Ρίζες και αποανθρωπισμός, μέρος τέταρτο.

Εφόσον λοιπόν επιστρέψει ο άνθρωπος στο Έθνος του και την Πατρώα Πίστη του, κάτι το οποίο σημαίνει την κάθαρση από κάθε μαρξιστικό και διεθνιστικό πνευματικό κατάλοιπο, όπως επίσης και από κάθε αντίληψη πολυτελούς διαβίωσης που ο καπιταλισμός γεννά ως διαφθορά της ψυχής, κατόπιν πρέπει να αναγεννηθεί μέσα από τη σπουδή απόκτησης γνώσης σε ό, τι αφορά την Ιστορία του Έθνους του και της Παράδοσης του. Διότι όποιος δεν γνωρίζει την ταυτότητα του, την Εθνική και Παραδοσιακή, είναι υποψήφιος προς αφανισμόν. Παραδείγματα έχουμε τους Ασσυρίους, τους Σουμερίους, τους Σαμαρείτες, από τους οποίους έχουν απομείνει 3.000 περίπου, τους Μάγια, τους Ολτέκας και άλλους.  Όλοι τους σχεδόν εξαφανίστηκαν.

Η διάσωση άλλωστε της Ελλάδος και του Ελληνικού πνεύματος συνετελέσθη αν και κάποιοι δεν μπορούν να το δουν, με την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην Αθήνα από τον Ρωμαίο πολίτη Παύλο!  Ως τότε η Αθήνα ήταν μία Ρωμαϊκή αποικία, Βαβέλ θεών προερχομένων από την ανατολή, λόγω της εισαγωγής τους από τα κατακτημένα εδάφη του Μέγα στρατηλάτη Αλεξάνδρου, Βασιλέα των Ελλήνων, του Γ', ο οποίος με την εκστρατεία του θεμελίωσε ουσιαστικώς την άρξη της Ελληνιστικής Εποχής. Μία εποχή θρησκευτικού και πολιτισμικού συγκερασμού, που επέφερε με την σειρά του την παρακμή του Αρχαίου Φιλοσοφικού πνεύματος των Ελλήνων με επείσακτα στοιχεία θρησκευτικής λατρείας και σκοτεινών αντιλήψεων, προερχομένων και από την Ρωμαϊκή κοσμοαντίληψη. 

Κάτι το οποίο αντιμετώπισαν πρώτοι οι Ίωνες Φιλόσοφοι κατά το παρελθόν, λίγο πριν τον 6ο αιώνα π.Χ. Τότε κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την ποιητική άποψη περί του θείου, η οποία κατασκεύασε θεούς απατεώνες, μοιχούς, δολοφόνους ακόμη και κατά των Ελλήνων όπως διαβάζουμε στην Ιλιάδα, όπου για κάποιους, Έλληνες θεοί σκότωναν Έλληνες της Χερσονήσου του Αίμου ως σύμμαχοι των Ελλήνων Τρώων της Μικράς Ασίας και το αντίστροφο!

Έτσι λοιπόν και σήμερα όπως τότε, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την σκοτεινή κυρίαρχη αντίληψη περί των πραγμάτων, Λογικώς και με Πνεύμα κριτικής διάθεσης. Αλλά οι πολλοί έχουν συγχύσει την σκιά τους με το αληθινό ύψος τους. Δυστυχώς μέσα στην πνευματική λέπρα που κυριαρχεί στον τόπο μας δεν υπάρχουν εκείνοι οι Πολιτικοί ηγέτες και Πνευματικοί Ποιμένες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν και πάλι τον Έλληνα στις πηγές των υδάτων. Οι του ενεστώτος χρόνου ταγοί, είναι έρμαια των περιστάσεων, πτωχοί μεταπράτες κάλπικων αντιγράφων παλαιοτέρων Ιερών Αξιών. Κοντόφθαλμοι ρασοφόροι που αναμένουν τον αντίχριστο ή μικροί Πάπες, κρατικοί υπάλληλοι, βίδες ενός μηχανισμού που εργάζεται για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και των αστών νοικοκυραίων. Άλλοι πάλι είναι υποκριτές μαυροφορεμένοι, με προσωπικές επιδιώξεις και μ' ένα σύμπαν στου οποίου το κέντρο ενθρονισμένοι οι ίδιοι, ευφραίνονται από την κοπρώδη δόξα τους. Άγιοι πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν μέχρι συντελείας του αιώνος. Όμως αποτελούν μειοψηφεία και ίσως προτιμούν την αφάνεια, την ταπεινή αφάνεια.

Η σωτήρια επιστροφή στην Εθνική και Ορθόδοξη κληρονομιά μας λοιπόν, μπορεί να επιτευχθεί μόνο κατ' ιδίαν και κατ' οίκον, εφόσον οι πνευματικοί πια είναι ανίκανοι να κοινωνήσουν με τις βασικές ωδύνες του Συνανθρώπου. Άλλοι εγκλωβισμένοι στην συναλληλία με τον Καίσαρα, άλλοι κόλακες του Καίσαρα ώστε να επικυρωθούν κι αυτοί, άλλοι τυφλοί να δούν την ανάγκη του Όντος που διψά για Θεό, φορτώνουν την Ψυχή φορτία δυσβάστακτα, εν είδει νέου φαρισαϊσμού, την πονούν επιπλέον με τις γελοίες απόψεις τους και την πνευματική τους ανυπαρξία. Καί όμως τέτοιοι νάνοι πνευματικώς, έγιναν οδηγοί ψυχών ή και Επίσκοποι ακόμη. Τραγικό; Μόνο;

Θλιβερό το να αναζητεί στηρίγματα το Όν από υποκριτή σε ανήθικο με την ψυχική διάσταση του όρου, από ανήθικο σε φαρισαίο, από δε τον φαρισαίο σε ανεγκέφαλο. Πού θα βρει ανάπαυση λοιπόν; Στους ορθοδόξους που εμπλέκουν στις ιδέες τους περί μεταναστών Τον Θεό; Στους νέους αθεολόγους που προωθούν την θρησκευτική ισοπέδωση των όλων; Στους αντιχριστολόγους που μιλούν για αριθμούς και ανύπαρκτα σφραγίσματα, όμως δεν λένε λέξη για Τον γλυκό μας Ιησού; Στους ρασοφόρους εκείνους που αντί για πνευματική και Εθνική κατήχηση αναλίσκονται σε κηρύγματα ανούσια με ξύλινο λόγο και πομπώδη στόμφο; Στους υπαλλήλους του κράτους που έχουν καθορισμένη ώρα υποδοχής για το μυστήριο της εξομολογήσεως; 

Στους ποιμένες εκείνους που αποπροσανατολισμένοι, αντί της εν Χριστώ αποστολής τους, έχουν θάψει το Ευαγγέλιο κάτω από τόνους σκουπιδιών ατομικών φιλοδοξιών και πνευματικής σκοτοδίνης, ενασχολούμενοι με την τρίχα και το κοντομάνικο του ενορίτη τους; Στους εύσωμους εκείνους ένθρονους που στέκονται δίπλα δίπλα με τον κάθε πολιτευτή και στήνονται για μία καλή φωτογραφία; Στους μεγαλοσχήμονες που αναβιώνουν το βυζαντινό θέατρο των πολυτελών αμφίων, όρθιοι πάνω σε δικέφαλα χαλάκια; Στους ποιμένες εκείνους που αν τολμήσεις να θίξεις τη ρομποτική ομοιομορφία τους, σου κλείνουν την πόρτα με το γνωστό τους πλαστικό χαμόγελο εν ονομάτι της ''αγάπης'' και του εγκλιματισμού υπό την σκιά του επίγειου πατέρα τους;

Αν ο Άνθρωπος χρειαζόταν σωτηρία από τα οικονομικά του προβλήματα, ο Θεός θα μας έστελνε έναν οικονομολόγο. Αν είχε ανάγκη ο Άνθρωπος την ξηροφαγία και την αποχή από δήθεν βλαβερές τροφές, ο Θεός θα μας έστελνε διαιτολόγο. Αν είχε ανάγκη ο Άνθρωπος από φαρισαίους με ράσα θα μας άφηνε στο έλεος των φαρισαίων της Ιουδαίας. Όμως επειδή ο Άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα έχει ανάγκη από καθολική σωτηρία με αιώνια προοπτική, ο Θεός μας έστειλε στον κόσμο, τον ίδιο Τον Υιό Του, Τον Λόγο Του, Τον Ιησού Χριστό, Τον Κύριο μας. Κατόπιν μας έστειλε στην Πατρίδα μας, τον απόστολο Παύλο να μας γνωρίσει τον αληθινό Θεό. Και οι Έλληνες Τον δέχτηκαν, η τοπική Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου είναι από τις αρχαιότερες παγκοσμίως!

Πολλοί αδαείς, δαήμονες δυστυχώς, θεωρούν την σωτηρία μέσα από τυπολατρικά σχήματα εκδήλωσης πίστης. Κάτι που καταργεί την Χάρη και την Ελευθερία, όπως μας την παραδίδει η Αποστολική Παράδοση. Ποία σχέση δύνανται να έχουν όλοι όσοι καταργούν την διδαχή Του Ιησού όπως την παρέδωσε στους Αποστόλους; Ουδεμία. 

Ενώπιον της σχεδόν ανύπαρκτης ποιμαντικής λοιπόν, καλούνται οι Έλληνες Ορθόδοξοι να εξέλθουν από την ψυχολογική ειδωλοποίηση του κάθε περιφερόμενου τίποτα με ράσα και να κάνουν τα σπίτια τους κατ' οίκον εκκλησίες με ανάγνωση Ευαγγελίου καθημερινώς, ευχές και δεήσεις όσο δύνανται πιο πολύ και να μάθουν στα παιδιά τους Εκείνον. Τον προαιώνιο Χριστό. Να κλείσουν τις τηλεοράσεις και να τις πετάξουν στον κάδο. Να μελετούν τις ειδήσεις που διαβάζουν στο διαδίκτυο και να μην καταπίνουν κάθε πληροφοριακό σκουπίδι περί καταστροφής του κόσμου, αντιχρίστου, 666 και λοιπά παρανοϊκά που έχουν γεμίσει τον τόπο με δαίμονες, διαβόλους, τριβόλους και όλα αυτά εν ονόματι Του Χριστού!