Ἡ πνευματική κατάσταση τῶν Ποιμένων ἐπηρρεάζει τό ποίμνιό τους.

 

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης

 

Ποτέ ἄς μήν ξεχνᾶμε, ὅτι ὅλοι εἴμαστε ἕνα σῶμα καί ὅτι πρέπει ὁ ἕνας νά κεντρίζη τόν ἄλλο πρός τήν ἀγάπη καί τά καλά ἔργα. Ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ ποιμένες ὀφείλουμε νά ἔχουμε ὑπ’ ὄψι μας αὐτό καί νά τό ἐφαρμόζουμε. Ναί, πρέπει νά ἔχουμε ὑπ’ ὄψι μας, ὅτι, ἄν ἡ δική μας ψυχή εἶναι εἰρηνική, ἄν ἐμεῖς πρῶτοι εἴμαστε στερεοί στήν πίστι καί τήν εὐσέβεια, τότε καί τό ποίμνιό μας θά εἶναι πιό στερεωμένο, πιό εἰρηνικό, θά ἔχη πιό ἁγνή ζωή. Ἄν ἡ κεφαλή εἶναι φωτεινή, θά εἶναι καί τά μέλη φωτεινά. Ἄν ὄμως οἱ ψυχές μας εἶναι σκοτεινιασμένες ἀπό τά πάθη, ἡ σκιά θά πέση καί στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, στο ποίμνιό μας.
 

Γιατί ὑπάρχει στενή συνάφεια ἀνάμεσα στήν κεφαλή καί στά μέλη, ἀνάμεσα στόν ποιμένα καί στούς πιστούς του. Γι’ αὐτό ὁ Κύριος λέγει: «Λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσι τά καλά ὑμῶν ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. ε’, 16). «Ἐάν δέ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρός ἦ, ὅλον τό σῶμα σου σκοτεινόν ἔσται. Εἶ οὖν τό φῶς τό ἐν σοί σκότος ἐστί, τό σκότος πόσον;» (Ματθ. στ’, 23).
 

Καί ἄς μή νομίζεις ὅτι τό ποίμνιό σου δέν αἰσθάνεται τά ἀποτελέσματα τῆς ὑλοφροσύνης σου. Τά βλέπει στήν ἀμέλεια πού δείχνεις γύρω ἀπό τά ποιμαντικά σου καθήκοντα. Τί φροντίδα γιά τίς ψυχές μπορεῖ νά ἔχη ὅποιος φροντίζει γιά τό χρῆμα; Ἄν τό φῶς σκοτεινιάση στόν ποιμένα, σκοτεινιάζει καί στό ποίμνιο. Γιατί ὑπάρχει μεταξύ ποιμένος καί ποιμνίου στενή συνάφεια, ὅπως μεταξύ κεφαλῆς καί μελῶν. Ἄν στέκεσαι στερεά στήν ἀρετή, στέκονται ἔτσι καί τά πνευματικά σου τέκνα. Ἄν προσεύχεσαι φλογερά γιά τούς ἐνορῖτες σου, τό αἰσθάνονται καί οἱ ἴδιοι. Ἄν εἶσαι δυνατός πνευματικά, ἰσχυροποιοῦνται καί αὐτοί.
Θεέ μου, ἐλέησέ με!
 

«Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου»
Ἐκδόσεις ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

Πηγή: hristospanagia.gr