Θαύμα πρώτο.
Ο Τηλέμαχος Καραγιάννης εργαζόμενος σ' ένα συνεργείο αυτοκινήτων, ιδιοκτησίας του Πέτρου Πετρόπουλου, στις αρχές του 1970 είχε ένα ατύχημα στο οποίο του κόπηκε μία φάλαγγα του μεσαίου δακτύλου του, στο δεξί του χέρι, από μηχανή.
Διακομίστηκε στο δημόσιο νοσοκομείο του Αιγάλεω όπου παρέμεινε πέντε ημέρες χωρίς καμία βελτίωση της ανοικτής πληγής. Οι ιατροί αποφάνθηκαν πως η πληγή είχε μολυνθεί και ίσως κινδύνευε όλο το χέρι του ασθενούς αν η πληγή τελικώς δεν έκλεινε.
Η σύζυγος του Αγγελική προσευχήθηκε στον άγιο Ματθαίο τον Μυροβλύτη να πρεσβεύσει για την πληγή του συζύγου της ώστε να κλείσει το τραύμα, διότι οι ιατροί πρότειναν ως λύση να κόψουν το δάκτυλο με την ελπίδα ότι το νέο τραύμα θα έθρεφε. Έτσι η σύζυγος υποσχέθηκε να κάνει μία αγρυπνία στην Ιερά Μονή Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας.
Από το βράδυ της πέμπτης ημέρας όπου προσευχήθηκε η Αγγελική, μέχρι το πρωί της επομένης η πληγή είχε κλείσει τελείως και οι ιατροί εξέτασαν με έκπληξη το σημείο το οποίο ομολογούσαν πως επιστημονικώς είναι αδύνατον να έθρεψε με δέρμα μέσα σε 8 ώρες μόνο! Όταν ο Τηλέμαχος έδειξε το θρεμένο δάκτυλο στην σύζυγο του εκείνη του είπε, ''το ήξερα, σήμερα το βράδυ με ειδοποίησε ο άγιος πατέρας Ματθαίος ότι όλα θα πάνε καλά''! Ο Τηλέμαχος δεν ήξερε τι να πει... Ήταν χαρούμενος όμως που η σύζυγος του έκανε προσευχή για εκείνον.
Πέρασε ένας χρόνος και η Αγγελική είχε ξεχάσει το τάμα της. Μία νύχτα στον ύπνο της είδε τον άγιο Ματθαίο να της λέει, ''ήρθα για την αγρυπνία και θα φύγω αμέσως''. Θυμήθηκε τί είχε πει στην προσευχή της και φρόντισε άμεσα να κάνει την αγρυπνία της! Ο Τηλέμαχος ζει ακόμη και ο γράφων είδε ο ίδιος το θρεμένο τραύμα του.
Θαύμα δεύτερο.
Η Ευαγγελία Βενιέρη, κάτοικος Αθηνών, έπασχε από ημικρανίες χρόνια και έφτανε στο σημείο να μην μπορεί να περπατήσει. Σφάδαζε από τον πόνο πολλές φορές και απελπιζόταν. Μία μέρα κοιτούσε μία φωτογραφία του αγίου Ματθαίου και με παιδική απλότητα της βγήκε και του είπε, ''Άγιε πατέρα μου, έχω εσάς και παίρνω τόσα χρόνια φάρμακα; Αν θέλετε βοηθήστε με''. Από εκείνη την στιγμή ακριβώς, έφυγαν οι πόνοι και ποτέ δεν την έπιασαν ξανά!
Θαύμα τρίτο.
Τον καιρό της κατοχής το μοναστήρι της Κερατέας φρόντιζε δεκάδες ορφανά αλλά και οικογένειες ολόκληρες. Μία περίοδο είχαν στερέψει όλα τα τρόφιμα από την Μονή και οι Μοναχές κατέβηκαν στην Κερατέα να ζητήσουν βοήθεια διότι είχαν πολλούς λαϊκούς που τάιζαν και περίμεναν από εκείνες ένα πιάτο φαί. Όμως μία Μοναχή η αδελφή Μυροφόρα, δεν υπολόγισε καλά την ώρα και ήταν εκτός Μονής ενώ είχε νυχτώσει ήδη.
