Ιδρυτής της αιρέσεως των Μορμόνων υπήρξε βέβαια ο Τζόζεφ Σμιθ, αλλά οι αρχές της παράξενης διδασκαλίας ανήκαν στους διάσημους θεολόγους Όρσον Πραττ και Πάρλεϋ Παττ. Ολόκληρο το θεολογικό οικοδόμημα της αιρέσεως στηρίζεται στα συγγράμματα αυτών των ακραίων προτεσταντών θεολόγων. Όπως θα δούμε η διδασκαλία του Μορμονισμού είναι κράμα χριστιανικών, ιουδαϊκών, ινδουϊστικών, βουδιστικών, γνωστικών και θεοσοφικών ιδεών.
Οι Μορμόνοι θεωρούν τους εαυτούς τους ως τους μόνους γνησίους χριστιανούς και την «εκκλησία» τους ως τη μόνη αληθινή εκκλησία, ενώ τους άλλους χριστιανούς θεωρούν συλλήβδην ως απίστους. Σύμφωνα με τον διάσημο θρησκειολόγο H. De Glassenapp, χριστιανικά στοιχεία της αιρέσεως είναι μόνο «η αναγνώριση της Βίβλου, η πίστη στους Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα, (που ωστόσο γι΄ αυτούς είναι τρεις διαφορετικοί θεοί), στον εξιλαστήριο και καθαγιασμένο θάνατο του Χριστού, και στην εσχατολογική του προσδοκία. Μέσα για την απόκτηση της θείας χάρητος είναι γι’ αυτούς η πίστη, η μετάνοια, η βάπτιση, ο Μυστικός Δείπνος και η επίθεση των χειρών (με σκοπό τη μετάδοση των δώρων του Αγίου Πνεύματος κατά τη χειροτονία κλπ)» (μνημ. έργο, σελ. 496).
Εκτός όμως από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, που για τους Μορμόνους είναι τρεις διαφορετικοί θεοί, έχουν δηλαδή διαφορετικές φύσεις, δέχονται ότι υπάρχουν πολυάριθμοι άλλοι θεοί «εν πολυγαμία ζώντες» (Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. ΙΖ΄σελ.382)! Ο χριστιανικός Θεός είναι αποκλειστικά ο Θεός της γης, ενώ για κάθε άστρο υπάρχει και ένας θεός με τις γυναίκες του!
Κανένας θεός δεν είναι άναρχος, όλοι έχουν αρχή, γεννήθηκαν από κάποιο ανώτατο άγνωστο θεό, ο οποίος βασιλεύει σήμερα στο κεντρικό άστρο Kolob! Όμως και αυτός ακόμη δεν είναι άναρχος «γεννήθηκε προ αμνημονεύτων χρόνων, από την ένωση σε μια μονάδα, τριών ατόμων της αιώνιας πνευματικής ύλης. Πράγματι μια από τις βασικές αρχές αυτής της διδασκαλίας είναι ότι το ίδιο πνεύμα αποτελείται από λεπτή ύλη» (H. Glassenapp, όπου ανωτ. σελ. 497)!
Αυτός ο πρωταρχικός θεός δημιούργησε μέγα πλήθος ετερόφυλων πνευμάτων, «γιατί σύμφωνα με την αιώνια τάξη του κόσμου, ο σεξουαλισμός είναι η προϋπόθεση κάθε υπάρξεως και κάθε ηθικής ζωής. Από την ένωση αυτών των πανάρχαιων θεοτήτων γεννήθηκαν πολυάριθμα πνεύματα που κατοικούν σήμερα το Σύμπαν και που συνεχώς αυξάνονται τεκνοποιώντας» (αυτόθι)!
Δημιουργοί της γης είναι πολλοί θεοί, σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνουν στο γνωστό πληθυντικό όνομα «Ελοχίμ» της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτοί οι θεοί μετά τη δημιουργία της γης την παράδωσαν στη δικαιοδοσία του Θεού της Βίβλου. Ο Θεός αυτός είναι ένα ον, που αποτελείται από πνεύμα και σώμα ανθρώπινης μορφής. Έχει χέρια, πόδια, μάτια και τρώγει πίνει, αγαπάει, μισεί και μιλάει στους ανθρώπους. Έχει επίσης πολλές γυναίκες και με τη θνητή Μαρία γέννησε το Χριστό!
Ο Χριστός λοιπόν υπήρξε καρπός φυσιολογικής μείξης του Θεού με την εβραιοπούλα Μαρία, ο οποίος ήρθε στον κόσμο να λυτρώσει τους ανθρώπους. Ο ίδιος, πιστεύουν, ήταν έγγαμος και μάλιστα πολύγαμος, έχοντας ως συζύγους του τη Μαρία Μαγδαληνή και τη Μάρθα! Μετά το τέλος του κόσμου θα επανέλθει στη γη, θα εγκαθιδρυθεί στο μεγάλο ναό των Μορμόνων στη Γιούτα, όπου θα κρίνει τους εθνικούς και τους απίστους. Θα επιβραβεύσει επίσης τους Μορμόνους, ιδρύοντας το βασίλειο της χιλιετίας στην Αμερική, καθιστώντας αυτούς άρχοντες του κόσμου. Η «Νέα Ιερουσαλήμ» (Αποκ.21:2) θα κτιστεί στο Τζάκσον (Μισσούρι)!
Οι άνθρωποι, σύμφωνα με τις κακοδοξίες της αίρεσης, είναι καρποί θείων ερώτων, στους οποίους δόθηκε θνητό σώμα! Σύμφωνα με αιώνιο θεϊκό νόμο, όλοι οι άνθρωποι περνούν από τρία στάδια: α) Αφού γεννηθούν από κάποιο θεϊκό έρωτα, παραμένουν ως κατώτερα πνεύματα για χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, β) όταν γίνουν άνθρωποι και μπουν στο «ναό του σαρκικού σώματος», δεχτούν τη διδασκαλία του Μόρμον και γεννήσουν πολλά παιδιά θα γίνουν θεοί, και γ) ως θεοί μιας συγκεκριμένης περιοχής θα λατρεύονται από τους κατοίκους, ως μοναδικοί κοσμικοί άρχοντες!
Για να επιτύχουν τη «θέωσή» τους οι άνθρωποι, η οποία στηρίζεται κατά βάσιν στην απόκτηση πολλών παιδιών (!), καθιερώθηκε από τους Μορμόνους η πολυγαμία (μόνο των ανδρών)! Ο ίδιος ο Σμίθ στηριζόμενος σε μια υποτιθέμενη αποκάλυψή του στις 12 Ιουλίου 1843 στο Νοουβόου θέσπισε και νομιμοποίησε την πολυγαμία! Αυτοί που πεθαίνουν χωρίς να πιστέψουν στη διδασκαλία του Μόρμον και δεν κατόρθωσαν να κάνουν πολλά παιδιά, τα πνεύματά τους μπαίνουν στα σώματα… ερυθροδέρμων, μαύρων, ή ζώων προκειμένου να εξαγνιστούν! Στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας θα γίνει ανάσταση των νεκρών, οι οποίοι θα κατοικούν πλέον αιώνια στη γη ως αθάνατα όντα!
Η εκκλησιαστική οργάνωση των Μορμόνων είναι ιεραρχική και ταυτίζεται με τη πολιτική εξουσία (θεοκρατία). Ο αρχηγός της αίρεσης είναι και ο κυβερνήτης της κοινότητας. Ο κλήρος αποτελείται από τους εκλεγμένους προεστούς, οι οποίοι φέρουν βαθμούς με βιβλική αναφορά (απόστολοι, προφήτες, επίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι). Σε αντίθεση με τους άλλους προτεστάντες δέχονται την ιεροσύνη, την οποία διακρίνουν σε δύο κατηγορίες: την «Ιεροσύνη του Ααρών» και την «Ιεροσύνη του Μελχισεδέκ».
Η λατρεία της αιρέσεως είναι τυπική προτεσταντική, επί πλέον ενέχει έντονο μυστικιστικό στοιχείο. Για παράδειγμα οι τελετές της «προικοδοτήσεως», των ειδικών ευλογιών, που δίνονται στους νεοφώτιστους είναι μυστικές γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν (H. De Glassenapp, όπου ανωτέρω σελ. 496). Ιδιαίτερη σημασία έχει για τους Μορμόνους η τελετή του Βαπτίσματος, η οποία γίνεται μόνο στους ενηλίκους, δια καταδύσεως, η τελετή του «Μυστικού Δείπνου» και η «χειροθεσία», η χειροτονία δηλαδή των κληρικών της αιρέσεως.
Ως ιερά βιβλία θεωρούνται όπως αναφέραμε, το «Βιβλίο του Μόρμον», η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, το «Βιβλίο των Διδασκαλιών και Επιγαμιών, το «ακριβό Μαργαριτάρι» κ.α.
Οι Μορμόνοι, τέλος, ζουν βίο λιτοδίαιτο, απέχουν της κρεοφαγίας και των ποτών, ακολουθώντας τις ευσεβιστικές τάσεις του προτεσταντισμού. Διακατέχονται δε από άκρατο φανατισμό για την εξάπλωση της αιρέσεώς των.
Η Θεοκρατική Πολιτεία των Μορμόνων πρασαρτήθηκε στις Η.Π.Α. το 1860 με το όνομα Ουτάχη. Σήμερα η ομοσπονδιακή αυτή Πολιτεία δεν διαθέτει τον καθαρό μορμονικό της χαρακτήρα, διότι αφ’ ενός μεν υπερίσχυσαν οι ομοσπονδιακοί νόμοι των πολλών ιδιαζόντων συνηθειών της κοινότητας (π.χ. πολυγαμία) και αφ’ ετέρου λόγω των αλλεπάλληλων μεταναστεύσεων, οι οποίοι έφεραν στην Ουτάχη πολυάριθμους οπαδούς άλλων δογμάτων και θρησκειών και αλλοίωσαν το μορμονικό κλίμα της περιοχής.
ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου