Ἡ δική μας ἀπόσταση ἀπό τόν Θεό μεγαλώνει τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς.

Η απόσταση εχθρού από εχθρό μεγαλώνει το μίσος ανάμεσα στους εχθρούς.
 

Η απόσταση φίλου από φίλο μεγαλώνει τη συμπάθεια ανάμεσα στους φίλους.
 

Η απόσταση μητέρας από παιδί μεγαλώνει την αγάπη και της μητέρας και του παιδιού.
 

Η δική μας απόσταση από τον Θεό μεγαλώνει την αγάπη του Θεού προς εμάς. Όταν το αισθανθούμε αυτό τότε μας καίει η ντροπή σαν καυτό σίδερο, και επιστρέφουμε στον Θεό με γρηγορότερα βήματα απ΄ό,τι είχαμε φύγει απ΄αυτόν. Η ιστορία της ψυχής στους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι συνεχής εγγύτητα προς τον Θεό ούτε συνεχής απομάκρυνση από τον Θεό, αλλά εναλλαγή της απομάκρυνσης από τον Θεό και επιστροφής προς τον Θεό.

Ω, να ήταν τουλάχιστον οι τελευταίες μας μέρες στη γη, όχι σε απόσταση από τον Θεό, αλλά στην άμεση εγγύτητα του Θεού!

 

Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ''Στοχασμοί περί καλού και κακού''.

 

Πηγή: hristospanagia3.blogspot.gr