Απαγορευόταν η κυκλοφορία την νύχτα και αν την έβλεπαν στο δρόμο οι Γερμανοί θα την εκτελούσαν. Τότε σκέφτηκε να ζητήσει την βοήθεια του αγίου πατέρα Ματθαίου και είπε, ''άγιε πατέρα βοήθα με''... Εκείνη την στιγμή φάνηκε στο δρόμο ένα αυτοκίνητο, η Μοναχή τρόμαξε διότι νόμιζε ότι ήταν γερμανική περίπολος, όταν ήρθε δίπλα της όμως είδε ότι οδηγούσε ένας νέος χωρίς στολή και την ρώτησε που θέλει να την πάει, εκείνη του είπε στο μοναστήρι, και της είπε ο νέος ''έλα θα σε πάω''. Εκείνη άνοιξε την πόρτα κάθησε πίσω και κοίταζε με απορία τον νέο. Όταν την πήγε μπροστά στην πύλη σταμάτησε και εκείνη άνοιξε την πόρτα, κατέβηκε και όταν γύρισε να κλείσει την πόρτα, αυτοκίνητο δεν υπήρχε, ούτε άνθρωπος. Ήταν απολύτως μόνη μες στη μέση του χώρου μπροστά στην πύλη. Άγγελος την είχε οδηγήσει με ασφάλεια στον τόπο μετανοίας της.
Αφού είσαι ανώνυμος πως να σου απαντήσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως κάνεις καλά το έργο του πατέρα σου του Σατανά μέσα στην Σαρακοστή...
Αγαπητέ ανώνυμε αδελφέ ή αγαπητή αδελφή. Μας κατηγορείς ότι είμαστε ανώνυμοι ενώ εσύ κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία. Δεν έχεις το θάρρος να μας γράψεις με όνομα; Διάλεξε αν θες ένα εικονικό όνομα και γράψε. Πόσο αντιφατικό είναι να μας κατηγορείς για ανωνυμία όταν εσύ δεν έχεις το θάρρος της επωνυμίας;
ΔιαγραφήΔεν γνωρίζεις ότι όλα σχεδόν τα ιστολόγια έχουν τίτλους που τα εκφράζουν και όχι ονόματα αφού συνήθως αποτελούνται από ομάδες που τα διαχειρίζονται και όχι από μεμονωμένα πρόσωπα; Όταν ας πούμε κάποιο ιστολόγιο έχει τίτλο, ''Εκκλησία γοχ ελλάδος'' και δεν έχει όνομα π.χ. ''Γιάννης Παπαδόπουλος'' είναι θεμιτό, αλλά εμείς σε εμποδίζουμε να μας απαντήσεις επειδή έχουμε κάποιο τίτλο που μας εκφράζει και όχι τα ονόματα των ανθρώπων που διαχειρίζονται το παρόν ιστολόγιο; Μήπως είναι μία καλή δικαιολογία επειδή δεν έχεις καμία απάντηση σε όσα γράφουμε, να μιλάς περί δήθεν ανωνυμίας μας, ανώνυμε αδελφέ ή αδελφή;
Το αν είναι έργο του σατανά η παρουσίαση θαυμάτων από μία ψυχή που αγίασε τον 20ο αιώνα, θα το κρίνουν εκείνοι που βγαίνουν στο φως και δεν κρύβονται στο σκότος της ανωνυμίας.
Συνήθως δεν δημοσιεύουμε ανώνυμα σχόλια και μάλιστα τέτοιου ανύπαρκτου επιχειρηματολογικού επιπέδου, αλλά το κάναμε για να δουν οι καλόπιστοι αναγνώστες μας τί αντιμετωπίσεως τυγχάνουν οι δημοσιεύσεις μας και ποιό είναι το επίπεδο κάποιων που πολεμούν κατά του Αγίου Ματθαίου του Ομολογητού και Της Εκκλησίας.
Προς τον ανώνυμο αδελφό που έγραψε με τρόπο και φράσεις που δεν ταιριάζουν σε Χριστιανό. Αδελφέ έχουμε αναιρέσει όσα συκοφαντικά λες με ιστορική και κριτική μελέτη την οποία μπορείς να βρεις στην ετικέτα του παρόντος ιστολογίου με τίτλο, ''Οικουμενιστές ''ΓΟΧ''. Αν είσαι σοβαρός μελετητής και όχι άγγελος συκοφαντικών φημών κάνε τον κόπο να την μελετήσεις. Ευχόμεθα να κατανοήσεις ότι το να θες να λέγεσαι Ορθόδοξος αλλά να μιλάς και να γράφεις σαν μη Ορθόδοξος είναι αντιφατικό. Κοίταξε το αδελφέ. Καλή μετάνοια σε όλους μας.
Διαγραφή