Ὁ ἀδιέξοδος διάλογος.

 

Ο Πάπας ασπάζεται το χέρι του Ισραηλίτη.

Ἡ εἴδηση δημοσιεύθηκε τὸν περασμένο Φεβρουάριο στὸ πρακτορεῖο ἐκκλησιαστικῶν εἰδήσεων Amen.gr καὶ ἀναφέρεται στὴν πρόθεση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου νὰ ­παραιτηθεῖ ἀ­­­­­­πὸ τὴ θέση τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Οἰ­­­­­κουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸ Διά­λο­­γο μὲ τὸν Ρωμαιοκαθολικισμό.

 

Ο νεοημερολογίτης Πατριάρχης Βαρθολομαίος ασπάζεται την κεφαλή του Πάπα.

Ὅμως κατὰ τὸ Πρακτορεῖο «ἡ παραίτηση δὲν ἔγινε ἀποδεκτὴ» ἀπὸ τὴ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου. Μάλιστα οἱ συνοδικοὶ Ἱεράρχες «ὑπογράμμισαν τὴ σημασία τῆς παρουσίας τοῦ Μητροπολίτη Γέροντος Περγάμου ὡς συμπροέδρου, ἐκ μέρους τῶν Ὀρ­­θοδόξων, στὴ Διεθνὴ Μικτὴ Ἐπιτροπὴ Θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν».

Ποιὸς ὅμως ἦταν ὁ λόγος ποὺ ὁδήγησε τὸν Μητροπολίτη Περγάμου νὰ ὑποβάλει παραίτηση ἀπὸ τὴν καίρια θέση ποὺ κατεῖχε ὡς συμπρόεδρος τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μὲ τοὺς παπικούς;

 

Τὴν ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα τὴν εἶ­χε δώσει ὁ ἴδιος πέρυσι (28 Φεβρουαρίου 2014) σὲ συνέντευξή του στὸν Gianni Valente τοῦ Vatican Insider ποὺ εἶχε δημοσιευθεῖ μὲ τὸν τίτλο: «Ὁ θεολογικὸς διάλογος μὲ τοὺς Καθολικοὺς κινδυνεύει νὰ ἀποτύχει».

Ὁ Σεβασμιώτατος στὸν Διάλογο αὐ­­τὸ εἶχε ἐπιχειρήσει νὰ δώσει μὲ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας μιὰ νέα ἑρμηνεία στὸ παπικὸ πρωτεῖο, νεκρανασταί­νοντας τὴν ἀποτυχημένη θεωρία τοῦ Ρώσου θεολόγου π. Ἀφανάσιεφ, τὴν ὁποία μάλιστα τροποποίησε ὁ ἴδιος πρὸς τὸ χειρότερο προεκτείνοντας τὶς θέσεις της σὲ παγ­κόσμιο ἐπίπεδο. Ἦταν μιὰ προσ­πάθεια νὰ προσφέρει τὸ πρωτεῖο στὸν πάπα δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ. Ὅμως δὲν τὸ δέχθηκαν αὐτὸ ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, μάλιστα ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας. Δὲν τὸ δέχθηκαν βέβαια καὶ οἱ παπικοί, διότι γι᾿ αὐτοὺς τὸ νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πλάνη τους ὅτι ὁ πάπας εἶναι πρῶτος ὡς τάχα διάδοχος τοῦ ἀποστόλου Πέτρου καὶ νὰ δεχθοῦν τὴν πρόταση τοῦ Περγάμου ὅτι εἶναι πρῶτος ὡς προεστὼς τῆς Εὐχαριστιακῆς Συνάξεως ἦταν σὰν νὰ δέχονται ὅτι ὁ ἥλιος ἀνατέλλει ἀπὸ τὴ δύση.

 

Ο Πάπας Ρώμης και ο νεοημερολογίτης Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αλληλοασπάζονται με τα Αρχιερατικά τους Ωμοφόρια.

 

Ὁ Σεβασμιώτατος λοιπὸν κατενόησε, φαίνεται, ὅτι ὁ Θεολογικὸς Διάλογος ἔχει ὁδηγηθεῖ σὲ ἀδιέξοδο καὶ στὸ ἑξῆς θὰ ἀποτελεῖ μόνο ἕνα προπέτασμα, προκειμένου νὰ συγκαλύπτει τὴν ἕνωση στὴν πράξη, ὅπως ἐπανειλημμένως ἔχει προτείνει ὁ πάπας Φραγκίσκος, καὶ θέλησε νὰ ἀποχωρήσει.

Αὐτὸ τὸ εἶχε διακρίνει χρόνια πρὶν ὁ προ­κάτοχός του στὴ θέση αὐτὴ Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κ. Στυλιανός, ἐπὶ 20ετία Συμπρόεδρος στὸν «Ἐπίσημο Θεολογικὸ Διάλογο» Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, γι᾿ αὐτὸ καὶ παραιτήθηκε ἀγανακτισμένος, γιὰ νὰ μὴν ἔχει πλέον, ὅπως δήλωσε, «οὐδεμία σχέση μὲ ἕνα τέτοιο ‘‘ἀνούσιο παίγνιο’’».

Μέχρι πότε ὅμως θὰ συνεχίζεται αὐτὸ τὸ «ἀνούσιο παίγνιο»;

Πηγή: aktines.blogspot.gr