατά το οποίο έφτιαχναν ένα μεγάλο και πολύ ψηλό κλουβί από ξύλα. Το κλουβί αυτό είχε σχήμα ανθρώπου και στηνόταν όρθιο. Μέσα σε αυτό έβαζαν τους μελλοθανάτους και άναβαν φωτιά στα πόδια του κλουβιού. Η τελετή συνοδευόταν από χορό και λόγια απευθυνόμενα στους θεούς των φυλών αυτών. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι άνθρωποι αυτοί λάτρευαν δαίμονες. Μόνο σκοτεινά και ακάθαρτα πνεύματα αρέσκονται σε θανάτους ανθρώπων και μάλιστα με τέτοια φρικτή πρακτική.)