Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Η βασανισμένη ζωή που πέρασα στην καταστροφική λατρεία των Φονταμενταλιστών Μορμόνων...

 
Του ANDREW WILLIAMS- Μετάφραση-Επιμέλεια Ελένη Ζήνωνος
 
(Η Carolyn Jessop απολαμβάνει την ελευθερία της μακρυά από τη σέκτα των Μορμόνων)
 
Η Carolyn Jessop, σαράντα χρόνων, μεγάλωσε εντός της καταστροφικής λατρείας των φονταμενταλιστών Μορμόνων και μοιραζόταν το σύζυγο της με τις άλλες πέντε συζύγους του. Περιγράφει πώς τελικά κατόρθωσε να δραπετεύσει μαζί με τα παιδιά της. Ένοιωσα παγιδευμένη, από τη στιγμή που ο πατέρας μου, μου είπε ότι επρόκειτο να παντρευτώ.
 
Μεγάλωσα στο Colorado City, στην Αριζόνα, μια πόλη που κατοικείται από τους οπαδούς της Φονταμενταλιστικής «Εκκλησίας του Ιησού Χριστού, των Αγίων των Τελευταίων Ημερών» (Fundamentalist Church οf Jesus Christ οf Latter Day Saints) (FLDS) και η οικογένειά μου ήταν πολυγαμική για έξι γενεές!!!
 
Ήμουν 18 χρόνων και τα περισσότερα κορίτσια είχαν προχωρήσει σε κανονισμένους γάμους με αγόρια περίπου της ίδιας ηλικίας.
 
Ο σύζυγος μου, Merril Jessop, ήταν 50 χρόνων και την ημέρα του γάμου μου αντιλήφθηκα ότι έλπιζε ότι θα νυμφευόταν τη μικρότερη μου αδελφή, αντί εμένα.
 
Χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια της πέμπτης εγκυμοσύνης μου, μου αποκάλυψε ότι ο γάμος ήταν μέρος μιας επιχειρηματικής συμφωνίας.
 
Ο πατέρας μου τον είχε απειλήσει ότι θα του κινούσε αγωγή για μια μεταξύ τους αγοραπωλησία ακίνητης περιουσίας και ο γάμος ήταν η λύση στο πρόβλημα. Ένοιωσα μεγάλο θυμό όταν το ανακάλυψα.
 
Επιβεβαιωνόταν ότι όλα όσα μου είχαν πει για τους γάμους μας, ότι δήθεν ήταν αποκαλύψεις από το Θεό, ποιός θα παντρευτεί ποιά, ήταν ανοησίες.
 
Για 15 χρόνια, είτε ήμουν έγκυος είτε θήλαζα ένα μωρό. Συνολικά, απέκτησα οκτώ παιδιά.
 
Αργότερα, εκείνος παντρεύτηκε ακόμα δύο γυναίκες μετά από μένα, έτσι, έξι σύζυγοι και συνολικά 30 παιδιά μέναμε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι.
 
Οι σύζυγοι, έπρεπε να κάνουμε ό,τι μας έλεγε η Βarbara η οποία ήταν η αγαπημένη του σύζυγος.
 
Όλες είχαμε μεγαλώσει μέσα στη σέκτα. Από παιδιά μας έλεγαν ότι οι άνθρωποι στον έξω κόσμο ήσαν κακοί, έτσι δεν ξέραμε τι εθεωρείτο αποδεκτή συμπεριφορά στην ευρύτερη κοινωνία.
 
Η βία στη Μορμονική κοινότητα FLDS ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Δεν μπορούσες να το αμφισβητήσεις. Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα ήταν να βλέπω τις υπόλοιπες συζύγους να κτυπούν τα παιδιά μου. Το να παρέμβω, εθεωρείτο το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει μια γυναίκα.
 
Η κοινότητα θεωρούσε το ξύλο ως μέσο πειθαρχίας και αν παρέμβαινα θα σήμαινε ότι το παιδί δεν θα έπαιρνε το μάθημά του.
 
Η σέκτα έγινε πιο ακραία, κάτω από τον νέο αρχηγό Warren Jeffs, τον οποίο αποκαλούσαμε «ο προφήτης». Από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα, σκέφτηκα ότι ήταν ένας υποκριτής. Στην αρχή οι αλλαγές που επέβαλε ήταν μικρές. Απαγόρευσε το κόκκινο χρώμα και μας ανάγκασε να στείλουμε τα σκυλιά μας σε μάντρα για αδέσποτα. Αλλά σύντομα τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο απαίσια.
 
Εδιωχνε αρκετούς άνδρες από την κοινότητα, χωρίς καμιά εξήγηση. Στη συνέχεια οι γυναίκες τους μεταβιβάζοντο σε νέους συζύγους...
 
Λίγο μετά, ξεκίνησαν να διώχνουν αγόρια από την κοινότητα. Οι νέοι θετοί πατέρες, δεν τα ήθελαν και σε ένα μήνα, 100 αγόρια ηλικίας 12 εως 16 χρόνων βρέθηκαν στους δρόμους, χωρίς δεξιότητες, ελάχιστη μόρφωση και καθόλου χρήματα.
 
Στη συνέχεια, ο Warren ξεκίνησε να εξαναγκάζει 14χρονα κορίτσια σε γάμο. Φυλακίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο μετά που βρέθηκε ένοχος για συνέργεια σε βιασμό, ως ηθικός αυτουργός του γάμου δεκατετράχρονης κοπελίτσας με τον 19 ετών εξάδελφό της.
 
Ήξερα ότι ο Warren σχεδίαζε να νυμφευτεί τη μεγαλύτερη μου κόρη που τότε ήταν 13 χρόνων και κάτι τέτοιο δεν το άντεχα με τίποτε.
 
Στη συνέχεια, ο Warren άρχισε να μιλά για τη δημιουργία καταυλισμών. Θα έκτιζαν περιφραγμένες εγκαταστάσεις σε απομακρυσμένα μέρη, όπου θα έστελλε όσους έκρινε άξιους.
 
Ήταν ένας τρόπος να χωρίσει τις μητέρες από τα παιδιά τους. ΄Ηξερα ότι αν ήμουν εκεί όταν θα κτίζονταν οι καταυλισμοί, τα παιδιά μου θα κρίνονταν άξια και δεν θα τα ξανάβλεπα ποτέ.
 
Ένα βράδυ κατάλαβα ότι ήταν η ευκαιρία μου να δραπετεύσω. Ο σύζυγός μου Merril έλειπε για δουλειές. Ξύπνησα τα παιδιά μου στις 4 το πρωί και τους είπα οτι ο Χάρισον, ο γιος μου με ειδικές ανάγκες, έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο και έπρεπε να έλθουν όλοι μαζί μου. Τους έβαλα στο βαν, αλλά οι άλλες γυναίκες με υποψιάστηκαν και τηλεφώνησαν στον Merril.
 
Τηλεφώνησα στον αδελφό μου που είχε φύγει από τη σέκτα πριν χρόνια. Ήλθε και μας συνάντησε μερικά μίλια έξω από την πόλη.
 
Ο Merril και άλλα μέλη της οργάνωσης μας καταδίωκαν και κρυβόμασταν για τέσσερεις μήνες σε ασφαλές σπίτι. Ένα χρόνο μετά την απόδρασή μου, ήμουν η πρώτη γυναίκα που διέφυγε από τη FLDS και κέρδισε την κηδεμονία όλων των παιδιών της.
 
Είμαι τυχερή που είμαι έξω και μπορώ να έχω μια καινούργια ζωή. Τα παιδιά μου είναι πολύ καλά, αλλά ανησυχώ για τους συγγενείς μου που είναι ακόμα μέσα στην οργάνωση. ΄Εχω ακούσει ότι οι καταυλισμοί τους έχουν φράχτες ύψους 3 μέτρων και παντού υπάρχουν κάμερες. Όλες οι κάμερες είναι γυρισμένες προς τα μέσα. Δεν φοβούνται επίθεση από έξω, φοβούνται ότι θα δραπετεύσουν κι άλλοι.

Πηγή: aktines.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου