Σύγχρονη φωτογραφική άποψη, εν δυνάμει, περιγράφουσα την κόλαση πνευματικώ τω τρόπω.
Είναι ανάγκη να ιατρευτεί η πνευματική μας ασθένεια από το Χριστό. Ο οποίος ήρθε στη γη ως μόνος πραγματικός ιατρός, ακριβώς για να ιατρεύσει τις ασθένειες μας εξαιτίας των οποίων αμαρτάνουμε.
Διότι Εκείνος είναι ο Αμνός Του Θεού που αίρει την αμαρτία από τον κόσμο. Η αμαρτία είναι η ασθένεια της φθαρτής φύσεως μας. Διότι αφού παρέβη ο Αδάμ την θεία εντολή και εξωρίσθη από τον Παράδεισο κάθε άνθρωπος έγινε άρρωστος και ασθενής.
Εκείνος λοιπόν που θα ιατρευτεί από τις ασθένειες του έγινε και Χριστιανός. Αν έχει ακόμη ασθένειες από εκείνες που είπαμε είναι φανερό πως δεν ιατρεύτηκε ακόμη. Αυτό το παθαίνει ή από άγνοια ή από έλλειψη λογικής, γιατί δεν ξέρει τί λόγους εκφέρει προς τον Θεό όταν προσεύχεται και ποιές ασθένειες παρακαλάει τον Θεό να του ιατρεύσει. Αν πεθάνει αγιάτρευτος θα καίγεται πάντοτε στη κόλαση και δε θα ελευθερωθεί ποτέ από την φλόγα εκείνη. Γι' αυτό πρέπει να κλαίει κανείς πικρά που καταντήσαμε σ' αυτή τη κατάσταση.
Άνθρωποι χριστιανοί να φωνάζουν νύκτα και ημέρα το ''Άγιε επίσκεψαι, και ίασαι τας ασθενείας ημών'', αλλά ο Κύριος να μη δύναται να τους ιατρεύσει, λόγω του ότι δεν έχουν συνείδηση ποιες είναι οι ασθένειες τους, για τις οποίες παρακαλούν, παρ' όλον όπου αυτές είναι τόσες πολλές και διάφορες. Αυτή είναι η αιτία της απωλείας όπου χάνονται τόσοι χριστιανοί, και πτωχοί, και πλούσιοι, και άρχοντες, και ιδιώτες, και νέοι, και γέροντες, και μοναχοί, και ιερείς. Διότι μία είναι η ιατρεία τούτων όλων των ασθενειών, η κοινωνία θείας φύσεως, δηλαδή το να λάβει κάποιος την θεία χάρη.
Διότι κάθε άνθρωπος, ή σοφός, ή άσοφος, ή γνωστικός, ή ανόητος, ή στοχαστικός, ή αστόχαστος, ή παιδευμένος, ή απαίδευτος, ή πλούσιος, ή πτωχός, όσα καλά και αν κάνει στην παρουσα ζωή, όσα και αν αγωνίζεται, και κοπιάζη, αν δεν συμβάλλουν, στο να υγιάνει η ψυχή του από τις ασθενείες της, όλα είναι μάταια, και ανωφελή, και κάνουν την ψυχή να μείνει έξω από την βασιλεία των ουρανών. Διότι η βασιλεία των ουρανών δέχεται μόνον τις ψυχές εκείνες όπου είναι υγιείς, και δεν έχουν καμμία ασθένεια.
Λοιπόν κάθε άνθρωπος ας μη καταπιάνεται, ούτε να επιμελείται στη παρούσα ζωή για άλλο τίποτε, παρά μόνο για τούτο, πως να ευρεθεί η ψυχή του την ημέρα του θανάτου του υγιής, και ελευθερωμένη από κάθε πάθος κοσμικό και σαρκικό.
Αναγκαίο είναι να ευρεθεί εν ημέρα κρίσεως υγιής από τα πάθη της, για να μη την αρπάξει το πυρ της γεέννης, και την κρατήσει μέσα στην άσβεστη κάμινο του κατακαίοντάς την αιωνίως. Διότι το πυρ της γεέννης, δεν μπορεί να καίει άλλους, αλλά μόνο εκείνους που έμειναν στη παρούσα ζωή αγιάτρευτοι ψυχικώς, και έτσι αγιάτρευτοι πήγαν και στην άλλη ζωή.
Συμεών Νέου Θεολόγου, Ευρισκόμενα, Εκδόσεις ΒΑΣ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, (Μετάφραση εκ του πρωτοτύπου, Εγκόλπιον Ορθοδοξίας).
Πηγή: theoldcalendarist.blogspot.ca
Διότι Εκείνος είναι ο Αμνός Του Θεού που αίρει την αμαρτία από τον κόσμο. Η αμαρτία είναι η ασθένεια της φθαρτής φύσεως μας. Διότι αφού παρέβη ο Αδάμ την θεία εντολή και εξωρίσθη από τον Παράδεισο κάθε άνθρωπος έγινε άρρωστος και ασθενής.
Εκείνος λοιπόν που θα ιατρευτεί από τις ασθένειες του έγινε και Χριστιανός. Αν έχει ακόμη ασθένειες από εκείνες που είπαμε είναι φανερό πως δεν ιατρεύτηκε ακόμη. Αυτό το παθαίνει ή από άγνοια ή από έλλειψη λογικής, γιατί δεν ξέρει τί λόγους εκφέρει προς τον Θεό όταν προσεύχεται και ποιές ασθένειες παρακαλάει τον Θεό να του ιατρεύσει. Αν πεθάνει αγιάτρευτος θα καίγεται πάντοτε στη κόλαση και δε θα ελευθερωθεί ποτέ από την φλόγα εκείνη. Γι' αυτό πρέπει να κλαίει κανείς πικρά που καταντήσαμε σ' αυτή τη κατάσταση.
Άνθρωποι χριστιανοί να φωνάζουν νύκτα και ημέρα το ''Άγιε επίσκεψαι, και ίασαι τας ασθενείας ημών'', αλλά ο Κύριος να μη δύναται να τους ιατρεύσει, λόγω του ότι δεν έχουν συνείδηση ποιες είναι οι ασθένειες τους, για τις οποίες παρακαλούν, παρ' όλον όπου αυτές είναι τόσες πολλές και διάφορες. Αυτή είναι η αιτία της απωλείας όπου χάνονται τόσοι χριστιανοί, και πτωχοί, και πλούσιοι, και άρχοντες, και ιδιώτες, και νέοι, και γέροντες, και μοναχοί, και ιερείς. Διότι μία είναι η ιατρεία τούτων όλων των ασθενειών, η κοινωνία θείας φύσεως, δηλαδή το να λάβει κάποιος την θεία χάρη.
Διότι κάθε άνθρωπος, ή σοφός, ή άσοφος, ή γνωστικός, ή ανόητος, ή στοχαστικός, ή αστόχαστος, ή παιδευμένος, ή απαίδευτος, ή πλούσιος, ή πτωχός, όσα καλά και αν κάνει στην παρουσα ζωή, όσα και αν αγωνίζεται, και κοπιάζη, αν δεν συμβάλλουν, στο να υγιάνει η ψυχή του από τις ασθενείες της, όλα είναι μάταια, και ανωφελή, και κάνουν την ψυχή να μείνει έξω από την βασιλεία των ουρανών. Διότι η βασιλεία των ουρανών δέχεται μόνον τις ψυχές εκείνες όπου είναι υγιείς, και δεν έχουν καμμία ασθένεια.
Λοιπόν κάθε άνθρωπος ας μη καταπιάνεται, ούτε να επιμελείται στη παρούσα ζωή για άλλο τίποτε, παρά μόνο για τούτο, πως να ευρεθεί η ψυχή του την ημέρα του θανάτου του υγιής, και ελευθερωμένη από κάθε πάθος κοσμικό και σαρκικό.
Αναγκαίο είναι να ευρεθεί εν ημέρα κρίσεως υγιής από τα πάθη της, για να μη την αρπάξει το πυρ της γεέννης, και την κρατήσει μέσα στην άσβεστη κάμινο του κατακαίοντάς την αιωνίως. Διότι το πυρ της γεέννης, δεν μπορεί να καίει άλλους, αλλά μόνο εκείνους που έμειναν στη παρούσα ζωή αγιάτρευτοι ψυχικώς, και έτσι αγιάτρευτοι πήγαν και στην άλλη ζωή.
Συμεών Νέου Θεολόγου, Ευρισκόμενα, Εκδόσεις ΒΑΣ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ, (Μετάφραση εκ του πρωτοτύπου, Εγκόλπιον Ορθοδοξίας).
Πηγή: theoldcalendarist.blogspot.ca
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου