Του Iperaspistis Powerup.
Πρωταγόρας, ο σοφιστής. (490 - 420 π.Χ.) εναντίον της πλάνης του δωδεκαθέου...
Η άρνηση της γνώσης περί των θεών φαίνεται πως αποδείχτηκε μοιραία για τον ίδιο τον Πρωταγόρα. Σε μια Αθήνα που εξελίσσονταν περισσότερο σε καλλιτεχνική παρά σε διανοούμενη [Russel B, 1975], οι νεωτερίζουσες απόψεις ενδιέφεραν κυρίως τους αριστοκράτες. Όπως αποδείχθηκε και στη περίπτωση του Σωκράτη, ο Αθηναϊκός δήμος δεν ήταν φιλικός απέναντι σε αυτούς που αμφισβητούσαν πατροπαράδοτες αξίες.
Εξ' αιτίας τέτοιων απόψεων, ο Πρωταγόρας όχι μόνο εξεδιώχθη από την Αθήνα αλλά και καταδιώχθηκε από τους Αθηναίους παντού όπου μπόρεσαν [ΦΙΛΟΣΤΡ. Σοφ. Ι 10, 1 κ.ε. "Πρωταγόρας διά μεν δή τοῦτο πάσης γῆς ὑπό 'Αθηναίων ἠλάθη"]. Παρόμοια τύχη είχαν, με βούλευμα του δήμου, και τα γραπτά του.
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστό ότι οι Αθηναίοι θέλησαν να κάνουν στάχτη τα γραπτά του, ακριβώς επειδή έγραψε για τους θεούς πως ούτε γνωρίζει ούτε και μπορεί τι λογής είναι και αν υπάρχουν να εξετάσει [ΣΕΞΤ. Μαθ. ΙΧ 55.56: Τίμων ὁ Φλιάσιος... ἔθελον δέ τέφρην συγγράμματα θεῖναι, ὃτι θεούς κατέγραψ' οὔτ' εἰδέναι οὔτε δύνασθαι ὁποῖοί τινές εἰσι καί οἵ τινες ἀθρήσασθαι"].
Τελικά το "Περί Θεών" έδωσε την αφορμή να θεωρηθεί ο Πρωταγόρας άθεος και καταγγέλθηκε επί ασέβεια από τον Πυθόδωρο, έναν από τους μετέπειτα πρωτεργάτες του ολιγαρχικού πραξικοπήματος του 411 π.Χ. Ο Πρωταγόρας διέφυγε, αλλά μετά από άγνωστο χρονικό διάστημα και πιθανόν στο μέσο μιας καταδίωξης, πνίγηκε σε ναυάγιο.
Ήδη από τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια τα βιβλία που γράφηκαν πριν από τον Πλάτωνα ήταν σπάνια και από τύχη μόνο μπορούσαν να πέσουν στα χέρια κάποιου ενδιαφερόμενου έργα του Πρωταγόρα [ΕΥΣ. Προπ. Χ 3,25: ΠΟΡΦΥΡ. Από του α' της Φιλολόγου ακροάσεως :"... σπάνια δέ τά τῶν πρό τοῦ Πλάτωνος γεγονότων βιβλία... ἐγώ δ' οὖν ᾗι κατά τύχην περιπέπτωκα Πρωταγόρου τόν Περί τοῦ ὄντος ἀναγιγνώσκων λόγον"].
Δωδεκ-Αθεϊστές εναντίον του φιλοσόφου Αριστοτέλους...
Το 323 π.Χ. με την είδηση του θανάτου του Μέγα Αλέξανδρου οι οπαδοί του αντιμακεδονικού κόμματος νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τους Μακεδόνες στο πρόσωπο του Αριστοτέλη.
Το ιερατείο, με εκπρόσωπό του τον ιεροφάντη της Ελευσίνιας Δήμητρας Ευρυμέδοντα, και η σχολή του Ισοκράτη, με το Δημόφιλο, κατηγόρησαν τον Αριστοτέλη για ασέβεια ("γραφή ασεβείας"), επειδή είχε ιδρύσει βωμό στον Ερμία (τον μαθητή του), είχε γράψει τον ύμνο στην Αρετή και το επίγραμμα στον ανδριάντα του Ερμία, στους Δελφούς. Ο Αριστοτέλης όμως, επειδή κατάλαβε τα πραγματικά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις των μηνυτών του, έφυγε για τη Χαλκίδα, προτού γίνει η δίκη του (323 π.Χ.).
Εκεί έμεινε, στο σπίτι που είχε από τη μητέρα του, μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του την Ερπυλλίδα και με τα δύο του παιδιά, το Νικόμαχο και την Πυθιάδα. Ο Αριστοτέλης απεβίωσε μεταξύ πρώτης και εικοστής δευτέρας Οκτωβρίου του έτους 322 π.Χ. στη Χαλκίδα από στομαχικό νόσημα, μέσα σε θλίψη και μελαγχολία. Το σώμα του μεταφέρθηκε στα Στάγειρα, όπου θάφτηκε με εξαιρετικές τιμές.
Πηγή: agioritikovima.gr/arxeio/23695-uti-einai-i-or
(Σχόλιο Εγκολπίου: Κατά τα άλλα οι Χριστιανοί εδίωκαν τους φιλοσόφους και έκαιγαν τα συγγράμματά τους... Η ιστορία όπως βλέπετε άλλα γράφει... Το ιερατείο των δήθεν Ελλήνων θεών κυνήγησε και σκότωσε και εξόρισε και έκαψε φιλοσόφους και συγγράμματα... Αλλά επειδή πολλοί από τους παγανιστές είναι σε υπηρεσία προς διχασμό των Ελλήνων, δε θα σας ακούσουν ό,τι και να τους πείτε από ιστορικής άποψης... Είναι δυστυχώς ανθέλληνες και σκοπός τους είναι να βλάψουν την Ελλάδα μας με τις νεοταξικές ιδέες τους... Δείτε τί λέει εδώ κάποιος του κυκλώματος όπως ονομάζει ο ίδιος τον εαυτό του...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου