ΗΠΑ: Οδυνηρές εμπειρίες παιδιών που μεγάλωσαν σε ''οικογένειες'' ομοφυλόφιλων αποκαλύπτονται για πρώτη φορά στο δικαστήριο.
Όπως αναφέρουν οι Washington Times, σε άρθρο τους για τις μαρτυρίες παιδιών που μεγάλωσαν σε ''οικογένειες'' ομοφυλόφιλων, οι καταθέσεις των περισσοτέρων παιδιών ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών που βρίσκονται στις δικογραφίες δικαστηρίων σε περιπτώσεις «γάμου» ατόμων του ιδίου φύλου, αναφέρουν ότι η αδυναμία των ''γονέων'' τους να παντρευτούν τους έχει στερήσει τη νομική προστασία και τους παρεμπόδισε να ζουν την διαφορετικά τυπική τη ζωή τους.
Όμως, τέσσερα ενήλικα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων – που ενεργούν ως «κουαρτέτο της αλήθειας» - έχουν υποβάλει τις ένορκες καταθέσεις τους στο 5ο Εφετείο των ΗΠΑ, όπου δηλώνουν την αντίθεσή τους στους «γάμους» ατόμων του ιδίου φύλου, με αρκετά να λένε ότι το να μεγαλώνεις σε μια «οικογένεια ουράνιου τόξου» δεν είναι ούτε φυσιολογικό, ούτε ευχάριστο. Το δικαστήριο, το οποίο εξετάζει το ενδεχόμενο να διατηρήσει τη νομοθεσία για το γάμο μόνο μεταξύ άνδρα και γυναίκας στο Τέξας, τη Λουιζιάνα και το Μισισιπή, θα ακούσει τα επιχειρήματα στη Νέα Ορλεάνη την Παρασκευή.
Υπάρχουν «δύο δικαιώματα» που έχει κάθε παιδί που έρχεται σε αυτόν τον κόσμο, γράφει η Katy Faust, ένα από τα παιδιά. "Κατ’ αρχάς, το δικαίωμα στη ζωή. Δεύτερον, το δικαίωμα να έχει μια σχέση με τον πατέρα του / της και τη μητέρα».
Η Dawn Stefanowicz γράφει ότι ο «γκέι ο πατέρας της» ήταν τόσο ''κολλημένος'' με το σεξ, ώστε όταν ήταν στο γυμνάσιο και έφερε στο σπίτι ένα συμμαθητή της, ο πατέρας της και ο εραστής του, του έκαναν συνεχώς προτάσεις για σεξ.
Η Β.Ν. Klein είπε ότι η μητέρα της και η σύντροφός της περιφρονούσαν εντελώς τις ετεροφυλόφιλες οικογένειες και η ίδια δεν είχε ιδέα για το πώς συμπεριφέρονται καθημερινά μεταξύ τους ένας άντρας με την γυναίκα του μέχρι που πήγε σε ανάδοχη οικογένεια.
Ο Robert Oscar Lopez δήλωσε ότι οι δύο ''μητέρες'' του ήταν ευσυνείδητες σχετικά με την ανατροφή του, αλλά μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο σπίτι έγινε τόσο συναισθηματικά μπερδεμένος που μπλέχτηκε στην γκέι πορνεία ως έφηβος και στις ομοφυλοφιλικές και αμφιφυλόφιλες σχέσεις ως ενήλικας.
Άλλα παιδιά βέβαια, θεωρούν ότι οι ''οικογένειες'' ατόμων του ιδίου φύλου είναι «τυπικές αμερικανικές οικογένειες, με τις ίδιες χαρές και προκλήσεις, όπως οι οικογένειες με ετεροφυλόφιλους γονείς», αλλά το πρόβλημα είναι η «η απαγόρευση στο ''γάμο'' των ομοφυλοφίλων που προκαλεί περιττό στιγματισμό και ταπείνωση».
«Οι οικογένειές μας θα πρέπει να αναγνωρίζονται, απλώς επειδή είμαστε άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι άλλοι. Είμαστε οικογένειες, και θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν χωρίς διακρίσεις», γράφει π.χ. η Anna Frackman.
Ένα άλλο παιδί, η Malina Simard-Halm, κατέθεσε ότι η ''οικογένεια'' των δύο μπαμπάδων της «δεν ήταν διαφορετική από ό, τι όλες οι άλλες - παρακολουθούσαν ταινίες και έπαιζαν επιτραπέζια παιχνίδια. Ο ένας μπαμπάς μαγείρευε, ενώ ο άλλος πήγαινε τα παιδιά στο σχολείο.
Ο Lopez όμως, λέει ότι αυτός όπως και άλλα παιδιά ομοφυλόφιλων αισθάνεται «πόνο» - και αυτό επειδή υπάρχει η «έλλειψη του βιολογικού γονέα» και όχι επειδή οι άνθρωποι δεν είχαν νόμιμο γάμο.
Μεγαλωμένος με τις θεωρίες της ''θεολογίας της απελευθέρωσης'' που μιλούσε για «την ομορφιά των ομοφυλοφιλικών σχέσεων» οδηγήθηκε για χρόνια σε σεξουαλικούς πειραματισμούς, συμπεριλαμβανομένης των επί χρήματι σεξουαλικών σχέσεων με άνδρες.
Μια επανένωση με τον από χρόνια αποξενωμένο πατέρα του, τον οδήγησε στην απόδρασή του από την "τοξική" γκέι οικογενειακή ζωή, λέει ο Lopez, ο οποίος είναι τώρα παντρεμένος με την κοπέλα του και είναι ο ίδιος πατέρας.
Η Stefanowicz στην κατάθεσή της, λέει ότι η ζωή της ήταν κάθε άλλο παρά φυσιολογική. «Ποτέ δεν θα έχεις ένα πραγματικό σπίτι», έγραψε.
«Το οικογενειακό περιβάλλον έχει μοναδικά και μη σταθερά χαρακτηριστικά, λόγω της παρουσίας ή απουσίας των βιολογικών γονέων, νόμιμων γονιών ή κηδεμόνων και διαφορετικών σεξουαλικών συντρόφων των γονέων», γράφει η Stefanowicz, που πέρασε τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής σχετιζόμενη με ομοφυλοφιλικές, αμφιφυλόφιλες και τρανσέξουαλ υποκουλτούρες και έχει επικοινωνήσει με δεκάδες ενήλικα παιδιά που μεγάλωσαν με ομοφυλόφιλους γονείς.
Άλλα παιδιά βέβαια, θεωρούν ότι οι ''οικογένειες'' ατόμων του ιδίου φύλου είναι «τυπικές αμερικανικές οικογένειες, με τις ίδιες χαρές και προκλήσεις, όπως οι οικογένειες με ετεροφυλόφιλους γονείς», αλλά το πρόβλημα είναι η «η απαγόρευση στο ''γάμο'' των ομοφυλοφίλων που προκαλεί περιττό στιγματισμό και ταπείνωση».
«Οι οικογένειές μας θα πρέπει να αναγνωρίζονται, απλώς επειδή είμαστε άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι άλλοι. Είμαστε οικογένειες, και θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν χωρίς διακρίσεις», γράφει π.χ. η Anna Frackman.
Ένα άλλο παιδί, η Malina Simard-Halm, κατέθεσε ότι η ''οικογένεια'' των δύο μπαμπάδων της «δεν ήταν διαφορετική από ό, τι όλες οι άλλες - παρακολουθούσαν ταινίες και έπαιζαν επιτραπέζια παιχνίδια. Ο ένας μπαμπάς μαγείρευε, ενώ ο άλλος πήγαινε τα παιδιά στο σχολείο.
Ο Lopez όμως, λέει ότι αυτός όπως και άλλα παιδιά ομοφυλόφιλων αισθάνεται «πόνο» - και αυτό επειδή υπάρχει η «έλλειψη του βιολογικού γονέα» και όχι επειδή οι άνθρωποι δεν είχαν νόμιμο γάμο.
Μεγαλωμένος με τις θεωρίες της ''θεολογίας της απελευθέρωσης'' που μιλούσε για «την ομορφιά των ομοφυλοφιλικών σχέσεων» οδηγήθηκε για χρόνια σε σεξουαλικούς πειραματισμούς, συμπεριλαμβανομένης των επί χρήματι σεξουαλικών σχέσεων με άνδρες.
Μια επανένωση με τον από χρόνια αποξενωμένο πατέρα του, τον οδήγησε στην απόδρασή του από την "τοξική" γκέι οικογενειακή ζωή, λέει ο Lopez, ο οποίος είναι τώρα παντρεμένος με την κοπέλα του και είναι ο ίδιος πατέρας.
Η Stefanowicz στην κατάθεσή της, λέει ότι η ζωή της ήταν κάθε άλλο παρά φυσιολογική. «Ποτέ δεν θα έχεις ένα πραγματικό σπίτι», έγραψε.
«Το οικογενειακό περιβάλλον έχει μοναδικά και μη σταθερά χαρακτηριστικά, λόγω της παρουσίας ή απουσίας των βιολογικών γονέων, νόμιμων γονιών ή κηδεμόνων και διαφορετικών σεξουαλικών συντρόφων των γονέων», γράφει η Stefanowicz, που πέρασε τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής σχετιζόμενη με ομοφυλοφιλικές, αμφιφυλόφιλες και τρανσέξουαλ υποκουλτούρες και έχει επικοινωνήσει με δεκάδες ενήλικα παιδιά που μεγάλωσαν με ομοφυλόφιλους γονείς.
Η Stefanowicz είπε ότι «αγάπησε απόλυτα τον πατέρα της, ο οποίος πέθανε από AIDS το 1991, αλλά ο ίδιος ήταν ένας προβληματικός άνθρωπος που κακοποιούσε σεξουαλικά τόσο την ίδια όσο και τον δίδυμο αδελφό της και έφερνε αμέτρητους άνδρες στο σπίτι τους.
«Εκτέθηκα σε απροκάλυπτη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως σοδομισμός, γυμνότητα, πορνογραφία, ομαδικό σεξ, σαδομαζοχισμό και παρόμοια», έγραψε η Stefanowicz, προσθέτοντας ότι ο πατέρας της την πήρε μερικές φορές στις "τσάρκες" του σε γκέι γκαλερί τέχνης, παραλίες γυμνιστών και δημόσια πάρκα.
Όπως και άλλες κόρες ομοφυλοφίλων με τις οποίες έχει μιλήσει, η Stefanowicz είπε ότι ένιωθε αυτή - και η θηλυκότητα της – να μην εκτιμώνται ή να επιβεβαιώνονται.
«Τελικά, αναζητούσα την αγάπη και την αποδοχή του, αλλά δεν μου επετράπη να τον εξετάσω ελεύθερα για τον τρόπο ζωής του, να του θέσω τα ηθικά επιχειρήματα ή να βλάψω τα συναισθήματά του, αλλιώς θα είχα να αντιμετωπίσω μακροπρόθεσμες επιπτώσεις», γράφει η Stefanowicz.
«Αν και δεν πιστεύω ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα είναι ντε φάκτο κακοί γονείς, γνωρίζω ότι η γκέι κοινότητα όπως την γνώρισα από κοντά, ποτέ δεν θεώρησε τα παιδιά τίποτα άλλο εκτός από ένα κομμάτι ιδιοκτησίας, ένα λάθος από το παρελθόν ή ένα πολιτικό εργαλείο», έγραψε η Klein, προσθέτοντας ότι η μητέρα της και η σύντροφός της επί 25 έτη είχαν και οι δύο πεθάνει και έτσι "δεν μπορούν να μου κάνουν κακό ξανά".
«Εκτέθηκα σε απροκάλυπτη σεξουαλική δραστηριότητα, όπως σοδομισμός, γυμνότητα, πορνογραφία, ομαδικό σεξ, σαδομαζοχισμό και παρόμοια», έγραψε η Stefanowicz, προσθέτοντας ότι ο πατέρας της την πήρε μερικές φορές στις "τσάρκες" του σε γκέι γκαλερί τέχνης, παραλίες γυμνιστών και δημόσια πάρκα.
Όπως και άλλες κόρες ομοφυλοφίλων με τις οποίες έχει μιλήσει, η Stefanowicz είπε ότι ένιωθε αυτή - και η θηλυκότητα της – να μην εκτιμώνται ή να επιβεβαιώνονται.
«Τελικά, αναζητούσα την αγάπη και την αποδοχή του, αλλά δεν μου επετράπη να τον εξετάσω ελεύθερα για τον τρόπο ζωής του, να του θέσω τα ηθικά επιχειρήματα ή να βλάψω τα συναισθήματά του, αλλιώς θα είχα να αντιμετωπίσω μακροπρόθεσμες επιπτώσεις», γράφει η Stefanowicz.
«Αν και δεν πιστεύω ότι όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα είναι ντε φάκτο κακοί γονείς, γνωρίζω ότι η γκέι κοινότητα όπως την γνώρισα από κοντά, ποτέ δεν θεώρησε τα παιδιά τίποτα άλλο εκτός από ένα κομμάτι ιδιοκτησίας, ένα λάθος από το παρελθόν ή ένα πολιτικό εργαλείο», έγραψε η Klein, προσθέτοντας ότι η μητέρα της και η σύντροφός της επί 25 έτη είχαν και οι δύο πεθάνει και έτσι "δεν μπορούν να μου κάνουν κακό ξανά".
Πηγή: Κόκκινος ουρανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου