Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Είδα όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες πάνω στη γη και στενάζοντας είπα: Ποιος άραγε μπορεί να τις προσπεράσει αυτές; Και άκουσα μια φωνή να μου λέει: Η ταπεινοφροσύνη»
Έλεγε ο αββάς Δανιήλ για τον αββά Αρσένιο ότι όταν πλησίαζε η ώρα του θανάτου, μας παρήγγειλε: «Μη φροντίσετε να κάνετε τραπεζώματα για την ψυχή μου. Γιατί αν έκανα εγώ για λογαριασμό μου έργα αγάπης, αυτά θα βρω»
Είπε ο αββάς Αρσένιος: «Πολλές φορές μετάνιωσα γιατί μίλησα, ενώ ποτέ (δεν μετάνιωσα) γιατί σιώπησα».
Ρωτήθηκε ο αββάς Αμμωνάς τι είναι η «στενή και τεθλιμμένη οδός». Και αποκρίθηκε: «Η στενή και τεθλιμμένη οδός είναι να πολεμάει ο άνθρωπος τους λογισμούς του και να κόβει τα δικά του θελήματα από αγάπη για τον Θεό. Και αυτό σημαίνει το ρητό: Εγκαταλείψαμε εμείς τα πάντα και σε ακολουθήσαμε"
Είπε ο αββάς Αλώνιος: «Εάν δεν γκρέμιζα το παν, δεν θα μπορούσα να οικοδομήσω τον εαυτό μου»
Είπε ο αββάς Σαρματάς: «Προτιμώ άνθρωπο που αμάρτησε, εάν κατάλαβε ότι αμάρτησε και μετανοεί, παρά άνθρωπο που δεν αμάρτησε και έχει τον εαυτό του για ενάρετο».
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Η συνειδητή παράδοση του εαυτού μας στον Θεό, και η υπακοή στις εντολές Του με ταπείνωση, φέρνουν την αγάπη και η αγάπη φέρνει την απάθεια».
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Ας μη μιλάει η γλώσσα σου αλλά η πράξη. Ο λόγος σου να 'ναι ταπεινός περισσότερο απ' ό,τι η πράξη. Μην μιλήσεις ερήμην της συνειδήσεώς σου και μη διδάξεις χωρίς ταπείνωση, για να δεχθεί η γη τον σπόρο σου»
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Σοφία δεν είναι το να μιλήσεις. Σοφία είναι το να ξέρεις πότε είναι η κατάλληλη ώρα να μιλήσεις. Να γνωρίζεις γιατί σιωπάς, να γνωρίζεις γιατί μιλάς, να σκέφτεσαι πρωτού μιλήσεις και να λες τα πρέποντα. Και η αποκορύφωση όλων: το να μέμφεσαι τον εαυτό σου και το να είσαι χαμηλότερα από τον πλησίον, σε ενώνει με την Θεότητα».
Είπε ο αββάς Θεόδωρος: «Καμιά αρετή δεν μπορεί να συγκριθεί με το να μην εξουθενώνουμε τους άλλους».
Είπε ο αββάς Ιάκωβος ότι όταν επαινείται κανείς, πρέπει να σκέφτεται τις αμαρτίες του και να αισθάνεται ότι δεν αξίζει γι' αυτά που λέγονται».
Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Οποιαδήποτε ταλαιπωρία κι αν πέσει πάνω σου, θα τη νικήσεις με τη σιωπή».
Είπε κάποιος Γέροντας: «Βλέπουμε τον Σταυρό του Χριστού, διαβάζουμε τα πάθη Του, κι όμως εμείς δεν σηκώνουμε καμιά προσβολή»
Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Η ζωή και ο θάνατος της ψυχής εξαρτάται από τον πλησίον. Αν κερδίσουμε τον αδερφό, τον Θεό κερδίζουμε. ενώ αν σκανδαλίσουμε τον αδελφό, στον Χριστό αμαρτάνουμε»
Είπε ο αββάς Αγάθων: «Ποτέ δεν πλάγιασα να κοιμηθώ, έχοντας δυσαρεστηθεί με κάποιον, αλλά ούτε και άφησα– όσο μπορούσα – άλλον να κοιμηθεί, έχοντας κάτι με μένα»
Είπε ο αββάς Αγάθων: «Αν γινόταν να βρω έναν λεπρό και να του δώσω το δικό μου σώμα και να πάρω το δικό του, ευχαρίστως θα το έκαμνα. Γιατί αυτή είναι η τέλεια αγάπη»
Είπε ο αββάς Αντώνιος: «Ποτέ δεν έβαλα το δικό μου συμφέρον πιο πάνω από την ωφέλεια του αδελφού μου».
Ένας Γέροντας είπε: «Ποτέ δεν επεθύμησα ένα έργο που να ωφελεί εμένα και να βλάπτει τον διπλανό, γιατί πίστευα ότι το κέρδος του αδελφού μου είναι καρποφορία για μένα»
Ένας Γέροντας είπε: «Μην απαιτείς αγάπη από τον πλησίον, γιατί εκείνος που αγαπά κάποιον και δεν βρίσκει ανταπόκριση ταράζεται. Καλύτερα, εσύ δείξε την αγάπη στον πλησίον. έτσι κι εσύ θα νιώσεις ανάπαυση, αλλά με τον τρόπο αυτό οδηγείς σε αγάπη και τον πλησίον»
Έλεγαν για τον αββά Ωρ ότι ούτε ποτέ είπε ψέμματα, ούτε ορκίστηκε, ούτε έδωσε κατάρα σε άνθρωπο, ούτε μίλησε χωρίς να υπάρχει ανάγκη
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα: «Με ποιο λογισμό έρχεται η πορνεία στον άνθρωπο;». Κι ο Γέροντας απάντησε: «Ούτε ένας δρόμος ούτε δυο ούτε πέντε ούτε δέκα είναι αρκετοί για την πορνεία. Γιατί όλοι οι λογισμοί που προέρχονται από τον διάβολο έχουν κρυμμένη την πορνεία»
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα: «Γιατί η πορνεία ενοχλεί τον άνθρωπο;». Κι ο Γέροντας απάντησε: «Επειδή ο διάβολος γνωρίζει ότι η πορνεία μας αποξενώνει από το Πνεύμα το Άγιο, καθώς ακούει το Κύριο που λέει: Δεν θα παραμείνει το Πνεύμα σ' αυτούς τους ανθρώπους, γιατί αυτοί είναι σάρκες»
Ρώτησαν κάποιον Γέροντα: «Πως οφείλει να διώχνει ο νους του πονηρούς λογισμούς;». Κι ο Γέροντας απάντησε: «Είναι εντελώς αδύνατον από μόνος του να το κάνει αυτό ούτε έχει τέτοια δύναμη. Αλλά κι αν η ψυχή πέσει σε λογισμούς, αμέσως οφείλει να καταφύγει σ' Αυτόν που την έπλασε ικετεύοντάς Τον, και κείνος τους διαλύει σαν κερί. Γιατί ο Θεός μας είναι φωτιά που καίει»
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Αν θέλει ο Θεός να δείξει το έλεός Του σε μια ψυχή κι αυτή ξεφεύγει από την κανονική πορεία και δεν δέχεται, αλλά κάνει το θέλημά της, επιτρέπει ο Θεός να πάθει εκείνα που δεν θέλει, ώστε μ' αυτόν τον τρόπο να Τον επιζητήσει»
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Αν κάποιος θέλει να ανταποδώσει το κακό που του έκαναν, μπορεί και μόνο μ' ένα νεύμα να βλάψει τη συνείδηση του αδελφού του»
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Καταλαλιά είναι το να αγνοεί κανείς τη δόξα του Θεού και να φθονεί τον πλησίον του»
Είπε ο αββάς Ησαΐας: «Οργή είναι, φιλονικία, ψέμμα και έλλειψη γνώσης»
Είπε ο αββάς Ηλίας: «Τι δύναμη έχει η αμαρτία εκεί όπου υπάρχει μετάνοια; Και τι ωφελεί η αγάπη εκεί όπου υπάρχει υπερηφάνεια;»
Είπε ο αββάς Ηλίας: «Οι άνθρωποι έχουν τον νου τους στραμμένο ή στις αμαρτίες ή στον Ιησού ή προς τους ανθρώπους»
Είπε ο αββάς Σισώης: «Όταν υπάρχει άνθρωπος που σε φροντίζει, δεν πρέπει να τον διατάξεις»
Είπε ο αββάς Σισόης: «Πολλές φορές η απουσία της ντροπής και του φόβου φέρνουν την αμαρτία»
Είπε κάποιος Γέροντας: «Ο Σατανάς πλέκει σχοινιά. όσο εσύ του δίνεις λουρίδες αυτός πλέκει». Αυτό είπε για τους λογισμούς
Είπε κάποιος Γέροντας: «Όταν κάποιος αδελφός θέλει να πάει να συναντήσει έναν αδελφό, ο δαίμονας της κατακρίσεως ή πηγαίνει πιο μπροστά απ' αυτόν εκεί ή έρχεται μαζί του στον αδελφό»
Είπε κάποιος Γέροντας: «Τον τεμπέλη και τον ακαμάτη δεν τους θέλει ο Θεός»
Είπε κάποιος Γέροντας: «Δώσε διάθεση και θα πάρεις δύναμη»
Είπε κάποιος Γέροντας: «Εγώ αυτά τρία μελετώ συνεχώς και λέω αδιάκοπα στον εαυτό μου: πίστη, ελπίδα, αγάπη, για να χαίρομαι με την ελπίδα, να στηρίζομαι με την πίστη, και με την αγάπη να μη λυπήσω ποτέ κανένα».
Πηγή: Αθανασία του Βασίλη, fb.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου