Πολλοί καλόπιστοι Χριστιανοί μας ρωτούν γιατι κυκλοφορούν αντιαιρετικά ιστολόγια που πρεσβεύουν, όλα, ότι παρουσιάζουν την αλήθεια. Και αφού, όλα, παρουσιαζουν την αλήθεια γιατί μεταξύ τους διαφωνούν και πολλές φορές μιλούν απαξιωτικά για τα υπόλοιπα... Η απάντηση δεν είναι απλή δυστυχώς ούτε μονολεκτική. Πολλή δουλειά χρειάζεται η ανεύρεση της Αληθείας στα ζητήματα της Πίστεως, και αυτό γιατί ο διάβολος, αυτός που διαβάλει δηλαδή την αλήθεια, παρουσιάζει πολλά προσωπεία δήθεν αληθινά, αλλά μόνο ψευδή και σκοτεινά είναι, υπηρετούντα τον πατέρα του ψεύδους διάβολο, τον εαυτό του δηλαδή...
Έχουμε πολλές εφημερίδες που ισχυρίζονται πως είναι η φωνή της αλήθειας, πολλές εκκλησίες που ισχυρίζονται πως είναι φορείς της Αλήθειας, πολλές θρησκείες που ισχυρίζονται πως τις έδωσε Ο Θεός στον Άνθρωπο, πολλές ιδεολογίες που ισχυρίζονται πως υπηρετούν την αλήθεια για το καλό της Ανθρωπότητος, πολλά προϊόντα που ισχυρίζονται πως καθαρίζουν μόνο αυτά τόσο πολύ τα ρούχα σας, πολλές εταιρείες που ισχυρίζονται πως αυτές δημιούργησαν το καλύτερο αυτοκίνητο για εσάς και ο κατάλογος δεν έχει τέλος...
Ο διάβολος δεν ενδιαφέρεται βέβαια να σας πλανήσει να αγοράσετε ένα μέτριο προϊόν που δε θα καθαρίσει τα ρούχα σας, αν και θα χαρεί πολύ να σας δει στενοχωρημένη που ο λεκές δεν βγήκε, και να σας προτρέψει μέσω της σκέψης να βλασφημήσετε ή να βρίσετε. Αυτό που δίνει απόλυτη ''χαρά'' στο Σατανά όμως, ''Σατάν'' στην Αραμαϊκή διάλεκτο σημαίνει ''εχθρός'', είναι να σας κάνει να ακολουθήσετε το ψεύδος και την αμαρτία στη ζωή σας, έτσι θα καταφέρει να σας πάρει κοντά του αφού ούτε Τον Θεό θα υπηρετείτε όπως Εκείνος θέλει, ούτε θα ακολουθείτε την φυσική οδό στην βιωτή σας, με αποτέλεσμα να υποδουλωθείτε στο εγώ και την σάρκα σας προς τέρψην του διαβόλου, που αρέσκεται να βλέπει το τελειότερο δημιούργημα Του Θεού να ευτελίζεται σε πράξεις ζωώδεις, άδικες, αμαρτωλές εν γένει...
Τί κάνουμε λοιπόν, μπροστά σε τόσα ιστολόγια που κυκλοφορούν και πλανούν τον κόσμο ότι δήθεν λένε την Αλήθεια;;; Πώς διακρίνουμε τί αληθές και τί ψευδές μας λέει ένα ιστολόγιο που παρουσιάζεται ως φύλακας της Ορθόδοξης Πίστης και πολέμιος των αιρέσεων, που λέγονται αιρέσεις ακριβώς γιατί αίρουν κομμάτια της αλήθειας και ή τα πετούν στα σκουπίδια ή τα ανάγουν σε απόλυτη αλήθεια εις βάρος της γενικής Αλήθειας; Πρέπει να μην περιμένουμε από τους άλλους να μας υποδείξουν το ορθόν και το λάθος, αλλά να μελετήσουμε πολλά και αντίθετα μεταξύ τους έργα κανονολόγων και θεολόγων, να δούμε τί υποστηρίζει ο καθείς. Μετά να συγκρίνουμε τα γραφόμενα ή λεγόμενα των συγγραφέων ή ομιλητών αυτών με την Ορθόδοξη Αληθινή ερμήνεια. Ποία είναι αυτή και πού θα την βρούμε; Στα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων και μόνο εκεί. Ούτε στην οθόνη του υπολογιστή, ούτε στη διαδυκτιακή ψιλή πολυλογία με ανώνυμους ψευτοθεολόγους, ούτε στις ''αυθεντίες'' των συγχρόνων γεροντάδων που περιφερόμενοι στον κόσμο και διαφημιζόμενοι μετά θάνατον, έγιναν η αποκάλυψη της αλήθειας, που μόνο ψεύδος και φτηνή σοφία είναι... Στην μελέτη των συγγραμμάτων των Αγίων θα βρείτε την Ορθόδοξη Αλήθεια.
Παραδείγματος χάριν για να κατανοήσουν οι αναγνώστες τί λέμε... Έχουμε την απόφαση της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου περί εφαρμογής του εορτολογίου της Εκκλησίας με βάση το ιουλιανό ημερολόγιο το λεγόμενο σήμερα ''παλαιό''. Η Εκκλησία αποφάσισε να ισχύει ο όρος της συνόδου περί ημερολογίου εις τον αιώνα, δηλαδή για πάντα... Όποιος αθετήσει τον όρο αυτόν, την απόφαση με πιο απλά λόγια, τίθεται εκτός Εκκλησίας ως αιρετικός, ως μή ακολουθών δηλαδή την αλήθεια που έθεσαν οι Άγιοι που συμμετείχαν στη Σύνοδο. Και τους Αγίους αυτούς τους τιμούμε την ημέρα της κοιμήσεως τους και εορτάζουμε μάλιστα και όσοι φέρουμε τα ονόματά τους, ο Νικόλαος, ο Σπυρίδων, ο Σίλβεστρος, ο Αλέξανδρος, ο Αθανάσιος και τόσοι άλλοι που φέρουν αυτά τα ονόματα τιμούν τους Αγίους, αλλά πρέπει να ακολουθούν και τις αποφάσεις τους αν θέλουν να είναι Ορθόδοξοι κατ' ουσίαν και όχι τυπικά και κατ' όνομα μόνο... Σήμερα έχουμε φύγει τόσο μακρυά από την χριστιανική ζωή και το ανάλογο ήθος, που ακούμε αυτή την αλήθεια σαν παραμύθι, σαν κάτι τόσο ξένο, και αστείο ίσως, που δε του δίνουμε καμμία σημασία... Λέμε, έτσι τα βρήκαμε αυτά ακολουθούμε... Αλλά δεν είναι αυτό σωστό σκεπτικό... Πρέπει να αναζητήσουμε την Αλήθεια με οποιοδήποτε τίμημα... Τί μπορούμε να δώσουμε για να αγοράσουμε τον Παράδεισο;;; Τίποτα! Τίποτα!
Ας αφιερώσουμε λοιπόν τον χρόνο μας όχι στις διασκεδάσεις και τη σαρκική ηδονή που χάνεται μαζί με την στιγμή, αλλά στην πνευματική μας οικοδομή. Με τη μελέτη Του Ευαγγελίου και των Διδαχών των Αγίων Πατέρων. Με την ανεύρεση Της Εκκλησίας Του Συμβόλου της Πίστεως. Ο Κύριος μίλησε για Μία Εκκλησία, οι Άγιοι ανήκαν και πάλεψαν με κόστος πολλές φορές την ίδια τους τη ζωή, για Την Μία αυτή Εκκλησία Του Χριστού μας! Δεν εδειλίασαν ούτε μπροστά στις ύβρεις, ούτε μπροστά στον κοινωνικό αποκλεισμό, ούτε όταν φυλακίστηκαν, ακόμα κι όταν αντιμετώπισαν το μαχαίρι στο λαιμό τους, ή τα λιοντάρια στη αρένα, αντί να δειλιάσουν και να ξεσπάσουν σε ύβρεις κατά των διωκτών τους, παρέδωσαν την ψυχή τους ευχόμενοι για την Σωτηρία των εχθρών Της Εκκλησίας και εχθρών Της Πίστεως τους.
Σήμερα οι εχθροί της αλήθειας, άρα και Της Εκκλησίας, είναι τόσο τετυφλωμένοι που όταν αντικρύσουν την αλήθεια μπροστά στα μάτια τους αντί να προβληματιστούν, να μελετήσουν να τρέξουν για την Σωτηρία της Ψυχής τους, τί κάνουν; Βρίζουν εκείνον πού τους δείχνει την πραγματικότητα... Συκοφαντούν, φωνάζουν για να μην αποδειχτεί πόσο πλανεμένοι είναι. Κλείνουν το τηλέφωνο γιατί δεν έχουν απαντήσεις, λασπολογούν ιδιωτικώς και δημοσίως, χλευάζουν. Οι ανδρείοι δεν έχουν αυτά τα γνωρίσματα. Δεν φοβούνται παρά μόνο την τελική απόφαση Του Κυρίου. Δεν φοβούνται εκείνον που μπορεί να τους κάνει κακό σε αυτόν τον απατεώνα αιώνα, αλλά φοβούνται εκείνον που μπορεί να τους ρίξει στην αιώνια κόλαση. Δεν υπάρχει τίποτα που να δύναται να μας απομακρύνει από Την συκοφαντημένη Εκκλησία που οικοδόμησε Ο Κύριος. Επάνω στη σταθερή Πέτρεια ομολογία βαδίζουμε με γνώση πως η Ιστορική Αλήθεια δικαιώνει την πάλη μας εναντίον όλων των αιρετικών και σχισματικών εκκλησιών που εμφανίζονται με προσωπείο Χριστιανικό, Ομολογιακό, Ορθόδοξο, Αληθές, Ηθικό.
Όλοι οι αιρετικοί και οι σχισματικοί εκκλησιομάχοι αρνήθηκαν την Αλήθεια όχι από άγνοια, αλλά από υπερηφάνεια. Δεν ήθελαν να ταπεινωθούν και να επιστρέψουν Στην Εκκλησία αναγνωρίζοντας τα δογματικά ή εκκλησιολογικά λάθη τους. Προτίμησαν τον αιώνιο πνευματικό θάνατο από το να πουν: ''Έκανα λάθος, ανακαλώ, αναθεωρώ.'' Τί θλιβερό να προτιμούν οι απ' αιώνος αιρετικοί και σχισματικοί, την μάταιη δόξα του αιώνος τούτου, τη Μίτρα, την εμμονή στις αιρετικές θεωρίες τους, την προσωπική προβολή τους, την μαζική διάδωση των αιρέσεων τους, την ποσοτική αύξηση του ποιμνίου τους προς δήθεν επιβεβαίωση των θεωριών τους, την παρουσία τους στο θρόνο εν είδει κοσμήματος, την φιλία των πολιτικών αρχόντων του ματαίου κόσμου τούτου. Παρά να προτιμούν την φιλία Εκείνου. Την Δόξα Εκείνου, την επικράτηση του θελήματος Εκείνου. Ωσάν άλλοι Εωσφόροι δουλεύουν στο εγώ τους και όχι Στον Θεό του παντός. Μην αφήσετε τη σάρκα με τις άλογες επιθυμίες της να νικήσουν την φυσική σας εγκράτεια, μην αφήσετε τον κάθε εμφανιζόμενο σαν ''Ορθόδοξο'', ή ''Χριστιανό'', ή ό,τι άλλο προσωπείο χρησιμοποιήσει να σας παρασύρει μακρυά από Την Εκκλησία Του Κυρίου μας. Ο Ιησούς και Κύριος μας, ομίλησε περί Μίας Εκκλησίας και όχι περί χιλιάδων που αντικρίζουμε σήμερον.
Για ενδελεχή μελέτη του θέματος αν θέλετε διαβάστε:
Άγιον Όρος, Βαρθολομαίος, συμπροσευχές...
Παραφυάδες οικουμενισμού εν Ελλάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου